Ik heb ouderschapsverlof opgenomen, laatste jaar dat het kon zodat ik nu per week maar 16 uur werk en 1 uur spaar die ik over het jaar wel moet werken dus zeg maar eens per maand een halve dag extra. Het is verdeeld over 2 dagen op de werkvloer en 1 maal ambulant. Bewuste keus omdat ik zoveel afspraken rondom de kinderen heb.
Nu wordt er ook verwacht dat ik voor veel vergaderingen terug kom, en die zijn natuurlijk allemaal op niet werkdagen!
Ik heb nu aangegeven dat ik dat niet meer ga doen, eens per maand vind ik de max. Het is nl altijd na schooltijd maar eigenlijk wil ik daar eens per 2 mnd van maken, dat durfde ik dan weer niet te zeggen. Ga ik nog wel doen. De consequentie daarvan is is dat ik ook minder inbreng heb maar ik denk dat meer afstand van mijn werk wel goed is nu. Andere keuzes maken. Meer tijd voor mijn gezin en voor mezelf, wat wil ik echt, waar word ik blij van? Inhoudelijk word ik nog steeds blij van mijn werk maar het gezeur rondom het werk geeft me teveel stress. Misschien door duidelijker nee te zeggen en ook daadwerkelijk niet te komen leren ze misschien dat het nu echt klaar is. Ik moet alleen even weten wat mijn rechten en plichten zijn.
LJ, zo had ik het nog niet bekeken! Ik ben inderdaad wel goed in wat ik doe, dat ik dat zomaar hardop durf te zeggen...
Dribbel