Spring naar bijdragen

Pact...


Aanbevolen berichten

Gewoon volhouden Blondie!
Macheloos zijn/voelen is vreselijk, ik ken het ook te goed helaas.
Maar drank geeft geen macht, integendeel
en kost klauwen met geld, dus werkt averechts.
In het hier en nu blijven, anticiperen waar dat nodig is, en
volhouden! Nu komt het erop aan. Ooit keert het tij:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 1,8k
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Lieve Blondie:heart:
:present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present::present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present::present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present::present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present::present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present::present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present::present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present::present::present::present::present::present::present:!:present::present::present:!:present::present::present:

Meid, gefeliciteerd met 6 maanden droog!!! Wat heb ik een megagroot respect voor jou! Hoe jij je door al deze shit heen slaat, daar heb ik hele grote bewondering voor en dan die oerkracht om niet te drinken...
Zoveel problemen waar je mee te kampen hebt... Ik geef het velen maar eens te doen... Maar wat je zegt: idd op je werk duidelijk je grenzen aangeven hoor; straks ga je er aan onderdoor, en als je nu verder niks te doen had! Ik hoop dat ze je financieel goed helpen maar het zal zeker niet gemakkelijk zijn. Maar vergeet niet dat er hier altijd naar je geluisterd wordt, maar dat weet jij als geen ander.
Samen staan we sterk!

Dikke knuffel van Tobbertje:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Net terug van de stadsbank en ik voel me verdrietig, machteloos, gefrustreerd en ik weet het effe allemaal niet meer...
Ik ga niet drinken, dat is juist hetgeen waardoor ik in deze zooi terecht ben gekomen, maar de wanhoop is er.

Gesprek bij de stadsbank.
De stadsbank kan mij niet helpen met schuldhulpverlening wat ik al wel verwacht had.
Ze gaan mij aanmelden voor WSNP, via de rechter.
Echter een afgesloten lening (overstap van DSB, waar ik niks meer kon opnemen door het over de kop gaan, naar andere lening) in Februari 2010 kan roet in het eten gaan gooien.
En dan ??? Daar kreeg ik dus geen antwoord op...
Dan blijf ik dus gewoon in de situatie zitten waar ik nu inzit en kan straks in een kartonnen doos met mijn kids gaan leven of naar de daklozenopvang omdat ik niks meer kan betalen ?

Bah, ben even volledig uit het veld geslagen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pfff, vanmiddag volledig uit het veld geslagen maar na het delen van mijn gevoelens en frustraties druk aan de slag gegaan.
Krijgen mij er niet onder. ;)

Ik ben na het gesprek bij de stadsbank gelijk doorgegaan naar Tactus, naar mijn counselor.
Trekmoment naar de drank was zo groot op dat moment dat ik de veiligheid van mijn therapie maar weer even op heb gezocht, wat goed heeft geholpen...
Kon even goed mijn ei kwijt en werd er nog eens met mijn neus op gedrukt dat de drank me in deze situatie heeft gebracht en dat het enige wat ik nu nog kan doen is loslaten en afwachten.
En NIET DRINKEN !!!
Ik heb gedaan wat ik kon, meer kan ik nu niet meer doen.
Accept the things you cannot change, change the things you can.

Ook contact gehad met maatschappelijk werk ivm huisvesting.
Van mijn behandelaar aldaar adres gekregen van een advocaat om op basis van mijn schulden en mijn situatie (scheiding, autistische zoon, etc) een woningurgentie trachten te krijgen, zodat ik met mijn kids niet naar de crisisopvang hoop te hoeven gaan.

Werk ben ik per direct in geminderd.
Ik ga terug van 3 hele dagen werken met verantwoordelijkheid, naar 4 halve dagen werken zonder verantwoordelijkheid.
Deels om mijn rust weer terug te krijgen, slaap heel slecht en dat breekt op.
Deels zodat ik tijd heb om mijn zaken rondom dit alles te regelen maar ook wat afleiding heb.
Ik mag in mijn handjes knijpen met zo'n begripvolle baas en zulke lieve collega's.

Afijn, Rug gerecht en ik ga er voor...
Dag 185 is een feit.
:D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gisteren druk geweest met verschillende zaken.

* Belastingzaken (toeslagen en voorlopige teruggaaf) :
Kom waarschijnlijk wel in aanmerking voor een aantal heffingskortingen en toeslagen en kan daar waarschijnlijk ook wat geld uit persen.
Maar dan nog blijven mijn uitgaven groter dan mijn inkomsten en kan ik de schuldeisers nog niet betalen.

Concentreer mij nu maar op het tijdig betalen van mijn vaste lasten en wacht de oproep voor de rechter wat betreft WSNP af.

* Huisvesting :
Meerdere particuliere aanbieders van woningen gebeld, maar ik blijf tegen de hoge inkomenseis en een het ontbreken van een vast contract aanlopen.
Daarnaast blijken vele "huur"woningen gewoon koopwoningen te zijn en helaas kopen zit er voor mij gewoonweg niet in.

Ook anti-kraak woningen geprobeerd, maar dan loop ik tegen het feit aan dat ik 2 thuiswonende kinderen heb.

Urgentiekantoor gebeld, zij bellen terug voor een afspraak om te bekijken of het zin heeft urgentie aan te vragen en wat ik daarbij allemaal nodig heb.

De laatste optie zou zijn dat ik terugkeer naar mijn koopwoning en de huurders eruit tracht te krijgen, maar met die huurdersbescherming is dat niet zo eenvoudig.
Aanstaande donderdag gratis adviesgesprek daarover bij een advocaat gespecialiseerd in huurrecht.

Voorlopig maar gewoon blijven zorgen dat ik mijn vaste lasten kan betalen (oa door financiele hulp van mijn ouders) zodat ik wat meer tijd krijg om mijn urgentie te verkrijgen of mijn koophuis terug te eisen.

* Schulden/Lening :

Ex-Vriend ook aangesproken op zijn aandeel in de schuld/lening (op mijn naam).
Vriendelijk verzocht zijn deel van de schuld naar de lening te storten.
Zodat ik beter beslagen ten ijs kom als ik voor de rechter moet verschijnen om te verklaren waarom ik in aanmerking zou moeten komen voor WSNP.

Weigert dit te gaan doen, wil niet eens onderzoeken wat de mogelijkheden zijn.
Volgens zijn zeggen : "Zie het niet zitten om de komende 6 jaar bij mijn moeder te moeten wonen"
Nee, alsof ik zit te wachten op het op straat komen te staan met mijn kids door een lening waar wij beiden profijt van hebben gehad en gebruik van hebben gemaakt...
Op zijn deel van de inboedel kan hij nu dus ook gaan wachten tot st. juttemus.
:devil:

Bij het verzoek om zijn sleutel van het huis in te leveren, kreeg ik te horen dat hij die pas zou inleveren als hij zijn spullen had opgehaald...
Gisteravond dus rond 23 uur de sloten van de voordeur en tuindeur nog vervangen.

Afijn, Ik geef niet op en ga stug en gestaag door op mijn pad, zonder die rotdrank, die voor een groot deel aanleiding is geweest tot de situatie waar ik nu in verkeer.
Dag 187 zit er bijna op... Op naar morgen !!! :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jeetje Blondie wat een verhaal en wat knap hoe je het allemaal aanpakt! Heel overzichtelijk, stap voor stap. Nou, ik weet zeker dat dit tot goede dingen gaat leiden. Echt bewondering voor je. :B)
Nog een vraagje, waarom ben je in een huurhuis gaan wonen en heb je je koophuis verhuurd?

Groeten Josje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Was dat rustige maar van toepassing, doordacht dat wel...

Vervolg op vanmiddag.

Vanavond naar mijn nazorggroep, bleek deze niet door te gaan.
Helaas ook door de counselors niet op de hoogte gesteld, dus stond daar een beetje plompverloren...
Gevoel dat ik het echt nodig had.

Gelukkig wel iemand van de groep kunnen spreken en die bevestigde eigenlijk al wat ik al bij mijzelf vermoedde.

Ik wil weer alles zelf doen, overal de controle over hebben en als ik naar zijn idee geen hulp inroep dan maak ik mezelf kapot, ga ik er straks aan onderdoor.

Een telefoonnummer gekregen van iemand die voor mij alle zaken die nu lopen kan gaan onderzoeken en eventuele oplossingen kan zoeken.
Probeer het voor vanavond maar even los te laten en morgen actie te gaan ondernemen hierop.

Morgen ga ik dus niet werken (wel fijn dat ze mij daar vrij in laten) maar mij voor het weekend storten op het regelen van een afspraak met diegene.
Morgen ook het eerste gesprek met de psychiater ivm het onderzoek naar Autisme/ADHD bij mij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pffff... nog steeds wakker ondanks mn slaapmedicatie die ik van de psych heb gekregen...

Schrijf maar even van me af.

Afgelopen dag (vrijdag) getracht hulp in te schakelen om mij te ontlasten wat betreft mijn financiele maar ook huisvestingsproblemen, allemaal niet aanwezig maandag weer bellen... :angry:
Frustratie dus hier en veels teveel op mijn bordje, waardoor ik in paniek geraak en achtereenvolgens niks doe.

In de middag gesprek met een psych wat betreft de diagnose ADHD/Autisme.
Uitslag van testen.
Autisme 5% maar waarschijnlijk vertekend door leeftijd en coping (mijzelf aangeleerd gedrag)
ADHD : Maximaal !!!
Gaan nog wel mijn verleden na bij mijn ouders (jeugd, kon ik mij weinig van herinneren mede door sex.misbruik en blokkades).
Best heftig omdat mijn ouders naar mijn idee niks weten van het misbruik.

Mede door de diagnose vandaag gestart met een Antipsychoticum, om de angsten te onderdrukken, Antidepressiva om mijn sombere gevoelens te onderdrukken en na een 1,5 maand een evaluatie...
dan toch waarschijnlijk net als mn zoon over op de Ritalin en psychotherapie voor mijn verleden van sex.misbruik.

Rond een uur of 17 uur de medicatie ingenomen en helaas ben ik er echt zwaarberoerd van...
Misselijk, moe, lusteloos en moedeloos.
Was ervoor gewaarschuwd door psych dus voorzorg al getroffen, maar de trek doorstaan kost me veel energie.

Afijn, ben mn verhaal weer effe kwijt.
Was niet makkelijke vandaag, maar met drank was het nog ############ geweest

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Blondie,
meid daar schrik ik toch weer even van zeg................
En nu antipsychoticum EN antidepressivum? Wow. Geen wonder dat je je slecht voelt.
En dan ook nog niet verder kunnen door afwezigheid van diverse personen, bah.
Probeer er dan maar even in te berusten, dit weekend kun je toch ook niks ondernemen? Iets leuks met de kids doen dan maar? Als je je er tenminste toe in staat voelt.
Had je de diagnose ADHD wel verwacht? Ach als je over een tijdje ingesteld kunt worden op de Ritalin is daar wel mee te leven denk ik en dat zul je ook aan je zoon zien? Maja die heeft autisme da's dus weer een ander verhaal.
En heftig dat je ouders er bij betrokken worden en geconfronteerd zullen worden met het verleden...........Worden het aparte gesprekken Blondie, of samen? Of allebei kan ook natuurlijk.
Ooit heb ik ook zulke gesprekken gehad met mn ouders en therapeut, het lag zo ingewikkeld dat ze ook iemand achter het one-way-screen hadden geplaatst om de interacties tussen ons van afstand te analyseren. Maar jee......................meid ik wens je héél veel sterkte bij alles.
Schrijf t maar van je af hier, het spijt me dat ik je niet kan helpen :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar weer even een update...
Dag 189 zit er bijna op.
Op naar dag 190:D

Dag begon voor mij vanochtend kokhalsend, duizelingen, licht gevoel in het hoofd en een moe(deloos) gevoel.
Herinneringen aan de periode dat ik na een nacht flink doorzakken zo wakker werd, iedere dag.
Alleen nu geen druppel aangeraakt en toch dit gevoel...

Naarmate de dag vorderde verminderde de klachten wel iets, maar bleven wel aanwezig.
Vaak eruit geweest met de hond om gewoon effe lekker te lopen en de zorgen de zorgen te laten, al lukte dat voor geen meter.

Wat heldere momenten gehad tijdens de wandelingen over de aanpak van mijn financieen en mijn huisvestingsprobleem.
Het zal wel wat voeten in aarde hebben, maar ik ga toch proberen of ik mijn huurders van mijn koopwoning versneld eruit kan krijgen.
Mocht dit niet mogelijk zijn, dan probeer ik het in ieder geval met financiele hulp van mijn ouders tot September uit te zingen en verhuis dan terug.

Voor en nadelen naast elkaar gezet en dit geeft mij een geruster gevoel gezien mijn zoon die aldaar wel aardig bekend en gewend is en de stap voor hem niet zo groot zal zijn dan de onzekerheid van een crisisopvang.
Daarnaast heb ik in die omgeving veel familie wonen waar ik op terug kan vallen en ook is het aanbod van werk veel groter.

Na het nemen van dit besluit heb ik gelukkig wel meer rust gekregen.
Rust die nodig was alhier, want ik stond naar mijn gevoel op het randje van de afgrond om het diepe in te duiken en mijn kop weer in het zand te steken (het op een zuipen zetten dus).

Het meest fijne vandaag vond ik toch de terugkeer van mijn soulmaatje op het forum.
Helaas nog niet veel kunnen bijkletsen, maar dat gaat nog wel gebeuren.
Alleen al blij dat ze er weer is en weer wat contact met de buitenwereld kan hebben op deze manier...
Borretje, welkom terug !!!
:sun::heart:

Afijn, ik duik zo ook mijn mandje in.
Logeerpartijtje hier en die kids zullen wel weer vroeg uit de veren zijn. :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hey blondie


heb je verhaal een beetje ztten lezen
en heb echt respect voor jou zeg
maar vind het zo schandalig dat je alles maar zelf uit moet zoeken hier in nederland

maar laat je niet kisten hoor
want het intereseer hun toch niks als je er aan onder ga of niet
je moet het helemaal zelf doen doen hier
en volgens mijn heb jij vechtlust zat
nogmaals mijn respect:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve blondie,

je bent echt een kanjer hoe je je er doorheen slaat, maar wat ontzettend vervelend dat ze die diagnoses bij je hebben gesteld waardoor je die medicijnen moet nemen... bah, dat is echt rot voor je.
Dat er ook nog eens bij...
Maar jij bent wel een mega-knokker, en dat respecteer ik mateloos in jou!:present:

ik ben weer helemaal terug gevallen, ik heb alweer verschillende dagen achter elkaar gedronken, en ik ben het spoor helemaal kwijt. Ik wil gewoon weer die draad oppakken en niet drinken! Mijn man is gestopt met roken, althans bijna helemaal. In een week van rond de 25 zware shaggies per dag naar 1 a 2 filtersigaretten, van die lichte... ik vind het zo goed van hem, dus ik wil ook sterk zijn en laten zien dat ik weer zonder alcohol kan. ik voel me psychisch en lichamelijk beroerd. Maar het schuldgevoel maakt me nog het ziekste...

Ik moet me aan jou spiegelen, jij bent voor mij een bron van kracht en doorzettingsvermogen.

Liefs, Tobbertje:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...