Klassement

Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je gesukkel en je angsten heen, dan droeg ik je, uren en dagen lang. Indien ik de woorden kende om antwoord te geven op je duizend vragen over leven, over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden, dan praatte ik met je, uren en dagen lang. Indien ik vrede in je hart kon planten door gelukkig te wachten en te hopen tot het zaad van vrede in je openbrak, dan wachtte ik, uren en dagenlang. Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart aan onmacht, ontevredenheid en onverwerkt verdriet, dan bleef ik naast je staan, uren en dagen lang. Maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel, ik ben maar een vriend op je weg, al uren en dagen lang. En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet: je hoeft nooit alleen te vechten of te huilen als je een vriend hebt voor uren en dagen lang.

Vandaag voor mij alweer de 47ste dag. Wat gaat dat snel. Gisteren tijdens het boodschappen doen kwam ik langs een terras. Dit terras zat goed vol. Ik realiseer mij nu dat er geen moment in mijn gedachten is geweest van he, ze zitten daar lekker aan een glas wijn. Heb na zitten denken, hoe kan dit nu. Belangrijkste is dat de trigger om te drinken uit mijn leven is verdwenen. Ook ben ik mij bewust dat ik verantwoordelijk ben voor mijn gezondheid en dat het voor mij heel belangrijk is om mezelf recht in de spiegel aan te blijven kijken. Als ik drink doe ik mijn vrouw ook pijn en dat wil ik niet meer. Het leven is heerlijk zonder drank.

Nee. Laten vallen bij de buitenkeuken.

Dribbel heel herkenbaar. Voor mij was dit deels jaloezie ( waarom kan ik niet gewoon sociaal drinken ) deels angst ( om mee gesleurd te worden in t drank gelag) en deels voel je ook dat er op een gegeven moment geen connectie meer is tussen jou en de rest. Laat t maar gebeuren. Je moet hier ook doorheen. Het wordt allemaal minder belangrijk als je langer bent gestopt. Hoewel ik vandaag toch ook tegen zoiets aanliep Een activiteit met een groep gedaan en daarna nog uren borrelen. Ik ben de eerste die gaat en nu niet meer uit angst of jaloezie ( integendeel ) Het is gewoon mooi geweest. Het was een leuke dag en het hoogtepunt ligt achter ons. Klaar. Mijn eigen weg weer volgen. Doe jij dat ook maar..

Super stoer Ietje! Gebrek aan zelfvertrouwen herken ik ook, dat geeft een hoop ellende en is zo aanwezig in alles wat je doet en wat een ander doet/ zegt. Je kan het voor jezelf vaak niet goed genoeg doen maar een ander kan het ook niet goed genoeg doen, we vullen vaak in wat ze ergens mee bedoelen ook al zeggen ze dat helemaal niet. Dat maakt ' ons' vaak niet de meest makkelijke mensen voor onze omgeving/ geliefden. Het is toch een soort van slachtofferrol wat we aannemen in bepaalde situaties. Daar raakt het ons, daar zijn we al zo vaak gekwetst dat we op de automatische piloot reageren, het doet teveel pijn dus stoot je af en ga je drinken om te verdoven. Sorry voor het woordje ons, misschien sla ik de plank volledig mis wat jouw betreft Ietje maar heb ik het alleen over mezelf. Alleen drink ik nu niet meer en dat gun ik jou ook heel erg. Wanneer jij eraan toe bent!

Heb ik een keer gehad bij een verjaardag. Nam een glas spa rood. He joh, iedereen neemt bier of een borrel en jij ga spa rood drinken? Klopt helemaal zei ik, ik heb nog geen verlopen kop en dat wil ik graag houden zo.

In mijn ogen is het geen eerlijke strijd Ik weet wat ik kan...heb er vertrouwen in..heb er zelf geen twijfel over Kost me veel moeite..maar dat geeft niet..hoort erbij Men kan het je zo moeilijk maken . Iets waar je geen invloed op hebt..is moeilijk mee om tegaan Kan je zo weinig mee Onrecht is zo rot gevoel Weet dat ik mijn recht moet halen en moet boksen tegen groten Nu ik zo schrijf zal angst en twijfel mijn valkuil wezen Schrijven helpt om weer te orderen En ja Pm tis werk

geen idee waar jullie wonen maar boven mij is het bewolkt. In mij niet. Bedacht vanochtend dat ik opgehouden ben met drinken zoals ik (ooit) begonnen ben. Zomaar. Ik moest twee normaal zwaar alcoholische avonden achtereen laat met de auto mensen ophalen/wegbrengen en baalde dus enorm - maar dronk niets. En toen dacht ik: kan net zo goed even doorgaan. En dat denk ik nu (ruim) drie weken later nog.

An

Nou Blondie, hoe is het geworden? Ik heb mijn haar net weer knetterrood laten verven, zo rood dat een vriendje van mijn zoon me aanstaarde en zei " verkeerde kleur gekozen ?" Ik moest er vreselijk om lachen. Maar de kapster vroeg ook al of ik het zeker wist en toen het erin zat vroeg ze nog een x of ik het echt zeker wist? Dus enige twijfel had ik wel maar nu ben ik er blij mee. Dribbel

Dat gaat de goede kant op Roberto. Zelfs aan een ontbijt heb je gedacht. ;-)

Fijn om te horen An!

Het was een golf dat me overspoelde, heb het gered!! en ga gewoon verder. Ik kan het!!

Hoi mensen, ben niet bijgelezen - nog maar een half uurtje thuis eigenlijk. Het was een constructief gesprek, denk ik, maar het moet nog wat bezinken, ben emotioneel moe. Ik ben dus niet ontslagen. De directie heeft die optie wel overwogen, maar mijn directe verantwoordelijke wil me nog een kans geven. Verder: er is me verteld dat ik mijn werk goed doe, in het opzicht dat ik al mijn taken op een kwalitatieve manier afwerk. Maar: er wordt in de toekomst van me verwacht dat ik mijn rol ook op een meer pro-actieve manier invul, zelf met initiatieven en voorstellen kom, presentaties verzorg, etc. Van mijn kant heb ik aangegeven dat ik behoefte heb aan meer ondersteuning en frequente constructieve/kritische feedback. Dat was het zo'n beetje.

De tissues die ik aangereikt kreeg waar ik zat te huilen...deden me ook veel..gewoon het gebaar Thuis greep ik naar een grote rode boeren versleten zakdoek....kon zo lekker veel in Tranen mogen er zijn...het zijn er veel...veel doordat alles is weggeslikt Leer nog steeds van tranen...verdriet En de tranen van geluk Tranen van het lachen Zelfs met gapen komt er een traan mee Mooi iets tranen...ze mogen er wezen Soms niet altijd handig...maar ze zijn echt en ze zijn van mij Das heel belangrijk..