NU dan echt?

[dribbeltje]

Wat zijn jullie toch lieve mensen!

Helaas een vreselijke nacht, dan is er geen afleiding en komt het verdriet hard binnen. Dat je lijf er pijn van doet. Dan weer mezelf overtuigen dat het goed is, dat hem een hoop ellende bespaard is gebleven. Sta nu te tollen op mijn benen, ik zou met een inval werken en ga vragen of er wat geruild kan worden want dat is me wel een beetje teveel gevraagd.

Was zo aan het mopperen op mijn dochter , hoorde mezelf maar kon het niet tegen houden, heel vervelend. Heb wel oprecht sorry gezegd, en uitgelegd dat ik erg slecht geslapen heb en daardoor een kort lontje heb! Maar dat ik dat niet moet afreageren op haar.

Gewoon balen dat ik net deze week extra moet werken, maar ja, het is niet anders.

Vandaag gaat weer goed komen met niet drinken!

Nu even weer dag voor dag aanpakken!

[Skip]

Dribbel

[lady jane]

je kidz zien aan jou

dat je fouten(?) mag maken

en sorry kunt zeggen

en je best doet met je liefde

jij hoeft niet perfect te zijn Dribbel

en zij ook niet

dus ook zij weten dat je

van hen blijft houden

met ook hun onvolkomenheden

en ook zij laten jou datzelfde zien

that's what love is all about

[dribbeltje]

Bijna perfect dan.....;-))

Dag 3, na het overlijden van...Vandaag vrij, jongste een margedag dus even tijd samen en de nodige regeldingen.

Mijn oom dacht altijd dat hij het eeuwige leven had dus heeft niets op papier gezet, heel vervelend voor de nabestaanden. Dan moet het vlg. De regels van de wet en we zien dat dan maar als zijn keus maar dat betekent in de praktijk dat er mensen gaan erven die helemaal geen contact meer hebben en zelfs niet komen op de begrafenis. Nu vinden wij dat op zich niet zo interessant, maar mijn kinderen willen heel graag een aandenken en dit hoeft geen waarde te hebben maar zelfs daar wordt dan moeilijk over gedaan. Ik vind het vooral heel verdrietig en ben wederom teleurgesteld in mensen. Ik wil me er niet over opwinden maar doe dat dan toch, vooral ' s nachts. Hij hoorde zo bij ons gezin dat het zo raar blijft dat hij er niet meer is. Vanmiddag met de kinderen afscheid nemen voor de crematie morgen. Kaartjes gemaakt en erbij leggen en ik heb zo goed mogelijk uitgelegd wat ze te zien krijgen als ze willen kijken.

Bij de KP een beetje teleurstellend gesprek, hij weet het eigenlijk ook niet zo heel goed.....wel komt er hulp in huis in de vorm van IPG. Ben benieuwd, maar alles laat lang op zich wachten maar nu zitten we met de problemen. Inmiddels al ruim een jaar dat het uit de hand dreigt te lopen en nu dus nog meer geduld. Ik zie het 2 weken aan en anders trek ik gewoon weer aan de bel! Dat heb ik inmiddels wel geleerd, niet blijven afwachten want zij ondernemen verder niets.

Niet drinken blijft nog even mijn dagelijkse realiteit, was het al maar nu toch weer wat meer! Ben inmiddels erg moe van het slaaptekort en het verdriet maar ook dat komt wel goed ...weer....

[lady jane]

voor kinderen is een aandenken een symbool vaak Dribbel

voor ons ook. het hoeft geen materiele waarde te hebben.

Laat hen (voor nu) hem tekenen en hang die op, zodat

hij nog even levendig in jullie wereld is. En in jullie hart blijft.

Misschien is het later minder gevoelig een klein symbool te vragen.

Misschien mogen ze dan niet kiezen, zoals jij waarschijnlijk wilt voor hen,

maar het is zeer de vraag wat kinderen willen. Meestal geven ze antwoorden

in de geest waarover ze ouders/anderen horen praten. Ze willen ook jullie

"pleasen" en natuurlijk willen ze ook best een aandenken/kadootje.

Mijn vader gaf zijn kleinkids altijd een munt van €5,= als hij ze zag.

Bij de crematie lagen er dus geplasticifeerde munten voor hen en ze

mochten een kaarsje branden. Het was prachtig en iedereen tevreden.

12 november 2014 bewerkt door lady jane

[dribbeltje]

Pppffff, net thuis van het uitvaartcentrum. Met de kinderen afscheid genomen, pittig maar wel goed. Hij lag er niet zo heel mooi bij vond ik, maar door de kinderen en al die vragen word je toch een soort van afgeleid.

Heb nu 2 x een Snickers op, stroopwafels en croissantjes en nog heb ik zin in wijn!

Zit niets anders op dan uitzitten!

[Skip]

[dribbeltje]

Tja. ik weet het maar ik word er zo onaardig van......vooral naar mezelf! Wil het liefst mijn bed induiken maar moet de kinderen nog naar bed brengen in alle rust en ook zij hebben verdriet dus zijn daardoor extra hyper. Gelukkig kan ik dat zien! Nog een uurtje en dan duik ik met mijn overvolle buik die bijna pijn doet mijn bed in! Heb ik ook gewoon nog avond gegeten, logisch dat ik buikpijn heb!

[dribbeltje]

Dat geldt zeker voor mijn jongste maar onze ASS dochter is er heel erg mee bezig. Maar ze is sowieso (te) veel met de dood bezig.

Ik volg de kinderen ook in hun spoor, rakel niet iets op maar reageer op hun vragen!

[Lotus79]

Dribbel,

Veel respect voor je. Je pakt het goed aan zo te lezen. Gecondoleerd met een verlies van je dierbare oom. Ik hoop dat de nasleep wat mag meezitten. En dat je wat steun krijgt van je omgeving.

Lieve groet!

[dribbeltje]

Net thuis, vanmiddag vrij genomen. Crematie is van 17.30 tot 19.30 uur, voor die tijd nog gelegenheid om afscheid te nemen maar wij gaan naar de MC zodat de kinderen goed vol zitten en er zo min mogelijk kans is op protest tijdens de ceremonie.

Ik kan het beeld niet goed uit mijn hoofd krijgen van gisteren, was voor mij persoonlijk misschien toch geen goed idee om te gaan kijken. Het zal wel slijten. Heb het concert vanavond afgezegd want dat ga ik qua moeheid niet trekken en het niet drinken vind ik dan teveel risico dus goed zo. Nu even doorbijten en mezelf voorbereiden op de drank die aangeboden wordt direct na de aula. Daar ging ik vorige keer de mist in, huilend uit de aula komen en dan iemand voor je met een dienblad wijn. Geen goed idee, nu weet ik het!

Kan het wel vanavond kijken, zie zo tegen mijn verdriet op, eigenlijk meer om dat te laten zien en niet voor me te kunnen houden. Tja, waarom voor je houden zou je denken? Gewoon omdat dat is wie ik dacht te zijn, flink en nuchter tegen de zaken aankijken. Nuchter in dit geval in de andere betekenis...;-))

Misschien tot vanavond en anders morgen weer.

[dribbeltje]

Dank je Lotus!

[ProudMary]

Lieve Dribbel, huilen mag meis. Altijd maar sterk willen zijn, ik herken het zo. Het is een gigantische valkuil. Waarom moet je sterk zijn? Van wie moet dat? En wat is sterk eigenlijk? Is het niet juist heel sterk om te laten zien dat je verdriet hebt ipv het te verbergen en op te vreten? Ik hoop dat jij ontzettend gaat huilen bij de crematie. Het is je gegund.

Typfout

13 november 2014 bewerkt door ProudMary

[Lotus79]

Sluit ik me bij aan. Laat het komen, je bent een mens. En dat weten kinderen ook. Ik duim dat je blijft bij je beslissing: niet drinken. Kan je wel indenken wat je morgenochtend dan te wachten staat.. Niet doen lieve meid. Blijf jezelf, op dit moment verdrietig en uit evenwicht. Dat mag en is logisch. Je kinderen verdragen dat ook. Mama mag verdrietig zijn nu. Geen verdoving nodig. Liefs

[kruidenthee67]

Sterkte meid...

 

Hou het droog qua drank...qua verdriet hoeft niet, laat maar stromen. 

[dribbeltje]

Dank! Droog en moe en gehuild...een beetje en voelde me getroost door mijn dochter. Heel bijzonder en nu voel ik me heel ziek worden.....we zullen zien. Morgenochtend nog werken maar niet als ik me voel zoals nu!

Dank jullie wel voor alle steun, heel bijzonder me zo gesteund te voelen door mensen die ik niet ken.

Op mijn werk weet alleen mijn directe collega het en verder niemand. Rare wereld!

[Kate]

Goed gedaan Dribbel. En als het morgen niet gaat, dan maar niet.

Sterkte.

[Skip]

Wat lief van je dochter dat ze je troostte. Dat gaf vast een warm gevoel.

Sterkte morgen en de dagen er na als de wereld om je heen gewoon weer door lijkt te gaan als of er niet is gebeurd.....

Maar voor jou nu zoveel anders is

[dribbeltje]

Voel me niet lekker, wederom een vreselijk nacht, nu ook van de keelpijn en neusverkouden blijft dus steeds keelsnoepjes eten. En dan lig je wakker dus gaan afgelopen dagen door mijn hoofd. Nu 2 paracetamolletjes en ik ga toch even werken, hoef maar een paar uurtjes. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik daarna het weer rustig aan mag doen en als ik volgende week nog ziekerig ben dat ik dan een weekje thuis blijf!

Het rare is dat ik deze week veel gesnoept heb maar niets ben aangekomen....

[kruidenthee67]

Ha Dribbel,

 

Balen dat je zo'n rotnacht hebt gehad.

 

Veel snoepen en niet aankomen laat bij mij een alarmbel rinkelen....

Ik ken dat uit de periode dat ik niet goed in mijn vel zat, en uiteindelijk thuis kwam te zitten

met een burnout....ofwel je lijf en geest gebruikt enorm veel energie om alle ballen in de lucht te houden...

 

Lieve Dribbel, jij maakt je eigen keuzes...

[dribbeltje]

Ben net thuis maar daar heb ik helemaal nog niet bij stil gestaan, vond het juist wel prettig dat ik niet was aangekomen maar wel vreemd inderdaad.....alarmbellen......oeps! Rustig weekend plannen!

[dribbeltje]

Vanavond afspraken afgezegd, mijn man alvast ingelicht dat als hij thuis komt ik mezelf terugtrek.

Morgen staan er afspraken waar ik niet onderuit kan maar die ik wel wat ga aanpassen en zondag plan ik niets! Aankomende maandag alleen wat schrijfwerk thuis dus ik hoop dat dat voldoende is om me weer wat fitter te voelen. En thuis maar even de boel de boel laten.

Ben mezelf alweer aan het volstouwen met slechte dingen, misschien om even het gevoel van energie te hebben om vervolgens weer in te storten want dan doen die suikers natuurlijk. Ik weet het en toch doe ik het, want ergens lijkt het alsof ik ineens ongestraft kan snoepen. Het jaagt mijn hartslag omhoog maar actief word ik er niet meer van.

[dribbeltje]

Heb zowaar geen zin in drank nu en dat is fijn!

[kruidenthee67]

Fijn dat je geen trek ervaart.

 

Je creëert losse termijn oplossingen. Dat is natuurlijk prima om het vol te houden.

Maar volgens mij is het voor jou verstandig om verder te kijken.

Hoe creëer je meer balans, rust?

Drukke tijden is helemaal niet erg...maar daarna moet je weer tot rust kunnen komen.

Ik heb ontdekt dat dat uiteindelijk in mijzelf zat...en het goede nieuws is dat daar best 

iets te veranderen is...ook al is het niet altijd simpel.

 

Een elastiek die je blijft oprekken veert niet  meer terug en een keer knapt ie.

 

Hopelijk kun je nu ff lekker bijtanken Dribbel.

[dribbeltje]

Dat wil ik ook wel maar hoe? Steeds denk ik dat het die week erop wel wat rustiger gaat worden en het lijkt wel alsof er altijd wel iets in mijn leven gebeurt waardoor ik mezelf verplicht door te gaan. Zeker als het mijn kinderen betreft. En verdriet laat zich niet sturen.

Maar ik voel zeker dat ik meer in balans moet komen, had zo gehoopt dat door niet drinken dit ook meer vanzelf zou gebeuren want ik zorg nu toch goed voor mezelf? Helaas, dat is niet zo. Het is pas stap 1! Ik zeg afspraken af, plan mijn agenda minder vol, ben makkelijker in het huishouden geworden. Alleen mijn werk is wel een ' dingetje' , daar kan ik moeilijk los van komen en me ziek melden is een volgend dingetje......daarin ga ik zeker te lang door!