Spring naar bijdragen

donderdag 13 november 2014


plof

Aanbevolen berichten

@Yogajuf:  een gigantische valkuil als je het mij vraagt. Zelfs "gewoon" roken is een dikke valkuil in mijn ervaring. Alle middelen die een afhankelijkheid opbouwen zijn dat, zelfs suikerwafels.

 

ps.: ook oogartsen zijn link tegenwoordig, deze week kom ik er elke dag  ;-)

ps2: was even bij een vriendin koffie doen, dat luchtte me enorm op

ps3: ik kan het niet alleen, als ik me terugtrek en geen hulp vraag, gaat het mis met mijn brein

ps4: ik ga in huis wat aanpakken wat ik kan en van de mooie dag genieten, en niet zeuren over wat ik niet meer kan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen,

 

Niks nie mistig hier, hooguit is mijn speldenknoopbewustzijn wat troebel na weer eens 9 uur totale bewusteloosheid. Slapen heet dat geloof ik. Ik op de beddenplank en de cavia, die denkt een stoere hond te zijn,  langgerekt op het midden van het bed. En me ook nog aankijken of ik nog een stukkie op kan schuiven. Maar goed, alles weer overleefd zullen we maar denken.

Het wel fijn om overal af te zijn. Wat ik nog wel eens doe is s avonds laat een wietje maar dan zonder tabak. Koffie doe ik dan weer zonder cafeïne en thee is voor zieke mensen. Heb net wel een stuk appeltaart achter de kiezen, met geslagen room van 100% vet. Dat dan weer wel (als ontbijt). Vlees eet ik niet maar wel weer vis,

Sinds het alcoholvrije leven ben ik al twee kilo toegenomen, in tegenstelling tot de verwachtingen. Snaaien en nog eens snaaien. Mn redding is dat ik door alles heen s avonds gezond kook, iedere dag weer.

Het gekke is dat de cavia sinds IK gestopt ben met roken ook twee keer zo dik is geworden. Een trouwer dier bestaat er niet.

 

Maar wat ik ook naar binnen werk: Drinken doe ik niet!

 

Jowan sterkte, ben benieuwd, hoop het beste voor je. Ik ken het maar al te goed;  aan een  staaroperatie heb ik twee glasvochtloslatingen overgehouden en idem bloedpropjes in het glasvocht die de hele dag in mn beeld rondzwemmen. Om gek van te worden. Een vasectomie werd mij afgeraden.

bewerkt door wimmelt
Link naar opmerking
Deel via andere websites

nou ja, Plofferd, als je alles al hebt opgegeven en gewoon in gezelschap van mensen die drinken&blowen gezellie jezelf kunt blijven - dan mag je hier gewoon los gaan volgens mij. Ja - tenzij die naam Ploffie verwijst naar Epo, hormonen, adrenaline-shots enzo.

 

Yogajuf: ik heb dus diclofenac tegen de jicht. Dan hoef je niet te blowen. Denk zelf dat ibuprofen en dergelijke ook de luiken lekker doen zakken hoor...

 

Kortom - alles beter dan drank. Zo ver was ik inmiddels al wel. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank Fruit, Walrus, Ploffie en jowan voor jullie inzichten. Weer iets om over na te denken dus.

 

Wiet is nu nog niet aan de orde, dat scheelt.  Roken deed ik al, helaas, maar gelukkig een stuk minder sinds ik er niet meer bij drink, daar ben ik echt blij mee.

 

Ik merk dat ik zo'n beetje bij álles nu denk: oeh, verslavingsgevaar? Ik ben heel bewust met mijn voeding bezig en snoep niet, ook al zou ik daar soms best zin in hebben. Chocola in het bijzonder koop ik niet (meer). Alcoholvrij bier is ook zo'n ding waar ik voorzichtig mee ben: het houdt me letterlijk van de drank, maar ik wil er niet afhankelijk van zijn. TV-kijken doe ik ook meer dan ooit...

 

Jane zei het al, alle dingen, mensen, gewoonten die je slecht kunt loslaten zijn potentiële verslavingen. Dat is waarschijnlijk een belangrijke les uit het boeddhisme. Maar wat concreter: wiet vormt waarschijnlijk wel een wat groter gevaar voor mijn (geestelijke) gezondheid dan mijn tv, dus misschien maar liever niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Van therapie gelijk doorgegaan naar mijn landgoed om de gedachten wat te verzetten.

Helaas niet echt gelukt...

Alles blijft maar rondmalen in mijn koppie, dus zo maar gaan schrijven en schilderen.

Misschien komt er dan wat orde in die chaos in dat hoofd van mij.

Heb het ook effe zwaar met "trek" om te verdoven...

Gelukkig heb ik trouw mijn Refu geslikt, al baal ik daar aan de andere kant ook van, want anders had ik...

En ik wil dat helemaal niet!!!

Grrr...

Koffie dus nu

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nog even terugkomend op gisteren. Was helemaal niet de bedoeling om het zo dramatisch te brengen.

Het is gewoon de bedoeling om herboren en met nieuwe ideeën terug te komen hoor!  :) 

Het is alleen een beetje lastig om geconfronteerd te worden met het feit dat je zo weinig geregeld hebt. Mijn omgeving wil graag weten waar ze aan toe zijn.

En ik wil ze daar wel in tegemoet komen. Ik weet alleen niet zo goed hoe. Omdat ik dan inderdaad snel doorsla in extreem alles willen regelen. Eigenlijk nog niet eens zozeer voor mij maar voor hun. Zelf denk ik, uiteindelijk als ik ga stinken stoppen ze me toch wel ergens weg.Ik ben er immers toch niet bij en het blijft een ritueel voor de nabestaande.  En een heel script voor je begrafenis maken met muzieklijst en al, is ´m ook niet echt. Aangezien ik erg mededeelzaam ben zit je zo op je eigen première omdat een ander jou ideeën ook wel heel tof vond en toevallig net even vlugger ging dan jij.

Ik vind het gewoon moeilijk om daar nu mee bezig te zijn. Omdat ik een groot deel van mijn leven daar wel heel veel tijd aan besteedt heb. En dat eigenlijk zonde van mijn tijd en energie was. Nu ik eindelijk met veel enthousiasme in het leven sta en dat hele doodgaan los gelaten heb, zou ik het veel prettiger vinden als mijn omgeving me zou vragen naar het punt waarop ik besef dat ik het reizen zo leuk vind dat ik weer besluit om te verhuizen. Hoe ik dan de contacten wil onderhouden enzo. Met levende zaken bezig zijn. Dat trekt mij gewoon meer dan met het ontastbare waar je zelf toch geen controle over hebt bezig te zijn. Maar ja dat komt dus gemakzuchtig over. Gewoon vertrouwen hebben in de ander dat deze het zelf een plekje geeft naar zijn of haar beste kunnen. Toch heb ik daar heel veel vertrouwen in. En vind ik het prettigste pad. Iedereen is in feite misbaar, het leven gaat gewoon door als je verdwijnt. Of je voor iemand vervangbaar bent dat is discutabel, niemand die ik verloren ben is vervangbaar. Ook al heb ik dat wel geprobeerd. Maar ik persoonlijk laat dat dus gewoon niet toe.

 

Blijkbaar ben ik dus best wel dierbaar voor andere. En zijn ze altijd bang om mij te verliezen als ik weer iets spannends ga doen. Best wel lief eigenlijk. Maar andersom zouden ze nu intussen ook mogen weten dat ik niet in 7 putten tegelijk loop. En ook een aardig goede klimmer ben geworden als ik wel de bodem van de put bereik. Jammer dat ze dat niet willen zien maar altijd net zo bang zijn als ik wanneer ik mijn angst weer eens bestrijdt. ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hallo hier !

wat is het na lang vakantie moeilijk om verhalen weer te volgen zeg .. ik moet er weer even inkomen

 

Vandaar weer eerste dag op het werk, leuk om te merken dat ik nog in relaxte modus zit! Hopen dat ik dit een tijdje kan vasthouden.

Onze vakantie was in alle opzichten geweldig.
Geweldig mooi, interessant, zwaar, indrukwekkend, confronterend, bijzonder

 

700km op de mtb door Togo en Benin, zo'n 100km per dag door niet-toeristische gebieden bij 35-45graden.
De fiets was een middel om dit land zo te kunnen zien, we zijn door diverse stukken landschap gekomen en dankzij mijn goede Frans ook  veel contact met de bevolking gehad. Slapen in tentjes, 2x een hotel tussendoor voor de welkome 'comfort' 

Ik ben enorm trots op deze prestatie, heb hiermee zowel lichamelijk maar ook psychish een enorme oppepper gekregen !

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo hier weer heerlijk gegeten.

Kreeg een uurtje of wat geleden wat trek, heb ik wel vaker hoor en het kwam ook doordat ik wat honger had, maar om dan al te gaan middageten is ook weer zowat, dus heb ik gezondigd en een gevulde koek naar binnen gewerkt, onder het mom van wat ik nu doe is goed. :P;)

En daarna was het weg als sneeuw voor de :sun:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nu ik vandaag wat gas terug heb genomen merk ik eigenlijk pas hoe moe ik ben.

Afgelopen nacht ook weer gedroomd dat ik de weg kwijt was. Een terugkerende droom

In dit geval fietste ik als een gek, wist niet waar ik was. Kwam ergens uit waar ik niet wilde zijn en een heel eind van huis. Hoe nu weer terug, dacht ik in paniek. En voordat ik de weg terug vond werd ik wakker.

Mijn focus kwijt zijn dus, waar wil ik hoe en hoe kom ik daar. Ook bewust die weg gaan en er van genieten is de boodschap die ik er uit haal.

Dat heeft in mijn hoofd gezeten vandaag. Heb het nog niet helder, maar de noodzaak van de rem erop werd me in de droom duidelijk gemaakt.

Nu dus op de bank, zeer pijnlijke rug. dochterlief zit nog achter haar huiswerk. Daar ga ik haar zo bij weg halen, voor nu is het wel goed geweest vind ik. Kunnen we nog even samen bijkletsen en dan naar bed.

Morgen oppasdag, laat ik me meenemen in het ritme van een kleintje van 9.mnd.

Fijne avond nog.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...