lidia

Omdat ik maar erge rugpijn blijf houden, heb ik eens aandacht geschonken aan het matras waar ik nu op slaap. Dat waar ik vanaf gevallen ben, mijd ik voorlopig. Het lijkt mij dat een nwe geen luxe is. Ook de thermostatische mengkraan geeft steeds kouder water. Eerst dacht ik dat het al afgekoeld was voor het op mij neerkwam, (geen verwarming) maar heb net ontdenkt dat hij ook op de hoogste temp. niet meer warm wordt. Dus ga ik morgen maar naar de stad deze 2 grote aanschaffen doen. Komt niet zo goed uit, want ook de gemeente en hoogheemraadschap willen inkasseren, maar dit zie ik dan maar als de vlg. dingen die ik van mijn uitgespaarde peukengeld kan kopen. Een maand geleden was mijn TV al afbetaald, dus eigenlijk had ik een nieuw doel nodig. Dat maakt het makkelijker en leuker om vol te houden. En zonder alc. kan ik het natuurlijk ook beter aan. Bovendien spaart dat ook weer geld uit, want aan compensatie eten en drinken doe ik niet. Gisteravond lekker weer een liter karkadeh (uit Marokko deze keer, veel duurder dan in Egypte) gemaakt en dat staat nu in de koelkast. Helaas ziet het eruit als wijn. Steeds als ik denk dat ik voor de rest van mijn leven geen grote aanschaffen meer zal hoeven doen, blijkt dat er toch weer wel iets nodig is. Nu nog iemand vragen om me te helpen want helaas ben ik niet zo technisch als Bolletje. Ik kan weer andere dingen. Even een rondje lopen zit er niet in, de buienradar is heel actief hier in het westen. Fijne droge dag allemaal.

Zet ik extra vroeg de pc aan om me op het dagpact te zetten, is het er niet. Ja, dat zou ik zelf kunnen openen als ik wist hoe. Bij deze beloof ik jullie dat ik vandaag, net als gisteren geen alcohol zal nuttigen.

Je kunt je opgeven voor de nieuwsbrief van Prostop. Is weliswaar een commerciële instelling, maar geeft goede tips en motivatie. Ze doen laserbehandelingen. Ik heb het nog niet opgezegd want het houdt me scherp.

Hoe is het nu met Miranda Fruitvlieg Kohtje? Jij bent geloof ik nog niet weer gaan roken? Ik ben nu over de 4 mnd. heen en het gaat goed, hoewel af en toe er toch even zo'n snak langskomt en ik zelfs een paar keer 's avonds naar de overkant keek of die buurvrouw al naar bed is, want in geval van uiterste nood zou ik daar kunnen bietsen. Maar dan neem ik mezelf onder handen, want voor je het weet koop je zelf weer een pakje en begint het hele circus weer van voren af aan. Volhouden dus en vooral ook aan het uitgespaarde geld denken en daar iets mee doen, niet in de grote pot laten verdwijnen.

Lieve Jane, bedankt voor je wijze woorden, ik zal erover nadenken, zit nu te huilen. Je bent zelf ook moeder en kunt begrijpen dat geen contact met (een deel van) je kinderen, vooral als zij ook weer kinderen hebben, heel verdietig en moeilijk is. Ik doe naar buiten toe wel vaak stoer, want het komt meer voor dan je denkt en een ieder heeft genoeg aan z'n eigen sores. Maar als ik hier tegen blijf vechten, loopt het echt fout met me af. Dus probeer ik het te accepteren en niet te gaan bellen of zo. De laatste keer dat ik dat heb gedaan, zat ik nog in het gips en heb per mail aan mijn zoon gevraagd wat een gepaste tijd was dat ik hem kon bellen. Dus gewoon op audiëntie bij je eigen kind. Ik belde precies op tijd, maar na 10 min. en 6 sec. moesthij voor zijn kinderen gaan zorgen. Dat zijn geen peuters meer. Vervolgens kon ik nog geen cadeautje inpakken en enzo voor de 10e verjaardag van zijn dochter. Ik had al lang een paar speciale dingen voor haar bedacht, die voor mij emotionele waarde hadden, maar ik kon bijv. niet knippen en was nog veel tijd kwijt aan ther. e.d. Nou ja, je weet dit al. Dus ik moest het noodgedwongen later sturen. Voordat het zover was, kreeg ik een mailtje van mijn zoon dat luidde zo: onderwerp - 10e verjaardag van E.? en bij de tekst alleen -------------------- Dit vond ik, bovenop dat afgebroken tel, gesprek vernederend, schoftig is meer het juiste woord. Hij had ook kunnen vragen naar de reden, zo van : gaat het wel goed met je?? Ik kon niet schrijven en heb dus een brief met uitleg v.d. pc afgedrukt, niet zo persoonlijk, voor mijn kleindochter met de uitleg dat ik het echt niet eerder kon sturen en dat ze dat moest geloven omdat ik het anders wel gedaan had. Nooit meer wat gehoord. Gelukig ben ik nu meer boos dan verdrietig, dat is een betere emotie, minder zelfdestructief bedoel ik. ZO, de winkels zijn dicht en morgen zet ik mezelf op het dagpact, dat zal niet vroeg zijn, want ik ben ook mijn dag- en nachtritme steeds verder aan het oprekken. Dikke knuffel voor jou.

O ja, 50mg. per dag is de aanbevolen hoeveelheid.

Ietje, ik neem altijd een Vit.B comples en heb ook een tijd Vit. B1 (thiamine) geslikt. Dit is niet overal verkrijgbaar, wel bij de apotheek en de Tuinen. Ik had al zo'n vermoeden dat het dat kon zijn bij jou. Maar toen ik in het ziekenhuis lag, een jaar geleden al weer, met mijn gebroken pols, bleek tot mijn verbazing dat ik toch een Vit.B1 tekort had. Kreeg daar injecties voor en een potje mee naar huis. Dit ondanks dat ik net als jij toch al veel minder was gaan drinken, lijkt dus lang na te werken. Doordat de lever zoveel werk heeft aan het alc. afbreken, kan hij minder voedingsstoffen opnemen en ook geen voedingdsupplementen. Als ik me goed herinner maakt het lichaam zelf geen vit B1 aan en moet het dus vanuit de voeding komen. Te weing geeft idd vermoeiheidsklachten. Wie weet hoe je ervan opknapt, maar koop dan Thiamine, de Vit. B complex kun je er nog bij nemen tot je je beter voelt. Het vreemde is dat bij een test (een jaar of 5 geleden)op dermatologie bleek dat ik teveel Vit.B in mijn bloed had. De dermatoloog dacht waarschijnlijk dat ik dat slikt vanwege haaruitval en heb hem maar in die waan gelaten. Hij zei dat dat niet goed was. Ik wist niet dat dat kon, maar heb later ergens gelezen dat dat wel kan bij de goedkope chemische vitamines. Maar ja, wie heeft er geld voor die hele dure. Misschien degene die door niet roken en drinken geld in de knip houdt? Dat programma lijkt me interessant, vooral omdat het breder klinkt dan specifiek op alc. gericht.

Goedemiddag, Met mij gaat het niet zo goed, dus ik heb wat van me afgeschreven op mijn eigen draadje bij wie is wie, sta je toch niet zo open en bloot te kijk. ivm. eventuele herkenbaarheid. Hoewel me dat eigenlijk niet eens zo veel kan schelen. Toen het forum nog in z'n oude vorm was, dacht ik altijd dat er heel veel meelezers waren. Echt in de orde van grote van 1000. Maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn, dus zal het met de herkenbaarheid waar sommigen zo bang voor zijn wel meevallen. Er zijn uiteindelijk 17 miljoen Nederlanders en maar een heel klein deel komt hier eens kijken, schat ik. De kans dat daar een bekende bij is, is bijna te verwaarlozen. Stil hier vandaag Misschien moet ik mezelf maar weer eens op het dagpact zetten als stok achter de deur, want het gaat weer de verkeerde kant op, terwijl ik uit ervaring weet dat als ik een tijdje niets drink, het helemaal niet zo moeilijk is. Nu is het zo dat ik gisteren me had voorgenomen niets te drinken na de dag ervoor 2 flessen te hebben soldaat gemaakt, en dan vlak voor sluitingstijd naar de winkel snel en er met 2 fl. wijn uitkom en niets anders en dat op een klein dorp. De flessen waren leeg toen ik naar bed ging . Vanmiddag is de groentewinkel dicht en over een half uur de andere ook, dus dat moet lukken. Durf trouwens daar toch niet weer hetzelfde te halen als gisteren. Wel de SRV man langs laten gaan. Is eigenaar van diezelfde winkel. Dan is er nog de buurman in geval van erge trek, maar heb me voorgenomen dat niet meer te doen. Om allerlei redenen en gevoel van eigenwaarde. Zo heel verhaal, maar hopenlijk helpt het dit en het stuk op wie is wie eens van me af te schrijven, want al doende komt er wat lijn in de brij waar ik me momenteel in bevind. Valt me ineens in dat het naar de fles grijpen ook de weg van de minste weerstand is als ik dingen moet doen waar ik tegenop zien. En dan heb ik het niet over hh werk, maar zaken regelen, wat dan weer onvrede geeft en een trigger is om lekker te gaan drinken en uitstelgedrag te vertonen. Ik stop even want sla nog steeds de toetsen mis, ook al heb ik met typen een brace om. Mijn hand had al veel artrose schade en er dan bovenop vallen (wat waarschijnlijk gebeurd is) maakt het ook niet beter. Daardoor staan mijn vingers n u scheef en krom en moet ik steeds corrigeren. Heb me er bij neergelegd dat dit blijvens is. Zal mijn tijd wel uitduren.

Februari is voor mij een moeilijke maand en het lijkt me goed daar hier wat over te schrijven, dat is toch wat meer privé dan in de huiskamer. Vandaag is mijn kleinzoon jarig, maar voor mij is het geen feest. Morgen is zijn vader (en dus ook zijn tweelingbroer) jarig, ook geen feest. 10 febr. is zijn moeder jarig, daar ben ik nog nooit door uitgenodigd. Zij wonen 2 dagen rijden hier vandaan, maar dat maakt geen verschil met mijn andere zoon, die woont 15 km bij mij vandaan en die zie ik ook het afgelopen jaar nooit. Verder zijn er 2 exen jarig deze maand, een zuster, die in hetzelfde buitenland woont als mijn zoon en zijn gezin. Met haar heb ik sinds ik mijn pols heb gebroken, ja ook in febr.!! weer contact. Eigenlijk ook omdat ze met een andere zus gebroken heeft. Mijn familie hangt als los zand aan elkaar en ik vind dat heel erg en heb in de loop der jaren mijn best gedaan om dat te veranderen maar moet helaas vaststellen dat dat niet eenzijdig kan. Sinds mijn pols heb ik weer contact met mijn oudste 2 zonen, maar niet meer met de jongsten. Zij hebben totaal niet naar mij omgekeken toen ik wel hulp nodig had, zelfs geen enkele interesse getoond. Dan is er ook nog mijn trouwdag als klap op de vuurpijl. Ik ben getrouwd op een tropisch eiland, alleen was het niet op een palmenstrand, maar in de gevangenis. Daar had ik mijn bruidegon leren kennen toen ik mijn zoon kwam opzoeken. Het huwelijk was geen sukses nadat hij vrijkwam. En dat is zacht uitgedrukt. 5 jaar van mijn leven en al mijn geld heb ik gegeven om mijn zoon vrij te krijgen en een bedankje heb ik nog nooit gehad, laat staan dat hij alle beloften is nagekomen. Maar in de tijd dat ik hier nu ben op dit forum, heb ik toch veel geleerd van de andere leden. Vooral om los te laten. Mijn lievelingszoon (in het buitenland) is enorm veranderd sinds hij met zijn vrouw is, ook voor het huwelijk al. Daar mocht ik niet komen, bijv. Jarenlang heb ik mijn uiterste best gedaan een relatie met haar te krijgen, maar alles wat ik ook deed of niet deed, was fout. Ik kan gewoon niets goed doen ook niet in de ogen van mijn zoon. Bovendien wordt ik genegeerd wat heel naar voelt. Ik heb uit zelfbescherming besloten geen vakantie/kerst/verjaardagskaarten/cadeautjes meer te sturen. Krijg ik ook niet. Maar het voelt niet goed en ik heb de laatste tijd dan ook veel gedronken. Een paar dagen niet en dan weer een paar dagen wel. En om eerlijk te zijn, zo'n 2 flessen, vanaf dat ik uit bed was tot ik er weer in ging. Dat is heel ongezond en daarom probeer ik steeds weer te stoppen. De vraag is of ik dat diep in mijn hart eigenlijk wel wil. Want ik heb altijd gezegd dat ik ooit van het roken af wilde, en dat is gelukt, maar niet v/h drinken, wel minderen. Nou, dat weet iedereen hier, is heel erg moeilijk en lukt dus maar gedeeltelijk. Goed, ik heb dus wat betreft de kinderen e.d. voor mezelf gekozen want mijn gevoel voor eigenwaarde werd steeds verder aangetast. Het is toch te gek dat een moeder min of meer op haar knieëen moet liggen om maar aardig gevonden te worden. Er zijn genoeg mensen die mij wel aardig vinden, dus een heks ben ik niet, lijkt me. Dan is er nog de geboortedag van mijn 2 broers die allebei verdronken zijn. Heel bizar. De ene als kind en de andere als volwassene. Mijn buren zijn 6 weken op vakantie, dus de sociale controle is ook minder. Ik kan gewoon de hele dag binnen blijven en rustig het ene glas na het andere ledigen. Ja, rustig, want ik wil niet dronken worden, alleen maar rust in mijn hoofd en de scherpe kantjes eraf. Maar dat hoef ik hier natuurlijk niet uit te leggen. De vlg. dag komt er dan weinig uit mijn handen, wat ook weer een rot gevoel geeft en zo is de cirkel rond. Ik ben nu 70 jaar en heb minder tijd voor mij dan achter me liggen en zou graag die laatste jaren in vrede doorbrengen, maar het valt niet mee. Ik ben totaal niet jaloers op materiële zaken, maar wel op mensen die een goede relatie, in de breedste zin, hebben, dat zou ik ook graag willen. Alleen is mij dat in mijn hele leven nog niet overkomen.Te beginnen als kind en dat werkt je hele leven door. Toch ben ik tot mijn verbazing op zich wel een vrolijk mens, hoewel na een paar dagen drinken depressieve gevoelens op komen zetten. Alleen al daarom zou ik niet meer moeten en willen drinken. Toch geef ik het nog niet op. De hoop en de moed bedoel ik. Dus voorlopig heb ik op het forum nog wel wat te zoeken, want het helpt wel als ik hier lees. Meestal sluit ik daar de dag mee af. Maar tijdens zulke zuipdagen kom ik natuurlijk niet, dat is het laatste waar ik dan behoefte aan heb. Een mens zit vreemd in elkaar. Ik ben er bij mezelf tenminste nog steeds niet achter hoe precies.

Jaap, speciaal voor lou log ik in, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Je houdt er niet van om in de belangstelling te staan, ik voel me daar ook opgelaten bij, maar wat vind ik het erg als er niets aan mijn verjaardag gedaan wordt!!!! In Marokko had de groep er echt veel werk van gemaakt en op de video zie ik mezelf glimmen van plezier. Het was dan ook een heel speciale verjaardag : 70!! Ze hadden een paar mannen van het restaurant wijsgemaakt dat ik 50 werd en die geloofden het ook nog. Dubbel plezier dus. Ik wil je maar zeggen: dit jaar heb je het weer gered er zijn genoeg mensen die dat door wat voor reden dan ook niet gelukt is. Dus er is wel zeker reden om bij een voltooid jaar stil te staan. De Spaanse tekst luidt: cumple anos feliz. Dat wil zeggen, weer een jaar voltooid. Dat er nog vele voor jou mogen volgen is mijn wens voor jou. Je gaat super, beter dan ik, ondanks dat ik de 70 bereikt heb.

Peet, welkom hier. Als antwoord op je vraag kan ik je verzekren dat als je niet voor jezelf stopt, het nooit zal lukken. Het is jouw leven, jouw toekomst en vooral jouw gezondheid. Je gedragsverandering (beter of slechter) is een bijkomstigheid.

Kohtje, zie je wel dat het niet persé hoeft, aankomen en dan nog wel kilo's!! Er zijn mensen die om die reden niet willen stoppen. Mijn huisarts zei ooit eens dat 2 kilo aankomen normaal is vanwege de tragere stofwisseling, maar de rest was allemaal snaaien. Letterlijk zei hij dat. 40 dagen, mooi rond getal, op naar de 50. een voor jou.

Fruitvlieg, lees je tekst elke dag even over, want er staan koeien van waarheden in. Het wordt echt op gegeven moment makkelijker, bij de een eerder dan bij de ander. Je zult het zien, dat de dag komt dat je ergens na de middag ineens besegft dat je nog niet aan roken hebt gedacht en dat is het begin van een minder steile weg. Het is ook waar dat je nu in een tijd bent dat de euforie v/h stoppen over is en de grauwe alledaagse werkelijkheid zich aandient, dat is het moment om door te zetten. Opgeven is geen optie, want dat moet je toch weer die afkickperiode door. Als je tenminste echt wilt stoppen en dat neem ik aan. wordt

Nou, zie je wel dat ik gelijk had, Kohtje? Denken staat vrij en je zult zien dat dat ook minder wordt. Een maand is best veel en als er nu maar niets schokkends gebeurt, kom je vanzelf verder. Toen ik vorig jaar mijn pols brak, was ik al 2 mnd. gestopt en lag me in het ziekenhuis te verheugen dat ik tenminste niet naar sigaretten lag te snakken. En toch begon ik weer door alle stress. Dat heeft 7 mnd. geduurd, tot mijn verdriet. Vlg. week is het 4 mnd. en voel me aardig veilig, kan me neit voorstellen dat ik vrijwillig weer in een valkuil trap. Ludwig????????????????? Waar ben je mee bezig???????????? Meld het ons, zodat we je kunnen prijzen, steunen of bestraffen, Jij mag kiezen.

Shahire, gaat alles goed met je? Lang niets gelezen van je, laat aub even wat weten. Liefs.

Lieselot, welkom hier en bedankt voor je belangstelling, maar ik kan je vraag niet beantwoorden. Zoals ik al zei: gewoonte en ook de thuiskomst, die is de laatste keren niet zo best geweest. Inbrekers en zo. Dan geeft alc. je toch een vals gevoel van houvast. De reis heb ik een beetje beschreven op D_D voor rookverslaving. Ik kan niet zo makkelijk meer typen omdat ik bijna een jaar geleden )al weer' mijn pols gebroken heb en mijn vingers staan nu scheef. Er is iets met mijn toetsenbord aan de hand. Vanavond zal ik eens kijken of je je bij `wie is wie` hebt voorgesteld. ook zo´n verslaving, voor het slapen gaan even naar het forum. Nou ja, er zijn ergere verslavingen en het drukt me soms weer met mijn neus op de feiten. Nu koken en naar Utopia kijken, nou de harmonie is daar ver te zoeken. Zou dat door het niet roken en drinken komen= Er is hier een draadje voor aangemaakt met het idee eens te kijken hoe dat niet drinken zou uitpakken, maar daar zie je niet veel van en valt dus ook niets over te melden. Prettige avond.<

Miranda en Fruitvlieg, jammer dat hier niet door meer stoppers geschreven wordt, zou het denk ik makkelijker maken om vol te houden. Ik wil jullie een hart onder de riem steken : ga zo door, jullie zijn op de goede weg. Aan het eind van deze maand ben ik 4 mnd. gestopt en ik moet zeggen dat er dagen voorbij gaan dat ik niet eens aan roken denk. In tegendeel, soms wordt ik gewoon blij van het feit dat ik niet meer de slaaf van die vioeze dingen ben. Om over het uitgespaarde geld nog maar te zwijgen. Kortom : ik gun jullie dit ook van ganser harte. Het wordt makkelijker, echt waar!!!!

Degenen die mij met mijn verjaardag hebben gefeliciteerd wil ik daar nog hartelijk voor bedanken. Dat doet mij altijd erg goed.

Goedenavond samen, voor het eerst sinds mijn rondreis door Marokko meld ik mij hier weer. Ben wel al op de D&D v.d. rookmelder geweest. Het niet-roken is goed gegaan en het AdB eigenlijk ook, als je daar tenminste mee bedoelt, je aan je eigen afspraken voor drankgebruik houdt. In de groep was, behalve de reisleider, die heel subtiel af en toe rookte, niemand die rookte en wat drinken betreft was het ook heel beschaafd en bescheiden een paar glazen bij het eten. Het was een vrij zware reis omdat het zo'n vol programma was en ik ook nog eens een flinke verkoudheid en rugpijn had. Dus dan laat je het wel uit je hoofd om het op een zuipen te zetten. Toch ging het thuis weer de verkeerde kant op. Dat begon al door een fles taxfree te kopen. Ja, ja ik weet het, maar het is zo'n ingebakken gewoonte en als je thuiskomt van een groepsreis, val je toch vaak in een gat. Dat lost alc. niet op, maar zo werkt het bij mij en anderen vaak wel. Maar aangezien ik heel langzaam heel lang drink, heeft dat eigenlijk geen effect wat betreft roes, dus dacht ik, na hier wat interessante discussies te hebben gelezen, dat ik er net zo goed (voorlopig) weer mee kon stoppen. Dit is de 1e dag en het gaat best. Het stoppen gaat op zich niet meer met moeite, maar op de lan ge duur houd ik het niet vol. Denk dat ik dat in de grond van mijn hart ook niet wil. Ik hoop dat het nog eens net zo wordt als met niet meer willen roken. Wie weet. Voorlopig zal ik weer wat vaker hier komen, dat houdt me wel op het rechte pad, blijkt uit resultaten behaald in het verleden.

Miranda en Nancy, welkom, gewoon doorgaan, er komt een dag dat je er niet aan denkt. Ludwig, hoelang moet ik nu nog op je wachten? Op mijn pad kwam ook steeds wat, het juiste moment komt nooit. Wat je schreef over COPD is waar, bij de test van 6 min. blazen, liepen de tranen over m'n wangen en stikte ik er zowat in, maar het anti-rookvrouwtje zei dat de longfunctie of inhoud, dat weet ik niet meer, want alles draaide voor mijn ogen, wel goed was. Ben dus terug uit Marokko, prachtige reis en leuke groep, fantastische reisleider, maar veel te veel in 2 weken en daardoor erg zwaar. Kreeg ik ook nog een zware verkoudheid zoals in Ned, ook heerst(e). Mensen wat was ik blij dat ik niet meer rook, want ik moest vreselijk hoesten en kon ook het looptempo v.d. groep niet bijhouden, want de oudste en benauwd. Laat er nu niemand v.d. 14 deelnemers roken!!!! Dus dat was makkelijk, alleen de reisleider rookte discreet hooguit 3 p/dag. Toen ik nog niet verkouden was, heb ik er 3 gebietst, maar die bevestigden eerder dat ik de juiste beslissing had genomen dan dat ik weer zou beginnen, want vond het vies en dacht: is dit het nu? In Egypte ben ik 2 jaar geleden weer begonnen, want vakantie en ze zijn zo goedkoop. Dat waren ze ongetwijfeld in Marokko ook, maar ik heb er geen moment over gedacht om een pakje te kopen. Stel je eens de reacties voor als ik met dat hoesten ook nog gerookt had. En dan dat vliegen, het was hollen, vliegen draven om de vluchten niet te missen en dan ook nog niet tussendoor kunnen roken. Toen ik op Schiphol aankwam, stond mijn buurvrouw al te wachten. Als ik nog rookte, zou ik balen, want al 10 uur niet kunnen roken. Zij zou daar geen begrip voor hebben gehad. Nee, stoppers die het moeilijk hebben en weifelaars en aspirant-stoppers, het voelt voor mij als een geweldige opluchting, letterlijk en figuurlijk. 3 1/2 maand nu en aangezien mijn TV nu betaald is v/h het peukengeld, wilde ik een massage halen tegen de rugpijn. Dat deed ik de vorige stopperiode ook. Helaas ging de masseuse naar de wintersport, dus ik behelp me maar met elke dag een loopje. Dat was het weer en ik wens geen gezeur over die 3 sigaretten die ik wel gerookt heb. O.K.?

Arjan, breek me de bek niet open o ver Toepoljevs, nooit meer!!! Maar die 737 is volgepakt met passagiers in 2 rijen en nergens een plekje om even te gaan staan. Al helemaal niet als dat karretje langskomt, maar goed, het is maar 2,30/3 uur vliegen. Jane, wish you would be there to hold my hand. Badankt oor de goede wensen. Ik ga de puntjes op de i zetten. Dag, tot ziens.

Beste mensen, ik wens jullie allemaal zo goed mogelijke feestdagen en een gezond 2014. Over een uur vertrek ik naar Schiphol en dan naar Casablanca, helaas met een 737, niet mijn favoriete toestel. Ben best zenuwachtig, hoop dat er leuke mensen in de groep zijn en dat mijn gezondheid geen kuren gaat vertonen. Tot volgend jaar.

Zo'n kans krijg ik nooit meer, op een nieuw sub-forum een maagdelijke pagina openen. Ik stel het op prijs dat Tactive het nut in ziet om een apart sub-forum in te stellen, zodat het makkelijker te vinden is dan bij Thema's. Ik kan me nog herinneren dat daar iemand toen de ROOKMELDER is gestart. Roken en alcohol heeft wel degelijk verband met elkaar, door de alc. vermindert je wilskracht en het één schijnt het ander ook aan te wakkeren. Vandaar ook dat in kroegen veel gerookt werd /wordt. Zelf ben ik nu bijna 3 mnd. v/h roken af, na talloze goede voornemens en vergeefse pogingen en het voelt als een bevrijding. Ik vond het ook vies en nam vaak een glas omdat ik het anders niet te hachelen vond. Helaas zijn er ook rokers die het wel lekker vinden, zij zullen het nog moeilijker hebben om het op te geven. Ik heb me voorgenomen geen anti rook goeroe à la Cruyf te worden, want de roker wordt al genoeg als paria behandeld en dat werkt averechts. .

Ietje3 Een tijd geleden heb ik jou een bericht gestuurd, hier, geen PB, over je vermoeidheid. Heb je dat wel gelezen? Verder herken ik het precies. Toen ik met 4 kleine kinderen zat had ik steeds een beetje verhoging en was erg moe, voor zover ik me herinner 2 jaar. Toen is er bloed geprikt en bleek ik de rest van een virus in mijn bloed te hebben. Daar hadden ze toch niets aan kunnen doen. Bij jou is ook bloed geprikt, maar dan komt er niet automatisch uit wat je evt. mankeert. Daar moet gericht naar gezocht worden.

Arjan, Dat is idd de nuance, drinken wordt OK gevonden, maar niemand wil een zeurend aangeschoten iemand naast zich hebben. Het is waar, als je zegt niet (meer) te willen drinken, neemt men aan dat je teveel drinkt en dat is taboe. Maar wat is teveel? Daar zijn hier ook al wat discussies over geweest en de uitkomst was: als je zelf vindt dat je teveel drinkt, dan is dat zo, ook al zegt een ander dat het niets voorstelt. Maar vergeleken met blowen of roken in gezelschap is een "biertje of wijntje" echt wel meer geaccepteerd. Vaar je eigen koers.