Spud stelt zich nog een keer voor op advies van een medelid, wat ik apprecieer

[Spud]

Ik kom hier sinds 2007 denk ik al? En heb hier mijn ups en downs meegemaakt. En nu val ik gewoon binnen en denk vaak dat alles nog hetzelfde is. Maar dat is het niet. En dankzij feedback kom ik er nu achter dat ik me misschien opnieuw mag voorstellen. En ik vind dat eigenlijk een goed idee, omdat je toch wel een beetje blijft hangen in de indruk wat de ander achtergelaten heeft. Maar ik ben denk dat ik veranderd ben en vele andere. 

Dus, ik ben Spud, 48 jaar inmiddels en ik heb nog steeds wel een drankprobleem. Maar denk het zelf onder controle te hebben, herkenbaar waarschijnlijk?  Ik vind dieren belangrijker dan mensen met uitzonderingen hier en daar. Ik kan slecht tegen onrechtvaardigheid. En ik heb blijkbaar een autoriteiten probleem.   

Ik ben in 2009 van Eindhoven naar België verhuisd omdat het niet zo lekker liep qua gepast werk vinden. Ik was namelijk door mijn verleden en mijn opname in een kliniek behoorlijk afgeschreven op de arbeidsmarkt. Bij leuke jobs werd ik altijd afgewezen op mijn dossier. En ja, was wel heel traumatische en dergelijke wat ik meegemaakt heb, maar ik was in de toekomst bezig, werd ik soms echt gefrustreerd van dat mijn verleden eigenlijk zoveel invloed kon hebben op mijn toekomst. Dus toen mijn broer zei, dan kom je toch lekker naar België en start je hier zonder verleden in mijn veranda. Ik heb dat gedaan, en heb tot op de dag van vandaag geen spijt van. 

Ik ben als poetshulp begonnen bij de post in Lommel. En was er zeer verbaasd over dat er om 10 uur al gedronken werd. Maar toen ik ging solliciteren voor kattenvanger op een nieuw asiel en mijn verleden zat ze niet helemaal niet tegen want dat was er even niet.

Het was de engste job van mijn leven, maar ook de mooiste job. Kattenvangen en katten helpen zit nog diep in bloed. Gewoon tegenover je staande houden die een kat als ongedierte zien. Dat was echt een shock maar ik kon er blijkbaar door mijn verleden beter mee omgaan. Ik werd ook een beetje een maatschappelijk werker voor die mensen.  Het was alleen dat ik het 24/7 deed en toen ik moe liep er geen begrip was. 

 

Nu verdiep ik me in boomverzorging, ontdek het bos waar ik naast woon. En help een dier die ik op mijn pad vind. Maar advies vragen of wat dan ook, doe ik niet meer omdat ik nu weet dat mensen maar zuinig zijn in hun kennis te willen te delen. Terwijl ik dat nou juist wel wil. Ik vind het helemaal geen compliment als vrienden me vragen om een advies te geven over hun kat. Ik ben zeker geen specialist, maar kan wel heel goed observeren en vooruitkijken. 

 

Dit is Spud, strijdvaardig, meer aan de dieren kant dan aan de mensen kant.  En onrechtvaardigheid bestrijdt. Ik ben namelijk niet voor niks een stier van sterrenbeeld 

[Mormel]

Blij om je bericht te zien. Omdat dit iets is dat daarna nooit meer te zien zal zijn: dit openingsbericht van jou was je 666ste bericht; grappig.
Ik hoop dat je hier een plekje vind en blijf vooral schrijven op je eigen draadje zodat je berichten niet verloren geraken.

Oprechte vraag (geef aan als je dit niet wilt): ik heb mijn hele leven al katten gehad. Sommigen waren huiselijker dan anderen, maar ik heb ze steeds vrij gelaten in hun komen en gaan. Mijn huidige kat komt eigenlijk niet in het huis, zij zit altijd buiten en komt slapen in een openstaande achterbouw waar we een zacht plekje hebben gemaakt voor haar. Op andere fora merk ik dat mensen mij egoïstisch vinden omdat ik de kat zomaar buiten laat zonder begrenzing, maar voor mij is dit heel natuurlijk, dus ik vroeg me af wat jou kijk hierop is. (Ter info: ik woon landelijk met ten zuiden van mij velden, ten noorden bos, en daarnaast veel buren die zelf katten hebben die hier overal los lopen.)

[Spud]

Hoi Mormel,

Ik vind je vraag eigenlijk heel leuk!  Ik vind het namelijk erg leuk om over dieren te praten maar wil me nergens specialist in noemen. Mijn reacties zijn dan ook gebaseerd op werkervaring op asielen en dus met dieren en met mensen en dan leef ik me altijd liever in, in een dier dan de mening van mensen.

Dus hier mijn oprechte mening. 

Volgens mij ga je juist super goed om met die kat die buiten wil blijven. En ik vind het eigenlijk bewonderenswaardig dat je zo voor die kat zorgt. Je hebt zelfs een warm schuilplekje voor die kat gemaakt. Dus ik snap niet zo waarom mensen op andere fora je egoïstisch vinden? Ik als voormalig kattenvanger denk juist wat super geweldig dat er nog mensen zijn zoals jij! Want ja, er zijn mensen die hun kat gewoon op straat laten lopen uit gemakzucht. En daardoor had ik zoveel werk. Ik denk juist, dat je jou kat, zich kat laat zijn en daarop inspeelt. Want wat heeft het voor zin om een kat binnen te houden die eigenlijk buiten wil zijn? Dan haal je toch juist meer problemen in huis? 

Misschien is het een afstandsverzorging maar dat is in ieder geval verzorging. Wat ik hierin belangrijk vind en tevens heel mooi, het is toch weer dier waar mensen zich in hun best weten en kunnen goed over ontfermen. 

Nu heb ik wel een wedervraag als het mag? Gewoon vanwege mijn ervaring met mijn aanloop zwerfkat. Die laat zichzelf binnen en buiten tot ongenoegen van mijn huiskatten soms, waarbij ik wel een streng buiten en binnen beleid voer.  Die mogen vrij loslopen als ik zelf thuis ben en heb ik het liefste binnen als ik niet thuis ben. Vooral omdat ze inmiddels oud zijn en behoorlijk dementerend.

Maar mijn vraag gaat eigenlijk over mijn laatste nieuwe aanloopzwerfkat. Ga ik daar wellicht egoïstisch mee om dan in de ogen van andere fora mensen? Ik ben niet benieuwd naar de mening van die mensen, maar die van jou? Mijn vorige zwerfkat Macho liep op zijn einde, die liet zichzelf ook altijd binnen en buiten, lag altijd op het hoekje van mijn bed maar ik mocht hem nooit aanraken. En dat was dan ook de afspraak tussen ons vond ik, dus medicatie gaf ik hem altijd via het voer en verder deed ik ook geen pogingen. De eerste en de laatste keer dat ik die kat wel aangeraakt heb is toen hij lag te creperen langs de kattenren en eigenlijk al meer dood dan levend was. Ik twijfelde toen wel of ik met hem nog naar een dierenarts moest gaan? Maar als ik dat zou doen, zou ik onze belofte verbreken voor mijn gevoel. Het mooie van alles is dat Macho uiteindelijk nog wel aan kon geven dat hij buiten wilde sterven, dus ik heb hem ook weer losgelaten. En toen is hij tot aan het einde van de voortuin geraakt. En daar was opeens Robin Good, de nieuwe aanloop zwerfkat. (ik verdenk ze er nog wel van dat dat Macho´s zoon was? Maar dat maakt mijn verhalen ook altijd mooier) 

Nou ja het leek wel of ze elkaar het stokje overdroegen van aanloop zwerfkat bij mij te zijn. 

Alleen Robin is heel anders, hij had dus wel behoefte aan aaien en soms binnen op schoot zitten. En als hij ergens een probleem heeft opgelopen, zoals met zijn poot in een valstrik gezeten te hebben durft hij ook goed om hulp te vragen. En in het begin deed ik dat dan ook, ging met hem naar de dierenarts en liet zijn teen amputeren  en meteen ook maar laten chippen en castreren. Maar Robin is niet zo goed van het revalideren heb ik gemerkt. Van zodra hij wakker was, ontsnapte hij uit mijn revalidatiebenche en liet het verbandje aan zijn poot demonstratief achter midden op tafel toen hij vertrok. Daar heb ik pas koppijn van gehad, een kater van teveel drinken is daar niks bij. 

Ik had echt zorgen over die kat, nog verdwaasd van de narcose en herstellende weer terug in de natuur. Maar, blijkbaar werkt dat voor hem beter dan wat ik voor hem over heb. Dus nu meldt hij zich wel weer als hij gekwetst is, en dan ga ik niet meer meteen met hem naar de dierenarts. Dan probeer ik te voelen of het gebroken is en dat mag van hem. En geef ik hem pijnstilling en antibiotica. Dan gaat hij zijn roes uitslapen op de bank, vertrekt weer voor een paar een dagen en komt weer oké terug. Zou ik nu ook egoïstisch zijn? Omdat ik naar mijn zwerfkat luister en niet meteen naar een dierenarts ga? Tot op heden komt hij altijd nog terug en lijkt nog meer om me te geven dan de vorige keer. Ik zelf denk dus, dat ik een goede verstandhouding met hem opgebouwd heb en dat wat ik doe oké is. En ik denk dat jij dat ook hebt met jou kat.

En daar ligt nog een extra vraag? Wat ben je van plan om te doen, mocht deze gewond thuis komen of ziek worden? Want dat vind ik zelf dus een moeilijke vraag, dan moet je het dier kunnen opvolgen, als dat niet kan, waarom zou je dat beestje dan zoveel stress aandoen met een dierenarts bezoek?

Daarin word ik dus vaak bestempeld als egoïst.  Maar dan val ik terug op mijn gedachtes als dat ik wel chinees zal praten of iets dergelijks. Omdat mensen me vaak niet begrijpen. 

Groetjes,

Spud

 

 

[Amalia]

@Spud, ik hoor je met geen woord over de naar schatting 20 miljoen vogels die alleen al in Nederland  jaarlijks door vrij rondlopende katten worden vermoord.

[Mormel]

@Spud: dit is een hele brok informatie.
Laat ik eerst een ding duidelijk maken: de reden waarom men mij op andere fora egoïstisch vind is omdat ik de kat vrij buiten laat lopen waarbij deze dus ook in andermans tuinen komt. Kennelijk is dat iets dat totaal niet meer mag dezer dagen. Als ik op mijn terras zit, geheid dat ik dan verschillende buurkatten door mijn tuin zie lopen of dat ze ergens in mijn tuin slapen, ik maak daar geen problemen van, ik zie graag dat die dieren hun vrijheid hebben en zich goed voelen. Op het web ben ik al afbeeldingen tegengekomen van huizen die aan de achterzijde een grote kooi hadden gemaakt om ervoor te zorgen dat hun kat op hun terrein bleef, en daarmee vraag ik me eigenlijk af waarmee we bezig zijn. 

Goed om op je eerste vraag terug te komen. Als ik juist ben vraag jij je af of je egoïstisch bezig bent door naar je kat te luisteren en hem niet dadelijk naar de dierenarts te brengen. Persoonlijk: hoe je met Macho bent omgegaan zou exact zijn hoe ik het doe. Ik weet dat het tegenwoordig normaal lijkt te zijn om duizenden euro's uit te geven aan een kat en deze altijd zoveel als mogelijk te laten oplappen, ik sta daar een beetje anders in. Als het dier afziet kies ik ervoor om deze te laten sterven en mocht een dierenarts aangeven dat het tweeduizend euro kost om een kanker te behandelen met daarna nog een vermindering in levenskwaliteit, dan zou ik hiervoor passen omdat ik met dat geld veel andere katten kan helpen. Dit laatste vinden veel mensen moeilijk om te begrijpen. Ik zie dieren enorm graag maar ik heb er geen probleem mee om ze te laten sterven. De kern voor mij zit erin het lijden te beperken en persoonlijk zou ik het van mij obsceen vinden om veel geld uit te geven aan de gezondheid van 1 dier terwijl ik weet dat ik daarmee veel andere dieren kan helpen. Ik weet niet of dit laatste een beetje begrijpelijk is.

Aangaande je laatste vraag, ik denk dat het antwoord al zit in mijn vorige post. Misschien is dit wel een leuk weetje voor jou. Wij hadden vroeger thuis een kat, geen raskat maar meer zo'n typische zwerfkat (ras dat er het meest op lijkt is Manx), en na de scheiding van mijn ouders heeft mijn vader besloten dat deze enkel nog buiten mocht. Wel buiten zijn castratie heeft deze kat nooit een dierenarts gezien en toen hij enkele jaren geleden stierf was hij zeker al 22. 

Persoonlijk als ik zie hoeveel moeite mensen doen voor hun eigen kat (dure ingrepen, speciale voeding, ...) en weet hoeveel katten er in asielen zitten, ik snap het niet.

Hoop dat ik je hiermee een antwoord heb gegeven.