Jannigje

Die bodem dan wel graag krokant en flinterdun.

70

Graag!, Ja, Thee! Jasmijn dan liefst

Goedemiddag. Ik heb het moeilijk de laatste dagen, gelukkig drink ik niet. Er is wel een stemmetje soms, maar dat kan ik gelukkig weerstaan. Het klinkt verleidelijk, maar nee, het is niet de manier. @Bor sterkte met alles!! Het lijkt me veel allemaal en verre van gemakkelijk.

71

Creatief met elfjes kende ik ook nog niet, ik ben blijven steken bij kurk.

Goedemiddag Vandaag open Monumentendag, voor mij weer de eerste keer als vrijwilliger in een mooi pand ( na 6,5 mnd). Nu erg moe en een zeer lijf, maar wél tevreden. @Bor sterkte

70

Het geldt ook voor mij. Niet het “onmogelijk”, maar zeer zeker het “onverstandig”. Ik weet helaas uit ervaring dat één drankje bij mij op den duur (6 maanden ongeveer) leidde tot tóch weer de afhankelijkheid. Ik ging niet over de schreef, ach ja wat is dat eigenlijk, maar ik was weer afhankelijk en dat wilde ik niet meer. Dus: nu op het jaarpact.

Soms blijken elfjes dus niet alleen te zijn wat ik dacht, maar ook nog iets heel anders te betekenen.

Dag allemaal. ook al meld ik me niet zo vaak, ik ben toch wel erg gehecht aan het forum merkte ik toen ook ik niet in kon loggen. Ook zonder camper herken ik jullie verhalen @jopie en @Yana Sterkte @Lars

Schrale troost misschien, ik kon het ook niet vinden.

@Lars wat fijn dat je het zo goed naar je zin hebt gehad. @Lika , ik lees je graag

Goedenavond.

Mild zijn voor een ander vind ik in het algemeen gemakkelijker dan mild zijn voor mijzelf.

En toen was mijn laatste bericht weg Nou ja, ach....... Samenvatting, de korte versie: gefeliciteerd @bolletje En @Vol

Klopt helemaal!

Het ziet er lekker uit @Reacher, alleen is de eetlust me een beetje vergaan. Mijn dierbare vriendin belde net dat haar vader is overleden. (Heel) onverwacht schiet ik meteen in mijn gevoel van toen mijn eigen vader overleed. Nu maakt zij het mee en Ik voel me machteloos en verdrietig.

72

Staat me vast beeldig! Hoewel

Goedemiddag. Gezellig jullie te lezen. Nagellak, lang geleden, nooit op mijn teennagels overigens.

@Lika en @Reacher, ik zag jullie voor me, samen, knus, warm Welterusten allemaal

Inmiddels is het zes maanden geleden dat ik ben geopereerd, ik had het me anders voorgesteld, voor zover ik me er al een voorstelling van kon maken. Lichamelijk word ik sterker, mijn conditie wordt beter, dus dat is mooi. Daar zou ik blij om moeten (?) zijn, maar ik ben niet blij. Natuurlijk is het fijn om weer sterker te worden, vooral het feit dat ik weer kan fietsen is prettig. Maar dan houdt het op, de blijdschap. Ik heb veel pijn, in mijn rug, billen en benen, elke dag, vooral als ik zit of lig. Pijn beheerst een groot deel van mijn dag en dat is heel akelig. Ik ben wel wat gewend, maar dit ...... Psychisch doet pijn veel met me merk ik. Ik ben al meer vanhet half lege dan het half volle glas, dat lijkt alleen maar meer te worden. Misschien hoort “het” er allemaal wel bij. In het begin was ik alleen maar bezig met overleven, letterlijk deze keer. Maar ik ben nog steeds, of weer steeds meer “alleen maar” aan het overleven. En dat valt me zwaar en het valt me tegen. Misschien hoopte ik op een soort wonder? Misschien hoopte ik dat als ik verlost zou zijn van de tumor ik me beter zou voelen, niet alleen lichamelijk maar ook psychisch? Ja, dat hoopte ik wel.

Tja, @Kohtje, ik ben een avondmens