Alle activiteit

hoi Bob, Nee, ik heb een vertrekpunt. En een richting. De rest ontstaat wel, inderdaad. Dat maakt het juist fijn, vind ik. Ik las jouw verslagen ook. Mooi en herkenbaar.

Applaus voor @Lieke7777, @Sebastiaan, @Kohtje en @Adam.

JAARPACT Deelnemers gaan ervoor vanaf de aangegeven startdatum gedurende een jaar of langer geen alcohol te drinken. Ze geven zelf aan of dat lukt, en laten minstens eens per jaar weten of ze nog aan het pact deelnemen. Zondag 13 juli 2025 - 78 deelnemers FASE 10 TIEN JAAR EN LANGER [22] 18 jaar 11 mnd - 07-08-2006 Anna 18 jaar 11 mnd - 07-08-2006 Ferry 18 jaar 10 mnd - 05-09-2006 Bambam 18 jaar 03 mnd - 01-04-2007 Water 17 jaar 07 mnd - 25-11-2007 Soothe 17 jaar 05 mnd - 13-02-2008 Adam 16 jaar 07 mnd - 13-12-2008 Kohtje 16 jaar 04 mnd - 24-02-2009 Dhen 15 jaar 11 mnd - 04-08-2009 Lady Jane 15 jaar 06 mnd - 25-12-2009 Bolletje 15 jaar 04 mnd - 20-02-2010 Kate 14 jaar 05 mnd - 09-02-2011 Myriam9 14 jaar 02 mnd - 16-04-2011 Jan1000 14 jaar 02 mnd - 22-04-2011 Huttula 13 jaar 07 mnd - 14-11-2011 Shahire 13 jaar 02 mnd - 02-05-2012 Dylan 12 jaar 06 mnd - 16-12-2012 Monster 11 jaar 04 mnd - 15-02-2014 MijnGerrit 10 jaar 08 mnd - 20-10-2014 Yogajuf 10 jaar 04 mnd - 08-03-2015 BillyBob 10 jaar 00 mnd - 15-06-2015 Maverick 10 jaar 00 mnd - 19-06-2015 An FASE 9 VIJF TOT TIEN JAAR [20] 09 jaar 11 mnd - 25-07-2015 Happiness2 09 jaar 07 mnd - 13-12-2015 Sebastiaan 09 jaar 06 mnd - 24-12-2015 Jannigje 09 jaar 04 mnd - 07-03-2016 Rosa45 09 jaar 01 mnd - 30-05-2016 Bob 08 jaar 11 mnd - 19-07-2016 Skyer 08 jaar 10 mnd - 01-09-2016 Asterix 08 jaar 05 mnd - 07-02-2017 Reacher 07 jaar 11 mnd - 07-08-2017 NickyLJ80 07 jaar 04 mnd - 17-02-2018 Reboot 07 jaar 00 mnd - 05-07-2018 Francoise 06 jaar 09 mnd - 18-09-2018 Amethist 06 jaar 01 mnd - 19-05-2019 Goedehoop 05 jaar 10 mnd - 08-09-2019 Quera 05 jaar 06 mnd - 22-12-2019 Niks 05 jaar 06 mnd - 01-01-2020 MissSauvignon 05 jaar 06 mnd - 02-01-2020 mcflurry 05 jaar 06 mnd - 13-01-2020 Lieke7777 05 jaar 05 mnd - 03-02-2020 Pinkman 05 jaar 00 mnd - 02-07-2020 brazer FASE 8 DRIE TOT VIJF JAAR [10] 04 jaar 07 mnd - 23-11-2020 Artax 04 jaar 06 mnd - 01-01-2021 Artemis 04 jaar 06 mnd - 03-01-2021 Nun 04 jaar 04 mnd - 08-03-2021 VIII 03 jaar 11 mnd - 26-07-2021 John72 03 jaar 10 mnd - 19-08-2021 Rory 03 jaar 10 mnd - 12-09-2021 Fabienne1985 03 jaar 08 mnd - 01-11-2021 Marij1984 03 jaar 06 mnd - 15-12-2021 Pete 03 jaar 05 mnd - 07-02-2022 Maja FASE 7 TWEE TOT DRIE JAAR [5] 02 jaar 07 mnd - 26-11-2022 Mariann 02 jaar 06 mnd - 05-01-2023 Koala84 02 jaar 04 mnd - 18-02-2023 billy1981 02 jaar 03 mnd - 20-03-2023 SoberMummy 02 jaar 03 mnd - 11-04-2023 Jackjanssen FASE 6 ANDERHALF TOT TWEE JAAR [8] 01 jaar 10 mnd - 23-08-2023 Kruidenthee 01 jaar 08 mnd - 30-10-2023 JamesM 01 jaar 07 mnd - 23-11-2023 Fonny 01 jaar 07 mnd - 27-11-2023 Lisastopt 01 jaar 06 mnd - 18-12-2023 Charly 01 jaar 06 mnd - 01-01-2024 Senna34 01 jaar 06 mnd - 02-01-2024 Tatum 01 jaar 06 mnd - 06-01-2024 Spirit FASE 5 EEN TOT ANDERHALF JAAR [3] 01 jaar 05 mnd - 19-01-2024 Happy1972 01 jaar 04 mnd - 14-02-2024 Elonwyn 01 jaar 00 mnd - 25-06-2024 Moeps FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [5] 11 mnd - 11-08-2024 Claudius 10 mnd - 08-09-2024 Rogi 09 mnd - 15-09-2024 Erik 09 mnd - 26-09-2024 Jac 09 mnd - 28-09-2024 Stuiter 09 mnd - 12-10-2024 Nieuwbegin FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [1] FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [0] FASE 1 START [4] 01 mnd - 23-05-2025 Lika 01 mnd - 01-06-2025 Tine 01 mnd - 12-06-2025 Emmy 00 mnd - 22-06-2025 Gekko en voor iedereen een aanmoedigende glimlach

Hoi @jopie, fijn weer iets van je te vernemen. Noorwegen, prachtig land ja, veel sterkte en plezier. Ik ga er binnenkort ook weer heen, maar dan met de auto. De route weet ik nog niet. Ik hou wel van verrassingen. Jij ook? Of zijn het van te voren geplande routes die je loopt?

Goh... er zijn echt wel maanden (misschien zelfs, zonder oneerbiedig te willen zijn, jaren) voorbijgegaan zonder dat ik echt aan @jopie heb gedacht, maar gisteren of eergisteren wel even ineens. Van 'hoe zou het met haar gaan' en zo. Waarom ik gisteren of eergisteren dan ineens wel even aan haar moest denken? Dat kwam door het draadje van @Woman, waar Joop Klepzeiker 'ter sprake' kwam. En met de naam Joop kwam ineens mijn prille jeugd in Amsterdam bij me naar boven, waar we in Osdorp in een gloednieuw flatje terecht kwamen en waar naast (4 hoog), onder en schuin onder ons (allebei 3 hoog) drie Ome Jopen woonden, en op 1 hoog een Tante Jopie. En met die herinnering kwam toen als vanzelf (hoe dan??😄) die gedachte aan 'onze' jopie. En zie daar... daar was ze weer even. Onze jopie. Toeval?? Ja, natuurlijk is dat toeval. Alles, het hele leven valt ons toe, alles is toeval. Maar even voor de goede orde: die gedachte kwam dus door de naam Joop, niet door Klepzeiker. @jopie, fijn je weer even te hebben mogen lezen. ❤️

Blij je weer te lezen @Zbb . Ja dat deed ik ook naar meetings gaan voor mijn ontslag. Gelukkig voor mij is mijn woonplaats en de kliniek in hetzelfde stadje. Ik ga nu wel niet meer naar AA meetings, ik heb niet het gevoel dat het mij nog iets bijbrengt en andere groepen zijn er niet in de buurt.

Ik ben gisteren vanuit de kliniek hier naar de kliniek geweest van mijn vorige opname,ze zitten in een nieuw gebouw. heel netjes allemaal maar toch ben ik blij dat ik hier zit. Ik had aangegeven dat ik alvast naar meetings wil nog voordat ik hier klaar ben om alvast een netwerk om me heen te bouwen En mag van hier vrijdags naar de NA en hier bevelen ze aan om dat het liefst meetings te bezoeken in de buurt van eigen woonplaats. dus dat is wel tof dus zodoende was ik even op het terrein van me vorige opname. ook kreeg ik een rondleiding binnen waar ik twee bekenden tegen kwam. leuk om oude bekenden te zien had ze alleen liever in een andere setting tegen gekomen.

@jopie 🧡

Ja als dat twijfelachtig is, kan je idd beter met een lijn van 10 meter werken 😁

Hoi. Weer even een teken van leven van mij. Niet alleen vind ik dat het moet, dat ik dat aan dit forum verplicht ben als een soort ereschuld.... ik wil het ook. Jullie zijn niet weg. Dit forum, zijn deelnemers, heeft mij gesteund te komen waar ik nu ben. Wel heel bijzonder om dan vandaag zoveel mensen te lezen die me lief zijn, die zo belangrijk voor me waren. Nee, ik ga geen namen noemen. Met het noemen van namen vergeet ik misschien ééntje die ook belangrijk was of is, in ieder geval ook een mens is. Dat is naar. Dat wil ik niet. Echt nieuws heb ik niet. Nog steeds is het gewoon een beetje werken, en dat zo verdelen dat ik veel kan lopen in Noorwegen. Nog steeds een eigen huisje waar ik weinig ben, maar dat wel mijn adres is. Mijn zekerheid. Ook als ik onverhoopt zwak, ziek of misselijk (of gewoon oud en hulpbehoevend) word. Maar ik ben er weinig en echt prettig is het niet om in een hok met muren te zitten. Het is wel prettig het te hebben. Het is altijd prettig er te kómen. Daarnaast heb ik mijn kleine busje, waarin ik veel ben. Veel buiten, op de dagen dat ik werk. In de duinen, bij een duinmeer, of in een ander natuurgebied. Ik kan er koken, ik kan er slapen, en daaromheen loop ik, zwem ik, of ontmoet ik vrienden. Behalve op de dagen, in de weken, dat ik niet lekker functioneer of het aan één stuk regent. Dan trek ik me terug en is die bus een drama en armoe troef. Die dagen zijn er. Ooit, en nu ook. Maar ik heb gemerkt dat in mijn comfortabele huisje op zulke dagen bijna nog erger is: ik hoef niets. Het is comfortabel. Die bus dwingt mij min of meer 'er iets van te maken', die dag, in de benen te komen voor mezelf. En dat is goed voor mij, dat werkt. Volgende week vertrek ik weer voor een loopje in noorwegen. Een loopje dat ik vorig jaar al zou maken, maar toen werd ik helaas vrij ernstig ziek. Tot het puntje van Denemarken kwam ik, maar verder niet. Die zomer ging voorbij in herstellen. Daarna nog wel geweest, maar toch sta ik nu even in gedachten stil bij vorig jaar. "Oh ja, toen was er dit". Ook een beetje die van 'je kan van alles plannen, maar je bent de baas niet!' Hoop mooie woorden. Maar ook realiseer ik me, merk ik, dat ik ouder word. En dat wellicht niet alles meer kan, of morgen misschien niet meer kan. Ik kan daar een mooi verhaal over ophangen, maar iets van hijgerigheid zit daar ook wel in (bij het woord hijgerigheid denk ik aan @BamBam, en dan komt ook meteen 'i want it all, i want it now'. Die hielp mij toen. Maar nu?) Maar die dus. Die zie ik bij mezelf nu, en euh....tja.... Mijn kinderen zijn groot en zelfstandig. Ook als het ze (even) niet lukt sta ik niet meer aan de lat. Misschien klinkt het lullig, maar ik ervaar dat echt als iets heel bijzonders. Ik vond het zwaar, met de kinderen. Ik vond het zwaar en lang. Ik koos er zelf voor, maar ik kon het (achteraf) eigenlijk niet. Mijn ouders zijn overleden. En ook dat ervaar ik nu als 'prettig'. Ik mis ze, ik mis mijn moeder zelfs. Maar die verantwoordelijkheid, díe is weg. Ik vond dat zwaar. Alcohol is niet uit mijn leven. Ik drink gewoon als ik dat wil. Hooguit wil ik dat weinig... want alcohol maakt me minder helder, en in de meeste situaties wil ik dat helemaal niet, en andere drankjes, vooral water, zijn eigenlijk domweg lekkerder. Ik ervaar graag nuchter wat er om me heen gebeurt. Ik denk dat ik misschien 6 keer per jaar een biertje neem. Maar, omdat het geen NOGO meer is, is ook de "nee joop, gaan we niet doen!" er weer. Als ik in het gangpad loop of als iets me eigenlijk even overloopt. Want het blijft een middel lijken om vooral boosheid, die ik nuchter amper kan toelaten, toe te laten. En dat is wel degelijk een andere manier van drinken. Veel boosheid heb ik niet meer. Maar als ex-drinker weet ik veel te goed dat ik zelf die boosheid prima kan creëren. Om maar te kunnen drinken. En dan is het een heilloos pad. Daar zat ik ooit, daar wil ik nooit meer komen.

Aan welke dag zijn we nu? @fluffyken

Loslopen gaat hier niet bijna Dat durf ik nog niet ook, stel dat ik haar kwijtraakt Ze kan wel los in de volkstuin, daar kan ze wel uitrazen als ze wil. Ze komt gelukkig ( meestal) wel als ik haar roep

Mijn hondje gaat in de fietskrat mee naar een plek waar ze eerst kan uitrennen en spelen. Ze is een podengo terriër mix dus ze moet dagelijks racen. Pas als ze haar energie kwijt is is ze handelbaar en gehoorzaam. Anders is het niet te doen met de hoeveelheid katten en poezen in het dorp. Als ik hopelijk weer ga verhuizen is het belangrijk dat er ook weer een plek is wat veilig is en waar ze niet kan weglopen om in de tuinen van mensen konijnen en kippen flink te laten schrikken....

Ja, hahaha... áls ze terugkomen... En anders zoeken, zoeken, zoeken en dan nog steeds belonen als jij bij hem/haar bent teruggekomen. 😇

Iedereen moet hier doorheen of is er doorheen geweest met een pup 😁 gewoon rustig blijven zoveel mogelijk, ze doen het niet expres. Locatie vinden waar ze los kunnen lopen om even uit te razen, en dan ook meteen het terugkomen belonen

Dank jullie wel voor de reacties Dat geeft de burger moed

Jawel, maar daar ga je al weer, dan wordt het een geplan en een gedoe 🤣🤣🤣 ik wil er gewoon heenrijden dat het gewoon open is net als een supermarkt. Maar ja ik wil dat kan niet altijd.

Heerlijk als het spontaan weer werkt 😁 Idem met het raampje van de Stier. "Nou hij doet het wel degelijk hoor. En we hebben even het motortje gereset voor de zekerheid". Net voordat ik naar de garage reed had ik nog geprobeerd, deed ie het niet. En de garage ligt letterlijk op 120 seconden afstand.

Gisteravond vlak voor het naar bed gaan nog even de koelkast in de camper proberen aan te zetten. Toen deedie ut ineens gewoon. Thermometertje er in gehangen en de hele nacht door laten lopen. Vanochtend vlug kijken, en ja, hij deetut nog steeds gewoon. Lekker afgekoeld naar een graadje of vijf en om de zoveel tijd even zachtjes brommen en weer netjes afslaan..... zoals het hoort. Ik herinnerde me opeens dat we dit probleempje een jaar of zes geleden onderweg in Zweden ook al eens hadden en dat na een uurtje alles weer gewoon was.. We wagen het er maar op en gaan nu morgenochtend vertrekken. Eén dagje 'vertraging'.. nou ja. Wel de dealer even gebeld om te anuleren en ze bedankt voor hun moeite om ons er maandag even tussen te prutsen. Kunnen ze in die tijd een ander helpen.

Op een rustige plek beginnen zonder andere honden in de buurt. Alle gewenste gedragingen meteen belonen. Geduldig doorgaan elke dag weer De bumperjim hond is al 10, op die leeftijd is alles zo simpel geworden 😁 ik moet er niet meer aan denken een pup te hebben. We hebben de pup van de holenbeer over de vloer. In het zwembad, dan in het zand rollen, dan weer vlug naar binnen om op de bank neer te ploffen. En dat allemaal binnen 10 seconden. Ik word helemaal gestresst maar holenbeer als professional blijft er kalm onder. "Dan moet je de deur dichthouden" zegt ze heel rustig 😈

Doorgepakt naar het positieve. De trap geschilderd, die staat nu helemaal in de grondverf en dat ziet er al véél beter uit. Om mezelf te belonen dat ik gister niet ben ontploft maar wel grenzen aangegeven heb, heb ik een mooi schilderij gekocht van een pauw, beetje grafisch met retro jugendstil stijl. Erg mooi en maar €7,50 bij de tweedehands winkel. Die hangt nu boven mijn bed. Straks nog even de hond uitlaten op de fiets, zij is ook een hond die eerst moet uitrennen voordat ze netjes naast me loopt of luistert. Eerst even lekker los de zoomies eruit razen. Wildebrasje

104

Over ontspullen gesproken. Pfff, wat een dag gisteren. We hadden gisterenmiddag besloten de woonkamer wat leefbaarder te maken. De hele woonkamer op z'n kop. Het dressoir in de schuur gezet, nu staan er ipv het dressoir 2 orgels. Ook onze keyboards hebben nu dus eindelijk een betere plek. Het oogt uiteindelijk nu wel wat rustiger, maar ik dacht dat ik gek werd gisterenmiddag. Het blijft gewoon nog overal een rotzooi, want nu staat alles boven in een kamertje, wat we dan hier niet gebruiken. Ik loop dan maar met oogkleppen op, als ik iets van kleding wil pakken, want tegen rotzooi kan ik niet. Verleden week de keuken opgeruimd en gesopt. Alles zo achterstallig en vies en vet. Gelukkig nu ook wat overzichtelijker. Ik ben nu best wel dagen hier alleen, want mijn vriend is weer begonnen met werken, de ene keer lukt dat mij beter, dan de andere keer. Aan de ene kant, geeft het rust, maar aan de andere kant, voel ik me nog steeds wat onbeholpen, als hij er niet is. Gelukkig ga ik alles steeds beter doorkrijgen. Het zonnescherm kan ik al naar beneden doen, nu nog even doorhebben hoe de wasmachine werkt, ach, ik weet dat natuurlijk wel, maar ook op zolder is het een vreselijke onoverzichtelijke bende. Daar staat dan de wasmachine. Ook maar oogklepppen opdoen, of mijn bril gewoon niet opdoen, dan zie ik gewoon bijna niets . Het zal uiteindelijk allemaal goed komen.

@rapilos Heb je ervaring met pups? Voor zover als ik het lees is het normaal speels gedrag. Gedrag dat er soms veel te snel van af gaat.

@Emmy, ook puberfases gaanvoorbij hoor, maar het zijn wel tropenjaren.(voor mij geweest)