Klassement

ja, het ontevreden hoekje van RedRoos werd opgekuist. Bb en ik zullen dus tot in lengte van dagen op de baclofendraad strijd voeren.

Voor wie geinteresseerd is: ik zit in de tweede ronde voor mijn sollicitatie.

de regen valt in druppels neer en tekent om je hoofd een krans van de kleurigste robijnen de wind speelt met de snippers van je laatste droom tot ze aan de horizon verdwijnen de meeuwen draaien kringen in de grijze lucht en schrijven tekens van een vaag verleden wolken drijven om je heen een onbekende vlucht waar naartoe, ach niemand zal het weten en jij loopt maar verder maakt sporen in het zand je loopt maar immer door je kent geen rust maar waar j' ook gaat en waar je ook vlucht er is geen weg terug maar waar je ook gaat en waar je ook vlucht er is geen weg terug nu breekt de zon door de wolken heen streelt je huid en vliegt langs je wimpers om weer te verdwijnen en in het spelen van de golven hoor je vaag een lied dat je herkent maar nooit goed kon begrijpen dan is er weer de stilte het zwijgen om je heen wanneer de wind zich plots weer heeft verscholen en eenzaam blijf je achter dan ben je weer alleen verdwaald op alle vleugels van je dromen en zo loop je maar verder maakt sporen in het zand je loopt maar immer door je kent geen rust maar waar j' ook gaat en waar je ook vlucht er is geen weg terug maar waar je ook gaat en waar je ook vlucht er is geen weg terug er is de kilte van de morgen er is de warme nacht er is het heimwee naar voorbije dagen er is het wilde vuur van liefde dat plots in je brandt om dan even vlug weer te vervagen er is de stilte van 't heelal en heel ver langs de maan kan je soms d' oneindigheid vermoeden maar alle woorden die je maakt zijn zo klein, zo vaag om te zeggen wat je soms kan voelen en zo loop je maar verder het duizelt in je hoofd je loopt maar immer door je kent geen rust maar waar j' ook gaat en waar je ook vlucht er is geen weg terug maar waar je ook gaat en waar je ook vlucht er is geen weg terug nee er is geen weg terug © tekst en muziek: Zjef Vanuytsel

hahaha.. Zwaluw

Ik heb ook een leuk gegeven, hoewel ik het TV programma "Verslaafd" niet gezien heb vind ik het nu al stom. Ik ga ook niet kijken want mijn TV is van het bed gevallen met klussen. En verder beperk ik me nu tot uitzending gemist. Dus ik kijk niet uit principe niet. Zo af en toe probeer ik weer eens de telegraaf of SBS 6 tot ik bont en blauw erger en weer voor weken genezen ben. Ik snap trouwens helemaal niet waarom mensen er voor kiezen om met hun problemen op TV te gaan. Kijk helemaal verbergen hoeft ook niet, maar om gelijk heel nederland van je sores te laten meegenieten vind ik raar.

Ik zou het het netjes vinden iedereen persoonlijk te danken voor leukbevindingen, maar vraag me af of dat zo de gewoonte is binnen het sociale media gebeuren. Ik ken daar de mores niet zo goed, vandaaar. Dus bij deze allemaal bedankt. Ik zal eens kijken of ik de knop ook eens kan indrukken.

dag 5, check! Yes

Goedemorgen iedereen. Gisteravond mijn eerste AA meeting gehad, voelsprieten uit en luisteren maar. Enge verhalen gehoord, hier en daar een stukje herkenning. Hoewel de AA filosofie stoppen met drinken is, en dit (nog) niet de mijne, ga ik volgende week weer. Het kunnen praten zonder dingen uit te hoeven leggen voelt bevrijdend en geeft me kracht mijn zaken op de rit te krijgen. Daarmee ook voor het eerst sinds tijden een avond niet in de kroeg gezeten, ik voel me nu al stukken beter. Ik wens jullie allen een fijne dag toe, en vooral kracht. groet, Law

Hoi, Wat een hopeloos iets zeg dat TV programma over verslaving. Uit principe kijk ik geen RTL, maar ik dacht we geven het een kans. Zoals gebruikelijk is tranen trekken de bedoeling. Families die er bij gesleept worden. Je zet jezelf toch hopeloos te kijk om daar aan mee te doen. Een veel te hoog meegluur element. Maar ja het moet sappig zijn en lekker te behappen. Er staan betere docu's op het internet. Bijvoorbeeld van de BBC. Tenenkrommend was het!

Gisteren ook weer naar "Verslaafd" gekeken. Voor mij werkte het niet, zo'n opname omdat de familie het wilde.. voor mij begon het pas te werken toen ik het zelf wilde omdat het leven me totaal ontglipte.. toen iedereen me los had gelaten en ik op mezelf was aangewezen. Zo'n interventie zou me alleen maar in verzet brengen, misschien ondergronds, (helemaal als er ook nog zo'n hele tv-ploeg mee zou kijken) maar ik zou in verzet gaan. Tot iedereen me zo beu zou zijn dat ik uiteindelijk op datzelfde punt uit zou komen waar ik totaal ontredderd zélf de keuze zou maken het anders te willen doen. Niet onder druk van een tv-programma en allerlei mooie beloftes die ik uiteindelijk toch niet waar zou kunnen maken. Maar de show is een mooi portret van Jim Geduld, dat wel. Laat mooi zien hoe irritant gedreven een herstellend verslaafde kan zijn en daar herken ik dan weer een hoop van mezelf in.. Twaalfde Stap werk, de boodschap uitdragen naar de verslaafde die nog lijdt doe ik vaak ook nog veel te schreeuwerig.. Da's het enthousiasme dat voortkomt uit het gevoel bevrijdt te zijn van die enorme obsessie om te moeten drinken.. puur enthousiasme. Dat moet ik nog leren in te tomen. Niet schreeuwen en anderen proberen te kneden naar het model dat mij zo goed heeft geholpen, maar gewoon laten zien wat ik nu ben en mijn ervaringen meedelen als zijnde MIJN ervaringen.. Niet minder, maar beslist ook niet méér. Dan zou het een interventie worden.

Sha bedankt voor je uitvoerige bericht. Met mijn liefdesleven zit het wel snor. Het enige wat je mee moet brengen in een liefdesrelatie is jezelf en dat ook blijven. Meer hoeft dat vreemd genoeg niet te zijn.