(H)erkenning gezocht..

[Carootje]

Dag lieve allemaal,

Helemaal nieuw hier..

Nog niet zo lang geleden aan mezelf toegegeven dat ik verslaafd ben aan alcohol. Het woord 'verslaafd' uitspreken/schrijven vind ik al een hele stap..

Ik ben een vrouw, bijna 42 jaar, woon alleen, sinds kort weer single, soort van..

Ik sta op de wachtlijst voor detox van 4 weken, voor het eerst in mijn leven.

En daar zie ik best tegenop, iemand ervaring met detox? Ontwenningsverschijnselen??

Alcohol is zo'n beetje mijn beste vriend geworden en tegelijkertijd weet ik dat het niet goed voor me is.. Word soms gek van mezelf.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met verslaving aan alcohol en hoe het jullie lukt ervan af te blijven..

Ik hoop op een reactie!

En wens iedereen in dit forum alle goeds!

 

 

[Alicia]

Hi  Carootje,

Ik ben ook nieuw en ben me een beetje aan het inlezen. Het viel me op dat je nog geen reacties had na je moedige aanmelding. Ik kan je nog geen advies geven maar ben zelf al blij met het lezen van alle onderwerpen hier. Doe dat, het geeft veel herkenning. En dat maakt het voor mij al minder eenzaam.

 

liefs 

Alicia

[kruidenthee67]

Hoi Carootje,

Welkom hier!

Goh...volgens mij heeft het forum zich in het carnavalsgedruis gestort...zo stilletjes.

Dapper dat je deze stappen zet. Ik heb zelf geen ervaring met detox. 

Uiteraard verschillende manieren om het ADB worden aan te pakken. 

De mijne is: vandaag de eerste niet. Dat klinkt eenvoudig..en in basis is het dat ook.

Ben benieuwd hoe jouw pad eruit gaat zien. Ben je nu ook als gestopt?

 

Heel veel succes Carootje.

 

[Bert1953]

Hallo Carootje, ook van mij een hartelijk welkom hier.

Ik heb detox wel meegemaakt, maar heb daarvoor drie dagen in het ziekenhuis gelegen. Van die ziekenhuisopname herinner ik me weinig, behalve dan veel slapen. Eenmaal in detox ( drie dagen) heb ik eigenlijk heel weinig last gehad van bijverschijnselen. Ook van een vriendin weet ik dat zij weinig problemen heeft ervaren in detox. Hoe gaat ie verder met je? Detox kan ook voelen als een grote opluchting!!

[Goedehoop]

Hallo Carootje, ook namen mij welkom! Niet minder gemeend maar in het weekend niet zo actief op het formum. Ben je het weekend een beetje doorgekomen?

Ik heb geen ervaring met detox maar het lijkt mij juist een soort van fijn! Dan weet je zeker dat die rotzooi echt uit je lichaam is en kan je helemaal schoon en fris opnieuw beginnen!
Drink je nu al helemaal niet meer of ga je door totdat je naar de detox mag? Wat is je plan voor de toekomst, helemaal stoppen?
Heel veel succes, regelmatig dit forum opzoeken en je verdriet of ellende van je afschrijven, dat helpt echt!
Succes!

[Carootje]

Dag allemaal, 

Dank jullie wel voor jullie hartelijke welkom!

Detox voelt dubbel voor mij, afscheid nemen van de alcohol, denk dat dat lastig wordt, maar dat voelt ook weer fijn. Ik weet dat ik mijn lijf vol vergif stop.

En het me altijd moe en verdoofd voelen ben ik ook wel een beetje klaar mee..

Maar dat verdoven doe ik natuurlijk ook niet voor niks, dus ook wel angstig wat erachter weg komt..

Mijn doel is om nooit meer te drinken, omdat ik een verslavingsgevoelig persoontje ben. ;-)

Ik hoop snel een datum te horen van de detox. Ik drink nu nog steeds, elke dag, maar probeer te minderen. Dat lukt niet altijd.

Wie van jullie drinkt ook nog en wie zijn helemaal gestopt? Hoe bevalt dat?

Liefs, 

Carootje

 

[Vasja]

Hoi Carootje van harte welkom!! 

[Carootje]

Hey Bor,

Dank je wel voor je reactie.

Hoe gaat het nu met je? Ben je na je opnames nuchter gebleven? Mag ik vragen wat de reden was dat jij teveel dronk? Of is dat gelijk te persoonlijk..?

7 maanden wachtlijst, pfff, das een lange tijd..

Ik heb vandaag gehoord dat ik a.s. woensdag opgenomen word voor 4 weken.

Ik vind het spannend, maar ben er ook aan toe..

Ik ben zo passief geworden door de alcohol, daar voel ik me verdrietig over en de eenzaamheid valt me niet mee..

Herken jij (en jullie) de eenzaamheid?

Liefs,

Carootje 

 

[Carootje]

Een vraag voor iedereen hier;

Wat is de werkelijke reden dat je (teveel) drinkt?

Ik heb moeite om voor mezelf antwoord te geven op deze vraag;

Ik voel de enorme behoefte om mezelf, mijn gevoelens dus, te verdoven, maar waarom?

Wat is er zo pijnlijk dat ik dat wil verdoven? Angst om te voelen wat ik te voelen heb? 

Ik voel me zo verdrietig.. Ook om wat ik de mensen in mijn omgeving aan doe, maken zich allemaal zorgen, ik baal gewoon van mezelf en schaam me kapot..

Nou ja, dat dus...

Liefs,

Carootje 

[Lika]

Ik denk dat je naarmate de tijd dat je niet drinkt verstrijkt, steeds beter gaat voelen. Dan ga je ook steeds beter zien wat jouw drinkreden is. Gevoel komt onverdoofd hard binnen. Maar ook het mooie gevoel komt veel meer binnen. Werk aan de winkel. Voor mij een proces waar ik midden in zit, maar waarvan ik voel dat dit mijn enige weg is. Eindelijk voor mezelf gaan zorgen en naar mezelf luisteren. Dat lukt niet als ik verdoofd ben.

[Carootje]

Hey Lika,

Dank je wel voor je reactie!

Wat was jouw drinkreden? Of wil je dat liever niet delen?

Het beter voor mezelf willen gaan zorgen, herken ik heel erg, maar weet niet goed hoe daar vorm aan te geven.. 

Ik lees vaak een beetje vage kreten (weet niet hoe ik het anders moet omschrijven), ik mis dan de werkelijke pijn.. Gewoon concreet.. Hoop dat je (en jullie) snapt wat ik bedoel..

Liefs,

Carootje 

 

[Bert1953]

Wat was de werkelijke reden dat ik zoveel dronk. Graag zo concreet mogelijk is jouw vraag.

Een leven met een aantal depressies. Alcohol als zelf medicatie, verdoven.

Een andere belangrijke reden, ik vond me altijd een 0. Een miezerig, angstig, somber mannetje. Ook dat wilde ik niet voelen. 

Als je maar lang genoeg somber bent, nooit echt blij kan zijn. Als jezelf vanaf je zevende jaar een 0 voelt gaat dat je opbreken. Althans bij mij dan. 

[Carootje]

Hey Bert,

Wat naar en verdrietig voor jou..

Heftig ook...

Voel(de) je je daardoor ook eenzaam?

Ik herken de angsten en depressies, helaas.. 

Liefs,

Carootje 

 

[Bert1953]

Voordat ik zelf om hulp heb gevraagd had ik mijzelf volledig geïsoleerd. Ik zag niemand en sprak niemand meer. Ik in mijn stoel omringd door flessen wijn. Ja toen voelde ik mij ontzettend eenzaam. Vandaag is dat heel anders.

[Carootje]

Wat maakt dat het vandaag anders is?

Weet je, ik vind het zo'n verdrietig iets.. alcoholverslaving of welke verslaving dan ook..

En het treft zoveel mensen, hoe komt dat toch? Ik heb zoveel vragen.. Zucht..

Liefs 

 

[Lika]

Ik denk ook zelfmedicatie. Angst en depressie ken ik van heel lang geleden al. Maar ik weet het nog niet helemaal precies. Dus concreter kan ik het nu niet maken.

[Carootje]

Lika,

Ik vraag me dan af waar zoveel mensen bang voor zijn? Ik ben zelf ook zo bang om gewoon maar te leven, angst voor whatever.. 

Waarom zoveel mensen verslaafd aan alcohol, drugs, eten, gamen, gokken, sporten, roken, seks, etc....?

Ik snap het gewoon niet.. Wat maakt dat het 'gewone' leven zo lastig is voor veel mensen? 

[Bert1953]

Wat maakt dat het vandaag anders is?

Ruim 1 1/2 jaar geleden zat ik 14 dagen in nazorg en heb toe stiekem gedronken en dit niet verteld in de groep. Daar een doodzonde natuurlijk. Ik heb dit vier dagen vol gehouden. In dagbehandeling deed ik alsof mijn neus bloedde, maar van binnen raasde de stress door mijn lichaam. Allerlei emoties wisselde elkaar af. Verdriet, boosheid, machteloosheid, paniekgevoelens, vier dagen lang. Uiteindelijk bleef er maar één gedachte in mijn hoofd rondspoken. "Ik wil dit niet meer" en uiteindelijk de gedachte " Nooit meer wil ik zo'n miezerig, somber, angstig mannetje meer zijn". Nooit meer!!. Op dat moment ben ik uit een soort cocon gebarsten, het voelde als er uit knallen. De volgende dag heb ik mijn drinken gedeeld. Ik heb toen besloten open en eerlijk te worden vooral naar mijzelf. Daarop volgde vanzelfsprekend de keuze om niet meer te drinken. Vanaf dat moment ben ik mij als oude knar gaan ontwikkelen. Op deelgebieden zelfs voor het eerst. Vooral op sociaal in contact met anderen. Voelde me soms net een puber die uitdagingen voor het eerst aangaat. Ik heb excuus aangeboden waar dat nodig was en heb veel achterstallig onderhoud bijgewerkt. Leren leven dus.  Mijn eigenwaarde is met sprongen vooruit gegaan. Ik heb hard gewerkt en ondertussen mijn alcoholmisbruik in de hand gehouden. Kijkend naar wat ik in 1 1/2 jaar heb bereikt kan ik hier best tevreden mee zijn.

 

[Carootje]

Bert,

Vind het zo lastig om te lezen als je jezelf een miezerig mannetje noemt..

Maar wat moedig om eerlijk te worden en zijn, vooral naar jezelf! 

Mag ik vragen hoe jouw leven er nu uitziet? Niet meer eenzaam in de stoel omgeven door drank..?

[Bert1953]

Vandaag ben ik geen miezerig  angstig mannetje meer. Alcoholmisbruik geheel onder controle.

Ik werk nu (vrijwilligerswerk) als ervaringsdeskundige en ben volop actief. en ja ik voel me nog wel eens een keertje wat eenzaam.

Ik ben als mens behoorlijk in positieve zin veranderd.

Vind je dat jij vandaag depressief bent?

[Phaedra]

Deze draad staat dubbel op "wie is wie".

[Lieselotje]

Ook van mij nog een verlate welkom! Begrijp ik het goed dat morgen je detox ingaat?

Ik heb er zelf geen ervaring mee, mijn katers altijd maar wat eruit gezweet of gewoon weer door drinken.

Voor mij was drank het afsluiten van gevoelens en drukte in mijn hoofd. Na een paar borrels voelde ik me ook een leuker mens maar na nog een paar meer borrels niet meer... Zet hem op!

[kruidenthee67]

Succes morgen!

[Lieselotje]

Heel veel succes Carootje 

[Bert1953]

Hou je taai Carootje. Je komt er wel!!