Jannigje

Dank je wel @Reacher, terug

@Kohtje, ja dit helpt.

Goedemorgen

Stagnerende domino moet ten allen tijde voorkomen worden, daarom even een nieuwe bijdrage, terwijl ondertussen op de tv nieuws is over president Mugabe van Zimbabwe.

Van “De Dijk” mocht het licht uit, maar ik kreeg de link niet geplaatst. Dus dan maar zonder hen. Welterusten

Plan lukte niet, nieuwe poging

Zal ik net licht dan maar weer uit doen? Of is er nog ergens een onzichtbare gast?

Goedemorgen

Goedemorgen Sterkte @Suikertje, @Herstel En @Bor (operatie van jouw heit toch vandaag.)

Dank je @Herstel, voor jou ook, kun je ook wel gebruiken lijkt me. Voor jou gaat het ook maar door. Pffffffff

@lieve, dit laatste jaar heb ik veel problemen gehad Lieve. Alles stapelt zich op en komt samen, het duurt allemaal erg lang en er is nog weinig tot geen uitzicht. @Sowhat, ik had een goede psychiater, maar die wil mij persé in een groep hebben en niet individueel behandelen. Mijn huisarts is nieuw en onervaren. Tot op heden heb ik het vooral zelf uit moeten zoeken, maar ik ga het weer bij haar proberen.

Goedemorgen @Kohtje, dank je, ik kan het wel gebruiken

Ja @Sowhat, dat is ook een probleem. Ik was bij de GGZ in een groep, daarom ook daar bij de psychiater. De groep is gestopt, moet je ook weg bij de psych. Dus weer op zoek

Inmiddels ben ik weer ruim twee weken verder, her waren lastige weken. Gisteren was een dieptepuntdag, wat kan een mens zich ongelukkig voelen. Wanhopig, moedeloos, somber, eenzaam. Pffffffff Het viel me erg zwaar. Ik heb me gisteren wel weer hier gemeld en dat was op zich wel goed. Verder is het me gelukt om via de app contact te maken met een vriendin. Die belde vanmorgen en dat deed me goed. Ik heb met haar “afgesproken” dat ik een aantal praktische dingen zou doen vandaag en dat lijstje ben ik nu aan het afwerken. Dusssss m.a.w., ik ben weer uit het diepste dal geklommen. Hoe het verder moet, weet ik niet. Ik balanceer te vaak en te lang op het randje, dat baart me zorgen. Nu maar proberen om eerst deze dag verder goed door te komen.

Goedemorgen

Ik ben er stil van. Daarom maar een hele dikke knuffel van mij.

Wat Bor zegt Herstel: Pfff Wat ga je nu doen? Letterlijk, nu?

Zijn we over het algemeen niet allemaal twijfelaars die vinden dat ze dat vooral niét mogen of kunnen of durven laten zien?

“Het grootste communicatieprobleem is dat we niet luisteren om iemand te begrijpen, maar dat we luisteren om een weerwoord te geven.” Deze spreuk kwam Ik tegen, vind ik wel mooi. Op dit moment voel ik me niet zo dapper, ik heb het gevoel dat ik van alle kanten “ belaagd” word: Werkmensen die te pas en te onpas op mijn balkon. verschijnen en daar onduidelijke dingen doen.. iNbrekers die mijn deel van de flat hebben uitgekozen om zeer regelmatig op brute manier in te breken waardoor ik bijna de deur niet meer uit durf. Maar ik word morgen opgenomen in het ziekenhuis en ben dan niet thuis, Dus. BeHalve spanning over de ingreep heb ik spanning om mijnhuis te verlaten omdat ik bang ben dat mijn huis in puin ligt als ik terug kom. Mijn gevoel van Veilligheid is ernstig aangetast, op alle fronten lijkthet wel. Ik probeer me nu mijzelf zo goed mogelijk bijeen te houden. Ik kreeg het niet meer voor elkaar om extra voorzieningen aan te brengen, ik kan dat niet zo snel. Dus ik heb de beide ramen zo goed mogelijk gebarricadeerd, om het de inbrekers zo moeilijk mogelijk te maken. Dat gevoel van onveiligheid in je eigen huis vind ik vreselijk. Er zijn veel plaatsten waar ik me onveilig voel, mensen bij wie ik me onveilig voel, situaties waarin dat gebeurt. Maar dan is er altijd het idee : ik kan naar huis. En nu voelt dat ook niet meer veilig. Verder heb ik niet veel vertrouwen in de ingreep van morgen. De vorige hielp niet, dus waarom zou deze wel helpen. Ik kan het mis hebben en dat hoop ik dan maar. Ik hoop op lichtere tijden, want dit jaar vind ik tot nu toe zwaar. Ik vond mooi wat je hebt geschreven Lars, dapper ook. Als jij met meer mildheid naar jezelf kunt kijken, heb je al veel gewonnen. En wat is het toch fijn om te lezen dat je je goed voelt, meestal, in de groep, in het huis, in jouw huis.

Ach meisje toch, die angst!!! Zo herkenbaar, zo heftig!! Dat kleine meisje dat zo bang is voor afwijzing draag je nog in je mee, dat kleintje kon dat vroeger niet onder ogen zien. Die deed van alles om maar niet afgewezen te worden, lief gevonden te worden. Het is moeilijk om je echte gevoel te weten, te voelen, zonder dat de angst het overneemt. Maar ergens is het, je echte gevoel, daar ga je ook wel komen. Maar oei, wat is het moeilijk en pijnlijk soms. Ik wens je moed lieve Lika, moed en wijsheid en volharding.

Ik zal heel zacht een slaapliedje voor je zingen: “Slaap Larsje slaap, daar buiten loopt een schaap. Een Schaap op blote voetjes, die drinkt zijn melluk zo zoetjes, slaap Larsje slaap, daar buiten loopt een schaap Nu moet het lukken Lars

Nee maar sommige afspreken zijn voor mij dan wel vroeg in de ochtend.

Jij ook Lars. Echt fijn dat je er nog even was!

Nee meestal niet, mijn patroon is opgeschoven, niet echt goed. Ik voel me ‘s ochtends vaak niet zo goed, kom pas later op gang.

He Lars wat leuk om jou nog even te treffen.. Kun je niet slapen?