Jannigje

Ja, maar het is haar handelsmerk hè, ze krijgt er veel aandacht door en daar geniet ze volgens mij van.

Goh, dank je. Er is wel eerder gesuggereerd om de verhaaltjes te bundelen, maar een kinderboek schrijven niet. Dat was ook nog nooit bij me opgekomen. Ik heb het zelf ook weer even teruggelezen en ik vond het zelf ook wel mooi, en verrassend. Waarom doe ik dat niet meer? Geen idee. Dank je. Ik ken de overlevering waar jij over spreekt niet, maar ik vind het een mooie gedachte .

Ja dat klopt, ik ben elke keer dankbaar als een vogel even komt buurten. Naast de merel, die net weer even kwam drinken, komt er ook regelmatig een roodborstje badderen. Zijn rode borstje was helemaal in de war door het uitschudden an zijn veertjes. Boven mijn hoofd is nu een ekster-discussie gaande, luidruchtig. Dus denk ik meteen aan @Reacher En @Artemis, jij denkt aan mij als je jouw merel ziet, wat leuk. Zo heb ik bij veel meer dingen associaties met mensen, niet altijd leuk overigens.

Ach @Bor wat verdrietig. Gecondoleerd met het verlies van je skoanheit. Ik wens jullie allemaal veel sterkte.

He verdorie, ik dacht dat ik het had doorgegeven niet dus. Wederom excuus @Yvonne. 68

Nee hoor!

Ik mis Smart, Monster, Huttala, Soothe,Harp, Asterix

Hallo allemaal. Fijn dat het achter de rug is @nancy. Wordt vervolgd dus, ik hoop voor je dat er een goede oplossing voorhanden is.

Ed ligt het liefs languit en dwars in bed, zijn vrouw is hierover niet te spreken, maar het lukt haar niet om hem zijn gedrag te laten veranderen, dus zij verhuist midden in de nacht regelmatig naar de logeerkamer , waar zij vervolgens niet in slaap kan komen omdat zij zich aan Ed ergert.

Jij bent ook geen boot.

Een opgave is ook deze dag weer voor mij, ik ga zo maar wandelen dan kan de ekster die nu heel onrustig heen en weer wipt op de rand van het schuurtje, omdat ik er te dichtbij zit, ongestoord van de pindakaas gaan snoepen.

@Bor uit de manier waarop je schreef dacht ik ook aan een verpleeghuis. Ik weet dat we met mijn heit ook zo’n gesprek hebben gehad, gelukkig is het bij hem nooit zover gekomen. Hij kon in het verzorgingshuis blijven tot aan het eind. Ik hoop dat ze goed en liefdevol voor hem zorgen waar hij nu is.

Ja, je zingt alleen thuis, de anderen hoor je niet. Ik zie en hoor alleen de dirigent en zie evt. een deel van de anderen in inderdaad kleine hokjes(klein scherm). De dirigent hoort helemaal niemand, dus die staat naar een scherm met bewegende monden te kijken maar heeft geen idee hoe het klinkt. Het is niet ideaal, eigenlijk helemaal niet leuk, maar het is beter dan niets. En op den duur went het zo waar.

Omdat die geen Kiel hebben?

Ik heb net weer gezoom-zongen? Zoom-gezongen? Afijn, deze keer was het fijn.

@jopie wat fijn dat je je daar zo op je plaats voelt, lijkt me heel bijzonder. @Bor, wat verdrietig voor hem en jullie. Het doet pijn hè als je alles hebt gedaan en het dan toch niet meer kan. Sterkte hoor.

@nancy

Mag alleen @Pinkman taart???

Gefeliciteerd @niks In vind het niet overdreven, je komt van zo ver! Je hebt het allemaal bereikt, gekregen en verdiend.

Ik doe ook maar een duit in het zakje.

Ik hoef niet te kijken, ik lees het hier wel.

Lukken lukt helemaal niet, ik was nog bezig met verwijderd, wat ik wel een opvallend woord vind, ik kan er alleen ver en wijd niet goed in gecombineerd zien.

En toen was er weer de merel. Scharrelen, kijken, hippen, rennen, kijken, even weg, toch weer dichtbij én jawel, even badderen. Opeens dacht ik: dit doet Lars! Een seintje van Lars, dat vind ik een mooi idee. Dus ik noem het Lars.

Smullen van raspatat lijkt me heerlijk, alleen ik weet niet wat het is, raspatat.

Ja dat lichtpuntje, het lichtpuntje van mijn “alleen in een bootje ergens op een pikdonker meer zoekend naar dat lichtpuntje metafoor“ Ik zie het niet. De zon schijnt uitbundig, ik heb een huis met een tuin, te eten en te drinken, dus je zou zeggen genoeg reden tot dankbaarheid. Zelfs soms een badderende merel. Daarvoor ben ik ook wel dankbaar. Er zijn hele volksstammen die graag met mij zouden willen ruilen, afgezien van mijn gemoedstoestand dan. Maar dat lichtpuntje? Ik zie het nu niet. Ik benijd Lars, als er nog iets bestaat na de dood dan is hij daar en ik fantaseer dat hij daar liefde , troost en rust gevonden heeft. Maar hier voel ik het nu niet. Opeens snap ik hoe het zit met die andere ik van mij. Zoals ik me nu voel kan ik niet functioneren in de buitenwereld. Ik zou mensen schrik aanjagen en de meesten zouden mij links laten liggen, logisch ook. Dus uit nood moet die ander er wel zijn. Die zal ik straks met moeite op moeten roepen want ik heb me aangemeld voor een uurtje spinning. Ik wil sorry zeggen tegen jullie omdat ik hiet zo negatief schrijf én tegelijkertijd ook niet. Jullie hoeven niet te reageren maar ik merk dat ik er wel behoefte aan heb dat ik ergens dit mag zeggen, kan zeggen.