Jannigje

Vanavond na elven werd er bij mij aangebeld, de zoon van de buurvrouw, dat beloofde al niet veel goeds. Hij kwam klagen over de geluidsoverlast! Alweer. Hetklinkt alsof er ‘savonds bij u geklust wordt, want u bent nog niet klaar. En er worden meubels verschoven, een machine die steeds staat te brommen, een afzuigkap oid. Het is zo erg dat zij er alle drie niet van kunnen slapen. Met de vorige bewoner en met de andere buren hadden ze nooit last, m.A.W. Het moet wel bij mij vandaan komen. Ik kan u verzekeren dat ik niet klus ‘s avonds laat, niet met meubelen schuif ed. Ik heb mijn tv al heel zacht aan. Nou ja hij geloofde zijn moeder, zichzelf en zijn broer en moest mij dan maar op mijn woord geloven. Waarna hij dan weer zei dat ik toch echt rekening met hen moest houden en dat hij het recht had om te klagen. Maar wat wilt u u van mij? Ik zei al dat ik die dingen niet doe, ik kan mijn eigen tv al bijna niet horen, ik heb de tv in mijn slaapkamer nog nooit aangehad om uw moeder niet tot last te zijn. Dus wat wilt u nu nog van me. En zo ging het door en praatten we langs elkaar heen. Wilt u in het vervolg eerder aanbellen, want ik schrik me rot als de bel om 23.00 uur gaat. Als ik last heb bel ik aan zei hij. O, u ervaart nu dus last (ik had de tv uit, zat stil te werken aan mijn computer) Nee nu niet. Maar waarom belt u dan nu aan. Om andere keren etc. ik wil op alle manieren rekening met jullie houden maar ik ga niet vanaf 22.00 uur stilletjes in een hoekje zitten omdat j́ullie anders niet kunnen slapen. Ik woon hier nu, ik doe normale dingen en ik houd rekening met u. Meer kan ik niet doen. Afijn, hij begon van voren af aan. We praatten langs elkaar heen. Ik zei hem dat ik er knap zenuwachtig van werd omdat ik op deze manier niet eens normaal in mijn eigen huis kon wonen. Nou ja uiteindelijk ging hij min of meer dreigend weg. Ik vloek niet snel, maar ik heb vanavond keihard zitten vloeken. Met redelijke mensen kan ik praten, wil ik rekening mee houden, maar dit? Alle voorbeelden die hij aandroeg kon ik weerleggen, maar toch had ik ze volgens hem gedaan. Ja dan ben je toch uitgepraat? Eerst was zei het alleen, nu durft zij niet goed en stuurt ze haar zoons op mij af. Ze Kunnen dus ALLEDRIE niet slapen door mijn geluidsoverlast. En ik snap het echt niet. Hij ging heel denigrerend doen. Niet doen zei ik ik ben heel serieus, ik draag van alles aan maar ik krijg geen antwoorden. Want wat wilt u nu van mij, concreet. De dingen die hij opgenoemd had, die ik al niet deed, moest ik niet meer doen. Duh... Ggggghhrrrrrr. Nog geen half jaar woon ik hier. Voor mij zijn de uren tussen 22.00-2.00 de beste van de dag en die willen zij mij afpakken. Zo klinkt het. Sorry misschien wat onsamenhangend, maar ik zit te trillen in mijn bed. Met drie uiterst gespannen Chinezen aan de andere kant van de muur, luisterend wat ik nu weer verkeerd doe. Wie had het ook al weer over een les die ik te leren heb? Nou die kan me gestolen worden, ik heb genoeg lessen waar ik nog mee bezig ben. Nou ja zo kan ik nog weleen poosje doormopperen. Als dit zo doorgaat ga ik haar roken in de strijd gooien. Afijn, adem in adem uit. Slapen, morgen weer vroeg op en werken.

Of ben je inmiddels al uitgelogd.

Geen nachtburgemeester wel een zwaar gefrustreerd forumlid, hier.

Ik was bezig een reactie op de dagdraad te schrijven toen de woorden opeens weer uit het toetsenbord vloeiden. Dat hoeft allemaal niet op die draad, dus maar even hier. @knakker jij zei meen ik dat de deze periode ook wel fijn vindt, ondanks de Corona omdat je (o.a) meer tijd met je gezin doorbrengt. Dat raakt me , ik kan me daar van alles bij voorstellen. Voor mij geldt dat niet. Mijn leven is enorm veranderd en dat vind ik heel moeilijk. Ik heb juist activiteiten buiten de deur nodig om structuur te hebben en mensen te ontmoeten, het begon weer op gang te komen, maar door de nieuwe maatregelen worden dingen weer teruggedraaid, logisch natuurlijk. Vanavond zouden wij weer een koorrepetitie hebben, voor het eerst in 7 maanden maar dat gaat niet door. Ik heb boeken genoeg, kan wel een paar jaar vooruit, er zijn nog cursussen uit te werken of opnieuw door te nemen. Dat is het allemaal niet, ik moet naar buiten om dingen te ondernemen en mensen te zien. Het heeft me heel veel moeite gekost om te komen waar ik ben en nu dit. Sorry, het is niet mijn bedoeling om zielig te doen. MAar ik maak me echt zorgen om mijzelf en dan heb ik het niet over de Corona, die ook zorgelijk is. Over relaties gesproken, gisteren kwamen allerlei meningen langs, de meeste heel begrijpelijk voor mij. Ik zou zelf ook geen relatie met mij willen hebben denk ik, tenzij ik inderdaad heftig verliefd zou worden. Nu zit ik aan de kant van iemand “ aan wie iets mankeert” en dat valt niet mee. (Ik bedoel dit overigens niet als veroordeling of klacht, maar als constatering van een feit) Er zijn mensen die een vriendschap met mij hebben verbroken en dat snap ik wel. Mijn harde werken en mijn best doen kunnen niet voldoende zijn. Tegelijkertijd is dat een reden waarom ik huiverig ben om te delen hoe het echt met mij gaat en ben ik in aardig wat situaties de aardige, vrolijke, geïnteresseerde persoon (die ik ook wel ben.). Vaak helpt dat ook wel, maar lang niet altijd en dan wordt het lastig. Ik ben als de dood dat mensen afhaken. Jij zei als eerder dat het misschien beter is om (meer) te delen, maar ja..... Ik ben daar nog lang niet uit.

Dagpact;BorikkanhetKnakkerRenaldo61Rapilos Smaragd Jannigje

Goedemiddag Een kennis van mij haar man werkt bij de politie, zonder (verplichte of geadviseerde)mondkapjes tot op heden, hij deed het wel voor zichzelf. Haar kinderen studeren én werken in de horeca. Zij hebben al een week in quarantaine gezeten ivm een besmette collega. gelukkig bleken zij oké. Zij zei ook, wij doen zo voorzichtig mogelijk, eerder kunnen we niet doen. Want inderdaad, wat moeten ze anders?

Respect voor jullie, moeders en vaders!

Mooi @niks, goed geregeld. Ik heb vanmorgen een dierbare vriendin naar het ziekenhuis gebracht voor een operatie die niet zonder risico is, gelukkig hoorde ik net van haar dochter dat die operatie goed gegaan is. Door de Corona mocht ik niet samen met haar wachten tot ze werd opgenomen, begrijpelijk maar toch vervelend. Machteloos gevoel, niets meer kunnen doen, weggaan en haar daar achter laten en hopen op een goede afloop.

Ik denk dat Jopie niet zegt dat je niets mag of moet doen. Door Er voor hen te zijn en naar hen te Luisteren en hun vragen te beantwoorden doe je volgens mij al heel veel, maar je stuurt of dwingt dan niet. Dat is waar het over gaat denk ik. Ik wilde ooit mijn neef heel graag voor rampspoed behoeden die ik op hem af zag stevenen. Toen zei iemand tegen mij: je moet hem zijn eigen fouten gunnen. Daar heb ik flink over na moeten denken. De leeftijd van de kinderen /betrokkenen speelt natuurlijk wel een grote rol.

“Het voelde weer zo goed”, dat gaat het volgens mij om. Je gevoel weet het, je hart weet het, maar dat hoofd he. Ik herken het zo. Ik heb vriendinnen die niets positiefs kunnen zien in mij nieuwe huis, ik heb niet gedaan wat zij vinden dat ik moest doen. Ik heb toch de keuze gemaakt en weet nog helemaal niet of ik de juiste heb gemaakt uiteindelijk. Ik hoopte op steun, kreeg, die niet. Ik betrok dat op mijzelf, alsof ik dus een fout het gemaakt, maar het zegt meer over hen denk ik nu. Precies, dat kan en dat mag. Dank voor deze zin. Ik heb handschoenen aangetrokken hoor, de thee was heerlijk. Je hebt wel een heftige avatar nu , zij springt je echt tegemoet. Een beetje als Fleurtje, maar dan op zijn Reachers natuurlijk. Ik ruik regelmatig aan wijn, vraag daar dan om als ik met wijn-drinkenden ben. Je mag wel proeven. Nee hoor, ik wil alleen maar even ruiken. Ik vind dat nog steeds lekker en het is geen probleem voor me, gelukkig kom ik er niet door in verleiding.

Laten staan die Drab, en de verdere inhoud van de fles ook, anders ben je je doel voorbij geschoten.

Geweldig LIKA, dit is volgens mij precies waar het om gaat. Jij voelt wat je nodig hebt, wat je wilt en handelt daar nu naar. Geweldig vind ik dat, echt. Ik kan het niet zo goed verwoorden, maar je klinkt zo “jij” en niet “misschien moet ik” of “eigenlijk moet ik”, geen vergelijking met anderen, verwachtingen van anderen doen er uiteindelijk niet toe. Jij weet van je wilt, wat goed voor je is, besluit, en dan rust. (Denk ik)

Dat “pas” is een relatief begrip Pats, Vanuit mijn optiek ben jij er nog “vroeg bij”.

Sorry, te laat, opnieuw 68

Kopzorgen door een opkomende verkoudheid, althans dat mag ik hopen want het alternatief is beangstigend.

De handen moeten binnenkort weer in handschoenen, althans de mijne, mijn handen zijn koukleumen.

Ja @Sandro, dat herken ik helemaal. Wat jij zegt denk ik ook vaak, maar het probleem is dat ik het blijkbaar niet geloof. Ik denk de woorden, maar voel ze niet, en dan heb ik er dus nog steeds last van.

@Rosee, je kunt trots op me zijn! Ik ben het in ieder geval op mijzelf. Na dagen van intern gesputter over de buurvrouw, ben ik naar haar toe gegaan. Wat jullie ook al adviseerden heb ik gedaan. Ik heb haar heel vriendelijk gevraagd hoe het met haar gaat en of ze nu minder last van mij ervaart. Ja zei ze. Fijn! Alleen rond 6 uur ‘s ochtends heeft ze nog last van lawaai. Hoera!!! Als ikiets echt zeker weet is dat ik om 6 uur ‘s ochtends geen lawaai maak, ik ben dan totaal nog niet aanspreekbaar! Nou buurvrouw wat vervelend, maar ik weet echt zeker dat dat niet bij mij vandaan kan komen. O zei ze, dan is het misschien wel de motor van de vijver van de andere buren, die draait dag en nacht door. Ja, dat zou wel kunnen zei ik. Daarna zei ik dat ik ook graag iets met haar wilde bespreken, over het roken. Ze zal er op letten zei ze. En daarna hebben we nog even gepraat en geconstateerd dat het heel belangrijk is dat we in goede harmonie naast elkaar leven.

Het is misschien een schrale troost, maar het feit dat je die verlossing niet meer vind, vind ik een goed teken. De verwachtte beloning blijft nu uit, dus waarom zou je dan toch drinken? Mogelijk helpt dit besef je, nu nog niet, later ergens. Sterkte, jij ook @Sandro. @niks, zijn de meubels gekomen? En? Mooi? Volgens mij ga jij gelijk op met mijn nichtje, die heeft ook net de spulletjes voor de babykamer. @Lika weet je het al van het huis?

Gisteren was iemand zo aardig om voor mij de politie te bellen ivm mijn auto. Vandaag was het mijn beurt. Ik vond een portemonnaie op straat. Split second: niet doen, gedoe. Maar ja, wat gij niet wilt dat u geschied etc. Ik pakte hem op. Rijbewijs, kenteken, bankpas etc. Van een jonge vrouw. Geen telefoonnummer, wel een zorgpas. Ik gokte en belde de zorgverzekering, een aardige mevrouw was heel behulpzaam. Zij wilde de jonge dame wel bellen want zij had een mobiel nummer., Mooi, geregeld. Nee dus, ze kreeg totaal iemand anders aan de lijn. Dan toch de politie bellen. Algemeen nummer: de politie behandelt geen gevonden voorwerpen meer. U moet naar de gemeente. Oké. Stadsdeelkantoor bellen: dit nummer is niet bereikbaar. Bank bellen, lukt niet, na kantooruren. RDW dan maar? Nee hoor, morgen bent u de eerste. Lost en found (oid): mag niet als het om een identiteitsbewijs gaat (wat u niet in huis mag houden!) Nou ja zeg. Op een schoolpas stond een e-mailadres, dus ik heb haar een mail gestuurd, maar ja, die leest ze vast vanavond niet meer. Morgen dus eerst langs het stadsdeelkantoor, waar ik niet zonder afspraak mag komen. Wedden?

Ja, heel herkenbaar, helaas. Het lastige met eten is dat je er niet helemaal mee kunt stoppen , dat maakt het voor mij lastiger. Stoppen met roken en drinken vond ik daardoor op een bepaalde manier makkelijker.“ De eerste niet nemen” gaat met eten niet op. Misschien wel als je het over ijsjes en koekjes hebt, maar niet als het om een verslaving gaat. En tips? Behalve wat je zelf al aangaf niet. Helaas.

Sterkte @Lieke7777 @Bor, ik dacht inderdaad even aan bananensplit! Het was een wonderlijke gewaarwording, echt niet fijn.

Bij mij hebben ze ooit een heel wiel verwijderd. Dan sta je heel raar te kijken, ik had het niet gezien toen ik instapte, het was aan de passagierskant en ik stond op een hellende parkeerplaats, dus de auto stond al scheef. Ik snapte niet waarom ik niet weg kon rijden Zonder stuur rijdt lastig @Maverick, met drie wielen ook. Frustrerend zeg, 3x! Ik was zo kwaad! Vooral omdat ik met mijn vader naar de begrafenis van zijn jongste broer moest in Friesland. Dat kun je niet uitstellen en hij wilde daar natuurlijk zijn. Hij was op een leeftijd dat wij het niet meer vertrouwden dat hij zelf zou rijden, dus ik zou met hem meegaan.

Goedemorgen Gisteravond ging opeens de telefoon, anoniem, 21.30 uur op zondagavond? Hallo met de politie, maakt u zich geen zorgen, maar hebt u een auto? Huh? Eh ja. Wat is het kenteken? Eh, eh, ik was het op slag vergeten. Iemand heeft gezien dat uw portieren openstaan en heeft ons gebeld. Huh??.? Dat kan helemaal niet (snuggere opmerking op zo’n moment). Afijn ik ging kijken en jawel hoor, twee portieren stonden wagenwijd open. Niet geforceerd, niets weg, niets beschadigd. Spooky vond ik het. Wel fijn dat die meneer de politie gebeld heeft, dat is het voordeel van een kleine buurt Denk ik, meer sociale controle. De meneer die gebeld had zag me en kwam naar me toe. Zijn uw airbags gestolen? Geen idee, hoe zie je dat? Vanmorgen nog eens gekeken, ik zag niets.

Ik doe ook mee, als best vrolijke ezel deze keer. ☺️ Wat ontzettend lief,!!!! Prachtig proces @Lika, je noemt het zelf ook al waardevol. Goede reis! Dank vooR deze woorden @Etty, die had en heb ik echt even nodig. Ik kan ze wel bedenken maar dan komt het toch niet zo binnen als wanneer ik ze lees van een ander, van jou in dit geval. Het mag tegenvallen, ik mag teleurgesteld zijn, ik mag op meer gehoopt hebben. De mensen om mij heen schijnen/blijken te denken dat ik van de hel in de hemel ben gekomen en verwachten van mij de daarbij horenden gevoelens en uitlatingen. Maar hun verwachtingen en mijn Daadwerkelijke bevindingen lopen echt erg uiteen. welterusten allen