Meya; wat wordt mijn aanpak?

[Meya]

Vier weken droog. Tijd voor evalutie aan de hand van het plan op 23 oktober.

Eerst een paar constateringen.

• Ik sta fitter op en mijn gedachten zijn bij wakker worden veel minder somber. Kan komen door de drank, kan komen doordat ik het heft in handen heb genomen, of door alle kleine dingen samen.
• De eerste 24 dagen had ik stevige trek tussen 16 uur en het avondeten. Nu is de trek al vijf dagen weg.
• Ik heb geen enkele dag getwijfeld of ben in de verleiding gekomen.
• Mijn vrouw is blij met mijn adb en ook mijn omgeving reageert positief.
• Ik ben ’s avond actiever en het is een lekker gevoel met de auto weg te kunnen na vijven.
• Ik was bang het plezier in koken te verliezen als ik er niet bij drinken kon. Koken is nog steeds leuk, eten daarna is leuker (zonder beneveld brein).

 

Daar staan een paar dingen tegenover.

• Ik vind het soms jammer niet te drinken bij het eten, met name bij uitgebreidde maaltijden en uit eten.
• En ik mis uitspattingen. Hoewel die ook wel veel energie kosten, energie die ik nu over hou.

 

 

 

 

Dan mijn punten uit het plan:

 

de draad weer oppakken met afvallen
Gaat redelijk. De eerste week droog ben ik 2 kilo aangekomen en daar schrok ik van. Tweede week stabiel, derde week zonder moeite weer twee kilo afgevallen maar daarna er weer 1 bij. De focus lag bij niet drinken. Ik wil erg graag serieus afvallen.

 

de eerste niet nemen en dat 90 dagen vol houden om de gewoontes te doorbreken, terugval niet erg, wel hier melden en opnieuw beginnen met tellen
De trek was er de eerste drie weken dagelijks, kwam op tussen drie en vier uur en is weg na het avondeten. Wel schrok ik er na twee weken niet meer zo van. Het ging er bij horen. Ik hou er rekening mee dat de trek weer terug komt. De trek bleek relatief makkelijk te pareren maar dat wordt wellicht lastiger als ie onverwacht komt.
Over gewoontes doorbreken schreef ik drie weken geleden ‘blijkt veel lastiger. Misschien wel dé ontdekking van deze week is hoe zeer mijn leven niet is ingericht op ontspanning zonder drank. (...) Al mijn kleding is kapot en slonzig, ik heb geen sportspullen, ik heb geen lekker boek, niks te drinken zonder alcohol, zelfs het koffiezetapparaat was afthans en gaf vieze koffie.’
Hoewel ik nog lang niet op orde ben merk ik dat een paar kleine veranderingen heel gunstig effect hebben. Blijkbaar hoeft niet alles te zijn opgelost om kleine ontspannen momenten te kunnen hebben. Dat is goed nieuws. Wel zorgen dat ik doorzet. Het is belangrijk kleine verbeteringen te blijven doorvoeren. En dat is niet mijn natuurlijke neiging.

bewegen
Behoorlijke tegenvaller met mijn knie. De komende maanden niet voetballen en niet squashen. Wel fysio en saaie oefeningen. Eindelijk het boksen opgepakt zoals mijn psych me twee jaar geleden adviseerde. Belangrijk: houd het heft in handen, ga niet volgzaam en braaf achter de fysio aan hobbelen. Kijk of er een beweeg draadje is op het forum en maak het als het er niet is. Koop goede wandelschoenen.
(Zak. Ben ik geneigd er aan toe te voegen. Maar dat is nu juist wat ik niet moet doen. Mezelf afblaffen).

 

kijken of ik wat kan met de onderliggende thema's (agressie, tijd voor mezelf) en als dat niet lukt daar hulp bij zoeken, anders is de missie kansloos
Drie weken gelden schreef ik ‘Geen. Zin. In. Vet in de weerstand’. En ik had toen ook flinke weerstand tegen het schrijven van de eerste week evaluatie. Die weerstand is er gek genoeg nu niet. Ik zit lekker te schrijven.
Ik heb de afgelopen weken een paar keer onverwacht huilend zitten forummen. En ik droomde een keer over niet drinken. Kortom, ik ben aan de slag. Opdracht aan mezelf: mijn draadje teruglezen en onderliggende thema’s op een rij zetten.

 

na drie maanden kijken of ik gewoon kan drinken
Nog niet aan de orde.

als dat niet werkt, en dat kan ik me zomaar indenken, een nieuw plan maken
Niet aan de orde

23 november 2015 bewerkt door Meya

[lady jane]

mooi om te lezen Meya.

(wel een vraagje; wat is gewoon drinken nu voor je?

wat zouden de hoeveelheden zijn, de frekwentie,

en wat zou je ervan verwachten of naar verlangen?)

Ook al is het nog(?) niet aan de orde, misschien

toch goed om er af en toe bij stil te staan. Je bent

zo mooi met je bewustwordingsproces bezig.

[smart]

Oh, ik merk dat deze manier van schrijven herkenning oproept: flink aan de bak en een gezonde verstandelijke insteek. Om jaloers op te worden!!

Ik hoop ook zo te zijn over enige tijd. Ik herken de manier als oorspronkelijk en passend bij mij.

 

Top Meya!

23 november 2015 bewerkt door smart

[plof]

Meia, even een puntje bij je voornemen of na 3 maanden kijken of je weer gewoon kan drinken.

Bij een verslaving als je stopt met drinken, dan kan je last krijgen van craving, ofwel extreme trek. In de youtube video van Els Noorlander over verslaving wordt uitgelegd hoe die craving ontstaat.

Het komt er op neer dat de hersencellen omslaan in ongevoeligheidsstand zodra er alcohol wordt gedronken. Zelfs in een situatie terechtkomen, waar men gewend is te drinken, is soms al genoeg voor de hersencellen om naar ongevoeligheidsstand te switchen. De ongevoeligheidsstand veroorzaakt weer op zijn beurt die extreme trek.

Nou weet ik dat het ongeveer 9 maanden duurt voor de receptoren van de hersencellen om na een verslaving te normaliseren. En dan maakt het niet uit of het gaat om een alcohol- of rokers- of om een heroineverslaving. Gedurende die periode is het risico op craving bij het drinken van een glas hoog.

Daarom is het beter om voor een langere periode niet te drinken voordat men probeert af en toe normaal een glas te drinken. Vaak wordt geadviseerd om dan een jaar niet te drinken omdat dan men ook alle situaties en gebeurtenissen zoals oud en nieuw, kerstmis, verjaardagen, vakantie al een keer gehad heeft en daardoor
 beter weet om daarmee om te gaan.

[huttula]

Poeh poeh goed bezig jij.. meya.

Waar sta ik nu en wat laat ik achter me

[Akkordeon]

Prachtige evaluatie!

Ik wens je van harte toe dat je die stijgende lijn kan houden!

Proficiat met je eerste maand nuchter!

[Monster]

ik sluit me woord voor woord bij Akkordeon aan....

Dit draadje is heel bruikbaar voor de momenten dat je behoefte krijgt om de doorgemaakte groei te zien. Te zien waar je het allemaal voor doet. Voor mij als toeschouwer van jouw proces is het fantastisch om jouw draadje te mogen lezen. Om te herkennen dat we er hard voor gaan, soms ervaren als hard werken, soms absurd veel voelen. En soms vruchten mogen plukken. Soms. Maar vaker dan we ooit dachten. toch? speak for yourself, Monster

[Meya]

Fijn al deze reacties. Een paar dingen die ik er uit oppik en die ik wil vasthouden of mee door wil:

 

• dit forum, contact met lotgenoten, is belangrijk voor me. Ik heb er veel aan en ik heb het gevoel dat anderen soms wat aan mij hebben. Echt heel bijzonder, had ik nooit gedacht toen ik me hier aanmeldde. 'Fantastisch om je draadje te mogen lezen' (Monster), 'ik hoop over enige tijd ook zo ver te zijn' (Smart) en 'Ik wens je van harte toe dat je die stijgende lijn kan houden!' (Akk).

 

• Ontwikkeling. 'Je bent aan het leren, je ontwikkeling is weer gestart.' (MG). Ja, dat zeg je scherp, doet me denken aan je metafoor van het schilderij. Doek en frame van je ouders, daarna zelf aan het werk. Maar met alcohol werd het kliederen. Nu herstellen. Ik was me onvoldoende van bewust dat mijn ontwikkeling stil stond. Of eigenlijk wist ik het wel een beetje, maar zag ik het ongeluk van vrouw en kinderen als oorzaak. Oorzaak en gevolg doet er feitelijk ook niet toe. Mijn ontwikkeling is weer gestart. Dat is heel goed nieuws.

 

• Vooruit kijken. Is drie maanden niet te kort? (Poffie) en hoe zie ik gewoon drinken voor me, frequentie, verwachtingen en verlangens? (Lady Jane). Lastig punt omdat ik het moeilijk vind om te beoordelen wat logisch en verstandig is en wat is ingegeven door de verslavingsduivel. Ik ga in een aparte post antwoorden. Belangrijke vragen.

 

Tenslotte vanaf de dagdraad van gisteren:

 

 

Vanavond om 22 uur kasten wezen halen via marktplaats voor op mijn werkkamer. Dat had anderhalve maand geleden niet gekund. Toen zou ik gedronken hebben en niet met de auto hebben kunnen rijden. En ik was er te moe voor geweest. Winst. Morgen lekker die kasten in elkaar zetten.

 

Meld me droog af. Slaap zacht allemaal.

[Poppy]

Fijn is dat om nu dingen te kunnen doen die vroeger niet konden, dat zijn de  spreekwoordelijke krenten in de pap en nog wat meer dan dat.

Ik lees dat je goed bezig bent en je ook op de toekomst aan het bezinnen bent.

Het kan wel, met mate drinken, je moet het kunnen en het kost ook aardig wat discipline volgens mij. Ik kan het niet dat heb ik al zoooooh vaak bewezen. Maar dat komt omdat ik altijd voor de alcohol ging, voor de verdoving niet voor de smaak. Misschien kun jij dat straks wel een glas drinken bij een maaltijd (ik gebruik bewust geen bijvoeglijke naamwoorden om het niet op te hemelen, omdat ik mezelf en een ander niet wil triggeren, vroeger had ik ook last van alcohol reclames.)

Goed om hier allemaal heel bewust mee aan de gang te gaan. En uiteindelijk bepaal jij wat je gaat doen en hoe je het gaat doen.

Dit zeg ik omdat ik vaak de neiging had om het maar zo te doen hoe ik dacht dat anderen vonden hoe ik het zou moeten doen, zo heb ik b.v. ook heel lang niet gedronken, niet vanuit mijn eigen overtuiging en dat werkt(e) uiteindelijk niet. Nu drink ik al 2 jaar niet meer omdat ik het echt niet meer wil puur voor mezelf.

Goed gedaan kerel je zit al in je 2de maand!

[smart]

Die methodische aanpak van jou spreekt me aan.

In mijn minderen-fase was ik nog veelste wollig bezig met allerlei afgeleiden... beetje verzet tegen van alles en nog wat, wilde bijzonder zijn en uniek en ik kon dat allemaal wel. Ondertussen wil je nie weten hoelang ik al dronk en hoe zogenaamd " minder" dat was. Altijd reden om wat te nemen, al was dat dan nooit overdag. Altijd reden om zo heerlijk te kunnen ontspannen en zgn. slechts met de A erbij.... brr.

Toen was ik er nog niet aan toe. Nu wel!

 

Succes met jouw plan!!

[Meya]

Wat doe ik nu?

Even van me afschrijven, weet niet zeker of het alcohol gerelateerd is, misschien indirect.

Ik heb een paar simpele taakjes te doen ter voorbereiding op een Sinterklaas feestje dat ik volgende week organiseer. Ik hik al dagen tegen die taakjes aan. Ze hangen als een steen om mijn nek. Dit weekend de kinderen uit logeren maar ik geniet er veel minder van, want die klusjes nog te doen.

Het lijkt op de fysio oefeningen die ik niet doe. Op het muziek oefenen dat ik als kind niet deed. Op het eindeloos niet studeren dat ik heb gedaan. Op mijn saaie taakjeslijsten op mijn werk die ik vermeed. Het zou zomaar kunnen dat dit me evenveel of ik denk eigenlijk veel meer schade geef gedaan in mijn leven dan drinken. Als ik dit nou eens op zou kunnen lossen.

Het gaat niet op nare dingen die ik moet doen.

29 november 2015 bewerkt door Meya

[smart]

Beide kanten bestaan naast elkaar: doen wat gedaan moet en je daarna superlekker voelen of.... uitstellen en daar tegenaan blijven hangen...

Met dat laatste ben je jezelf tot last. Er is verzet; een rotgevoel dus. Is het zelfhaat... is dat hangen in ergens prettig om jezelf wat dwars te zitten?

Het moet toch een functie hebben?

(zo spreek ik mijzelf ook toe)

 

Gewoon gauw gaan doen en daarna trots zijn omdat je tijd open hebt liggen daarna voor.. leukere dingen...

Hihi

[bolletje]

Meya als je ideeën wilt kan je ze vragen op jouw draadje of op de d.d. Dat is geloof ik wel eens meer gebeurd. Dan kunnen we je misschien helpen met het een en ander. 

[Meya]

Ja Bolletje, ideeën zijn zeer welkom. Smart, je aanpak is op de korte termijn natuurlijk de goede. Maar het duurt maar voor zolang als dat ik tegen een volgende klus oploop.

Ik wil dit geloof ik structureler en diepgaander oplossen.

[bolletje]

Moet je natuurlijk wel opschrijven wat voor 'n ideeën je hebt, wat je wilt gaan doen? Want zo weten we natuurlijk niets.  Wat je gekocht hebt en wat je daar mee zou willen.

29 november 2015 bewerkt door bolletje

[Kate]

De methode Kai- zen werkt goed, Meya. Komt uit Japan geloof ik.

Uitvoering in kleine stukjes.

Niet alles tegelijk maar elke dag 1 pakje maken, of 1 oefening.

 

Ik hik soms ook tegen mijn oefeningen 's ochtends en dan doe ik er in ieder geval 1 of 2.

Of ik doe ze allemaal, maar dan heel kort.

Dan hou je toch de boel op gang en wie weet krijg je er nog lol in.

Het werkt echt. Omdat je niet zoveel tegelijk hoeft is de drempel veel lager en stelt het minder voor.

En voel je je toch goed omdat je wat gedaan hebt.

[Meya]

@bolletje; we hebben elkaar misverstaan. De Sint klussen daar heb ik verder geen hulp of ideeën bij nodig. Gaat om een feestje op de vereniging van mijn kinderen (dus brief aan ouders, instructie Sint en piet, draaiboek etc). Daar ben ik inmiddels uit. Ik dacht dat je ideeën bedoelde voor het onderliggende probleem: uitstellen, me slecht voelen, etc. En dat mijn leven lang al.

@allen; reactie komt later

[Akkordeon]

Hoi Meya,

Ik zit hier te denken over je vraag. En kan natuurlijk weer alleen uit eigen ervaring spreken.

Ik heb last van uitstelgedrag als ik te weinig energie heb. Dan helpt rusten of iets doen wat me energie geeft.

Ander uitstelgedrag krijg ik als ik de klus niet belangrijk of boeiend genoeg vind. Poetsen bijvoorbeeld. Komt altijd terug en zeker in de winter met een hond in huis zie je al na een paar uur het resultaat niet meer. Kan dus best een dag of wat later. Behalve als er bezoek komt. Dan gaat het plots vanzelf.

Maar verder heb ik zo'n hekel aan het gevoel dat er nog wat ligt te wachten dat me dat vaak wel helpt om het maar gelijk gedaan te hebben. Iets leuks plannen waar ik na de klus pas aan kan beginnen helpt me ook wel.

En verder maak ik soms lijstjes. Omdat het me voldoening geeft om dingen weg te strepen. Dan begin ik sneller.

Al heb ik hier in huis 2 mannen die er niet in slagen om wat dan ook aan te pakken zonder dat ze een deadline hebben. Zoon krijgt die dan van mij.

Misschien helpt het inderdaad beter als je de oorzaak kent van je uitstelgedrag. Maar die kan ik natuurlijk niet voor jou vinden. Mogelijke onderzoeksvragen lijken mij: bij welke taken komt het voor? Heeft het iets met mijn energie peil te maken? Zijn er ook taken waarbij het niet voor komt? Hoeveel 'moet' ik op een dag en hoeveel kan ik kiezen? ...

Succes!

[Monster]

Meya, ik wil aan de ene kant zo graag een duit in het zakje doen, aan de andere kant vind ik dat ik geen recht van spreken heb. Ik ben immers geen verslavingspsycholoog. Ik ben verslaafd. Meer niet.

 

In de kliniek werd ons verteld dat uitstelgedrag verslavingsgedrag is. Daar voel ik weerstand tegen, want niet-verslaafden kennen het soms óók. Voor mij maakt het wél dat ik het nu bij mijzelf opspoor, actief bestrijd. Ikzelf ben verder niet op zoek gegaan naar de oorzaken van het uitstelgedrag. Voor mijzelf heeft het analyseren ervan geen toegevoegde waarde. Ikzelf probeer te doen als Kate al schreef: niet alles tegelijk weg willen werken want dan is het zó'n berg, dat ik de volgende keer wel 2 keer nadenk voordat ik weer een werkaanval krijg. Daarbij; Uit of Voluit..............ook dát is de meeste verslaafden niet vreemd.

Doseren, balans vinden, dat is voor mij als verslaafde echt heel moeilijk. Maar ik probeer wel mijn best te doen.

Veel plezier in het ontdekken van wie-en-hoe je bent .

[Poppy]

Oooh wat herkenbaar dit Meya. Ik heb nu niet de rust en de tijd om te schrijven, maar ik neem dit mee en ga er op broeden want ook ik loop hier altijd tegenaan. Het heeft zeker met liefde voor jezelf te maken en de misschien de verslaving aan het rot gevoel want dat is immers zo vertrouwd.

 

Even praktisch, volgens mij is er bij mij iets aangeklikt in mijn profies ofzo zodat ik alles leuk vind? ik wilde dit bij jou aanklikken maar toen vond ik het in eens 'niet leuk' terwijl ik het 'vind ik leuk' nog niet eens heb aangeklikt. Ik ga even op zoek hoe ik dit kan oplossen...(je hoeft er niet op te reageren hoor, maar het lijkt alsof ik als een dolle alles van iedereen 'vind ik leuk' en dan is de functie ervan verdwenen.

 

Fijne avond, ik ga nu mijn 'klusje' doen even 20 minuutjes op mijn muziekinstrument oefenen.

 

(Ik ben er uit hoe het met de vinkjes werkt, klaar alweer, heb niet goed gekeken)

2 december 2015 bewerkt door Poppy

[Meya]

Even tussendoor op mijn to do list (naar aanleiding van onderstaande berichten van Harry): is er ook bij anderen een 'drie maanden dip'? En hoe zit dat dan? En hoe relateert dat aan mijn na drie maanden weer gaan drinken plan?

Morgen zijn we precies vier maanden droog! voor de beginners hier.. ik heb zelf wel eens de vraag gesteld.. wat gebeurd er met je na de eerste weken niet meer drinken.. die eerste periode is zo duidelijk doordat je lichamelijke klachten langzaam afnemen en het slapen steeds beter gaat.. en het niet drinken gaat nog op de euforie van het gestopt zijn.. maar daarna.. als je zelfs de 3 maanden dip hebt overleeft.. hoe gaat het dan? Nou.. dan gaat het prima!  ik ben niet in gevecht met de drank maar juist blij dat ik niet hoef te drinken en ik heb niet het gevoel dat het iets toevoegt.. eerder dat het een last ik als ik zou ‘moeten’ drinken.. de drank, daar denk ik eigenlijk niet meer aan en ook niet tijdens uitjes of feestjes.. wat ik de laatste tijd merk is dat alles weer intenser word.. ik heb al maanden geen last meer van somberheid o.i.d. en geniet veel intenser van alles wat er om mij heen gebeurd en het klinkt raar maar ik voel veel meer liefde naar mijn gezin en heb ook veel meer behoefte om bij hen te zijn en dingen met ze te ondernemen.. er beginnen veel herinneringen van vroeger op te komen.. dat heb ik jaren niet gehad en voelt lekker.. en de vermoeidheid? Dat al om 5 uur ’s middags in slaap willen vallen… ook dat is nu wel weg en ik kan echt zeggen dat ik mij goed voel en super blij ben dat ik dit heb doorgezet.. nu op naar mijn eerste half jaar! Ohw.. en ondanks dat het mij voor mijn gevoel redelijk makkelijk afgaat lees ik hier dagelijks mee en helpt mij dit!

 

 

Hallo allemaal, dit zal mijn laatste bericht zijn hier.. ik ben inmiddels 6 maanden droog (en drie dagen) en durf wel te zeggen dat ik het vol ga houden.

Ik heb inmiddels voor mijzelf de knop om kunnen zetten en een andere mindset aangenomen waardoor ik niet meer verlang naar drank.. ook niet tijdens feestjes etentjes of andere normaliter lastige momenten. Dit alles garandeert niet dat ik nooit meer terug zal vallen maar ik heb de indruk dat dat ik klaar ben hier. Ik hoop dat nieuwkomers hier net zoveel steun ervaren als ik heb gehad. Niet dat ik nou zo’n frequente schrijver was maar het meelezen en herkennen helpt ook enorm. Ik wil alle stoppers graag meegeven dat het zonder al te veel wilskracht is gegaan.. ik heb niet zwetend in mn bed gelegen of de dagen huilend doorgebracht.. (en ja.. ik dronk ook 1 fles wijn op een avond en vaak nog een paar biertjes). Na een maand of twee krijg je het heerlijke gevoel dat je niet meer HOEFT te drinken.. zodra je dat ervaart weet je dat het gaat lukken is mijn ervaring. Hierna word het makkelijker.. (op het beruchte drie maanden moment na dan :s) voor iedereen die het zo heerlijk vind (wat ik ook vond) om ’s avonds in je uppie die fles wijn leeg te maken en je hooft leeg te hebben en de roes te voelen.. OOK DAT GAAT OVER!  echt! Mijn leven is in een hoop opzichten verbeterd. Los van de fysieke voordelen.. geen trillende en tintelende handen meer.. geen hoofdpijn de volgende dag.. geen depri gevoelens meer, stukken energieker, je gaat er een stuk beter uit zien.. mijn relatie met de mensen m mij heen is veel beter geworden.. ik heb weer allerlei gevoelens waarvan ik niet eens wist dat ik ze nog had. Jaaaaaaa ik durf te zeggen dat ik een ander mens ben geworden  en echt.. dat depressieve.. dat kl*te gevoel wat je ook telkens weer aanzet tot drinken.. dat gaat gewoon weg! ik voel me gelukkig en jullie hebben hier onbewust aan bijgedragen.. ik wens iedereen hier super veel succes en gun jullie allemaal 6 maanden droogte 

[smart]

Ik geloof ook dat er geen wetmatigheden zijn; wel uitlokkende factoren. Heb er mijn ex net op nagevraagd, die heeft er totaal 2,5 jaar over gedaan om echt volkomen droog te worden. Eerst na 6 dgn iets kleins drinken, dan 12 weken verderop weer een biertje (of 2) en steeds ging het beter.

Hij vertelt ook dat er idd uitlokkende momenten waren, van erg moe zijn, van " gezellig op een terras en dan ineens een borrel voor zijn neus krijgen van iemand die niet op de hoogte was (en voor gaas gaan)" ... dat soort van dingen dus.

Ik denk dat je gewoon scherp moet blijven wat ik MG ook geregeld hoor zeggen.

 

SCHERP

[Indigo]

Zo zie ja maar Meya, iedereen is anders. Het is mij wel overkomen, uit het niets, vlak na de drie maanden. Alsof er een bende hondsdolle beesten op mijn nek sprongen, beesten die schreeuwden om drank. Er was nul komma nul veranderd in omstandigheden, gevoelsleven, etc etc. Was nog op het oude forum, en ben gelijk paniekerig gaan schrijven toen ik me zo voelde. Kreeg toen van een aantal mensen te horen dat het een 'bekend fenomeen' was, en van anderen dat ze er totaal geen last van hadden gehad. 

 

Dus het hoeft bij jou helemaal niet het geval te zijn!! Maar mocht het je overkomen, het duurde bij mij zo'n 24 uur, alles uit de kast getrokken aan afleiding en niet toegeven, en daarna zijn de 'beesten' weer heel braaf gaan slapen. Moet een beetje denken aan de uitleg van Els Noorlander, dat rond de drie maanden de celletjes zich herstellen daarboven. Misschien is zo'n enorme craving nog een restverschijnsel, een soort noodroep van de verslaving om nieuwe aanvoer?

Zijn zo maar wat bedenkingen van mij, niks is gebaseerd op bewijs oid.

 

Ondertussen maar niet druk over maken, lekker gewoon dag voor dag, je bent een warme, mooie aanwinst hier op het forum Meya       

[Meya]

Dank.

 

Om vast te houden van de draad van Poppy:

 

 

(...)

 

Het gaat verbazingwekkend goed met me gezien de omstandigheden is dat nieuw. Het voelt heel goed.

Zondag is de boel weer geëscaleerd, ik ben niet een van de betrokkenen die alles over zich heen krijgt maar krijg alles zijdelings mee en dat hou ik zo. Er is pijn, angst en verdriet maar ik ben er nog gewoon, ik zit hier achter mijn computer en ik voel me nu op dit moment goed, ik wist niet dat het naast elkaar kon staan.  Ik ben van mijn aloude standje 'crisis' af. Ik ben van oudsher gewend om dus in die crisis-stand te schieten, volledig alert en gespannen, het is een slopende en ziekmakende gemoedstoestand die alle chemische stoffen in jij lijf ontregeld.  Ik kan nu landen en ineens schiet met te binnen dat ik wil zeggen dat ik er niet meer aan verslaafd ben. Het is als een oude jas die maar al te vertrouwd was, verslaafd aan het crisis gevoel, het is een oud en vertrouwd patroon en ik ben het aan het loslaten.

 

(...)

 

 

Wat ik herken uit jouw voorlaatste post is de verslavende werking van voortdurende crisisgevoelens.

Zo erkende mijn hulpverlener onlangs dat ik bijna steeds in een arrousal zit (hoog opgestapelde spanning van door de jaren heen) en dat ik dat in stand hield door alles wat maar saai is in mijn leven te overgieten met A (met name). Kon ik de volgende dag tenminste weer gespannen en beroerd zijn en zorgde zo zelf eigenlijk voor het instand houden van die bekende gevoelens. Dat klonk plausibel... maar is erg destructief voor mijn gezondheid, ondanks compenserende zaken als goede voeding e.d.

Dat was tevens een inzicht: dus nu zoveel mogelijk de rust in mezelf zien terug te vinden; zorgvuldiger, kalmer....

(...)

[Poppy]

Het is niet leuk maar wel heel fijn en waardevol dat we ons in elkaar herkennen. Het alcoholmisbruik gebruiken als een zoethoudertje, zoiets denk ik. Het leven heeft ons zoveel meer te geven dan al die ellende.

Ik ben blij hier te zijn, ik krijg en voel de  bevestiging dat ik op het juiste pad zit.