Een leven vol alcohol

[Mormel]

@Claudius: Voor mij is het de tweede keer dat ik mij in de rol van stiefvader bevind. Zelf nooit kinderen gewild omdat ik genetisch belast ben en dit absoluut niet wil doorgeven. 
De eerste maal was ik tweeëntwintig en had ik een knipperlicht relatie met een 38 jarige vrouw wier zoon 6 was toen ik haar leerde kennen. We zijn grofweg zeven jaar samen geweest, nooit samen gewoond en op het einde heb ik de stekker uit de relatie getrokken omdat we beiden dronken en elkaar eigenlijk de afgrond in trokken. Wel nooit spijt van gehad want het was een heel intense relatie met veel drank en seks. Enkele jaren geleden ben ik mijn toenmalige stiefzoon tegen het lijf gelopen. Hij herkende mij dadelijk en is mij komen bedanken voor de jaren dat ik er was omdat ik een stiefvader was die zorgde dat er altijd eten was en nooit agressief was. 

Nu zit ik dus voor een tweede keer in zo'n relatie (alleenstaande moeder met een zoontje), met als verschil dat we deze keer getrouwd zijn en ik al wat ouder begin te worden waardoor ik ook begin na te denken over mijn nalatenschap. Eigenlijk zou ik graag hebben dat mijn huidige stiefzoon van mij erft. Niet alleen dat hij van mij erft maar ook dat hij mijn gedachtengoed verder zet. Misschien klinkt dit vreemd, maar ik heb mijn woning zodanig verbouwt dat het bijna energie neutraal is, mijn tuin is klimaatbestendig en levert een groot deel van het jaar voedsel, daarnaast zet ik mij in als vrijwilliger en ga ik bijvoorbeeld zwerfvuil rapen; allemaal zaken waarvan ik hoop dat ik ze aan iemand kan doorgeven. 

[Mormel]

15 minuten geleden zei Amalia:

Dat was al wel duidelijk, met je "woehoe"-bericht van vannacht.

En? Was ze blij je (zo) te horen?

Geen idee meer hoe ze zelf reageerde, weet nog wel dat ik eindelijk nog eens met mijn stiefzoon heb kunnen spreken. Natuurlijk zou het beter zijn dat ik dit niet doe, maar gisteren was het overmacht.