Spring naar bijdragen

woensdag 5 mei


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 648
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Igor, het lastigste was dat ik mijn telefoonnummers en werkafspraken kwijt was, maar zo te zien heb ik niets wezenlijks gemist.

Mensen ik ga aan het werk. 't Is niks gedaan met het weer.
Ik wens jullie alleen een fijne (of zo prettige mogelijke) dag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Oeps Suusje...

Heel erg, maar misschien een nieuwe start...
Het hoofd erbij houden is nu wel heel belangrijk.

Sterkte, wijsheid en ja, ook geluk, dat zul je zeker nodig hebben. (ik bedoel dat het je eindelijk eens een beetje mee mag zitten).

Harry

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tas, Dees liefde komt komt jullie kant op:heart: sterkte en als het niet gaat zijn we hier he!!!:present:

Verder iedereen bedankt voor de steun, is jammer genoeg alleen een voorbereingsgesprek maar dan dank ik persoonlijk ik heb daar al 10 dagen gezeten!!!!
Kan niet wachten wan t zit aan mn tax maar zo erg als bij Tas en Dees,durf ik niet meer te klagen!
Kids hebben vakantie en vindt dat erg zwaar,zo alleen en dat mn man wegaar vibdt ik nog zwaarder maar dat is leven pfff ga er maar aan staan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Suus, na een opname volgt toch ook een behadeling. Eerst diagnose opname en daarna een behandelingsplan. Zo is het bij mij gegaan. Na de MD fase ook weer weekends naar huis om te oefenen. Weekends-evaluaties ed. Daarna meer vrijheid zoals zelfstandig winkelen ed. Na de detox valt het best wel mee vond ik. Detox is niet leuk maar daarna gaat het wel. Hou je daar aan vast meid! Kijk ook positief er tegen aan. Je gaat je echt beter voelen. Je problemen krijgen dan ook een plaats.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag geen hieperdepiepjohoeee gevoel
Geen daverende lachsalvo's
Geen handjes in de hoogte en in de lucht gevoel
Eerder een bekentenis, Ik ben bang

Al vroeg in mijn jeugdjaren, heb ik een kar in mijn handen gekregen
Al snel omgedoopt tot kar der ellende
Voor elk probleem is een oplossing, dat was mijn motto
Maar ook erg lui, de problemen werden op de kar geladen en ik wachtte de oplossing wel af
Vrolijk trok ik de kar verder, overal waar ik ging volgde hij
Tot ik de kar niet meer kon trekken,
Ik had de problemen wel opgeladen, maar geheel vergeten om deze ook weer te lossen
Succes komt met volharding, dus ik bleef zweten en zwoegen en vooral trekken aan die kar
Totdat ik voor de keuze werd gesteld
Je gaat die kar lossen of het kost je je leven
Na een langdurig meditatief moment op 13 hoog, heb ik mijzelf toch maar aan de taak gezet om de kar leeg te krijgen
Onwelwillend, boos op de wereld en eigenlijk tegen mijn zin in, heb ik de afgelopen twee jaar door de rotzooi heen geploeterd.
Gaandeweg werd ik lichter, vrolijker, energieker, ouder en daardoor ook weer iets wijzer.
Soms zelfs euforisch, wat was ik blij met de beslissing trots en blijdschap werd mijn deel
Ik kan nu gerust stellen dat ik mijn taak heb volbracht, de kar is gelost.

Terwijl ik alle reden had om blij te zijn, trots op mijzelf, ervaarde ik dit niet de laatste weken
Voelde me wazig, niet bij de les, voelde me niet slecht maar zeker ook niet goed, er knaagde iets aan me, diep in mijzelf maar ik kon de vinger er niet op leggen
Totdat mij de opdracht werd gegeven om na te denken wat ik verder wil
Wie ben je? Wat ben je? Wat kan je? Wat wil je? Waar wil je zijn over vijf jaar?"
Alsof ik het in Keulen hoorde donderen!
Zijn ze nu helemaal bedonderd? Alsof ik ooit beslissingsrecht heb gehad over mijn leven.
Heel langzaam begon ik te beseffen dat de kar leeg is, de problemen opgelost of in ieder geval, het werk is gedaan, nu gewoon rustig afwachten en geen stomme dingen doen.
Ik sta er nu alleen voor, geen berg ellende meer om mijzelf te verschuilen en ja, het beslissingsrecht over mijn leven heb ik zomaar terug gevonden.
Maar nu?

Ik besef dat ik op hetzelfde kruispunt sta als twee jaar geleden, weliswaar met een andere opdracht maar weer sta ik hier onwelwillend.
Gelukkig niet meer boos op de wereld, niet meer mokkend als een verwend kind maar wel angstig en bang
Ik realiseer me dat ik mijzelf helemaal niet ken, ik weet niet wie ik ben, mijn identiteit is verloren gegaan met de kar van ellende, heb me door alle omstandigheden laten leiden, me laten verkreukelen net zo lang totdat er niets meer over was.
Nu sta ik hier, als een jong en blanco blaadje, onbeschreven en met de wetenschap dat alleen ik dit blaadje mag beschrijven, dat maakt mij onzeker en bang.
Gelukkig heb ik geen meditatief moment meer nodig om deze uitdaging aan te gaan maar enthousiast en vol overtuiging ben ik nog niet.
Het is verdomd eng om op zoek te gaan naar jezelf, gelukkig ziet dat mens in de spiegel er aardig uit, dat geeft moed.

Vandaag is het bevrijdingsdag, waar zouden jullie bevrijdt van willen zijn?
Welke gevangenis houdt je nog vast en waar wil je zijn over vijf jaar?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Bol, vond ik eerst ook raar maar in het ziekenhuis draaien ze gewoon, geen feestdag.
Von, de reintegratie is stopgezet, moet eerst een nieuwe test, gaat lang duren en nu gaat dat gesprek over wat ik in de tussentijd moet doen.
Het zijn gewoon klusjes, zit ik niet op te wachten maar we zullen zien.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...