Klassement

Jannigje, Lieve, lieve Jannigje...waar het ook naar toe gaat...ik heb onlangs een goede vriendin mogen begeleiden. Wat ik wil zeggen, zoek de mensen om je heen die jouw wensen kunnen vervullen...zet jezelf centraal.

Fijn dat je er bent. Lieve Jannigje. Het waarom van veel dingen. Tja...mensen zijn vaak heel onmachtig denk ik dan en reageren vanuit onmacht kwetsend. Zo zonde ja.

Lika, ik ben vandaag weer ingelogd. Ik denk ook vaak aan de mensen hier, maar het lukte me niet om aanwezig te zijn. Mijn hoeveelheid energie is flink afgenomen door alles wat zich jaren lang heeft afgespeeld. Mijn dagen zijn natuurlijk net zo lang, maar ik kan minder "hebben". Dat blijft voor mij heel lastig om mee om te gaan. Gisteren was ik naar de crematie van de moeder van één van de vrouwen van mijn therapiegroep. Het is raar om dan van een "kille" bedoening te spreken, maar zo voelde het voor mij. Zoveel "extra" leed in de wereld doordat mensen niet meer kunnen/willen praten met elkaar. Zoveel misverstanden, zoveel onuitgesproken gedachten,gevoelens en daardoor misschien niet waargemaakte verwachtingen. Zoveel eenzaamheid als gevolg daarvan. Ik zag het gisteren allemaal voorbij komen. In dit geval bij haar. het bracht mij terug naar de tijd dat mijn moeder overleed en werd begraven. Toen was ik de "outcast", en tot de dag van vandaag weet ik niet waarom (maar dat is een ander verhaal). Zoveel pijn, verdriet en eenzaamheid bij mij, niet snappen waarom? Waarom? Waarom niet praten, waarom iemand doodzwijgen, ook weer raar in dit verband. Het heeft zoveel pijn gedaan en nog steeds. Waarom toch? Zoveel onmacht, zoveel angst. Wat een, misschien onnodig, verdriet. Ik blijf dat moeilijk vinden.( Ik durfde niet, was bang voor hen, mijn eigen broers en zus.) Ik was er voor haar, omdat ik weet hoe het voelt en ik wilde dat er ieder geval een paar mensen voor haar. Ik kan haar leed niet wegnemen, maar dit kon ik voor haar doen. En ergens ook een beetje voor mijzelf. Terwijl ik dit schrijf luister ik naar "Ruht woll" uit de Johannes Passion, zo mooi en hoe toepasselijk. Over 4 weken mag ik dit zelf zingen, weer in Naarden. Ondanks alles is dat er, de muziek, het zingen, vaak zonder zin, maar toch, uiteindelijk........... Zo mooi, en zo goed voor mij. @ Smart: jouw bericht doet me denken aan het liede "Wie" van Liselore Gerritsen", ik heb het in de uitvoering van Herman van Veen.