Dat is zeker waar, dat weet ik ook van mezelf en probeer mijzelf daar ook in te corrigeren. Maar in dit geval kan ik het toch echt niet mooier maken dan het is. Ze hadden met elkaar contact gehad en besproken wie wat mee zou nemen. Als ik een vreemde was geweest had ik het beter begrepen. Je gaat niet meteen iemand die je niet kent vragen om iets mee te nemen voor de borrel, maar zij kennen mij allemaal.
Maar goed, ik wil het niet groter maken dan het is.
Ik voel me niet beter vandaag, ik worstel. Bovenkomen lukt niet erg. Ik voelde het gisteren ook heel duidelijk, het was zwoegen voor me. VAak kan ik wel even opgaan in wat ik doe als ik rondleidingen geef, even de zwaarte niet voelen, even wat lucht hebben, maar gisteren lukte dat niet. Vorige week ook niet en daar schrik ik dan van. Het is een veeg teken.
Aan de buitenkant ziet het er nog steeds wel overtuigend uit, maar ik voel me ahw gevangen.
Zandzakken voor de deur in de hoop dat ik het water tegen kan houden, en dan het gevoel hebben dat ik te weinig zakken of te weinig handen hebt. Proberen, blijven proberen in de hoop dat het lukt om het water tóch tegen te houden. Om dan vervolgens te merken dat het niet helemaal lukt, het sijpelt er op verschillende plekken toch doorheen.