Spring naar bijdragen

Zondag, 29 maart 2015


jowan

Aanbevolen berichten

Blekje...het toelaten van alle gevoelens vond ik het moeilijkste van het stoppen.

Eigenlijk best eng ook..ik kende alleen onrust...en daar moest ik zo snel mogelijk vanaf.

Toch door het toelaten van gevoelens is het nu mijn betrouwbaarste vriend geworden.

Ik kan me geen leven meer voorstellen zonder gevoelens.

Alhoewel er wel bepaalde gevoelens zijn..die ik liever niet ken.

Deze mag ik niet wegdrukken...ze zijn ook van mij

Soms moet ik een extra traan..extra aandacht geven zodat dit weer beter aanvoelt

Gevoelens ze mogen er zijn...gedachtes versterken ze.

Dit vind ik een mooie les voor vandaag. Hoe ga ik bijvoorbeeld in de toekomst

om met opgestapelde frustraties en boosheid? Misschien door het bakken van een brood

wat ik nu aan het doen ben... voor het eerst in mijn leven. Zeer rustgevend

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blekje, ik sluit me helemaal aan bij wat Hut zo mooi schrijft.

Een mens is gemaakt om emoties te hebben en ze te kunnen verwerken.

Zie ze niet als de vijand, maar als een kans.

Misschien is het wel de belangrijkste les van het leven, een sleutel tot welzijn: jezelf toestaan om emoties - jouw emoties - te hebben en ze te doorvoelen.

Misschien dat het vroeger niet mocht, of je het niet durfde, of je hebt het afgeleerd… wat het ook is, nu heb je een kans om iets te veranderen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tja, emoties. Natuurlijk moeten ze er zijn. Maar ik heb niet geleerd ermee om te gaan. Als ik moest huilen, zei mijn moeder: bewaar je tranen maar voor later, dan zul je ze nog hard nodig hebben. Als ik boos was: pluk een roos zet hem op je hoed dan ben je morgen weer goed. Mijn moeder zat vol met dit soort klinkklare dooddoeners. Wat moet je ermee. Maar de waarheid is dat ik altijd bomvol emoties heb gezeten. Ze overspoelden me in mijn puberteit en ik raakte er verward van. Ik eindigde op de gesloten afdeling (omdat ik was weggelopen van huis). Als je daar overstuur was, kreeg je 50 mg valium in je bol ingespoten. Zo ging dat vroeger. En daarna was de alcohol ook wel weer een handige oplossing. Geen wonder toch dat ik daarna regelmatig in mijn leven als ik overspoeld werd door emoties totaal de weg kwijt raakte? Ik weet dat ik niet zo word als mijn broer, want ik pak de hulp aan die ik krijgen kan en dat is veel. Ik doe een zwaar beroep op de hulpverlening soms. En ik ben mezelf aan het helen. Op vele manieren

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gwen McCrae - Keep The Fire Burning  ( voetjes stil houden hi )

Tom Clay - What The Worlds Needs Now ( zakdoekje )

The Hangover ( part II ) - Bangkok Magic Sort ( lachen )

True Romance - The Sicilian Scene ( beste acteerwerk ooit )

 

ingeven in youtube...

 

dus voor elk wat wils...

 

tot morgen ga op familie bezoek, zo geen zin in

 

wens iedereen een fijne zondag

 

groetjes

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ook ik ben stil. In gedachten bij Kaboutertje.

De confrontatie met mijn eigen grootste nachtmerrie.

Onder ogen komen en niet voor weglopen.

Ik ben blij dat ik weer echt kan en mag voelen, al zijn er natuurlijk ook gevoelens die ik liever niet heb.

Nu nog een rustige avond en dan naar bed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed gedaan Bas. Ik heb ook de tranen nog hoog zitten, heb het koud de hele dag. Het is de nachtmerrie van elke ouder. Maar kinderen met Down hebben al meer kans op problemen in het hart, dan ben je misschien in het begin altijd wel bang dat het niet goed gaat. Je moet er toch ook niet aan denken: eerst je man begraven en daarna je kind. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...