Alle activiteit

Mijn klant liet me vandaag de dode mol die hij gevangen had zien. Ik heb een mol nog nooit van zo dichtbij kunnen bekijken maar kon mijn teleurstelling niet onderdrukken door hem wel te zeggen dat ik het zonde vond dat dat beestje dood moest. Dan kan ik dat irritante geluid, wat bij mijn buren afkomt een beetje beter accepteren. Want die denken dat ze daar mollen mee afweren. Tegen mijn klant heb ik gezegd, dat ik denk dat ik ook een mol ben, omdat ik echt wel last ervaar van die hoge tonen als ik in mijn eigen tuin kom. Maar dat ik dat dan toch beter kan waarderen dan zo een klem. Dat is een dier dat zich compleet als dier gedraagt gewoon kansloos maken in iets bij te leren. Ik kan dan een beetje hard en ongevoelig uit de hoek komen, door te durven vragen ga je dat kadaver aan de kippen voeren? Of wat ga je ermee doen? Zijn kippen eten graag slakken maar mollen verwachtte hij niet dat ze zouden opeten. En hij wist eigenlijk niet wat hij met het kadaver zou doen. Toen ik van de zoldering naar beneden kwam voor de koffiepauze (waar ik heel veel verstofte opgezette dieren ontweken had tijdens het afstoffen) Zag ik hem een stukje gazon aantrappen. Dus vroeg hem, heb je die mol weer terug in zijn gang begraven? Nee, die mol lag er nog en hij gaf eerlijk toe dat hij niet goed wist wat hij ermee kon doen. Deze klant en ik delen een soort van lugubere humor, dus toen ik zei dat ik op de zoldering bezig geweest was, begon hij zelf over de opgezette dieren die daar stonden te vergaan en dat die inmiddels ook uit de tijd waren. Vroeg ik, overweeg je om die mol ook op te zetten dan? Dat was zijn plan ook niet, want eigenlijk weet hij ook niet meer wat hij met al die opgezette dieren moet, maar weggooien vind hij respectloos voor die dieren. Daarna vertelde hij dat dit pas de 2de mol die hij had kunnen vangen in de 60 jaar dat hij daar woont. En verder hebben we zitten grappen in hoe die mol zou staan in de bek van de opgezette Fred of de klauwen van de Buizerd die boven de inkom hangt. We waren het er allebei over eens dat de mol op zichzelf opgezet niet echt naast het opgezette ijsvogeltje paste. Tja ik weet niet, dat maakte alles wel een beetje goed. Want toen ik op de zoldering stond zo tussen al die opgezette dieren, vond ik het gewoon zonde om ze daar te laten vergaan en misschien wel weggegooid zien worden. Gelukkig weet ik dat het meestal om dieren gaat die dood gevonden zijn en dat ze niet weten dat er een kunstwerk van ze gemaakt is. En ik heb ook echt respect voor hoe mooi zo een preparateur dat kan. Maar ik zou het zelf nooit in huis willen hebben. Want ik voel me daar ongeveer hetzelfde verantwoordelijk in als mijn klant. Vernietigen is geen optie. Ik neem dus aan, dat hij de mol netjes begraven heeft en mij over 2 weken laat zien waar hij deze begraven heeft.

Ik ben van mening dat slaan bij welk dier of mens dan ook, niet echt een toegevoegde waarde is. En ook niet helpend. (al mag ik toegeven dat de zeldzame draaien om mijn oren en tikken op mijn billen in mijn jeugd, me wel een bepaalde grens die bereikt was leerde. Vooral de machteloosheid van mijn opvoeders die op dat moment ook niet zo goed meer wisten hoe ze me beter konden waarschuwen voor gevaar) Maar fijn om te horen dat jij ook niet slaan doet Bumperjim. Jammer te horen dat ze zo gammel is, maar ergens mag dat ook wel op die leeftijd verwachten toch? Leuk te lezen wat je allemaal met haar doet, en ze blijft een leuke uitstraling hebben op de foto.

Dagpact: renaldo61 Mormel Fonny 🌞 MaryArt Yvonne Alesto

Ja ik ben ook bang voor wegvallen, maar mn dochters zijn best wel streetwise inmiddels, zonder mij komen ze er ook best. Ik blijf nog ff voor de gezelligheid.

Ach hoe ouder ik word hoe minder zwart wit. Sarko deed best een hoop dingen goed ook, en ik moest altijd om hem lachen. Omgekeerd zijn de meest heilige personen achteraf vaak pedofiel of gewelddadig of weet ik wat. Niemand is helemaal goed of helemaal fout. De mildheid wordt me haast te machtig, dat zal wel door de Zweedse lucht komen, ik word er helemaal knäckebröd van.

Dat is ook mijn motto. Geniet van het leven. Geniet van iedere dag, die ons gegeven is. Maak je niet druk over de wereldproblemen. Geef om je naasten. Je familie, je goede vrienden. Dit lijkt wel een preek. Ik zou een goede dominee zijn.

Ik ga straks een rondje hardlopen in het bos. Dat doet altijd goed

De natuur in. Die heelt, en je gaat in beweging. Niet bewegen betekent de depressie de macht geven. En je brein doet de rest. Is je vijand dan. Het kan zo simpel zijn he. Maar we maken het leven soms zo gekompliceerd. Vroeger haatte ik de houding van super positieve mensen (jaloers op?) Ik was degene die altijd de beren op de weg zag. Noemde het wel realisme toen. Tegenwoordig ben ik zoveel milder, vooral naar mezelf alsof ik iets in te halen heb. Benieuwd wat ik ga stemmen volgende week........

Kijk, daar draait het voor mij steeds meer om. Pak het moment en doe er iets mee waar je zin in hebt. Morgen storm en regen, dan kunnen de "binnen"dingen ook nog. Door de dood van mijn beste 2 vriendinnen ooit (1 was 59 en 1 was 81 maar zou 100 worden) ben ik er soms ook mee bezig. En dat hoort voor mij ook bij het leven, realisme. En het helpt me ook waarderen dat ik er nog steeds ben en heel veel kan voor mijn leeftijd. geoeiemooiemorgen zeggen bijvoorbeeld

Zelfs dan nog, kun je ook uit die klasse promoveren.

Het voelt nu heel erg als de kelderklasse

Ja je druk maken om zaken die er misschien niet toe doen, gezien de sterfelijkheid en nietigheid van jezelf. Aan de andere kant: als je daardoor nergens om geeft geeft dat zo'n doelloos en leeg gevoel. Je kunt ook gewoon in de ontkenning leven: Sarkozy was een held en het zijn allemaal leugens. De grootste partij van Nederland zegt gewoon de waarheid en we gaan naar de verdommenis. De zon breekt hier door de mistigheid, dus hup weg met dat gemiezer en naar buiten.

Ik vind het zowel aandoenlijk, pathetisch, onbegrijpelijk en knap dat mensen zich zo druk maken tijdens hun leven (geldt ook voor mezelf) terwijl we doodgaan. En we niks voorstellen. Een van mijn lievelingsboeken is 'Alle mensen zijn sterfelijk ' van Simone de Beauvoir, over iemand die eeuwig blijft leven. Nou ja, lievelings. Word er altijd somber van.

Exactement. Ook als het regent trouwens. De grootste levensverbeterende inzichten blijken bij mij altijd kinderlijk in eenvoud. Niet de hele dag in dat donkere huis op een scherm blijven staren, maar hop de deur uit en de natuur in. En niet omdat dat moet van de dokter, maar gewoon omdat het zo fijn is.

Dagpact: renaldo61 Mormel Fonny 🌞 MaryArt Yvonne

Dat moet echt in beide oren geknoopt. Geen risico meer nemen. En vooral: daarbij ook beseffen dat het leven zonder drank potverdorie best de moeite is. Beter zelfs. Dat je niet blijft denken dat je noodgedwongen nu in de tweede divisie moet uitkomen ofzo.

Hahahaha, ja, dat is wel humor... er stond gisteren een foto in de krant waarop hij op weg is naar de lik, zijn echtgenote schijnt hem nog een kusje te hebben gegeven voor hij naar binnen ging 😂 Goedemorgen frummers, Goed geslapen en dat is maar goed ook, heel drukke dag voor de boeg. Ja, de dood. Mijn vader overleed toen ik een puber was. Niet veel later kreeg mijn moeder voor de eerste keer ook kanker. Dan wordt je snel volwassen, of althans, dat wordt dan van je verwacht. Maar wat de meeste invloed heeft gehad is denk ik het feit dat ik, zeker toen er kinderen kwamen, bang was dat ik ook weg zou vallen, dat ik er niet meer voor ze zou kunnen zijn... Ach, het aloude spreekwoord dus: 'de mens lijdt het meest onder het lijden wat men vreest' ... Onkruid vergaat niet en ik ben er nog steeds, 70+. Inmiddels zijn de kinderen hartstikke volwassen en is mijn oudste kleinkind alweer 11 jaar, time flies. En inmiddels durf ik te hopen dat ik nog ga meemaken dat ook zij de volwassen leeftijd gaan bereiken. We zullen zien. Lieve luitjes, ik ga ervandoor... Maak er een mooie dag van

Ja. Dat besef ik mij maar al te goed. Dat moment is ook hier niet ver meer. Daarom geniet ik er nu nog zo van.

Ja, ik snap het. Een ethische kwestie. Vroeger liet men dit ook gemakshalve maar aan God over. Nu haal je zelf de trekker over. Wat ik overigens nog steeds een goed besluit vind.

Verder binnenlands nieuws is dat Sarkozy gisteren de cel is ingegaan. En, blijkt nu, in de cel naast hem zitten 2 securitymensen voor zijn veiligheid 😳 Dit is nog nooit vertoond, maar hee de belastingbetaler betaalt dus het gaat van de grote pot! Heb je een leuk rustig baantje in de security, mag je voor de baas 5 jaar de cel in 🤣 Nou ja ze zullen wel gewisseld worden steeds.

Wat gebeurden er toch vreselijke dingen nog geen eeuw geleden. En nog steeds natuurlijk, elders in de wereld. Mensen die over andere mensen beschikken 🫤

Ik vind het toch knap hoe je dat klaarspeelt. Dit worden later de mooiste herinneringen. Maar op een gegeven moment willen ze echt niet meer mee -- soit.

Dagpact: renaldo61 Mormel Fonny🌞 MaryArt

Je kan beter de kop erbij houden om vandaag mee te maken, ipv dat je morgen treurig bent omdat je vandaag niet hebt meegemaakt omdat je de hele dag aan gisteren hebt zitten denken.

As je haar had laten lijden was je daarvoor ook verantwoordelijk geweest en was ze vervolgens toch dood gegaan. Wat wil je nu nog doen met deze gedachten? Laat ze maar los.