Spring naar bijdragen

Zaterdag 13 september


Gast Gipsy25

Aanbevolen berichten

Ik vind zelf dat ik ook mooi woon Rapi. Net buiten de kom van mijn dorp, 2 min. lopen van het winkelcentr. H. artsenpost, tandarts enz. en toch niet in het dorp.

Erg landelijk.

Jazeker lusten mijn honden walnoten, die van mijn maatje ook maar dat zijn New Foundlanders dus die hebben veel meer nodig dan die van mij.

Jij vandaag weer werken? Morgen vrij toch?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Au au au

Gisteravond eerste najaarscompetitie met tennis, erg gezellige avond gehad met meteen totaal 5uur op de baan gestaan!

Pas om 02uur thuis, veel te kort geslapen en overal pijn al :). Het was heerlijk!

Opstaan nu .. koffie en weekend-drukte in

Fijn weekend!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nog steeds bewolkt hier,

Nee Jane, hoop ook niet voor jou dat het een echte zeevlam is dan.

Zijn je banden inmiddels geplakt?

Lopen is volgens mij wel belast Jane (goed voor de botten),fietsen is minder belastend (denk ik)

 

Ja, heerlijk woon je dan Bollie,

2 vliegen in 1 klap he, ; en landelijk, en overal ook nog dicht bij.

Bofkont :)

Moet vandaag, wat huishoudelijke klussen doen Bol (zie bericht eerder),

Morgen niks.

Maar dan zal m,n was wel weer droog zijn, en ga ik strijken.

Maar het grootste deel van de dag ben ik dan bij Lat, en daar doe ik echt niets hoor.

Hij kookt zelfs voor me, wat wil ik nog meer he :)

Voel me daar niet echt schuldig onder hoor, ik heb het tenslotte bijna 35 jaar voor hem gedaan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allen,

Voel me niet zo goed vandaag, wat down ineens weer......heb er al een halve dag opzitten voor mijn gevoel. "Moet" gewoon teveel van mezelf, en dan lukt het allemaal niet zoals ik het graag zie en daar heb ik dan weer last van. Heb het gevoel er toch te vaak alleen voor te staan, mijn man kan veel makkelijker voor zichzelf kiezen en is dus nu weer weg. Vanmiddag wilde hij wel thuis blijven, toen ik er iets van zei. Maar dan is onze dochter bij de Zorgboerderij en de jongste is dan meestal met vriendjes aan het spelen. Nu moet er nog gedoucht worden na de voetbal. Iets waar hij een enorme hekel aan heeft! En de huishoudelijke klussen blijven dan natuurlijk gewoon liggen. Aan de andere kant, waar maak ik me nu eigenlijk druk om? Waar gaat dit over?

Eind van de dag komt een goede vriendin met haar dochter, dochter blijft slapen omdat zij dat zo leuk vindt maar voor mij is het toch weer een hoop extra gedoe. Ik gun het ze van harte en andersom wordt er ook wel eens gelogeerd maar zij heeft een man die alles doet, en dan echt alles! Kan ik met volle verbazing naar kijken. Maar ik kan wel heerlijk met haar kletsen dus hopelijk gaat mijn bui zich nog wat herstellen, ga ik mijn best voor doen! Positief blijven!

Dribbel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dribbel, een goed gesprek met duidelijke afspraken met elkaar aangaan? Probeer zonder verwijten hem te vertellen waar je echt tegenaan loopt en wat jou zou helpen als hij ook iets in de huishouding of verzorging kinderen doet. Zelfs kleine stapjes geeft al enorm voor lucht.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ietje als ik veel te veel doe word ik depri en angstig. Mijn lichaam en geest geven aan tot zo ver en niet verder. Daarnaar luisteren kan geen kwaad.

Schreef jij nu van de week dat je, wanneer je het rustiger aan zou doen, je je schuldig voelt? Ik weet het niet meer maar als je dadelijk echt niet meer kunt, ben je verder van huis.

Kan je geen schriftje maken dat je iedere dag wat doet?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

THANKS MG, ik weet eigenlijk wel hoe het werkt bij mijn man maaaaar het is altijd fijn als je weer even een bevestiging krijgt van die zijde...;-)) Weet ook dat het geen onwil is maar het niet zien. Ik kan daar voor een groot deel in mee maar aangezien we al veel vaker gesprekken hebben gevoerd en ik wel blijf aangeven waar ik tegenaan loop blijft het mij toch verbazen dat hij zo makkelijk ( oogt zo ) toch gewoon doet waar hij zin in heeft. Misschien is het stiekem wel mijn eigen jaloezie dat ik het zo moeilijk vind om echt iets voor mezelf te doen en zomaar te zeggen, " ik ga, ben over een paar uurtjes terug." Denk ook niet dat hij daar heel blij mee is, dat weet ik wel zeker.

Moet even stoppen, Ietje, kom voor jou nog even terug hoor!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeiemiddag,

 

Even snel het draadje afgespeurd en Agnieta niet gezien.

Wil nog even sorry zeggen voor gisteren, was te persoonlijk en gewoon veel te laat op de avond om het daarover te hebben.

Mocht je willen dat ik mijn postings verwijder gewoon even zeggen. Dan doe ik dat.

 

Zat er zelf een beetje door. Had geprobeerd om een calamiteiten lijstje op te stellen voor mijn broer (vroeg hij om) wat mijn katten betreft, hoever hij moet gaan in dokters bezoeken enzo wanneer er eentje een ongelukt krijgt of ziek wordt. En dat schrijven greep me heel hard aan en was daar verdrietig over. En voor mij is dan de manier heel veel aandacht in iemand te willen steken om mijn eigen verdriet niet te voelen. Vandaar dat ik het zelf gewoon heel fout vind over hoe ik op jou reageerde Agnieta.

 

En super tof dat je je eigen grens aangaf! :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik doe mee met dagpact, alleen kopieren/plakken werkt niet, dus maar zo informeel!

 

@A3 en anderen:  voor mij was het drinken óm iets.

Ik wilde hele stukken van mijn "fantastische" leven niet meer weten, niet meer hoeven voelen.

Ik verzoop mijn emoties, ik dempte alles wat met gevoel te maken had, zelfs lichamelijke sensaties.

Nu ik meer dan 22 maanden niet meer drink, komt dat alles in verhevigde vorm terug bij me. Sommige emoties halen me weer in, zo lijkt het. Ook angsten komen ongeremd "binnen".

Dáár ben ik nu dus mee aan de slag, mijn leven opnieuw proberen in te richten met mijn complete zelf en zonder drank.

Dat leren leven is hard werken, erg hard werken. Zonder dat zou ik zo weer terug donderen naar gebruik bij elke tegenslag. Zoals onlangs een boete van 11.000 euri van de uitkering. Nu kan ik daar emotioneel mee omgaan. Zonder zuip.

Ik vind steun en leidraad in de 12 stappen van NA en AA en het wekelijks meermalen bezoeken van de groepen. Zonder dat zou ik het niet redden, ben ik bang.

Ik ben dankbaar dat ik dit hier mag delen, fijne dag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...