Een healthfreak met een drankprobleem

[Lucia76]

Hallo allemaal,

 

Ik las hier al wat mee. Ik vind het eigenlijk opdringerig om me voor te stellen maar op eerdere fora heb ik gemerkt dat het heel vervelend kan zijn als mensen zich zomaar met je gesprek bemoeien van wie je helemaal niet weet wie het zijn, dus ik zet me over die schroom heen. 

 

Ik ben net begonnen met Alcohol de Baas, heb het aan niemand verteld, zelfs niet aan mijn geliefde, ik ben benieuwd hoe dat gaat werken. Jullie zijn nu de eersten voor wie ik dit verwoord. (Ik hoop, door het te formuleren, het straks ook makkelijker met anderen te kunnen delen.)

 

 

Mijn belangrijkste probleem is dat ik (vrij) veel drink en daar veel last van heb, terwijl niemand het weet. Daarom vind ik het zo moeilijk om er iets aan te doen.

 

Even het plaatje voor de buitenwereld: ik ben freelance eindredacteur en journalist en werk veel, met plezier. Ik let erg op mijn gezondheid en ben graag fit. Ik sport zes keer per week (fietsen, hardlopen, zwemmen, roeien, krachttraining), dat is echt mijn grote plezier en het helpt me om stress buiten de deur te houden. Ik eet plantaardig en suikervrij en koken met natuurlijke ingrediënten (en etentjes geven) is mijn hobby. Ik ben zelfs zo'n miep die met groene smoothies ontbijt. Zelf vind ik dat heerlijk, maar tegelijk is aan dat alles een soort schaamte verbonden. 'Straks denken de mensen dat ik een saaie tut ben. Snel, verstop de gojibessen.'

 

Dat is ook de reden, denk ik, om steeds maar te (blijven) drinken. Water staat zo freakerig. Ik voel me ook zo mensenschuw op water. Ik wil liever dat ze denken: 'Hee, die slaat gewoon gezellig een fles wijn achterover, en loopt morgen weer tien kilometer op d'r sloffen' (zo is het natuurlijk helemaal niet), dan dat ze denken: 'Tssss, omdat zij morgen zeker weer tien kilometer moet rennen, gaat ze vast weer de hele avond aan het water.'

 

Tegelijk haat ik mijn eigen (drank)gedrag, en dat wordt steeds erger. Ik wil zo graag fit zijn en profijt hebben van al dat bewegen en mijn gezonde leven, maar drank verpest het elke keer opnieuw. Ik heb zo'n spreidingstactiek waar ik me nog het meest schuldig over voel: eerst drink ik een halve fles wijn bij een etentje met een vriendin, dan spreek ik af met een vriend met wie ik een paar drankjes drink aan een bar, dan ga ik naar huis en zeg tegen mijn geliefde: 'Zo, nu lust ik wel een wijntje' – en hij, blij dat ik thuis ben, en dat de kurk van de fles mag (want hij drinkt nooit alleen of stiekem), maakt een goeie fles wijn open, en we drinken de fles leeg en nemen nog een jenevertje toe. En hij kijkt me dan aan alsof hij heel gelukkig is op dat moment en ik denk: fuck, morgen weer een waardeloze training (of een gemiste deadline) voor de boeg, en wéér moet ik doen alsof ik maar vier glaasjes heb gedronken, in plaats van tien. En ik voel gewoon m'n lever in m'n lichaam stuiteren terwijl ik de volgende ochtend om half acht – zogenaamd niks aan de hand – koffie sta te maken en de spinazie voor m'n ontbijtsap vast uit de koelkast haal.

 

En dan ben ik nu, na dit verhaal, weer bang dat jullie denken: ja, zo'n gezondheidsfreak, die móet wel aan de drank gaan, want dat is gewoon té erg (sorry als ik het voor jullie invul). Maar het is eigenlijk andersom. Tot 2010 was ik heel depressief, ik leefde op koffie, wijn en sigaretten, at nauwelijks, sportte niet (ook nooit gedaan), ik was grijs en somber, ik werkte alleen maar, al het andere vond ik onzin. Toen ben ik in therapie gegaan en heb ik geleerd van het leven te houden, blij te zijn, voor mezelf te zorgen en om anderen te geven. Ik ontdekte dat sporten tegen depressie hielp, dat de behoefte aan sigaretten een 'bedachte behoefte' was die helemaal niet uit mij voortkwam maar uit 'wat ik dacht dat de anderen zouden denken', ik leerde ook dat ik mijn depressies kon voorkomen door gezond te eten. Ik werd voor het eerst van mijn leven echt gelukkig.

 

Maar dan is er dus nog altijd dat ene hardnekkige ding, die drank. Het voelt als iets van vroeger dat ik nog moet vasthouden, omdat ik anders die gezondheidsfreak, die tut word die ik juist niet wil zijn. Was ik mezelf (zoals ik nu ben) tien jaar geleden tegengekomen, dan had ik mezelf echt verafschuwd. Een sporter! Een gezonde eter! Een blije eikel! Bah bah bah. Het drinken is het laatste restje vroegere 'ik' dat van me over is. Ik haat het, ik wil dat het vertrekt. Maar tegelijk koester ik het ook, merk ik, en ben ik bang het los te laten. 

 

Ik weet helemaal niet of iemand zich in mijn verhaal herkent. Misschien is het veel te abracadabra. Of juist veel te specifiek. Maar dit is het, wat ik nu te delen heb. Dan weten jullie wie met jullie mee zit te lezen en op heel veel wat jullie schrijven instemmend zit te knikken, zonder dat ik er (nog) op reageer. 

 

Het is eng om op 'Plaats Nieuw Onderwerp' te klikken. 

Maar ik doe het toch.

Ik ben benieuwd naar jullie commentaar (ook als het negatief is) maar ben er tegelijk bang voor. Toch zeg ik nog: houd je niet in. 

Het is door de ogen van de anderen dat we onszelf vaak beter leren kennen.

 

 

(En voor wie denkt: dit is om half vijf 's ochtends geschreven, dat moet met een borrel op zijn; dat is niet zo. Ik kon niet slapen.)

 

[Lucide]

Welkom op het forum Lucia76.

Om te beginnen vind ik het heel moedig dat je hebt besloten om hier je verhaal te doen en zo je probleem naar jezelf en anderen te erkennen. Dat is een grote stap!

Wat me opvalt in je verhaal is dat je heel erg bezig lijkt met wat anderen van je vinden. Dat is voor mij ontzettend herkenbaar. Maar het is inmiddels geen reden meer voor mij om wél te drinken. En ja, misschien zijn er mensen die mij dan saai vinden..maar is dat een probleem voor mij of juist voor hen? Het belangrijkste is dat ik me beter voel als ik niet drink, de rest is bijzaak. Dat heb ik stap voor stap geaccepteerd voor mezelf.

Daar komt bij dat ik het juist heel stoer vind als je zo met je gezondheid bezig bent als jij. En dat zoiets er bij jou voor zorgt dat je minder of geen depressies hebt, zegt wel wat over het nut ervan. Zelf zijn we hier thuis ook steeds bewuster met eten bezig. Mijn zoontje krijgt nauwelijks suiker binnen, we gebruiken zoveel mogelijk biologisch enz.

Kortom, super dat je deze stap gezet hebt en heel veel succes met je aanpak. Ik hoop dat je veel hebt aan de verhalen hier en schroom niet om je eigen verhaal hier te doen. Daar is het forum voor en we zijn heel wat gewend. Mijn ervaring is dat er niets te gek is en dat er in plaats van een oordeel juist heel veel begrip en herkenning is.

[Yogajuf]

Goeiemorgen Lucia 

 

Even snel en kort door de bocht i.v.m. tijdgebrek. De titel van je post zegt eigenlijk alles al. Een healthfreak met een drankprobleem: twee rollen waarmee je je hebt geïdentificeerd. Niks mis mee op zich, maar je lijkt jezelf in geen van beide rollen helemaal terug te vinden. In beide zit weliswaar een stukje Lucia - maar geen van de twee BEN jij helemaal. Ik denk dat het goed is om de balans om te maken en uit te vogelen wie JIJ eigenlijk echt bent. Wat je zelf wilt, wat echt belangrijk voor jou is, los van wat anderen ervan zouden denken - of eigenlijk veel enger nog: los van wat je er zelf van denkt - kortom: wie je zou zijn als je die twee labeltjes even van je af zou halen.

 

Ik raad je van harte het boek De Verslaving Voorbij aan, van Jan Geurtz. Ik heb geen aandelen hierin, ik raad het ook niet iedereen aan, maar ik heb het gevoel dat het jou erg zal aanspreken. (En ik heb mezelf erdoor teruggevonden trouwens; een van de mooiste dingen die me ooit zijn overkomen.)

 

Groetjes, Yo

11 mei 2015 bewerkt door Yogajuf

[lady jane]

Lieve moedige Lucia.

Wat een eenzaamheid meen ik te lezen.

En wat een kracht en energie vergt het stiekem zijn je.

Als er een sleutel zit in je posting zou het deze kunnen zijn:

quote; dat de behoefte aan sigaretten een 'bedachte behoefte' was die helemaal niet uit mij voortkwam maar uit 'wat ik dacht dat de anderen zouden denken', ik leerde ook dat ik mijn depressies kon voorkomen door gezond te eten. Ik werd voor het eerst van mijn leven echt gelukkig.

'Draai m om die sleutel en stop met drinken zoals je met roken bent gestopt.

Het gaat niet om andere mensen, het gaat hier om jou.

Op het moment dat jij eerlijk mag worden naar jezelf,

mag je het ook naar anderen worden. Te beginnen bij je geliefde, die staat waarschijnlijk het dichtst bij je na jezelf.

Als je ooit leert om al die energie die het invullen voor anderen, om te draaien en goed voor jezelf te leren zorgen,

dan ga je oogsten meis. Het doorslaan van ongezond leven naar healthfreak lijkt je veel gebracht te hebben. En tegelijkertijd

houd ik het gevoel dat je iets hierin hebt overgeslagen. En dat uit zich blijkbaar in alcohol.

We hoeven niet van het ene uiterste in het andere te vallen om iets te bewijzen. Je bent goed genoeg zoals je bent.

Fijn dat je hier de eerste stap hebt gezet om te delen.

Ik oefen me hier ook nog suf hier, en dat helpt me echt om in het echte(☺) leven dat ook steeds meer te kunnen. succes

[Phaedra]

Herkenbaar hoor...

 

Bij mij heeft juist " wat anderen van mij denken" me doen besluiten mijn leven radicaal om te gooien. 

 

Ik weet dat er gekletst werd over mijn drankgebruik.. ik kan me er alleen niet veel van herinneren. Maar die schaamte.. die werd mij echt te zwaar. Voor mijn kids, mijn vrienden..

 

Ik tel geen dagen, maar ben nog steeds blij en trots dat ik 's morgens fris en fruitig opsta, veel meer energie heb en ook nog weet wat ik precies heb afgesproken de vorige dag. En geen dubbelleven meer heb. Altijd maar op zoek naar een gelegenheid en net doen alsog het allemaal wel meevalt. Maarrr...denk jij nu echt dat jouw lief dat niet doorheeft? 

 

Sterkte en ik zou zeggen..ga ervoor!! Dronken zijn is niet iets om trots op te zijn en ook niet stoer... :-)

[Lucia76]

Hallo allemaal,

 

Wauw, ik ben stil en dankbaar en ook wat hyper zelfs door al jullie reacties, ik kan daar niet zo snel op reageren, maar ik heb wat dingen die jullie schrijven voor mezelf opgeschreven en ga daar eerst eens wat langer over nadenken, daar ga ik een goede start mee maken denk ik. Het blijkt maar weer dat anderen veel genuanceerder naar je eigen verhaal kunnen kijken dan je dat zelf misschien kunt. 'Anderen', dat is wel een thema ja. En 'extremen'. En hokjes. En bij het woord 'eenzaamheid' schrok ik even, omdat ik mezelf daar nooit mee zou hebben geassocieerd maar ineens dacht: ja. Ja. Dat is vast ook voor velen iets herkenbaars. 

 

Vandaag is er nog iets moois gebeurd: mijn nichtje is geboren. Ik maakte een wandeling door het bos omdat ik niet meteen naar haar toe kan (ze woont ver weg). De zon scheen, ik dacht aan dat nieuwe, frisse leven – met zo'n mengeling van verdriet, opgetogenheid en opwinding die daarbij hoort. En ik nam me voor dat vandaag een mooie dag is om niet meer te drinken. Nu ik jullie reacties lees, voel ik me daar meteen in gesterkt. Dus dat is dan nu mijn besluit.

 

Tot gauw, ik trek me nu eerst even terug met heel veel om over na te denken. 

[Casper]

Gefeliciteerd met je nichtje. Ik wens je heel veel succes om de alcohol af te gaan zweren, probeer als het weer wat moeilijker voor je wordt, aan je pasgeboren nichtje te denken, aan het kleine lieve meisje, zo mooi en zuiver, en probeer je dan voor te stellen dat jouw lichaam ook weer zuiver wordt zonder alcohol, zuiver en schoon. Je kunt het, en ga ervoor joh. Zelf ben ik ook nog maar net bezig om geen alcohol te drinken, ik heb nu voor het laatst op 5 mei alcohol gedronken, is natuurlijk nog niet zo gek lang, maar toch ben ik al een heel klein beetje trots op mijzelf en ik wil ermee doorgaan. Zelf heb ik ook aardig wat alcohol naar binnen gewerkt de afgelopen jaren en nu heb ik er ook genoeg van, moeilijk vind ik het best nog wel maar ik heb heel veel steun aan het forum, krijg er meer kracht door en dat gaat jou ook beslist lukken hoor.

Sterkte met alles en houd je haaks.

 

Groetjes,

 

Casper

[Lucia76]

Dankjewel Casper! Ik las ook al even bij jou, goed dat je zo fijn bezig bent, je hebt je eerste week dus al gehad, super. 

 

Ik heb vandaag dag 2 van mijn water-feestje. Het gaat goed. Alleen de afgelopen nacht was hel. Ik had de hele nacht het idee dat ik stikte, schrok elk uur een paar keer wakker, geen idee wat er aan de hand was, dat kan toch niet van één avond water drinken komen, ik drink heus wel vaker een avond niks... Nou goed, het kan ook gewoon met de opwinding te maken hebben.

 

Verder zou ik jullie iets willen vragen. Als ik me voorstel dat ik niet drink ben ik blij, als ik denk aan: sporten, gezond eten, fit zijn, een helder hoofd, 's ochtends vroeg wakker worden, sterk zijn, daadkracht, een keuze maken en daarvoor staan. En dan ben ik blij. 

 

Maar als ik denk aan elke willekeurige sociale gebeurtenis die me te wachten staat denk ik: hoe kom ik die in ...naam door? En dan is het niet het idee dat ik geen alcohol zou drinken dat me beangstigt (dat komt pas op de tweede plaats), en nee zeggen zal me ook nog wel lukken, maar het idee dat ik toch met mensen zal moeten praten. Ik ben bang dat ik na twee zinnen uitgepraat ben. Als ik naar een feestje moet, zie ik er eigenlijk altijd tegenop, totdat ik denk aan wat ik daar zal drinken (ja, sorry, is erg). En zodra ik drie glazen heb gedronken heb ik veel plezier, interessante gesprekken, en ga ik als laatste weg. Maar zonder die glazen? Volgens mij ken ik dan de regels van dat hele sociale spelletje niet meer. Hoe doen jullie dat, op feesten/etentjes/borrels/familiebijeenkomsten/...? Of is dat een heel ander probleem, dat niks met alcohol te maken heeft. Moet ik eigenlijk in een sociale-fobie-therapie. Pfft.

 

Dag dag voor nu! Allemaal een goede nacht.

12 mei 2015 bewerkt door Lucia76

[lady jane]

Lucia, ook ik herken wat je schrijft.

Ik ben begin aug. gestopt en heb tot de

feestdagen die sociale gebeurtenissen wat gemeden.

Daarna kon en wilde ik dat niet meer.

Ik stond er wat steviger in ook en heb goede vrienden en fam.

verteld dat ik al maanden niet meer dronk en dat me dat zo goed beviel

en ik dus ook niet meer wilde beginnen.

[Yogajuf]

Hi Lucia!

Ja, ik herken het ook wel van wat langer geleden. Bij mij was het denk ik ook een van de redenen waarom ik ben begonnen met drinken: om socialer wat 'losser' te worden, losser van tong, losser in gedrag. Om het even bij mezelf te houden - maar misschien herken je er iets in - wat eronder lag was de overtuiging dat ik zonder drank in me, niet 'leuk' zou zijn voor anderen. En dus eigenlijk vond ik mezelf niet leuk genoeg. Maar ook dacht ik wel dat ik zonder drank die anderen niet leuk genoeg zou vinden voor mij, dat ik ze niet zou 'trekken'.

Door niet meer te drinken ben ik zowel mijzelf leuker gaan vinden als die anderen. Dubbele winst dus. Het heeft iets te maken met 'echter' zijn, en met echte verbinding aangaan. Geen kunstmatige barrières (zoals drank) opwerpen tussen jezelf en anderen, noch tussen je 'echte' zelf en hoe je je publiekelijk voordoet, je imago. Echtheid, en daaruit voortvloeiend kwetsbaarheid, voelt duizendmaal beter voor mijzelf, ik ben er oprecht een leuker persoon door geworden, in elk geval gelukkiger.

Anderen merken dat direct en je zult merken dat ze dat ook oppikken. Het is alsof je een sluis openzet in het communicatiekanaal. En nog mooier, ik ben het contact met anderen zelf ook véél meer gaan waarderen, nu het echter is. Voorbeeld: netwerken. Ik haatte het, oprecht. Die 'elevator pitches', 'verplicht' blijven glimlachen en vragen naar de ander (de ander die je totaal niet boeit óf aan wie je jezelf ondergeschikt voelt), terwijl je ook nog eens jezelf en je eigen doelen op de kaart moet zetten (terwijl je jezelf ofwel te goed ofwel niet goed genoeg vindt voor de ander, etc). Nu doe ik niets liever dan dat: met een glimlach vragen naar de ander terwijl ik in de gaten houd dat ik mezelf in het contact niet verlies of laat ondersneeuwen. Het enige dat is veranderd, is dat ik er nu mijn ware 'ik' in leg. Ik maak oprecht contact, van hart tot hart. Het is namelijk helemaal niet nodig om iets te verbergen, of om me anders voor te doen dan ik ben, want: ik ben best wel leuk zoals ik ben.

Nog een tip: als je je toch ergens echt niet thuis voelt, je kunt niet weg en je wilt jezelf een beetje vermaken, ga dan het drinkgedrag van anderen observeren. Kijk hoe het ze verandert, maak er een soort studie van. Ik raad je alleen wel aan om het in stilte te doen, dus mondje dicht, anders wordt het wellicht toch nog erg ongezellig.

Sterkte en groetjes!

13 mei 2015 bewerkt door Yogajuf

[bertd]

Heel veel succes Lucia!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Yogajuf]

Hoe gaat het nu met je Lucia? En hoe gaat het slapen nu, hoe staat het met het verstikkende gevoel?

[Phaedra]

Ha Lucia!!

 

En.. vertel eens, hoe gaat t?

[Lucia76]

Hallo allemaal,

Phaedra, Yogajuf, Ietjefietje, Royco, MijnGerrit, Casper, Lady Jane, Lucide, Katey (en wie ik vergeet),

 

Wat was ik stil hier, maar wat heb ik veel aan jullie woorden gehad. Ik nam ze mee naar Genève, waar ik naartoe ging voor een bruiloft van een Canadese vriend met een Zwitsers-Afrikaanse vrouw. Met stapels werk in mijn tas voor aan de randen van de dag. Met een heel mooi waterflesje in mijn tas. En een feestjurk natuurlijk.

 

Zoals ik zei had ik sommige van jullie opmerkingen opgeschreven. Dingen die me raakten, of waarin ik me herkende. De contradictie in ‘drinken om niet saai gevonden te worden’ en ‘angst dat ze zien hoeveel ik drink’ waar onder anderen Royco me op wees. Het feit dat ‘healthfreak’ en ‘drankprobleem’ slechts rollen zijn waarmee ik me heb geïdentificeerd maar die ik niet per se zelf bén (Yogajuf). De gedachte dat ik misschien iets heb overgeslagen in de overgang van ongezond naar gezond leven, iets wat zich nu uit in alcohol (Lady Jane). Dat er wat dingen zullen gaan ‘doordreunen bij me’ door te stoppen met drinken (MijnGerrit), De opmerking dat ik misschien helemaal niet zo slecht zal zijn in sociale gebeurtenissen als ik denk, en dat alcohol misschien de remmingen loshaalt, maar me daarmee nog geen interessanter mens maakt (onder anderen Royco). En hoe fijn het is om echter te zijn, echte verbindingen aan te gaan, geen kunstmatige barrières (drank) op te werpen tussen jezelf en anderen (Yogajuf). Het is maar een greep uit wat ik ervan heb meegenomen.

 

Met die ingrediënten op zak ben ik het vliegtuig ingestapt. Samen met een vriendin die nu en dan een biertje drinkt, maar een natuurlijke rem voelt  na een of twee drankjes. Ik heb haar in het vliegtuig verteld dat ik niet meer drink. Niet ‘ik ben van plan’ of ‘ik probeer’. Maar: ‘ik heb besloten’. Zij reageerde daar heel normaal op, en ik realiseerde me dat mijn angst dat zij het heel stom zou vinden alleen moest zijn voortgekomen uit de wetenschap dat ik het zélf heel erg zou hebben gevonden als een vriendin me zoiets aan het begin van een vakantie had verteld, omdat het míj minder gelegenheid zou hebben gegeven om te drinken. Voor haar heeft drinken niet de betekenis die het heeft voor mij, het zal haar een zorg zijn wat ik drink, zij kan toch wel van haar (schuldgevoelloze) ene biertje genieten. Toen was ik er klaar voor.

 

Ik had toen al vijf dagen niets gedronken – mijn voornemen stond gewoon vast na de geboorte van mijn nichtje. Ik had op vrijdagavond een alcoholvrij biertje gekocht. Ik houd niet van zoete smaken, ik gebruik geen suiker, van de hele dag water en thee word je op een gegeven moment slap, ik dacht: als ik nu eens de smaak van een biertje zou proeven – en het werkte, de smaak was genoeg, het markeerde de overgang van een lange werkdag naar nog een paar uurtjes vrij, en een zo’n blikje was voldoende. Dus die escape had ik op zak.

 

In Genève heb ik voor het eerst weer goed geslapen (ik was ook bekaf na vijf halfslapeloze nachten) en heb ik overdag en ‘s avonds heel veel water gedronken. Ons hotel zat vol met andere bruiloftsgasten van over de hele wereld – het was een weekend vol ontmoetingen. En het grappige was: er waren zoveel indrukken en ik moest me zo hard inspannen om de hele dag Frans (en Engels) te praten, dat ik heimelijk heel blij was dat ik in deze groep gewoon iemand was die alleen water dronk. We hebben zelfs een uur lang tijdens een diner over wijnen zitten praten – houtrijping, kersenaroma’s, goede druivensoorten en -gebieden – en ik heb gewoon mee zitten praten, terwijl ik intussen de hele fles spa op tafel in mijn eentje leegdronk, en NIEMAND zei of vroeg me daar iets over! Het was geweldig, ik was me steeds heel bewust van mezelf en van wat anderen me vertelden, ’s nachts in bed repeteerde ik wat iedereen me had verteld en ik realiseerde me dat ik veel meer had onthouden, dat ik veel opener stond, wat ik ook merkte was trouwens dat die contacten daardoor veel vermoeiender waren – aan het eind van de rit was ik helemaal kapot. Maar ook heel voldaan en trots.

 

Eén keer, na een lange bruiloftsdag, én het opruimen van de feestzaal, toen we voor de laatste keer met die hele groep in een café zaten, snakte ik echt naar bier (véél! Zo’n gevoel van: “Zo, nu heb ik het volbracht, what the f***, kom maar door met die drank, het masker kan af”).

Gelukkig wist ik in mijn achterhoofd ook wel dat dat een soort recalcitrantie uit vermoeidheid was, dat ik mijn masker juist had áf gezet, niet op, en dat alle verandering met (de dreiging van) terugval gepaard gaat. Toen heb ik een alcoholvrij bier besteld, en dat leverde nog iets heel leuks op, want een paar Canadezen om me heen aan tafel hadden daar nog nooit van gehoord, ze vonden het een ‘awesome’ oplossing (“wow, you can drink beer without getting a hang-over!?”) en ze bestelden er allemaal ook een, alsof ik ze net echt iets heel hips had laten zien (ik vertelde ze maar niet van Youp van ’t Hek). En het hielp, dat biertje smaakte gewoon naar een biertje (je wordt er toch een soort placebo-relaxed van), en het leverde ook weer geinige gesprekken op met het Canadese smaakpanel.

 

De vraag waarom ik geen alcohol dronk, waarom alcoholvrij bier, waarom verder alleen water, werd me de hele reis door NIEMAND gesteld. Eye-opening.

 

En nu heb ik dus elf dagen niets gedronken. Ik merk het aan mijn ogen, die gaan ’s ochtends sneller open en in de spiegel kijk ik helderder dan voorheen. Het sporten gaat vreemd genoeg juist moeizamer, ik denk omdat mijn lijf hard aan het ontwennen is (en mijn hoofd vol zit met nieuwe indrukken). Het is niet erg, ik blijf gewoon mijn schema afwerken, het zal vanzelf weer soepeler gaan.

 

Met Alcohol de Baas (het programma waarvoor ik me inschreef en hoe ik ook hier op het forum terechtkwam) ben ik nog niet begonnen, de huisarts heeft nog altijd geen verwijsbrief afgegeven. Maar dat komt nog wel, voorlopig gaat het zo ook wel goed, ook door hier een beetje rond te lezen (ik reageer nog niet zo vaak).

 

Dit is wel een erg lang verhaal. Ik ben benieuwd hoe het met jullie allemaal is. Ik ga snel weer lezen.

 

Nog een vraag aan Yogajuf: doe je echt yoga, welke vorm? Ik zoek nog.

 

Liefs!

Lucia

22 mei 2015 bewerkt door Lucia76

[Lucia76]

Ha MijnGerrit,

Ja, alcoholvrij bier is net zoiets als vleesvervangers. Die nam ik ook alleen in de eerste weken dat ik vegetarisch ging eten, haha. Maar voor nu is het fijn om er (af en toe) naar te kunnen uitwijken. Thuis blijf ik aan het eind van de werkdag meestal maar gewoon aan de thee en het water. Dat blijft overigens raar voelen, er is geen overgang meer tussen dag en avond (wij eten meestal pas rond 21.00 uur). Maar die gaat zich vast vanzelf in andere dingen manifesteren. Het is eigenlijk ook een raar cultureel verschijnsel dat we na 17.00 uur massaal kurken uit flessen trekken en blikjes opentrekken en dan roepen dat we het verdiend hebben. Wat drinken jullie als alternatieven? Veel koffie misschien? Of frisdrank? Ik drink graag tomatensap, misschien moet ik dat gaan inslaan als 'hartig' drankje.

Aan yoga doe ik al, maar ik probeer tot nu toe allerlei vormen (proeflessen) en heb nog niet de juiste gevonden, ik zoek nog. Welke doe jij? Wat brengt je dat, wat vind je er fijn aan, wat kom je in jezelf tegen (hoef je uiteraard niet te vertellen als dat te privé is)? Ben benieuwd naar ervaringen op dat vlak.

 

En Royco, 

Nee, ik was juist heel blij, maar ze reageerde ook niet van 'pfff lekker belangrijk'. Het is een van mijn liefste vriendinnen, en ik vertelde het ook niet heel enthousiast en gemotiveerd, ik zei het gewoon als feit (wat het ook is). 'Ik heb besloten geen alcohol meer te drinken,' zij: 'waarom niet?' ik: 'Dat is niet goed voor mij'. Volgens mij vond ze dat wel stoer (zij heeft me natuurlijk ook wel vaak dronken gezien) en vervolgens hadden we een gesprek over waarom het de een wel lukt om het bij een of twee drankjes te houden (haar) en dat de ander telkens de mist ingaat (ik). Was juist wel fijn.

Ik zei nog dat ik wel een glas champagne zou drinken op de bruiloft als die er was (ik ben dol op champagne) maar uiteindelijk heb ik met mijn roze champagne geproost en hem weggegeven aan een man die toen allang dronken was. En die omhelsde me alsof ik hem net een Royce cadeau had gedaan, dus dat bleek ook weer iets moois: met alcohol kun je anderen blij maken. :-) (Dat is trouwens nog dubieus, ik zou NOOIT iemand een stuk vlees cadeau doen, hoe blij hij er ook van werd.)

 

De grootste uitdaging voor mij nu is: borrels van mijn werk en feestjes in mijn eigen vriendenkring overleven. Dat lijkt me moeilijker dan tussen allemaal vreemde mensen, maar tegelijk is het goed dat ik de vuurdoop nu heb gehad.

 

Anyway. Genoeg ruimte gevuld weer op dit forum. Hoe is het met jullie? Wat zijn jullie uitdagingen deze dagen? 

 

Liefs!

[Yogajuf]

Hey Lucia!

Wat een prachtig mooi verhaal! En zoooo herkenbaar ook! Ben ontzettend blij voor je dat je je zo voelt zoals je je voelt.

Over yoga: jazeker doe ik yoga! Ik zou ook niey meer zonder kunnen denk ik. Het helpt me enorm bij het hele proces en meer. Ik ga naar de yogaschool en daarnaast doe ik het thuis met video's van www.doyogawithme.com

Dit is wat mij betreft de beste site voor gratis yogalessen, echt topkwaliteit. Ik doe vinyasa, yin yang en ashtanga, een beetje afhankelijk van mijn mood. Maar alles valt of staat met de klik die je hebt met je yogaleraar. Ik stuur je zo een pb'tje met mijn yogaschool in de hoofdstad. Wat mij betreft de beste die er is. Geen idee waar jij woont natuurlijk, maar wie weet heb je er iets aan.

Liefs, Yo

[Lucia76]

Super Yo(gajuf)!

 

Ik woon in Amsterdam, dus... Kom maar op. Ik vind het ook wel een fijn idee om tegenover stoppen-met-drank iets anders 'nieuws' te hebben om me in vast te bijten. Niet dat alcohol per se vervangen moet worden door iets anders natuurlijk, yoga niet als middel, maar het is een fijne plus tegenover de min. Het is altijd zo leuk om te beginnen met (en je te verdiepen in) iets nieuws, ik ben ook gek op hardloop-websites enzo.

 

En ik weet ook uit eerdere ervaringen dat het fijn is om 'stoppen met iets wat slecht voor je is' te kunnen koppelen aan 'beginnen met iets wat goed voor je is'. Ik ben begonnen met sporten toen ik stopte met roken en die twee dingen zijn in mijn hoofd dus ook heel erg verbonden, roken en sporten sluit elkaar nu dus uit, ik wil sporten, dus ik rook niet. (En daarmee zeg ik niet dat niemand die sport zou kunnen roken of dat niemand die rookt zou kunnen sporten hè - maar voor mij zijn die dingen geassocieerd geraakt). Fijne koppelingen zijn dat. Ik las hier ook iemand op het forum die er nog maar net is en die ineens nu ze is gestopt met drinken het huishouden weer is gaan doen, zoiets kan het ook zijn. Een schoon huis = niet drinken. Hoe fijner je dat schone huis gaat vinden, hoe minder het een opoffering is om niet te drinken. Volgens mij is dat wel een soort sleutel. 

 

Ik surf snel naar doyogawithme!

22 mei 2015 bewerkt door Lucia76

[Indigo]

Hoi Lucia!

 

Wat ben je goed bezig! Veel bewustwording, tips die je opzuigt als een spons. Deed ik ook, alles wat maar hielp schreef ik op, hele lijsten haha. Heeft me enorm geholpen, die wijsheden van lotgenoten! En Yoga is heerlijk, net als mindfulness. Geeft beiden zo veel meer rust in het koppie.

 

Zie het niet als een vervanging voor alcohol, maar nieuwe, fijne zaken die in jouw leven komen!

 

Veel gezien dat als er niks veranderd is na het stoppen, mensen soms ontgoocheld kunnen raken. Zo van 'ja ben gestopt, so what, tis nog allemaal t zelfde'. Juist de mensen die naast het stoppen, of eigenlijk juist door het stoppen nieuwe dingen gaan toevoegen aan hun leven, mensen die veranderen, daar zag ik ook het hoogste slagingspercentage : )

 

Niet dat het moet hoor! Mensen die puur en alleen door het stoppen met drinken blij zijn en blijven zijn er absoluut!!

Want er zijn al zo veel bonussen: nooit meer een kater, nooit meer berouw van je aanstellen als een tiener op een party, nooit meer the walk of shame naar de glasbak, beter zelfbeeld, trots ipv zwak voelen en zo kan ik nog wel ff doorgaan, haha.

Ga zo vooral door!! Je hebt die trek doorstaan, je klinkt sterk!!

lieve groet

[kruidenthee67]

Hoi Lucia,

 

wat een prachtig verhaal en wat ben je goed bezig!

Mooi hoe je dat beschrijft over die koppeling..da's heel sterk.

 

Ik drink voornamelijk kruidenthee. Er staat hier altijd standaard een pot op het aanrecht.

Allerlei smaakjes, van die pakjes gekocht bij de natuurwinkel of verse kruiden of gember. 

Ik let wel op of er zoethout in zit, als je dat veel drinkt kun je last krijgen van verhoogde bloeddruk.

 

Zelf ben ik vorig jaar begonnen met yin yoga..heel ontspannend. Yin yang doe ik ook wel eens een lesje mee, iets meer beweging.

Asthangha heb ik een paar keer mee gedaan maar dat is heel dynamisch en roept bij een gevoel van 'presteren' op,

dus die laat ik maar schieten 

 

Succes met alles!

[lady jane]

klinkt als hatha yoga gerrit,

maar misschien wordt het anders genoemd,

in mijn yoga tijd waren er niet zo veel keuzes.