Jannigje

Welterusten allemaal. Goede nacht

Ja, in een groep draaien is moeilijk, ik ben daar ook niet goed in. Ik lees verwarring bij je Lars, niet weten wat je voelt/wilt/moet. Je laatste vraag vind ik schrijnend om te lezen. Langs elkaar heen leven zonder liefde is vreselijk. Ik wens je sterkte en wijsheid.

Meya, ik weet niet of mijn depressie versterkt wordt doordat mijn brein nog niet lang genoeg de kans heeft gekregen. Ik heb last van chronische depressiviteit, al heel lang, de ene periode gaat het beter dan de andere. De winter is altijd extra moeilijk, vandaar o.a. Bijvoorbeeld die daglamp die ik gebruik Wat het wel moeilijker maakt is het feit dat ik mezelf niet meer verdoof aan het eind van elke dag. Dat si 5 jaar goed gegaan, dus dat moet opnieuw lukken. Ik voel nu wel meer verdriet, rouw zelfs. De eerste keer was er de euforie van het stoppen en gestopt blijven, nu is er de wetenschap dat ik "levenslang" heb en daar moet ik nog mee om zien te gaan. Ik kan het nog niet ombuigen naar ik hoef niet meer, ik wil niet meer. Het voelt nog als, o jee, gevaarlijk, pas op, je mag niet meer. En kan ik dat wel etc. Dus moet ik leren weer niet de hele berg te zien, maar stap voor stap mijn weg te gaan.

Hallo Jolanda, Welkom hier, ook van mij. Jouw verhaal herken ik. Een aantal mesen heeft het er hier over dat "hun rem kapot is", dat vind ik een mooie metafoor. Mijn rem blijkt ook kapot. Ik was daar jaren geleden achter gekomen en ben toen met hulp van Tactus en het forum helemaal gestopt. Dat klinkt simpel, dat was het niet, maar het was voor mij wel goed te doen. Ging 5 jaar goed. Toen dacht ik dat mijn rem nu toch wel weer zou werken. FOUT. hij werkte welgeteld 5 maanden, ik blij, maar toen werd ik weer rem-loos. Dus ben ik op 24-12-2015 opnieuw gestopt. Er zijn momenten dat ik trek heb, vooral momenten dat ik mijzelf wil verdoven. Maar die momenten worden echt vrij snel minder is mijn ervaring. Alleen: JE MOET ALERT BLIJVEN. Het (alc) is als een duiveltje die op zijn kans wacht. Geef het geen kans Sterkte!

Lars????? Ik begrijp het niet. Je lijkt heel boos, waarom? Het lijkt alsof je de opname ziet als een gevangenisstraf.

Dank je Nadia, weet je, ik vind het fijn dat je reageert! En ik snap heel goed dat je niet weet wat je moet zeggen, dat zou ik zelf ook niet weten. Maar voor mij is het heel fijn dat ik mag delen, ik voel me nu toch wat minder eenzaam. Alsof er een beetje stoom van de ketel is, begrijp je wat ik bedoel?

Losse handen durf ik op de fiets niet meer zo goed te doen nadat ik 2x ben gevallen door loslopende plotseling overstekende honden

Meya: ik heb 5 jaar niet gedronken, na een internetbehandeling van Tactus en hulp van het forum. Vanaf juni 2015 dronk ik af en toe een wijntje met een vriendin, buiten de deur, niet thuis. Vanaf november ging ik weer zelf Belgische biertjes kopen, om mijzelf te belonen/ te troosten/ te verdoven, een paar keer per week. Vanaf december deed ik dat weer elke dag. Op 24 december besloot ik dat ik helemaal fout bezig was en ben ik opnieuw gestopt. Vanaf die dag heb ik niet meer gedronken. Skip: dank je. Ik doe inderdaad al van alles, ook de daglamp en het sporten. De psychiater is betrekkelijk nieuw, dus dat is wel lastig. Maar het is inderdaad wel fijn om hier te kunnen zeggen hoe ik voel, dat voelt wel minder alleen. Dank je LadyJane Voor jullie

Dank je Meya, eigenlijk wel fijn dat je daarom moet lachen. Ik voel me wel gezien door je en dat is fijn. Dat filmpje ken ik niet, dat ga ik opzoeken.

Goedenavond allemaal Truus, ik heb nog niet alles gelezen van de afgelopen 2 dagen, dus misschien kom ik als mosterd na de maaltijd, maar ik wil je alsnog sterkte wensen. Mijn vader is ook overleden in 2014.

Ik schrijf maar een stukje hier, want het lijkt me niet zo'n goed idee om op de dagdraad te schrijven. Het gaat natuurlijk niet om alleen maar positieve verhalen, maar ik vind het moeilijk om daar te schrijven hoe ik mij voel. Alsof ik op de verkeerde site zit. Ik heb een probleem met alcohol (eufemisme

Herinner en herdenk vandaag de geboortedag van mijn vader en de sterfdag van mijn overleden vriend

Goedemiddag allemaal. Herkenbaar Truus, moeilijk ook, ik spreek uit ervaring. Hoewel jouw ervaring natuurlijk weer anders zal zijn dan de mijne. Leeft jouw vader nog, sorry, dat heb je misschien ooit verteld, maar ik weet het niet. In ieder geval wens ik je sterkte. Zelf heb ik ook een moeilijke dag. Het is de verjaardag van mijn vader (eigenlijk zijn geboortedag (ik mag het geen verjaardag meer noemen volgens mijn schoonzus) 2 jaar geleden was zijn laatste verjaardag, hij was al moe en fysiek op en wilde wel gaan, maar dat gebeurde toen nog niet. Hij werd die dag 96! Op diezelfde dag stierf een vriend van me, de partner van een dierbare vriendin. Hij was heel sportief, leefde heel gezond, had de conditie van een atleet en hij wilde zo graag leven! Maar hij was ziek en stierf. Op diezelfde dag. Moeilijk.

Ik sluit ook af voor vandaag Welterusten allemaal.

Oude pijn Smart?Komt op de gekste momenten he? Voor jou

Ik heb net een stukje gezien op tv over een vader die in Ladakh (noorden van India, ook wel klein Tibet genoemd) zijn kinderen naar school brengt: 100 km. Over verraderlijk terrein, sneeuw, ijs, lawines ed. 6 dagen deden ze erover. Dat is nog eens echt naar school willen! Ik durf niet meer te klagen over de regen

Hier nog zo'n kletsnatte! Helaas moet ik zo de deur weer uit voor de fysio, maar nu met plu ☔️

Gelukkig had ik ook mooie muziek om naar te luisteren, dat maakt het wat dragelijker, maar niet minder vermoeiend.En, nee, ik heb het niet droog gehouden.

Goedemorgen allemaal Slechte nacht gehad, heel weinig geslapen. Nu zo maar op de fiets, regenpak mee en rubberlaarzen, er komt nog veel regen vandaag.

Nu echt naar bed Jan!, morgen weer werken. Ik hoop dat het vannacht lekker hard waait, lekker veilig in mijn bed.

Hub, ben jij er nog? Jij had toch laatst dat stukje over Fons Jansen? Heerlijk vond ik dat. Ik hoorde hem voor het eerst als meisje en ik werd er een beetje verlegen van. Ik ben protestants opgevoed en grappen maken over de kerk was "nog doen". Maar toe kwam Fons en die vonden wij stiekem geweldig, ook mijn ouders. Hij introduceerde bij ons humor in en over de kerk. Mooie herinnering, dank je daarvoor.

Ik merk dat ik de behoefte heb om op een aantal berichten wil reageren, maar het lukt niet. Ik haal steeds weer hele lappen tekst weg omdat de woorden niet kloppen met wat ik van binnen voel Misschien ben ik gewoon te moe nu (stomme spelliNgscontrole maakt er ook nog steeds iets anders van!) Laat ik het nu maar houden bij: goede nacht allemaal, met alleen maar mooie dromen.

Vlok, beetje laat, maar nog gefeliciteerd met je verjaardag

Ik ga maar weer aan de thee. Tot later

MijnGerrit, ik weet niet wat te zeggen. Ik vind het jammer, maar daar schiet jij niets mee op. Tot later hoop ik