4 jaar hoge dosis Clonazepam en nu er bijna vanaf. (hoop ik)

[Kannietmeer]

24 minuten geleden zei Cyclad58:

Tot en met gisteren ging dat goed. Vannacht kon ik niet in slaap komen. Is niet onlogisch gezien de gebeurtenissen, maar daarom niet minder vervelend. Gisteravond zat ik op 0,395 mg Lorazepam. Voel me nu wel minder goed. Vandaag nog wel wat dingen regelen en kijken of ik nog energie over heb om even te sporten. 

Niet goed in slaap komen is vervelend en uiteindelijk vermoeiend. Kijk even rustig hoe het de komende dagen gaat. Paar dagen niet taperen kan ook de rust en het vertrouwen geven om daarna weer vol er voor te gaan. Geen druk, slechts wil.  ennuh..... Niet in de avond sporten he, alleen overdag.

Sterkte Ad! We staan achter je.

Nog 5 dagen, dan mag ik ook de dagdosis voor altijd vaarwel zeggen en kan ik beginnen met de afbouw van de nachtdosis. Best spannend kan ik je vertellen.

28 september 2017 bewerkt door Kannietmeer

[Cyclad58]

12 uur geleden zei Kannietmeer:

Lieve schatjes allemaal. Ik ga nog steeds vooruit. Blijf 0,04 verminderen. Maar heb het gewoon ff niet zo goed in mijn lichaam met symptomen. Wat tranen weer gelaten. Maar ach.... mijn vriendin heeft het helaas zwaarder. Ze moet afbouwen van clonazepam terwijl ze ook een antibiotica vergiftiging had opgelopen daarvoor. Na 6 weken wilde ze afbouwen en kreeg toen al verschrikkelijk last van ontwenningssymptomen. Ze gaat door een hel en zal dat nog wel een jaar hebben mogelijk. Ik denk dat ik het makkelijker heb dan zij, dus ik probeer  positief te blijven, al is het soms heftig.

Clonazopam/Rivotril/Klonopin

Als je dit ooit voorgeschreven krijgt moeten alle alarmbellen keihard gaan rinkelen. 
Wordt voorgeschreven tegen angststoornissen, maar ook tegen rusteloze benen en epilepsie. In de psychiatrie wordt het zeker nog voorgeschreven in Nederland. ´k Zou een pleidooi willen houden om dat niet meer te doen, want het is de ergste onder de benzo´s. 

Mensen met restless legs of epilepsie krijgen dit middel levenslang voorgeschreven, met alle gevolgen van dien. 
Als je stopt met Clonazepam  of te snel afbouwt kunnen epileptische aanvallen voorkomen. Wel duidelijk waarom als het ook als anti-epilepticum dient.
In Amerika worden veel horrorverhalen gemeld over Klonopin. Als je googelt op ervaringen met Clonazepam of Rivotril lees je ook zeer alarmerende berichten van Nederlandse en Belgische gebruikers over het afbouwen. Als je dat vergelijkt zijn de ervaringen met Lorazepam, Oxazepam, Diazepam en zelfs Xanax relatief mild. Clonazepam geeft nog zoveel meer ellende.

Ik heb zelf na een medicijnprobleem angsten gekregen een jaar terug en werd eerst door GGZ op Clonazepam gezet. Wist ik veel. Mocht ik al snel afbouwen (na een week of 2) en alles wat fout kon gaan ging fout. Even opgenomen geweest (wel vrijwillig) en op Lorazepam gezet. Dat was toen wel mijn redding. Achteraf weet ik pas dat de Clonazepam de boosdoener was bij mij. Brrrr. Ik ken ook iemand die 6 maanden Clonazepam heeft gebruikt en cold Turkey is gestopt. Het is goed gegaan, maar pas na maanden doffe ellende. 
Eigenlijk onbegrijpelijk dat professionals dit middel nog steeds voorschrijven terwijl er toch goede alternatieven zijn, zeker ook tegen epilepsie en restless legs. 

Als ik lees wat je vriendin moet doormaken na Clonazepamafbouw kan ik gewoon boos worden. 
Sorry, dit moest me even van het hart.

Lorazepam, Xanax, Oxazepam en in mindere mate Diazepam zijn ook geen lieverdjes, maar Clonazepam spant de kroon. En de artsen maar propageren dat het een onschuldig middeltje is........

[Kannietmeer]

@Cyclad58Beste Ad..... je was dus ook al beschadigd door Clonazepam, voordat je Lorazepam kreeg???

[Cyclad58]

Ja Liz, achteraf is dat de conclusie. Ik kreeg in september 2016 angstklachten nadat de paroxetine was afgebouwd en weer opgestart (ws te veel voor een normaal menselijk lichaam in te korte tijd). Heb toen in een gesprek met GGZ Clonazepam (2 maal daags 0,5 mg) als ondersteuning gehad. Ging 2 tot 3 weken redelijk goed, daarna mocht ik afbouwen (lees: halveren). Na de 3e afbouwdag werd de angst zo hevig dat ik niet meer sliep en mezelf niet meer in de hand had. Vervolgens Lorazepam (4 mg!) i.p.v. Clonazepam gekregen en daarop gestabiliseerd.
Na een maand mocht ik de Lorazepam afbouwen, waarbij eerst de dagdoseringen werden verminderd en opgeheven. Dat ging best goed, de afbouwproblemen begonnen eigenlijk pas toen de nachtdosering naar beneden ging (toen had ik overdag al niets meer).

Niemand heeft het gezegd of bevestigd, maar wat ik nu van Clonazepam weet besef ik dat ik toen heftige onttrekkingsverschijnselen had. 
Ik weet nog dat mijn hulpverlener zei toen ik de Clonazepam kreeg: ga er niet op Googelen, neem het gewoon in. Dat werd bij het verstrekken van de Lorazepam niet gezegd......

[Kannietmeer]

2 uur geleden zei Cyclad58:

Ja Liz, achteraf is dat de conclusie. Ik kreeg in september 2016 angstklachten nadat de paroxetine was afgebouwd en weer opgestart (ws te veel voor een normaal menselijk lichaam in te korte tijd). Heb toen in een gesprek met GGZ Clonazepam (2 maal daags 0,5 mg) als ondersteuning gehad. Ging 2 tot 3 weken redelijk goed, daarna mocht ik afbouwen (lees: halveren). Na de 3e afbouwdag werd de angst zo hevig dat ik niet meer sliep en mezelf niet meer in de hand had. Vervolgens Lorazepam (4 mg!) i.p.v. Clonazepam gekregen en daarop gestabiliseerd.
Na een maand mocht ik de Lorazepam afbouwen, waarbij eerst de dagdoseringen werden verminderd en opgeheven. Dat ging best goed, de afbouwproblemen begonnen eigenlijk pas toen de nachtdosering naar beneden ging (toen had ik overdag al niets meer).

Niemand heeft het gezegd of bevestigd, maar wat ik nu van Clonazepam weet besef ik dat ik toen heftige onttrekkingsverschijnselen had. 
Ik weet nog dat mijn hulpverlener zei toen ik de Clonazepam kreeg: ga er niet op Googelen, neem het gewoon in. Dat werd bij het verstrekken van de Lorazepam niet gezegd......

Wat een zotheid. En dan ook 4 mg lorazepam. Als je gaat rekenen met Diazepam, zat je met Clonazepam op 20mg Diazepam en kreeg je moeite met de halvering.... eh...JA!!

Toen hebben ze je op 4 mg Lorazepam gegooid.... wat met de Ashton tabel 40 mg Diazepam is. Verdubbeling. Nou zijn er van die poepers in Nederland die zeggen dat het 5 is, en dan heb je een gelijk equivalent, maar ik kan je vertellen dat dat voor de meeste een te laag equivalent is. Mijn overstap van Lora naar Dia was een knal van heb ik jou daar. Ik lag echt voor dood op de bank.

Het is gewoon het vermogen van ons lichaam om te stabiliseren waardoor we weer okay zijn geworden, niet door het juiste handelen van een arts en juiste medicatie.

[Kannietmeer]

https://goo.gl/dGdncz

In deze shop nog twee dagen hoge korting op de dingen die ik gebruik bij mijn afbouw. Slippery Elm voor gezondere darmen, maar beter nog de Bacopa die bewezen helpt bij aanmaak van Gabareceptoren. Ik gebruik ze beiden vanwege de verschillende theorieën. Neem ze niet tegelijk in. Doe ik soms wel, maar schijnt beter van niet.

[Anoniem48]

Goede tips, ik kan de Bacopa wel gebruiken, ik ga er eens wat meer over lezen. Ik weet dat het bericht niet voor mij is, maar allen info is welkom!

[Kannietmeer]

Het is zeker ook voor jou lieverd

 

[Pierre]

Hallo Gaba,

Ik zit ook in de val. Kwam er achter dat ik net iets minder dan 12 mg slik. Is ongeveer gelijk aan 240 mg Diazepam ! 

Wat ik wil vragen is of de grote stap naar beneden onvermijdelijk  was en of je ook lichamelijke klachten hebt gehad die ervoor zorgden dat je in een rolstoel terecht kwam al dan niet gewijd aan werking Diazepam ?

 

[Kannietmeer]

Als je hoopt dat GABA  je bericht leest, dan moet je altijd even een @ voor de naam plaatsen.

@Gaba krijg je dan. Gaba is mogelijk niet veel meer op deze website, dus het kan zijn dat je even moet wachten op antwoord.

Persoonlijk denk ik dat hij te snel afbouwde, zoals hij ook in zijn schrijven hier op de website aangeeft. Daardoor krijgt je lichaam een dreun.

Wel kan ik je ook vertellen dat ik in mijn weg naar herstel ook na de eerste twee afbouw stapjes amper kon lopen. Dit komt door verschillende dingen: verslapping van spieren (hevig trillend al bij opstaan in de ochtend) verstijving van spieren en pezen, evenwichtsorgaan was aangetast en totale slapte en gebrek aan energie.(vinger optillen was zwaar) Echter moet ik daarbij vertellen dat ik nog weinig wist van afbouwen en dat ik dus het advies van de dokter volgde en gewoon een halve gram lorazepam dacht te kunnen minderen. Dat was dus een grote vergissing. Nu ben ik op een andere manier aan het afbouwen. Iedere dag bouw ik een klein stapje af; In mijn geval is dat 0.04of 0.03 mg van mijn tabletje van 170mg af. Door dit elke dag te doen kom ik ook tot mijn doel maar krijgt mijn lichaam geen dreun.

Dat is de manier waarop ik je kan adviseren dit proces aan te gaan.

Het lijkt nu mogelijk eng, zeker als je GABA zijn verhaal als voorbeeld ziet, maar neem van mij aan dat dat voor jou totaal anders kan verlopen. Ga nooit uit van andermans verhalen. Dat werkt meestal alleen maar beangstigend en demotiverend.

Hierbij alvast een cadeautje. Een excel sheet met een overzicht dat je naar gelieve kan aanpassen.

knuffl

 

 

Pierre.xlsx

[Fem]

Ik kan echt beamen dat een trage afbouw aan te bevelen is. 1 juli begonnen met wekelijks 0.025 rivotril te minderen en as vrijdag zonder te grote of merkbare problemen 0.5 Mg afgebouwd. Nog 1.5 Mg te gaan maar nu al super trots en blij! Ik breek mijn tabletten en weeg ze dan af. Succes! 

[Cyclad58]

Dat doe je goed, Fem! Rivotril (Clonazepam) is wellicht de lastigst af te bouwen benzo, goed dat je daarin je eigen tempo kiest! 
De laatste loodjes wegen vaak wel het zwaarst (is mijn eigen ervaring, hoor), je doet er goed aan om aan het eind de tapering zo geleidelijk mogelijk aan te doen. 

Succes, het gaat je lukken! 

[Kannietmeer]

@Fem Echt super!!!! Goed nieuws!

[Fem]

Dank jullie wel! Volgend jaar deze periode hoop ik ver klaar te zijn. Trage kleine stappen maar voor mij heel haalbaar! 

[hoopvol]

@Fem

ik kan ook maar zeggen om heel langzaam af te bouwen met de Rivotril. Je bent heel goed op weg! Toppie hoor!

@Cyclad58

ik ken dat gevoel, je beter voelen, en dan het gevoel hebben van: amaai, ik heb een grote sprong vooruit gemaakt. De moment dat ik deze euforie beleef, heb ik ook steeds een slechte nacht met weinig slaap. En dat maakt je de volgende ochtend zo wat moedeloos vind ik. Maar weet, en besef dat er steeds weer goede positieve dagen komen. We komen al allen van ver, en hebben allen al een lange lijdensweg afgelegd. En deze weg zijn we nog steeds aan het bewandelen.., maar er komt een dag dat dit enkel nog een zwarte pagina in ons verleden zal zijn. We kunnen hier enkel maar sterker uitkomen. 

Dikke knuf aan jullie allen

Vicky 

17 oktober 2017 bewerkt door hoopvol

[Cyclad58]

Lieve Vicky @hoopvol

Dank je wel voor je bericht. Zo gek is het dus niet om na een erg goede dag ineens weer met een domper te worden geconfronteerd. en ja, de euforie wordt dan opgevolgd door een slechte nacht. Herkenbaar patroon helaas. Het hoort er allemaal bij, maar het maakt het soms even uitzichtloos. Gelukkig verdwijnt dat nare gevoel ook wel weer steeds. 

Gaat het met jouw slaappatroon al wat beter? En voel je je ook al wat beter?
en denk om jezelf, dat werk is op dit moment eigenlijk totaal onbelangrijk....

Liefs, Ad

 

[hoopvol]

Lieve Ad @Cyclad58

met mijn slaap gaat het momenteel weer een stuk slechter. Ik slaap wel vrij snel in, maar schiet ook ontzettend snel weer wakker met de meest vreemde klachten. Hartkloppingen, kort van adem zijn, pijn in de buik, spiertrillingen, ... en dan natuurlijk, na een slechte nacht volgt een vervelende dag.., dus momenteel voel ik me echt niet goed. Ik leef op automatische piloot. En het werk? Tja, ik weet dat ik het me niet aan moet trekken... maar mijn werkgever heeft momenteel geen enkel begrip van wat er met gaande is. Dan krijg ik te horen van: tja, slaap dan en blijf zolang niet op zitten!! Was het maar zo simpel natuurlijk!!! Alles is een strijd geworden. Poetsen, boodschappen doen, eten klaarmaken, mama zijn, ... Het is me allemaal teveel aan het worden. Kzit er momenteel weer effe door. 

Maar god zij dank heb ik jullie!! Jullie zijn toppers!!

dikke kus, Vicky

18 oktober 2017 bewerkt door hoopvol

[Cyclad58]

Lieve Vicky @hoopvol

Het zijn de momenten waarop het allemaal niet lukt waarop je erdoor komt te zitten. Zoals je gisteren zelf terecht schreef komen er vanzelf weer lichtpunten en dagen dat je je beter voelt. Misschien moeten we de euforie als die zich aandient zien te temperen, want dat leidt inderdaad tot tegenvallers daarna. 

Het zijn nog steeds de onttrekkingsverschijnselen die je ervaart. Ze komen en gaan, te pas en te onpas. We moeten er door en het gaat lukken. Al duurt het 8 dagen, 8 weken, 8 maanden of een jaar, het komt goed! We moeten dat allemaal in ogenschouw houden, dan is het wat gemakkelijker te dragen op slechte momenten. Mantra: het komt goed!

En dan je werk(gever). Ik heb zoveel begrip voor jouw standpunt, maar het helpt je niet. Die valkuil bezit ik ook. Ik werk momenteel 75% (27 uur per wek) en dat gaat meestal goed. 
Ik heb in het voorjaar meerdere keren geprobeerd om naar fulltime te gaan, maar werd telkens teruggefloten. Te snel, te veel. Als het lichaam het niet kan houdt het echt even op en moeten we voor onszelf kiezen. Het helpt dan niet dat een werkgever geen begrip toont (gelukkig heb ik het wat dat betreft wat gemakkelijker, mijn werkgever werkt tot nu toe prima mee). Daarom prima dat je nu een time out hebt. Laat je alsjeblieft niet verleiden te snel weer te veel te willen. Volgens mij heb je een goede arts die jou wat dat betreft prima kan adviseren. 

Tenslotte: al lukken de dagelijkse dingen niet zoals je het zou willen, je bent een topper om in de huidige strijd zo strek voor alles te vechten. 
Het komt goed, Vicky!

Knuff, Ad

 

[hoopvol]

Dank je wel lieve Ad! Deze woorden had ik effe nodig. Ik begin de laatste tijd heel hard te twijfelen aan alles. Ten slotte... ik ben nu al iets meer dan 9 maanden volledig benzo vrij. En heb soms het gevoel dat mijn ontrekkingsverschijnselen enkel erger worden. Langs de andere kant, als ik wat nuchter probeer te denken, dan is de grooste oorzaak volgens mij, het grote tekort aan slaap-uren. Als ik al eens een top nacht heb, dan had ik max 5 uren slaap. Maar andere nachten is dit ongeveer tss de 2 á 4 uren, en allemaal onderbroken. Dus is dit dan mijn grootste boosdoener? Ik denk van wel, maar de twijfel begint meer en meer toe te slaan. De klachten blijven eigenlijk maar steeds toenemen ipv afnemen... 

dit toch nog eens gezegd zijnde... dikke merci @Cyclad58, om steeds weer bemoedigend te zijn. 

Lief, Vicky

[Kannietmeer]

2 uur geleden zei Cyclad58:

Het hoort er allemaal bij, maar het maakt het soms even uitzichtloos. Gelukkig verdwijnt dat nare gevoel ook wel weer steeds. 

lieverds! Mooi om jullie te zien sparren over onze strijd! Duim omhoog voor jullie en petje af hoe jullie er mee omgaan. Inderdaad verdwijnt de dip altijd ook weer en dat is hoopvol voor ons allemaal. Dus niet te zwaar tillen aan de dips en niet te veel bouwen op de goede momenten en gaan staan springen van euforie. Mogelijk dat dat ook een dip triggert doordat we dan meer 'uppers' genereren?

1 uur geleden zei hoopvol:

Dan krijg ik te horen van: tja, slaap dan en blijf zolang niet op zitten!! Was het maar zo simpel natuurlijk!!! Alles is een strijd geworden. Poetsen, boodschappen doen, eten klaarmaken, mama zijn, ... Het is me allemaal teveel aan het worden. Kzit er momenteel weer effe door. 

Laat je baas maar kletsen. Zeg hem maar volgende keer: als ik dat kon zou ik dat zeker doen. Of bedankt hem/haar voor het advies... meer politiek :-). Geen discussies aangaan met je baas een mooie uitdaging. Ziekte bespreek je met een arts, niet met je baas. Vaak voelen we ons toch verplicht onze werkgever meer info te geven over onze gezondheid als we uitvallen terwijl dit niet nodig of verplicht is.

43 minuten geleden zei Cyclad58:

Het helpt dan niet dat een werkgever geen begrip toont (gelukkig heb ik het wat dat betreft wat gemakkelijker, mijn werkgever werkt tot nu toe prima mee). Daarom prima dat je nu een time out hebt. Laat je alsjeblieft niet verleiden te snel weer te veel te willen. Volgens mij heb je een goede arts die jou wat dat betreft prima kan adviseren.

En dus helemaal eens met Ad.

 

Ik had gisteren uiteindelijk een vreemde pittige dag met  pijnlijke kramp in mijn benen ( wat snel wegging overigens... dus echt niet te vreselijk, maar wel confronterend want zonder rust was het alleen maar erger geworden en ik was gelukkig net thuis gekomen). En dan de globus.... het gevoel met een brok in mijn keel te zitten. Een hele vreemde drukkende sensatie bij het slikken en daarna ook. Een verkramping van de slokdarm of de spieren eromheen. Geen fijne kan ik je vertellen en als ik dat de hele rit zou houden zou ik niet blij zijn. :-P

Ik ben dus nog op 2 mg diazepam en blijkt maar weer dat wachten niet altijd helpt de klachten de doen stoppen.

Vandaag blijf ik binnen met wat verhuizingsvoorbereidingen voor vriend lief die niet mijn vriend is. Zucht.... wat een domoor. ( en hij is nog wel de slimste en bijzonderste man die ik ooit ontmoette....) AD: any advice ? Ik heb besloten hem lief te hebben en te wachten tot hij zelf tot de ontdekking komt aangezien onze relatie gewoon verder gaat in alle opzichten. Is dat gek? Ja... Moet ik daarom wegwezen? Ik geloof het niet! Is het complex? Hell yeah! Hou ik van hem? Ja. Houd hij van mij? Ja... Nou ja, dat dus.

Ik hoop dat jullie een mooie dag hebben mooie mensen. Iedere dag brengt ons dichter bij gezondheid!

[Kannietmeer]

4 minuten geleden zei hoopvol:

Dank je wel lieve Ad! Deze woorden had ik effe nodig. Ik begin de laatste tijd heel hard te twijfelen aan alles. Ten slotte... ik ben nu al iets meer dan 9 maanden volledig benzo vrij. En heb soms het gevoel dat mijn ontrekkingsverschijnselen enkel erger worden. Langs de andere kant, als ik wat nuchter probeer te denken, dan is de grooste oorzaak volgens mij, het grote tekort aan slaap-uren. Als ik al eens een top nacht heb, dan had ik max 5 uren slaap. Maar andere nachten is dit ongeveer tss de 2 á 4 uren, en allemaal onderbroken. Dus is dit dan mijn grootste boosdoener? Ik denk van wel, maar de twijfel begint meer en meer toe te slaan. De klachten blijven eigenlijk maar steeds toenemen ipv afnemen... 

dit toch nog eens gezegd zijnde... dikke merci @Cyclad58, om steeds weer bemoedigend te zijn. 

Lief, Vicky

Lieve Vicky! Je kan dit schat! Je bent al zo goed bezig. Maar je hebt wel ook veel gewerkt. Je lichaam heeft veel meer rust nodig om te herstellen. Ik denk dat als je daar helemaal voor gaat, je sneller resultaat zal zien. Rust rust en nog eens rust.

Dikke knuffel kanjer! Je bent al bijna thuis. X

 

[hoopvol]

Lieve Liz @Kannietmeer

thanks lieverd! Wat zou ik toch zonder jullie zijn. Jullie maken mijn dagen heel wat draaglijker!

en oei... wat lees ik nou? Dus als ik het goed begrijp, dan is het voor jouw vriend nog niet echt duidelijk wat hij wil? Ja, ik ben een Vlaamse, en begrijp dat "hollands" mss wat minder goed...   

ik wens jullie ook een stralende dag toe. Ik ga nu een cake gaan bakken bij mijn stralende kleine nichtjes. Deze kleine dametjes toveren steeds een glimlach op m'n gezicht. 

Liefs, Vicky

[Anoniem48]

Sorry, voor mij is het even te veel om de vele verhalen bij te benen, mijn brains zijn te beschadigd, IQ was 5 jaar geleden al flink gedaald, geheugen slecht pfff. Dus ik wens iedereen die hier vecht en worstelt heel veel sterkte om hier doorheen te komen!

Even spuien, vannacht om 4 uur op, weer wakker, er toch maar weer uit en daarna nog een uurtje geslapen. Ik ben voor de derde maal overgeschakeld op Diazepam, nu 5 mg ingenomen en kijken of dit toch beter gaat, de weegschaal is er nog niet, en die Lorazepam is niet te doseren, het afschuren begin ik maar niet aan, zoals Gaba dat deed ging veel te snel, en dan wel met Clonazepam! Onnodig leed en te beangstigend.

[Kannietmeer]

ja, hij vond het moeilijk om echt mijn boyfriend te zijn en me in alles te steunen, zijn gevoelens waren messed up doordat ik depressief was. Daar ging hij zelf bijna aan onderdoor. Nu kan hij gevoelsmatig en qua verantwoordelijkheid zonder schuldgevoel afstand houden en er toch helemaal voor mij zijn. Hij kan het zelf niet beter uitleggen en ik ook niet dus het blijft vaag. In de praktijk valt het al helemaal niet te snappen. Maar ik laat het maar gebeuren want hij zegt dit omdat hij er helemaal voor me wil zijn en me nooit in de steek wil laten.... euhm.. snap je het nog? Mannen? zo gecompliceerd

[Kannietmeer]

Lieve Ano,

je bent een kanjer! Goed dat je gaat proberen over te stappen. Op welke manier wil je gaan switchen? Beste is dit geleidelijk te doen.