Meya; wat wordt mijn aanpak?

[kruidenthee67]

Zit alles te liken....zó waar...zo mooi...zo moeilijk.

 

proficiat!

[Tine]

Wat n mooie draad!

Heel leerzaam!!

[Indigo]

Móói Meya

Ben het overigens wel eens met Jane, er zijn zo veel meer triggers..... Balen van oude patronen (frustratie!), verdriet, enz. enz. 

HALT dekt het geheel niet helemaal. Heb een weekend 'droogdrinken' achter de rug. Heeft alles te maken met oud zeer, te weinig verandering etc etc.

Maar hoort op mijn eigen draadje... Zal binnenkort daar weer eens schrijven.

Dank je voor het delen, want voor mij is het inderdaad een waarheid als een koe; trek betekent compleet iets anders dan behoefte aan alcohol. Tis puur een signaal dat er zaken zijn die 'knagen'

[ronja]

Alles zo herkenbaar wat je schrijft .Het in de kleine dingen zoeken of zich zelfs toe staan verwennen , en is het duurdere citronensap.Je bent ook belangrijk .Nu ik niet meer drink moet ik mij zelfs ook belangrijker maken , dat hoefde ik avonds met een fles wijn niet de wijn was belangrijk en op de eerste plaats de kids .Je hebt ook een moeilijke tijd achter de rug waar je heel veel voor je gezin gezorgd hebt , je zelfs ben je misschien een beetje vergeten .Je bent wel op de goede weg en geniet van jou citronensap. Mischien kun je je van avond ja naar het feest met iets anders belonen. Nog gefeliciteerd met je dochter .hoop dat jullie het leuk hadden .

[leila]

hoe is het gegaan meya?

[Meya]

hoe is het gegaan meya?

 

 

Al even verslag gedaan op de dagdraad maar goed om het hier naar toe te halen. Ook al omdat het maandag een staartje kreeg. Ik schreef zondag:

 

 

Verjaardag klaar. Groot succes voor dochter en volgens mij ook leuk voor de gasten. Niet echt mijn ding.

Droog voor dagpact.

Mijn voorraad sociaal is voor de komende weken opgebruikt. (...).

 

 

Droog gehouden dus. Dat ging soepel. Afgezien van één moment, mijn lieve vrouw wilde  - voor mij onverwacht - een drie liter (!) fles wijn open maken die ze had gekregen van een collega. Echt een gigantisch ding. Hevige trek en verdriet omdat ik niet mee kon doen. Ze kreeg hem niet open en vroeg of ik dat even wilde doen. Ik kon even alleen maar bits 'nee' zeggen. Daarna ging het monster van hand tot hand omdat het kreng niet open wilde. Ik voelde me als in een stripverhaal. Een soort kruising tussen Sus Antigoon en Sus Antigoon. Die fles werd steeds groter. Ons dagpact heeft me er doorheen getrokken.

 

Het was erg fijn de dag nuchter door te maken. Kinderfeestjes zijn uitputtingsslagen en en door de handicap van mijn vrouw komt het leeuwendeel van het werk op mij neer. De afgelopen jaren heb ik dat 'opgelost' door me er doorheen te drinken. Achteraf onvoorstelbaar hoe ik me staande hield. En vreselijk voor mijn vrouw. Om half zes waren alle gasten weg en constateerde ik verbaasd dat ik helder was. En niet uitgeput.

 

Maandag vervolgens half in de fout gegaan. Wel gedronken. En op een manier die jullie allemaal zullen herkennen als junk-gedrag: te snel, te gedwongen, te veel. Maar ik ben vervolgens niet de stad in gegaan om de nacht door te halen. Dat zou ik voor oktober zeker wel hebben gedaan. 

[Meya]

Ja Yogajuf. Voor mij de spijker op zijn kop.

 

De eerste niet nemen, je smoezenboek kennen, op tijd de halve fles door de gootsteen mikken... allemaal heel belangrijk. Maar voor mij uiteindelijk onvoldoende. Wat ik vooral moet doen is het onderliggende gevoel adresseren. Wat te doen met mijn boosheid, verdriet en eenzaamheid. Angst.

[huttula]

Klinkt als compensatie van het verjaardag feestje

Zo herken ik hem

De beloning voor het best doen

[smart]

O ja, die herken ik ook Hut!

En het is mooi wanneer een ander dit zo goed in kaart brengt.

Onthouden dus!

[huttula]

Ik heb daar ook nog steeds last van

Dus ja..ook hier werk te doen

[ronja]

Ja Yogajuf. Voor mij de spijker op zijn kop.

 

De eerste niet nemen, je smoezenboek kennen, op tijd de halve fles door de gootsteen mikken... allemaal heel belangrijk. Maar voor mij uiteindelijk onvoldoende. Wat ik vooral moet doen is het onderliggende gevoel adresseren. Wat te doen met mijn boosheid, verdriet en eenzaamheid. Angst.

Voor mij ook herkenbaar Meya .Deze gevoelens zijn er en dat mag ook maar hoe gaar je er mee om ?? Dat is ook de grote vraag en zoektocht voor mij .Kip ik een flas wijn erbij of zoek ik andere manieren om er mee om te gaan .Wat een zoektocht toch maar ook een uitdaging .

[Indigo]

 

Ja Yogajuf. Voor mij de spijker op zijn kop.

 

De eerste niet nemen, je smoezenboek kennen, op tijd de halve fles door de gootsteen mikken... allemaal heel belangrijk. Maar voor mij uiteindelijk onvoldoende. Wat ik vooral moet doen is het onderliggende gevoel adresseren. Wat te doen met mijn boosheid, verdriet en eenzaamheid. Angst.

 

 

 

Meya, ik schreef laatst dat ik het mooi vind hoe je je triggers in beeld brengt. Ontdekt wat er achter ‘trek’ schuil gaat. Denk dat je inderdaad daar een eind in kunt komen, ondanks nog regelmatig drinken. Dus mooi en heel belangrijk.

Maar voor de volgende stap, dwz leren omgaan met die emoties, een plek geven en mee verder gaan, dit lukt mij alleen door niet meer naar die fles te grijpen.

 

Want als ik zou doorgaan met verdoven, dan is er voor mij veel minder aanleiding om er echt mee aan de slag te gaan (want er is toch nog altijd een soort ‘uitweg’?)

Plus het blijft verwarrend, is dit nou de verslaving die door mijn lijf giert en trucjes/smoesjes bedenkt waar ik vervolgens gehoor aan geef (flessen wijn naar binnen giet)

Of ben ik lang genoeg ‘clean’ om duidelijk te gaan zien welke emoties oprecht uit mijn ziel komen, niet meer aangestuurd door de verslaving.

 

Want zo lang de verslaving nog actief was, bleef bij mij het ‘beeld’ krom. Nu pas begin ik een helder beeld te krijgen, nu alle ruis van actieve verslaving niet meer speelt. Want ruis was er, best veel eigenlijk.

 

Hoop dat ik niet te warrig overkom? 

[Rudy]

Lang niet alles gelezen Meya, maar tot nu toe een indrukwekkend geheel.

 

De emoties toe laten, ze mogen er zijn.

Ingewikkelder wordt het als, zoals bij mij

vroeger, die emoties niet van jezelf zijn.

Mijn emoties waren onecht, ik was daardoor mijzelf niet

ik voelde ze niet, deed alsof.

Soms kwam de emotie even door de drank uit de fles om de hoek piepen.

Ik schaamde me ervoor.

Verwarrend voor iedereen, ik was daardoor niet echt.

Het heeft jaren geduurd om er achter te komen wat wel en niet van mij was.

Ik moest daarvoor terug naar de wieg.

t Is gelukt ik ben geheeld en vrij in het gaan en staan.

Een ongekende rijkdom en vrijheid heb ik daardoor gekregen.

 

Sterkte Meya, hou het klein en simpel. 

[Meya]

Niet om te biechten maar om zelf vast te houden:

Ik heb gisteren willens en wetens gedronken terwijl ik me verdrietig, alleen, boos en machteloos voelde. De druk was te hoog. Ik had een uitlaatklep nodig. 9 standaardeenheden in anderhalf uur. Thuis, sterke drank, mijn oude patroon.

Nieuw was dat ik besefte wat ik deed en dat ook met mijn vrouw besprak. Dat zou voor 26 oktober ondenkbaar geweest zijn. Ook positief is dat ik daarna de deur niet uitgegaan ben om de nacht door te halen. Tenslotte positief is dat ik over de weken heen gemiddeld rond de 2 glazen per dag zit. Dat is veel minder dan voor 26 oktober.

Het slechte nieuws is dat ik de afgelopen weken een regel aan het ontwikkelen was: niet drinken bij halt/verslavingsdrang. Die regel is voluit overtreden.

 

De overgebleven drank heb ik net weggegooid.

[Meya]

Mijn kernvraag is: wat moet ik met die oplopende druk. Hoe ontlaad ik die?

 

Ik heb, toen nog onbewust, tal van verslavingsgevoelige dingen geprobeerd: jatten, gokken, gamen, nachten doorhalen, eindeloos op bed liggen, niet studeren, sex. En nu dus drinken.

 

k heb ook tal van therapieen geprobeerd: emotie-logopedie, ctg, meditatie, medicatie en als voorlopig laatste vier jaar psychoanalyse. Kernboodschap van die psychoanalyse:

• het oplopen van de druk is onvermijdelijk
• focus niet op de symptomen
• kijk liefdevol naar jezelf, inclusief de sympthomen
• boks, schrijf en overweeg levenslange medicatie.

Het ongeluk van vrouw en kinderen 4 jaar geleden, mijn mantelzorgen en niet werken helpen niet.

 

De afgelopen weken waren pittig. Achtereenvolgens zoon, ikzelf en dochter griep, schoolvakantie, verjaardag dochter, scherpe terugval vrouw, ruzie met normaal steunende goede vriendin.

 

Mooier dan dit kan ik het even niet maken en volgens mij is het goed om het hier op te schrijven. Volgens mij is dit, samen met mijn vorige post, wel een beetje de kern van mijn problemen, waaronder het alcoholkprobleem. Nu de oplossingen nog

[Meya]

Gekruisde posts MG. Ja, ik weet wat je schrijven zou. Je zou iets schrijven als: "jij gaat je eigen weg en dat is goed. Voor mij is die weg niet weggelegd en ik ben blij dat ik niet hoef. Wat je doet is linke soep. Pas op en blijf schrijven."

 

[leila]

ik schrijf toch wat anders , meya. dat terwijl ik op ons dezelfde manier met drank omga.

 

je schrijft eerst dat je iets niet had moeten doen, 9! standaarden in 1,5 uur. en daarna begin je op te sommen wat je allemaal wel goed doet, wat voor 26 okt niet denkbaar was, je toch echt gem minder drinkt etc, met andere woorden dit was niet zo erg.en dan heb je het ook nog met je vrouw besproken, chapeau 

 

 dit soort excessen is juist het probleem, die moet je kunnen laten. En de druk die je ervaart, die hebben zoveel mensen, maar die drinken dat ook niet weg. dus die "smoes" (wil het absoluut niet bagatelliseren) gaat niet op. 

 

sorry, moest dit kwijt.

[huttula]

Een opstapeling en dan de explosie.

Ontlading.

Niet opstapelen maar eerder ontladen.

En wat de ontlading/ontspanning is.

Mag je gaan onderzoeken.

Mijn idee is dat het ingehouden emotie is.

Die herken ik als een explosie.

Ze zeggen wel in tijd van drukte is het belangrijk dat je meer momenten voor jezelf pakt.

Is vreemd..als de tijd er niet voor is.

Maar het voorkomt explosie.

Geen makkie

Ben zelf ook een het zoekende

Schrijven helpt mij hierbij

12 maart 2016 bewerkt door huttula

[ronja]

Heel herkenbaar de druk .Heb ook al van alles in mijn leven probeert en het helpt ook even om te ontladen maar ernaar sta je voor het zelfde probleem .Op dit moment ook zoekende .Sporten helpt wel maar merk ook dat het bij mij oploopt .Meya wens je veel sterkte en gaar er voor maar dat doe je all

[Meya]

De laatste bijdrage hier was van A3 en die is gewist. Was voor mij belangrijk in mijn keuzeproces dus uit het hoofd ongeveer wat hij schreef:

 

Meya, volgens mij ben je aan het rationaliseren om je drankprobleem niet te hoeven aanpakken. Gooi die achterdeurtjes nou een dicht man!

 

Ik ben het niet met hem eens, maar hij heeft wel echt een punt dat ik in de gaten moet houden.

[smart]

Heb je ook droge dagen Meya?

Ik lees je 12 maart en je hebt het over gemiddeld 2 eenheden op een dag.

Ik schrok daar eerlijk gezegd wat van. Omdat ik dacht dat je vele malen minder dronk.

 

Wat ik ook niet wist is dat je niet werkt.

 

Heb je voor jezelf het idee dat die 3 maanden droog je wat meer brachten dan de afgelopen fase?

Was toen die oplopende spanning ook zo aanwezig?

18 april ga je verder kijken wat je doet he? Ik ben erg benieuwd!

Suc6

[Meya]

12 oktober confrontatiegesprek met mijn vrouw
13 okt - 26 okt orienteren op internet, hier op het forum
26 okt – 18 jan niet drinken, kijken of dat lukt, gewoontes veranderen
18 jan – 18 april testen wat er met me gebeurt als ik alcohol toe sta in mijn leven
18 april een gefundeerde keuze maken voor het vervolg
 

 

Tweede tussenevaluatie

Bij mijn eerste tussenevaluatie (17 februari) was ik vrij somber. Ik had een aantal keren de nacht doorgehaald in het kader van een filmfestival en ook ‘zomaar’veel gedronken. Dat beeld is nu positiever. Wel zwik ik erg op en neer in het nadenken over hoe ik nu verder zal gaan na 18 april. Ik wil graag mijn draadje goed analyseren en samenvatten, maar daar ben ik nog niet toe gekomen.

Mijn zoektocht rondom drinken begon op 26 oktober 2015 toen mijn vrouw hard aan de bel trok. Ik hoefde niet per direct te veranderen, maar op de lange duur vond ze dat ik meer dronk dan ons huwelijk dragen kon. Inmiddels ben ik er zélf van overtuigd dat ik een probleem heb met drank. Ik wil dat niet alleen veranderen omdat mijn vrouw dat eist. Ook als ze morgen onder de tram stapt zet ik mijn adb door. Of juist dan eigenlijk . Ik doe hte voor mezelf maar deze tussenevaluatiewijd ik vooral aan haar. Haar mening is voor mij belangrijk.

In een gesprek vorige week gaf ze een aantal zaken aan aan die ik net nog een keer ter bevestiging heb voorgelegd:

• De rem zit er goed op in het geheel en op het dagelijkse drinken;
• Het dagpact wordt nooit geschonden;
• De drank mij dúídelijk niet de baas;
• Er is veel veranderd sinds oktober, toen was de drank jou wel behoorlijk de baas aan het worden;
• Alcohol verslaving absoluut niet;
• Alcohol probleem wel degelijk.

Ik heb aangegeven dat ik het met haar eens ben maar dat ik tegelijk nog wel zorgen heb als het gaat om alcohol.

• Als het doel minderen is kan ik tevreden zijn;
• Maar het drinken blijft soms problematisch, niet vrij, te veel en op basis van triggers.
• Maar ook een aantal keren één, twee, drie of vier glazen gedronken zonder moeite, zonder innerlijke worsteling of bewijsdrang.
• Dagelijks op gewoonte drinken is weg
• Maar als ik meer dan twee glazen drink dan drinken ze mij.
• Zit nu aan gemiddeld 2 consumpties per dag

Min of meer los van de drank zijn we aan het erkennen dat het thuis in het gezin onhoudbaar is zoals het nu gaat. Zowel mijn vrouw als ik zijn overbelast, regelmatig zwaar overbelast. We zijn, in overleg met de huisarts en het revalidatiecentrum hulp aan het inzetten. In elk geval voor mijn vrouw en jongste zoon. Gezinstherapie zal daar onderdeel van zijn. Ik geloof dat er ook een module ‘mantelzorg’ is. Daar moest ik mijn licht maar eens op gaan steken.

Tot zo ver de tussenevaluatie. Ik vind het jammer dat ik nog niet toegekomen ben aan het teruglezen en op een rij zetten van mijn draad. Ik heb het gevoel dat er in de wirwar van posts, adviezen en verslagen mooie lijnen te vinden zijn. Maar dan moet ik me wel de tijd gunnen om ze te zoeken .

Tenslotte het bewegen en afvallen: wat een drama. Ik ben nu al maanden bezig met fysiotherapie, steunzolen, nieuwe schoenen. Niet te doen. Maar het eind lijkt in zicht. Komende maandag heb ik deo volente steunzolen die in goede wandelschoenen passen. Dan gaat het wandelen beginnen.

 

Het boksen is leuk.

[smart]

  Mooi, ik snap het wat beter nu.

En wat je schrijft over je gezin en de overbelasting: naar... en ik hoop dan ook

dat er spoedig wat meer verlichting zal zijn Meya!  

[Monster]

Meya, wat heb ik een respect voor je eerlijke, open analyse. Je durft je kwetsbaar op te stellen en wat gééf jij veel aan anderen.

Ik kan zoveel van je leren.

Ik hoop dat jullie als gezin ondersteuning krijgen. Sterkte deze periode.

[Meya]

Update: De omstandigheden thuis verslechteren. Het goede nieuws is dat er voor het gezin en voor mijn vrouw en mij apart hulpverlening wordt opgestart. Voor nu zorgt dat even voor extra belasting en onrust maar ik heb er vertrouwen in dat we op de wat langere termijn de vruchten gaan plukken.

Mijn alcoholgebruik bespreek ik met de verschillende hulpverleners open en eerlijk (net zoals jullie dat hier van me gewend zijn). Voorlasnog speelt het geen belangrijke rol.

Ik verwacht de komende tijd wat minder actief te zijn op het forum maar ik blijf beslist niet weg.