Blondie 2016

[blondie6173]

Net weer thuis van werk met een knallende koppijn.

Toch weer teveel gedaan op mijn vrije dagen.

Na therapie dus bijtijds erin met een pijnstiller.

[blondie6173]

Terug van therapie.

Gefrustreerd omdat het nog wel tot mei kan duren voor ik een start kan maken met de groepstherapie...

Blehhh

Wederom een testje in geduld bewaren

3 maart 2016 bewerkt door blondie6173

[Antoinnette]

Blondie

[Jannigje]

Ha Blondie, ik heb net je draad gelezen.

Ppfffff, jij legt de lat inderdaad hoog.

Ken je deze: als je de lat (te) hoog legt, ga je er altijd onderdoor?

Moet je horen wie het zegt hoor, wat ik ben zelf zo'n de-lat-altijd-veel-te-hoog-leggen type

[blondie6173]

Lars.

Voor nu alleen gesprekken met therapeut en psych.

Maar daar kom ik naar mijn idee niet echt verder mee.

Lastige is ook dat ik door mijn beroep als verpleegkundige teveel weet.

Valkuil!

Jannigje.

Die lat te hoog leggen ken ik inmiddels wel.

Nu aan het trachten de lat voor mijzelf lager te leggen.

Voorkomen dat ik voorgoed uit de roulatie stuit.

Net een sollicitatie de deur uitgedaan voor een meer gestuctureerde functie.

Fingers crossed

[blondie6173]

Dank je MG

[Skip]

Lastige types die plegen

[Skip]

( zeg ik zelf altijd als er veel commotie is op t werk : ik ga een bloemenkraam beginnen . Alleen maar mensen blij maken )

[Monster]

ik zet een zak drop in op ..............FIETSKOERIER

[huttula]

Ik duim mee

[blondie6173]

Fietskoerier en bloemenkraam zou een beste Job zijn..

Maar helaas.

Gesolliciteerd naar een baan in een ziekenhuis waar ik al eerder heb gewerkt.

Meer structuur, minder onrust.

Hou jullie Fingers crossed

[Yogajuf]

Goeiemorgen Blondie     

Ook ik duim voor je!

[lady jane]

for sister Blondie: http://www.telegraaf.nl/filmenuitgaan/muziek/25321316/__Douwe_Bob___protestnummer___.html

[blondie6173]

Goedemorgen.

Eindelijk weer eens tijd voor een update.

Afgelopen vrijdag weer eens overvallen door een migraine aanval.

Teken voor mij dat ik toch nog te snel wil.

Nu dus bewust aan het proberen dat stapje terug te nemen.

Een stap terug nemen in het mijzelf verantwoordelijk voelen voor alles, een stap terug nemen in mijzelf van onschatbare waarde voelen op het werk.

Ook zonder mij gaat het werk door, al gaat dat misschien niet op mijn manier.

Maar mijn manier hoeft ook niet de manier te zijn.

Draaf daarin wat door, waardoor frustraties de overhand gaan voeren.

Wederom dus een staaltje van loslaten en accepteren dat het ook anders kan!

Dat het ook anders moet gaan, daar ik anders mijzelf wederom voorbij ga lopen.

Migraine was daar weer een signaal van.

Qua werk besloten om zoiezo mijn duo-baan om te gaan zetten in een single-baan.

Morgen in overleg met bedrijfsarts om dit te bewerkstelligen.

Daarnaast ook om mij heen aan het kijken naar een voor mij minder stressvolle setting qua werk.

Privé blijft moeizaam gaan.

Door het toch weer oplopen van de spanningen op het werk merk ik dat mijn energie zeer laag blijft om naast mijn werk mijn sociale contacten te onderhouden en uit te breiden.

[blondie6173]

Yihaaa !!!

Zoon is toegelaten voor de opleiding "Creative Media & Game Technology".

Moest een presentatie houden en daarna nog voor toelatingsgesprek.

Gesprek was niet nodig...

Presentatie ging supergoed.

Hier zit een trotse pauw!

[mikki]

Gaaf! Gefeliciteerd. Wat een leuke opleiding!

[Meya]

Goed zeg!

[smart]

  :rose:  

[ronja]

Hey wat geweldig met je zoon , geniet van het gevoel een trotse moder te zijn .Zo herkenbaar zich zelfs voorbijlopen tot het niet meer gaat .Je komt er wel .Als ik je zo lees denk ik je bent op de goede weg .

[blondie6173]

Weer even update.

Eindelijk dinsdag een belletje gehad dat ik 11 april kan beginnen aan de groepstherapie "seeking safety".

Komende dinsdag intakegesprek en daarna 2x per week een middag groepstherapie.

Lang traject tot eind Juni dus opbouwen in werk zal even moeten wachten.

Helaas gisteren ook een aanvaring gehad met mijn manager tijdens een teamoverleg.

Verantwoordelijkheden die bij haar horen werden werderom op mijn bordje neergelegd.

Ik ben niet verantwoordelijk voor het beleid en de kaders van de gehele organisatie voor wat betreft uniformiteit.

Ik heb mijn grenzen duidelijk aangegeven, de verantwoordelijkheid terug bij haar gelegd.

Achtereenvolgens heb ik vanmorgen een mail gekregen dat ik op gesprek mag komen bij haar...

Grrrrrrrr

Afijn,

Qua werk dus nog erg veel onrust en frustratie.

Zaak blijft voor mij om mijn grenzen aan te blijven geven maar dan wel op een manier dat ik niet overmand wordt door mijn emoties.

Helder, duidelijk en rustig blijven.

Bij mijzelf blijven en voor mijzelf spreken.

Qua privé ben ik momenteel in wat rustiger vaarwater gekomen.

Ik ben minder aan het rennen en vliegen, probeer mijn rust op tijd te pakken.

Mediteer en schrijf veel.

Met de nadruk op het positieve.

Niet drinken gaat ook nog goed. Al moet ik bekennen dat ik blij ben dat ik mijn refusal heb. Dat geeft mij de rust,in de wetenschap dat ik niet kan drinken, om te werken aan mijzelf in plaats van het te conserveren met drank.

En doooooooorrrrrrr...

[Skip]

Je klinkt krachtig Blondie !!!

Succes met het gesprek. Gewoon kalm blijven je niet op laten naaien

[blondie6173]

Dat was ik gisteren ook van plan... mij niet op laten naaien.

Helaas werd ik overvallen door emoties.

Met de name het "niet gehoord" voelen.

Een goede voorbereiding is dus noodzaak.

[Yvonne]

Klinkt goed Blondie. 

Jammer dat die manager zich zo opstelt, maar je 

bent nu tenminste voorbereid er op.... sterkte en 

succes straks.. 

[Gast]

Je weet het allemaal wel en je bent er volgens mij nu ook van overtuigd dat je moet veranderen. Dat wil je ook en je bent daarmee begonnen.

Ik heb zelf iets vergelijkbaars doorlopen, een paar jaren geleden. Het is oefenen, inderdaad voorbereiden, achteraf kijken waar je de mist in ging... Het heeft tijd en oefening nodig.

Als ik je zo lees dan zit je in die fase. Gewoon zo doorgaan Blondie, ik denk dat je hier door gaat komen.

[lady jane]

als dat gesprek met je manager

vandaag is; toitoitoi meis.

Je privé is nu denk ik belangrijker,

dan sta je ook op je werk weer wat

steviger. Maar evengoed is je baan

ook een plek waar je erg veel tijd doorbrengt,

en waar je uiteindelijk van leeft.

Je weet wat je waard bent Blondie,

hebt al een lange weg afgelegd.

Dit is gewoon weer een stap op de goede weg.