erik

Vanaf 15-09-2024 ben ik weer nuchter. Ik dronk afgelopen tijd niet vreselijk veel te veel zoals vroeger maar zo 3 glazen per dag en elke dag is toch een zeer ongezond copingmechnisme tegen stress. Was er klaar mee en heb nu met alles weer het roer omgegooid. Sport weer fanatiek leef in het algemeen weer gezonder. Dat bevalt goed nu 52 dagen. Vorige week in een hotel in Duitsland was lastig, daar was vanaf 17.00 alle drankjes gratis en daar dronk iedereen wel alcohol. Ik heb de tijd op dit moment niet om druk mee te doen op de dagenraad of hier vaak te schrijven. Maar belangrijke momenten zal ik hier schrijven zoals ik al vanaf 2007 deed.

Ik kwam hier om te laten weten dat de eerdere vermelding van Erik er af moet (zie het ook niet meer staan) en mijn nieuwe stopdatum is 15-09-2024. Ik schrijf hier niet elke dag meer maar vanaf 15-09 sta ik weer droog.

Ff een paar dingen duidelijk maken. Corona tijd, dat ik mij non binair ipv man voel en eenzaamheid zijn nooit excuses. Ik neem graag eigen verantwoordelijkheid ipv anderen de schuld geven. Ik was sinds 2016 nogal bezig met spirituele dingen als tantra meditatie maar zoveel van hen zag ik zo corona ontkennen. Ik werk in een verpleeghuis waar een hele afdeling van 20 mensen in 1 week dood was. En mensen die ik als vrienden zag geloofde het niet. Deden naar mijn idee niks om de ander te beschermen. Nu was er toen sws sociale isolatie maar ik groeide zo van mijn sociale omgeving af. Werd weer zo eenzaam als ik in 2007 was. En plekken waar ik alternatief op blote voeten kon dansen of met tantra oefeningen kon doen was de plek om mezelf te onderzoeken met gender. Ik kon toen nergens heen daarmee. Zonder die groep de schuld te geven dat het met mij niet goed ging zag ik het niet meer zitten. Ik dronk toen nog niet. Alcohol had er niks mee te maken. Maar uit die groep besloot ik weer te verdoven. En dat werd steeds meer. Afgelopen Januari had ik met 3 glazen wijn op maar niet Alcohol gerelateerd (ook al waren reflexen vast iets minder....heb ik mijn linker wijsvinger er praktisch afgesneden. Pees en bot door en vinger hing er nog net aan. Zenuw in vingertop was intact. Is succesvol geopereerd maar trauma chirurg had de hele nacht herhaald van die vinger moet geamputeerd worden. Vanaf die dag dromen vol gruwels betreffende mijn handen afgehakt of afgebeten worden. Paniek aanvallen uit het niets en heftige emoties rondom het ziekenhuis. Ik was maanden bezig lichamelijk te herstellen maar negeerde de mentale dingen. Toch de diagnose enkelvoudig trauma waar ik PTSS opgelopen heb. Ik heb wel ergere dingen meegemaakt maar niet eerder de PTSS achtige klachten. EMDR was heel succesvol. Klachten zijn vrijwel weg nu. Daarnaast ben ik al jaren moe. Ik drink soms weinig soms niet en soms teveel. Maar alcohol is niet het primaire probleem. Dat is 1. Chronisch vermoeid zijn. 2. Alcohol gaat niet helpen bij de PTSS achtige klachten. 3. Genderdingen heb ik door oa die vinger stilgezet. Ik kon alleen denken aan weer heel worden en weer mensen kunnen verplegen met mijn handen. 4 de somberte en mij alleen voelen. Daar gaat drank niet bij helpen. 5. Juist door mentale klachten moeheid en slapeloosheidheid lijkt het of drank helpt. Ben nu spullen pakken en maandag 2 weken weg in NL. IK denk dat een andere plek en veel wandelen gaat helpen met van alles.

Zie mijn draadje. Lijkt mij beter.

Ja nu maar sorry dat ik zo ver ga. Je kan het zelf hillarisch noemen maar met een hoogwerker naar 6 hoog ging het bezoek met hoogtevrees. Maar dat is het punt niet. Ik ben er voor palliatieve patiënten. Dat is mijn afdeling. En in Corona tijd moest ik besluiten nemen waar ik totaal niet achterstand. Wat ik noch mijn werk nog prive maar wel in die app groep deelde van toenmalige vooraanstaande leden van deze groep dat niet alcohol maar Corona (terwijl ik toen lang nuchter was) aanleiding was niet meet verder te willen leven omdat er toen vooral geen einde aan de tunnel leek. En ik noem geen namen maar in mijn opinie zo keihard bejegend werd terwijl een ander lid al maanden het leven zat was. Ik voelde mij en voel mij nog verraden. Ik heb bij de crisisdienst psychiatrie gezeten rond 2016 bij een spoorbezoek. Ik moest daarvoor naar de psychiatrie. Deze vrouw heeft euthenasie gekregen gelukkig. Laat ik bij mezelf blijven ipv oordelen over hen. Ik had hun toen nodig en ze lieten mij vallen in 2020. Ze hadden via signal mijn nummer maar nooit iets vernomen.

Echt ik zoek al uren. Ja ik geef Corona de schuld. Heb je even wat ik familie moest vertellen in 2020. Maar wil dat eigenlijk niet doen maar je bedanken dat je mij weer herenigd hebt met mezelf. Ik wilde echt niet meer in 2020. Ga jij een meid van 20 vertellen dat haar stervende moeder niet met haar tante mag want de regel was 1 bezoeker. Ik ben daar voor niet zorgverlener geworden. En ik had toen genoeg pillen voor suicide. En ik was in een app groep met leden van deze groep. Een ander uit due groep deed dat suicide oproepen al maanden. Ik was ten einde raad en zei dat ik een plan had met pillen en die pillen en plan had ik ook.. En van mij was het emotionele chantage. Ik sta er weer op eigen kracht maar vergeet nooit meer wie mij dat aangedaan hebben. Oudgedienden weten wie.... Recent nieuws is dat ik zonder alcohol echt per ongeluk in Januari bijna mijn wijsvinger linker hand bijna helemaal doorgesneden had. Zowel fysiek als mentaal is dat best zwaar te horen krijgen van we snijden die vinger er af zoals de traumachirurg mij die nacht zij op spoed eisende hulp. Soms ben ik nuchter en soms niet. Nu heb ik 2 glazen wijn op. Maar dat heeft niks te maken met zoeken. Dit forum is erg lastig als iets ouds is en je vooral Erik herinnert.

Ja hier terug komen en proberen te zoeken. Mijn naam was Erik maar door allerlei Erik Paling ben ik mezelf en mijn draad bij wie is wie kwijt.

Ik zie door de naam Erik Paling het bos niet meer. Ik was hier tot 2020 maar het gaat zi vaak over ene Erik Paling dat Erik stofferis er niks bij is. Maar ik wil vooral mijn eigen draadje vinden. Jane ken ik van toen. Haar heb ik ook gevraagd. Ik zoek nu al 4 uur naar mijn dagboek van toen.

Ben hij hier na al die jaren nog. Corona betekende voor mij als zorgverlener een terugval. Weet jij hoe ik mij eigen draadje op wie is wie kan vinden. Stom toch dat je niet meer bij je eigen logboek kan? Weet jij hoe dat moet?

Hoe kom ik bij jaren oude post en vooral het herlezen van het door mij verzamelde oude draadje van rond 2020 of net daarvoor. Corona heeft er bij mij als zorgverlener nogal ingehakt. Ik had een vertrouwt groepje maar zij hebben mij eruit geschopt. En als zorgverlener in Corona tijd was het heel zwaar. Wil niemand iets verwijten maar wel stoppen vanaf Maandag dat ik vakantie heb.

Test....wat is na zoveel jaar na Corona ook al weer mijn naam etc. Vind dit zo leuk

Blijf. Hartelijk dank voor je uitgebreide antwoord waar zoveel empathie in zit. It is all good! We zijn hier niet voor onze zweetvoeten maar voor een dodelijke lifestyle. Ben hier voor jezelf en als je bij jezelf blijft is alles goed. De timing van je antwoord loopt parallel met een heel kwetsbare fb post van mij. Ik dacht zeker te weten dat het daar over ging. Ik zat ernaast en sorry daarvoor.

Ik geloof je dat je het niet wist allemaal. En please zoek er niks achter. Er zijn geen geheime groepen oid. Er was iemand die mij erop was over dat iemand iets stuurde over Erik gaat als vrouw door het leven. Dat was NIET aan jou om voor mij in te vullen of openbaar te maken. Jou bewoordingen zijn NIET mijn genderidentiteit. Maar het is goed zo. Ik geloof je goede intenties. En nu....go for it. Voor jezelf en niemand anders. Deel je eigen en niet mijn verhaal. Blijf.... En jij bent instaat geweest nuchter te blijven en ik niet. Credits aan jou wat dat betreft. Blijf...

@Smaragd wordt vooral niet boos en ga niet weg om een issue. Jij bent hier voor jezelf en voor niemand anders. Wens jou ook het beste. Ik weet uit je reacties dat je gay bent. Mag ik van daar uit een vergelijk trekken. Uit de kast komen met wie je diep van binnen bent is heel privé. Niet iets wat aan een ander is om over te praten en zeker niet als je weet dat ik hier niet meer lees. Dat is aan mij, mijn regie mijn leven en mijn moment hoe en in welke woorden ik mij uit. Je kan boos zijn op dat iemand mij een bericht stuurt maar jij was degene die achter mijn rug op een plek waar ik nooit ben over mij praat terwijl ik hier sinds 2007 wel lid ben en velen Erik kennen. Dat is NOT DONE! Maar nogmaals jij zit hier niet om mij maar voor je eigen doelen. Ik ben verder niet boos. Blijf gewoon en leer dat je niet over mensen maar met mensen kan praten. Ik stel mij daar open voor. Maar hopelijk begrijp je wel dat ik wel moet reageren. Mijn verhaal is mijn verhaal. Aan mij hoe en in welke woorden ik iets schrijf over mijn genderidentiteit. Niet achter mijn rug please maar direct tegen mij. Ik doe niet moeilijk over jou contact met Bor. Whatever floats your boat. Als jou dat helpt, wees blij met dat contact.

Ja merk zelf ook dat ik stabieler ben als vroeger. Vroeger zou de dramaqueen opgestaan hebben in deze en nu reageer ik rustiger. Gender is een ingewikkeld onderwerp. Ergens snap ik het als iemand mij met prof visagie en prof fotograaf een foto ziet van mijn vrouwelijke kanten dat iemand dat simplistisch formuleert als Erik gaat als vrouw door het leven. Maar het gaat om mijn regie, ik lees hier normaal niet mee. Iemand stuurde mij een bericht, anders had ik het niet eens geweten. Mijn genderidentiteit is te kwetsbaar en het ligt heel nauw in hoe het verwoorden want nee ik ga nu niet als vrouw door het leven. Hoe wel daar kom ik op terug op mijn tijd en in mijn woorden. Ben vooral boos dat Smaragd het invult en de regie over mijn zijn denkt te kunnen overnemen. Wat ik over mezelf hier schrijf en in welke woorden is aan mij en niemand anders. Maar ik dwaal af, hoe het met mij gaat. Thnx for asking. Ik zit tegen een longontsteking aan en hoorde vanmiddag dat ik COVID-19 neg ben. Net niet te ziek om te werken maar ben nu doodop. Afgelopen maanden viel het niet mee in verpleging. Iemand verpleegt die mij van 30 cm in gezicht hoeste die pos bleek en collega 7 weken ziek en nog steeds klachten. Een collega die vertoont al anderhalf jaar pest gedrag en wil mij weghebben. Zit in gesprek met vertrouwenspersoon en manager. Hij is bijna coordinator van het team en het niveau verschil is voor mij bijna onmogelijk om tegen op te boksen. Ik zit hier al weken mee, slaap slecht en ik zat in een adb whatsapp groep met ex leden van hier, die mij na een meningsverschil en onhandige communicatie mijnerzijds, niet meer willen. Ik ben niet geheel alcohol vrij maar bezat mij niet. Vooral dat pesten en hoe zwaar verpleging is met alle corona regels en boze mensen over de veiligheidsregels en daarnaast dat ik prive mij stil voel staan....was juist bezig met mij uiten en oefenen in genderexpressie. Ik voel mij rustiger als toen ik nog teveel dronk en mijn issues niet aanpakte. Sinds 2007 volgens mij werk ik aan mezelf. Voel mij krachtiger als ooit en heb vele shit uit mijn leven aangekeken en mee bezig geweest. Maar corona, pesten en het niet meer welkom zijn in mijn app groep breekt mij op. En tegelijkertijd reageren zoveel vrienden zo positief op mijn verhaal. Voel mij juist door mij uiten over mijn genderidentiteit krachtiger als ooit. Ooit zat ik op slot en wist mij geen raad met mezelf. Gender is daar een belangrijk issue in. Schreef er meer dan 5 jaar geleden al over. Door te laten zien wie ik ben accepteer ik wie ik ben. Ook al kost het aankomende gesprek met pestende collega wellicht mijn baan, ik weet wie ik ben en wat mijn doel is. Sorry voor het lange verhaal.