Alcohol eist zijn tol....

[Anette69]

Ik weet t niet meer huttula, geen vertrouwen in mezelf, geen vertrouwen in de ander, geen vertrouwen in eerlijkheid en oprechtheid, geen vertrouwen meer dat ik t nog kan: mijn hart openstellen, bang om weer gekwetst te worden.

Gewoon stukgemaakt....

[kruidenthee67]

Vertrouw allereerst in jezelf Anette.

Jij bent goed, jij bent liefde.

Rustig aan...

[Indigo]

Tis ook nog kort geleden Anette, niet raar al die angsten... Als je nou eens heel dicht bij jezelf blijft... Jij degene bent die bepaalt hoe snel of langzaam alles gaat. En misschien uitspreken? Alles om het een beetje meer 'lucht' te geven, jouw tempo aanhouden.

Vertrouwen moet groeien, heeft tijd nodig meis 

[lady jane]

dat was ook wat ik voelde

jouw littekens zijn nog zo vers

logisch dat vertrouwen nog niet

terug is, heeft kunnen groeien.

wees zacht voor jezelf meis

langzaam bouwen

aan een nieuwe basis♥

[huttula]

Geloof niet alles wat je denkt...anette

[Yogajuf]

Het is zeker moeilijk om je hart weer open te stellen nadat het is 'gebroken'. Maar het is wel mogelijk. Sterker nog, het is de enige weg. Het niet doen, zou betekenen ontrouw zijn aan je zelf. Je hart volgen is wat je moet doen en als dat betekent je opnieuw openstellen voor een ander, dan is dat wat je zult doen.

Je hart kan niet breken, lieve Anette. Het is zacht, flexibel, kneedbaar. Niet van glas. De (zelf)liefde en het (zelf)vertrouwen die jij hebt zijn oneindig. Niet uitputbaar. Niemand kan jou breken, ook niet als je denkt dat het zo is.

Dat je bang bent is begrijpelijk. Maar vaak wijst je angst je de weg die je moet begaan. Laat angst je raadgever zijn.

En voel je angst. Voel wat er onder zit, de oude pijn. En besef je waar die vandaan komt. En dat je nu niet meer diezelfde Anette bent. Dat je alles in je hebt om weer te kunnen leven en lief te hebben, in vertrouwen.

❤️

[Anette69]

20 weken alweer

Ik merk dat ik het in de nabijheid zijn van iemand die wel regelmatig alcohol drinkt soms wel lastig vindt maar het me tot nu toe niet aan t wankelen brengt.

Soms lijkt t me dan gezellig om een roseetje mee te drinken maar weet ook dat alcohol en ik geen gezellige combinatie zijn.

Denk dat ik t geaccepteerd heb, t niet kunnen drinken.

Het voelt nog niet als niet hoeven drinken, zoals sommigen van jullie dat al wel hebben. Wellicht komt dat nog.

Een weekend van samenzijn gehad, ook gepraat, veel...

Niet over alcohol, wel over angsten en onzekerheden. Over de twijfel van wel of niet jezelf durven openstellen.

Beiden angstig, gevoed door de ervaringen.

Beiden met de vraag : komt t niet te vroeg...

Moeilijk, aantrekkingskracht en toch niet meer goed durven. We doen rustig aan om t lijntje niet te laten breken.

Of t lukt , ik weet t niet, we zullen zien....

[kruidenthee67]

Ik lees wijsheid en rust...mooi.

Ook twijfel en angst.

 

Als het in balans is of komt, is het goed.

 

20 weken...wow...hartstikke mooi. 

Ga vooral niet twijfelen over een gezellig roseetje.

Maar dat doe je vanbinnen ook niet.

 

Ik vind je een topper!

[huttula]

Er veranderd niks of je rose of sinas drinkt...dat zijn je gedachten.

Of je gaat voor de roes..dat heeft weer niks met de gezelligheid te maken.

Het idee dat get minder gezellig is is ook weer een gewoonte die doorbroken kan worden.

20 weken.bijna een half jaar..goed hé

[lady jane]

20 weken helder is een mooie basis Annette,

en nog wat kort om al niet meer te "hoeven"

je mag nog heel lang oogsten dus dan komt

dat gevoel vast ook in je leven.

Een nieuwe relatie aan durven gaan is ook zo'n

stap, hier heb je nog geen tijd gehad om een mooie basis

voor jezelf te creëren. Dat komt ook vast.

Ikzelf lees momenteel liefdesbang, en het zou zo maar

kunnen dat jullie hier ook iets mee kunnen door dit te lezen.

Ik heb het alweer verlengd bij de bieb. want het leest wel wat

anders dan een triller of roman. Heb vertrouwen meis, je bent

nog steeds goed bezig; give time some time♥

[Anette69]

Ik ken t boek lady Jane, herken er ook veel in.

Zoveel zelfs dat ik de cursus bij haar heb gevolgd afgelopen april.

Ken mijn eigen valkuilen zo goed, mijn pijnpunten.

Wordt hierin enorm getriggerd door deze nieuwe relatie.

Zie t als een kans om dat , wat ik daar geleerd en ervaren heb, nu te mogen "oefenen".

Had eerlijk gezegd verwacht dat t me beter af zou gaan dan nu t geval is maar goed, alle begin is moeilijk.

Ik probeer geduld te hebben met mezelf en hoop dat de ander dat ook op kan brengen met mij.

25 augustus 2015 bewerkt door Anette69

[Anette69]

Gisteren een veoeiende dag gehad. T wordt ineens drukker op t werk en merk dat ik geen werkritme heb zoals voorheen. Daarnaast was er een werkoverleg , we waren slecht met 4 vrouwen maar vond t getetter best moeilijk.

Schrik dan toch waar ik sta, confronterend ...

Heb t uiteraard wel aangegeven.

S middags gesprek met puber zoon en hulpverlener.

En s avonds nog een gesprek met een vriendin waar ik al 2 maanden geen contact mee had door een verschil van mening.

Half 10 naar bed gegaan, gekozen voor een slaappilletje, wat ik zelden doe, maar was bang dat anders mijn gedachten t van me over zouden nemen.

Nu, om 8 uur wakker geworden, met hoofdpijn, dat wel.

Voel me een beetje weemoedig, weet niet goed waarom.

Denk dat ik t maar een beetje rustig aan ga doen vandaag

[huttula]

Best veel indrukken op een dag krijg je te verwerken.

Deze zouden normaal moeten zijn...voor jou nog niet.

Ik merk het zelf ook...nu ik niet vlucht in drank en het leven bewust meemaak.

Wat kan er toch veel gebeuren op een dag.

Je gaat goed he...

[Anette69]

Niet kunnen slapen, verdrietig .......

Waarom is t leven soms zo pijnlijk....,,.

[huttula]

Om je verder te brengen?

[Anette69]

Ik kan blijkbaar niet verder, wordt steeds ingehaald door "oud zeer", te pijnlijk om zelf te dragen en dus leg ik t bij de ander neer.

en dan gaat t dus fout.....

[Anette69]

Ben nog niet geheeld, dat moet eerst denk ik.......

28 augustus 2015 bewerkt door Anette69

[huttula]

Dat helen is belangrijk.

[lady jane]

en geduld ook Anette

je gaat al zo hard

soms even twee stappen terug om die

volgende grote stap vooruit weer te

kunnen maken. Als een aanloop.

Lees het boek Oei ik groei maar eens

uit de bieb. Het is voor babies geschreven

maar volgens mij blijven wij volwassenen

ons ook zo gedragen. Een stap vooruit is nieuw/angstig/moeilijk soms

het verleden niet leuk vaak, maar wel bekend; we overleefden het al.

Door een fikse aanloop te nemen, je voor te bereiden op iets nieuws,

maken we ons sterker voor het afzetten en springen.

Af en toe struikelen, vallen, maar ook weer opstaan en doorgaan.

We kunnen niet anders meestal, willen vooruit en niet echt stilstaan.

De volgende stap wacht alweer, en het gevoel van blij zijn daarover ook.

28 augustus 2015 bewerkt door lady jane

[Anette69]

Wou dat ik t zo kon voelen....

[huttula]

Tijd heelt ook..anette

[Anette69]

Het gat van " niet gezien worden" in mijn hart manifesteert zich in zoveel dingen in mijn leven , zeker in een nieuwe relatie waarbij aftasten en onderzoeken, aantrekken en kat uit de boom kijken wezenlijk onderdeel is.

Het niet reageren op berichtjes, druk zijn met eigen dingen, andere belangrijke personen in iemands leven raakt. Zeker als je er zelf nog maar een broos onderdeel van bent.

En verstandelijk weet ik prima hoe t zit, dat t van mij is, dat heling moet plaatsvinden vanuit mezelf, dat t eigenlijk helemaal niet over die ander gaat.

En toch leg ik de pijn bij die ander neer, simpel weg omdat ik t niet kan dragen.

Cursussen bij hanna cuppen, regressie therapie, re-balance, mindfullness trainingen, meditatie, noem te maar en ik heb t gedaan.

Zelfs in de regressietherapie dissocieer ik, niet in staat om er naar toe te gaan.

Ja hoe kun je dan een relatie opbouwen met de ander.

Denk dat ik t verkloot heb .....

28 augustus 2015 bewerkt door Anette69

[lady jane]

misschien niet te veel invullen

maar vragen? of vertellen hoe

moeilijk je dit vindt allemaal nog?

Misschien heb je dat al gedaan.

[Anette69]

Ja gedaan ...... Opluchting en gelukkig begrip

[Anette69]

Morgen al weer 21 weken.

T is ook fijn om te ervaren dat het niet drinken van alcohol een stukje stabiliteit kan geven in de emotionele rollercoaster waar ik soms in beland.

Teruglezend zie ik dat ik van het ene uiterste in het andere verval, grote hoogtes, diepe dalen, vreugde, verdriet.

Mijn hemel, hoe heftig zou dit allemaal zijn als de drankfles ook nog op tafel zou staan. En ik helemaal niet meer zou voelen wat er allemaal is in mij.....