Jannigje

Wel balen dat ik vanavond niet naar het concert kan in het Concertgebouw

Daar ben ik weer, aan de oplader. Lars, ik herken/ken je gevoel van onzekerheid over wel of niet sociaal zijn. Ik ben nogal verlegen, al zou je dat misschien niet merken als je me meemaakt. In verschillende situaties heb ik strategieën ontwikkeld. Ik heb bv een "professionele" knop, die omging als ik aan het werk moest. Dat zag je mijn verlegenheid niet. Maar zodra het "alleen" over en om mijzelf gaat is het een ander verhaal. Dan voel ik me vaak onhandig en heb ik niets te vertellen. Dan voel ik me onhandig en dom en .......... Vul maar in. Dat gevoel werd minder als ik had gedronken, dan had ik een soort schijnzekerheid, die valt weg als je stopt. Dan gaat het om jou. En dan is de vraag: wie ben ik, wat wil ik, wat kan ik .......... Opnieuw vul maar in. Moeilijke en lastig. Blijf ik moeilijk vinden, maar alc wil in niet meer, dus moet ik op zoek naar mijn echte ik met al mijn onzekerheid. Dus probeer ik vandaag jouw raad te volgen: hou het klein. Een stap tegelijk. Ik wil trouwens nog tegen je zeggen dat ik het fantastisch vind dat je bent gebleven.

Ik kan niet voor jouw spreken Lars, Oohh even wachten, batterij leeg

Lars

Oh, ik ben alleen hier, ja het is ook al laat. Nou Jannigje, welterusten dan maar

Goedemorgen allemaal. Vandaag een spannende dag voor mij: voor het eerst naar mijn nieuwe vrijwilligerswerk. Tot later Daag

Verhullende broeken, I wish!

Gebrul en gejank is oké Lars, het voelt misschien niet zo op het moment zelf, maar het hoort erbij. Ik heb nooit een opname meegemaakt, dus die ervaring heb ik niet. Maar ik zit hier ook niet omdat ik verstuikte duim had. En gevoelens van angst, boosheid, machteloosheid, pijn ed. Ken ik maar al te goed. En daar moet soms om gebruld en/of gehuild worden. En ja, je doet het goed (vind ik, en een heleboel anderen hier volgens mij), want je bent daar nog

Mooi om jouw stukje te lezen Vlok!

Goedemiddag allemaal, Ik heb maar even een kopje thee gezet, ik weet niet goed wat te zeggen. Er komt van alles in mij boven, maar ik kan de woorden niet vinden. Hannah sterkte

Smart

Smart, ik moet door de tranen heen lachen om "de kleine oren,". Dank jullie voor jullie reacties, ik voel me met jullie nu meer verbonden dan met de mensen naast wie ik gisteren zat. En wat is het een opluchting om te huilen, echt verdriet voelen i.p.v. Spanning Me even niet groot hoeven houden

Mijngerrit, je hebt helemaal gelijk, het gaat om de manier waarop ik naar de wereld en mijzelf kijk, die manier is verwrongen, verkeerd aangeleerd zal ik maar zeggen. Ik probeer nu anders te kijken en te voelen. Soms lukt het me en dan is de wereld opeens anders. Maar doordat ik altijd aan het overleven was, kwam ik er eigenlijk nooit echt aan toe om te onderzoeken en te ondergaan hoe de vork echt in de steel zit. Daar ga ik nu naar op zoek. Lieve Jane, dank je, heerlijk die armen

Ik heb mijn draadje van het begin opgezocht om te lezen over toen en te vergelijken met nu. Niet zo'n goed idee, vergelijken. Dat doe ik zo wie zo teveel. En dan in de zin van vergelijken, betekent oordelen over mijzelf, of beter gezegd, negatief oordelen over mijzelf. Ik kom er namelijk altijd (bijna) slechter af/uit dan degene of datgene met wie of wat ik mijzelf vergelijk. Ik probeer dat niet meer te doen. En als ik het wel doe, probeer ik mijn standaard reactie te veranderen, mijzelf te bevragen of het wel klopt war ik denk. Op de een of andere manier is door levenslange ervaring er een diep spoor in mijn brein getrokken waarin ik onmiddellijk terecht kom als ik............... Dit geldt op meerdere terreinen heb ik gemerkt, diepe, vrij vaste sporen. Oude denkbeelden, die niet meer van deze tijd zijn, die dringend aan revisie toe zijn, maar die zich onmiddellijk aan mij opdringen als ik mij zwak, ziek, eenzaam voel. Zoals nu. De griep is hardnekkig, ik voel me lichamelijk en psychisch niet sterk. Dan staan de demonen handenwringend op de loer! Grijzend staren ze mij aan. Zwak? Ha, dan ben je voor ons!

Geweldig Lars

Dames met mooie benen kunnen rokken dragen, maar enige zelfkennis is op zijn plaats, dus hou ik het bij broeken

Ik ga ook afsluiten, welterusten allemaal Ik blijf nog even in de sfeer van Winny

ZZB

Ha Wijfie, het is een gemend koor, 4 stemmig, heel soms 8 stemmig. Ja, ik ben erg heel blij mee. Jij weet als geen ander wat muziek met een mens kan doen, denk ik.

O jee, ik was aan het experimenteren met een fotootje en dacht dat ik geannuleerd had, maar blijkbaar niet Dus bij dezen: Iejoor is de naam van een personage uit de verhalen rond Winnie de Poeh van A.A. Milne. Deze vriend van Winnie is een pessimistische, sombere, oude, mooie, gedeprimeerde, grijze ezel. Ik ben de meer gekleurde versie

Letjefietje, mag ik vragen waarom jij jezelf een naar mens vind?

Die drempel herken ik helemaal Smart, vreselijk vind ik het elke dag weer. Voor jou :

Klinkt helemaal niet vaag Vlok: ik vind het opschrijven van "wat wel goed en mooi is" ook totaal niet kinderachtig. Ik vind het juist heel sterk

In een jurk voel ik me niet op mijn gemak, tenzij het een lange is.

Goedemorgen allemaal. Vroeg voor mij. Ook hier regent het hard. Vannacht slecht geslapen, maar gelukkig was er de wind, wel prettig om naar te luisteren. Verder steeds maar weer muziek. Nu eerst sporten, dus gen tijd voor thee. Tot later