Lady Jane, wat lief dat je me feliciteert. Ik was al eerder op het forum geweest en had een pb van Ietje, waar ik ook op heb gereageerd, maar eigenlijk heb ik verder niet op het forum gekeken. Door het verhaal van de man van een vrouw met een alcoholprobleem en dé ring, kon ik het forum in mijn hoofd niet loslaten. Want ik kende het verhaal van dé ring, maar wist even niet meer zeker van wie het verhaal was. Hoe vreemd voor sommigen ook, maar ik ben hier zolang welkom geweest, dat ik ook om jullie ben gaan geven en tja, dan moet je het forum niet de rug toekeren, maar even weer langskomen. Komt volgens mij arrogant over, maar zo is het niet bedoeld. Als ik dit niet mag zeggen moeten de moderators het maar weghalen, maar het verhaal van dé ring was toch van Lytse? Over mij? Het gaat echt goed met mij, zolang ik maar van de alcohol afblijf. Of nee, als ik niet meer dan twee bier drink in gezelschap (alleen mag ik niet meer drinken). Want dan zit ik al aan mijn tax en daarna word ik de Gremlin van de chocoladereep-reclame. Ik heb ontzettend veel steun bij alles van mijn moeder, haar man en mijn vrienden. Wie had dat twee jaar geleden gedacht? Ik was immers toen alleen en deed het ook alleen. Vandaag de dag bedenk ik me elke dag wat ik heb en wat ik niet kwijt wil. En wat ik niet kwijt wil is veel, en dus wil ik mezelf niet verliezen in de alcohol. Het gelijk daarbij is dat mijn kleine kratje bier uit de handel is genomen en ik zie mezelf niet met kratten lopen of om 12 flesjes bier te verslepen in een grote tas. Ow en ik ben inmiddels 13 kg aan gewicht kwijt. Nog 11 te gaan. En dan zit ik op mijn streef. Heb nog wat stommiteiten op mijn naam staan, maar het komt goed. Mam en ik zeiden vroeger altijd tegen elkaar:"Het komt goed. Zelfs als het niet goedkomt, dan komt het goed". En daar leef ik maar na. En nog iets leuks. Ik weet dat ik ongelofelijk heb lopen zeuren over het feit dat ik 30 was en dat ik bang was voor rimpels. Twee jaar later zijn die angsten weg en weet ik dat er maar één doel is in het leven en dat is gelukkig zijn. Rimpeltje hier en daar kan geen kwaad. Het schijnt dat ik er nu op mijn 32e nog geen enkele heb (werd laatst 22 geschat. Gekke mensen zijn er). Mijn mam zegt altijd alles wat ik wil horen en toen ik weer eens zei dat ik een rimpel had keek haar man me dom aan en zei:"Waar dan? Grote zeur dat je daar bent!" Door zulke uitspraken ben ik er wel over uit dat ik rimpels wil, maar dan wel met geluk verdiend. Ik ga ervoor en ik voel me zo goed nuchter, waarom dan nog de drank opzoeken?