Klassement

Ik kom net een week om de hoek kijken Maar dag 7 is een feit

Gisteren voor het eerst naar het 12 stappen plan geweest. Nieuw inzicht: verslaving is sterker dan het individu. Daarom heeft een verslaafde hulp nodig. Dit forum kan die hulp zijn. Net als bv AA meetings.

Mhmm... Kastanje dan misschien. Het helpt iig wel een beetje. Vandaag een interessante baan gezien, heel anders dan wat ik nu doe, ook qua cultuur denk ik, maar inhoudelijk erg interessant. En... Ik zou van 40 naar 24 uur gaan. Enorm inleveren financieel, maar: een kans om mijn hart te gaan volgen als zzp'er in de 2 dagen die ik overhoud. Ik ga het proberen... Denk ik.

Ik meld me droog af. Opslomen en mijn bedje opzoeken zo. Drukke vermoeiende dag gehad. Dochter afgezwommen voor snorkelen A. Mag binnenkort al voor haar B. Zelf mail binnengekregen of mijn ingeleverde eindopdracht de eindversie is? Voorspelt naar mijn gevoel niet veel goeds, maar dat zij dan maar zo. Afijn, opslomen nu. Morgen weer een dag

mwoi, zo oud als dit nieuwe forum misschien?

Ja! Weer een maand erbij. Dank jullie wel, wie had het ooit gedacht? Ik niet. Jij ook Kate, van :heart:e

Jammer Hsper, waar ging het mis? Nu weer doorgaan he!

Rare avond - telefoontje van familie uit het buitenland - gesprek ging even over drank enzo. 'Goh nog steeds niets?' Nee, inderdaad. Nog steeds niets. ik verwachtte toch iets in de trant van dapper, moedig, ga zo door. Maar nee: 'Och ja, had die en die ook, van die periodes dat ze niet dronken, maar ach daarna was het toch weer raak, dus...' Niet heel erg, en achteraf ook niet verrassend, maar ik was er toch een beetje miezerig van. Nou ja- er zijn ergere dingen. Morgen 6 uur de deur uit bijvoorbeeld. Ochtend ja. En als ik verder door de dagdraad kijk dan buig ik hier en daar diep voor mijn mede strijders op het forum. Trusten allemaal...

Voor alle 3-maanden stoppers. 3 maanden schijnt binnen het stoppen een soort magische grens te zijn. De halleluja stemming is er vanaf. Het wordt gewoon gevonden. Geen schouderklopjes meer. En het bekende duveltje wat ineens weer op je schouder komt zitten. Je bent al zooooooooooolanggggggg gestopt dus mag je wel weer wat. Ik heb dit van de detox-informatie. Het geldt ook voor alle verslavingen. Het enige wat geldt is uitzitten. Uitzitten en nog eens uitzitten. Zet hem Fruitvlieg. Versla het duveltje

Als ik 'trek' heb en weinig zin om te koken, neig ik naar een stevige 'feel good' soep, waarvan ik drie dagen kan eten. Zoals vanavond: rodelinzensoep met bloemkool en pompoen, met gember, komijn, kerrie, koriander, limoen en kokosmelk. Lekker.

Huttula. still going strong, very strong indeed

Tis altijd lente in de ogen van de tandartsassistente. Plof ,wat doe je me aan, krijg het niet meer uit mijn kop, en dat gaat zeker een week duren..

.

.

Goedemorgen, Dagpact: Blondie Albert jowan Joris Fijne dag met tangen in de mond en... Overigens valt ha bezoek onder de basis en niet onder eigen risico

Goeiemorgen allemaal! Succes bij de tandarts Plof! Heb je een leuke? Of anders misschien een zonnige assistente? Ik ben heimelijk verliefd op de mijne, dat scheelt een "slok op een borrel". Zo fijn als hij zacht met zijn plastic handschoen mijn wang beroert… Hi hi. Fijne dag allemaal!

Goedemorgen, kon mn bed bijna niet uitkomen maar ja moest zooooonodig plassen en dan eenmaal klaar hoef ik er niet meer in. Even kleintje koffie gepakt Lamp zo erbij, tandarts en andere andere onderzoeken.... ik volgende week naar het umcg want daar heb ik een date voor koffiedrinken, das het betere werk....

Goedemorgen frummers. Eerst maar een bakje thee.... en een beschuitje. Denk dat de koffie van plof nog wel even 'mee' kan toch? Tandarts... bleeeeh.. En de onderzoeken van Spud.. ook niet leuk,,, maar de tandarts blijf ik toch wel hoog op het lijstje van 'bang' hebben staan. Voor jullie allebei sterkte hoor.

.

Goedemorgen Blondie, Plof en alle anderen die nog gaan komen. Pffffffff Plof beetje rustig hoor. Is nog hartstikke vroeg Maar heerlijk een bakkie ! Ik ga nu verder wakker worden

.

.

De wonderen zijn de wereld nog niet uit...mooi hè Yogajuf Ik den dat velen van ons niet hadden verwacht zonder te kunnen. Van harte...ook de rest van de toppertjes

Dag 6 is ook een feit truste allemaal tot morgen

Geeft niks .. Het is ook " groots" Gefeliciteerd yo en Kate !!! ( en de anderen )

Lieve Jopie, Vorig jaar heb ik ook 1,5 jaar bij mijn moeder gezeten. Zelfs zwanger bij haar het huis uit gegaan en nu weer op mezelf. Ik had het nodig om op 32 jarige leeftijd terug naar huis te gaan, ik vind het achteraf zo'n fijne tijd en zo fijn dat mijn moeder er voor mij was. Lag ook veel op de bank, liet me vertroetelen. De enige bij wie wij vrouwen dit kunnen, denk ik. Ik denk dat jou dochter dit ook op dit moment nodig heeft in haar leven. Klinkt iniedergeval herkenbaar voor mij. Mijn moeder had het gevoel dat ze iets verkeerds heeft gedaan in mijn jeugd waardoor ik zomaar weer thuis kwam wonen. Die schuldgevoelens zijn absoluut niet nodig, het leven kan vrij hard zijn vind ik en als je dan gevoelig bent zoals ik sluipt er zomaar een knak moment in waardoor ik back to basic moest. De rust en tijd maakte mij weer weerbaar voor de toekomst. Twijfel niet als moeder Jopie, zij is niet jou verantwoordelijkheid meer, ze zal zelf straks stappen moeten ondernemen en dan kan als je moeder alleen maar een steun zijn.

De afgelopen 2 weken ben ik alcoholvrij geweest, behalve een glas witte wijn bij buurvrouw en de overgebleven halve liter bier die ik met een buurman heb gedeeld. Ik tel niet en ben geen stopper, maar wel blij dat het ineens zo vanzelf gaat, de gedachte aan drinken is er niet en ik verwacht dat hoe langer dit duurt, hoe normaler het wordt. Mag ook wel na zoveel oefening. DE buurman die vaak vraagt of ik " een wijntje" kom drinken, heeft me weer zijn kerstpakket gegeven, waarin een fles rood en wit. Het staat in een diepe kast en roept niet naar me, eerder is het een soort geruststelling, zo van: je hoeft niets te halen, want het is er al. Hij nodigde me ook uit om weer eens een wijntje te komen drinken, maar dat heb ik afgehouden. Ooit eens tegen hem gezegd dat ik een tijd van plan was niet te drinken. Daar kon hij met zijn verstand niet bij. Ook niet toen ik hem vertelde hoe slecht het is voor je gezondheid (lever) om elke dag te drinken. Het bevalt me goed zoals het nu gaat, vooral omdat ik geen punt aan de horizon heb waar het bij een bepaalde gelegenheid weer eens mag. Dat bevordert droogdrinken is mijn ervaring. Nu zie ik wel hoe het loopt en omdat ik het gevoel heb dat ik er losser in sta, gaat het ook veel makkelijker. Dat wilde ik even laten weten, want ik volg alles hier wel, maar heb een tijd alleen op mijn eigen draad geschreven. Daar was een reden voor en het deed me goed dat er daar ook met me meegeleefd werd. Ik zeg het nog maar eens: het forum heeft naardere tijden meegemaakt, het is hier erg meelevend en behulpzaam. Heel mooi om te lezen.

Door je te ont-doen van al je moeten, ont-moet je jezelf.

Mooie tekst en inzichten Kohtje. Ben jij ook bekend met The Work van Byron Katie? Zo niet, misschien iets dat je aanspreekt. http://www.thework.com/nederlands/

Och wat een herkenning weer.. door die herkenning telkens weer, kan ik bij mezelf vaststellen dat ik net zo ben als een heleboel anderen. Ik denk vaak dat ik bijzonder ben, apart, niet helemaal sporend, dat ik dingen ontzettend fout doe of dat ik egoïstisch ben, stronteigenwijs, kort-lontig, kort-tenig, mopperig, ontevreden, slap, etc.. En ja, dat ben ik ook vaak wel. Maar dan lees ik hier dingen waardoor ik tot de conclusie kom dat dat vrij normaal is. Dat ik me geen zorgen over al die "slechte" eigenschappen hoef te maken zolang ik me ervan bewust ben. Zolang ik me bewust ben van al deze negativiteit in mezelf kan ik er namelijk wat aan doen. En dat "er wat aan doen" loopt niet altijd even soepeltjes, maar het zet me wel aan het werk. Het zet me er toe aan om mezelf te willen verbeteren. Het houdt me eerlijk naar mezelf, het houdt m'n geest open en het houdt me bereidwillig. En laten nou net deze drie dingen: eerlijkheid, openheid van geest en bereidwilligheid de sleutel naar een succesvol herstel zijn... De herkenning die ik vandaag op het forum tegenkom zit hem in het gepasseerd voelen als iemand anders taken van me overneemt. Ik voelde me, nadat ik drie jaar lang een meeting die ik zelf had opgezet en voorgezeten, behoorlijk gepasseerd toen ik het stokje had overgedragen en merkte dat er dingen veranderden. Het gaf me het gevoel dat ik dingen niet goed had gedaan en tegelijkertijd het gevoel dat m'n opvolger dingen niet goed deed. Het magische begrip "loslaten" was iets wat ik hier maar niet leek te kunnen toepassen. Ik zei wel steeds tegen mezelf dat ik moest loslaten, maar het gevoel bleef aan me kleven, liet mij niet los. Dit is lange tijd hoofdbestanddeel geweest van m'n zelfonderzoek. Waarom bleven dingen aan me kleven als ik ze losliet? Hoe werkt dat loslaten nou? Dat zelfonderzoek ging met vallen en opstaan. Ik stuiterde heen en weer tussen totale onverschilligheid en overdreven inleven in het doen en laten van m'n opvolger. Om uiteindelijk tot een soort evenwicht tussen die twee uitersten te komen. Loslaten houdt voor mij aan de ene kant een soort van onverschilligheid in naar wat er allemaal staat te gebeuren en aan de andere kant een proberen in te leven in de motieven van waarom een ander dingen doet zoals hij of zij die doet. Op die manier kan ik een soort van logica vinden in dat alles gaat zoals het gaat en me er dan ook bij neerleggen. Niet uit onmacht, maar uit vrede, vanuit een innerlijke rust. Mezelf accepteren zoals ik ben is nog de makkelijkste kant van acceptatie, maar een ander accepteren zoals die is is een stuk moeilijker.. wel te doen, maar moeilijker. Om een ander te kunnen accepteren zoals die is, vooral als het doen en laten van een ander me niet aanstaat, zal ik bij mezelf eerst op zoek moeten gaan naar de bron van irritatie. Meestal kom ik uit bij het begrip "controlefreak". Ik wil graag dat dingen gaan zoals ik dat wil. Door dát los te laten, door me neutraal op te stellen en de realiteit de realiteit te laten zijn, kan ik makkelijker de twee kanten van het verhaal in hun eigen waarde laten. Dat is er nog niet zodanig bij me ingesleten dat dat vanzelf gaat. Misschien gebeurt dat ook nooit. Ik heb wel geleerd om mijn geïrriteerdheid of boosheid naar anderen te onderzoeken en meestal kan ik dan na een tijdje mijn eigen aandeel of overeenkomst herkennen. Dan lost het ongemakkelijke gevoel in de meeste gevallen op en zakt het geruisloos weg in het verleden.. Ik ben een werk in uitvoering..