Spring naar bijdragen

Ik ben hier vaker geweest


ntl88

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal,

Het is nu 2 jaar 2 maanden en een week dat ik gestopt ben met drinken. Ik heb mij toen ook aangemeld bij dit forum maar ik heb er toen eigenlijk niets mee gedaan.

Ik dacht op dat moment dat ik mezelf wel kon redden en dat die schreeuw om alcohol wel zal verdwijnen. Inmiddels ben ik dus meer dan 2 jaar verder. Ja ik ben nog steeds nuchter, maar ik ben er inmiddels wel achter dat de schreeuw om alcohol helemaal niet verdwijnt maar telkens weer terugkomt van vakantie. Het is nu al een tijdje dat ik merk dat het weer terug is van vakantie. Het probleem is nu vooral dat ik niemand heb waar ik dit echt mee kan delen. Het is mij namelijk opgevallen dat mensen die deze situatie niet hebben doorgemaakt er vanuit gaan dat als je maar lang genoeg nuchter bent dat het makkelijker wordt en het probleem vanzelf verdwijnt. Ik heb een hele goeie band met mijn ouders en mijn zus en ik dacht dat dat voldoende zou zijn om hiermee om te gaan. Maar ik merk meer en meer dat ik het niet kan delen met mensen die het niet snappen en dat doet mij nogal pijn om dat over de mensen te schrijven wie mij het meest dierbaar zijn. Ze hebben mij altijd gesteund wat er ook gebeurde(Veel psychische problemen) ook toen ik stopte met drinken.  Nu zit ik er sterk over na te denken om naar een AA meeting te gaan. Mijn vraag hier wat zijn jullie ervaringen met dit soort meetings. Heeft een meeting je bijvoorbeeld goed gedaan? Of heeft het je juist helemaal niets gebracht. Toen ik stopte wilde ik namelijk absoluut niet naar zo'n meeting aangezien ik sociaal contact nogal lastig vind(Autisme). Nu begin ik me toch af te vragen of het me misschien toch wel wat kan brengen. 

 

Misschien niet helemaal de categorie voor dit bericht, maar er kwam nogal andere tekst uit mijn handen dan ik eigenlijk had willen typen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Uitstekende plek voor dit bericht hoor. Ik heb zelf geen ervaring met de AA maar hoor wel van anderen dat het van groep tot groep kan verschillen hoe de gewoonten zijn en dat het daarom zinnig kan zijn er meerdere te proberen als het niet direct klikt en je bij jou in de buurt wat keuze hebt. Ook zou ik niet direct een definitief oordeel vellen van een eerste bijeenkomst maar er een paar bijwonen om eens te kijken hoe het op termijn bevalt. 

Hier op dit forum zijn uiteraard ook mensen die je zullen begrijpen en misschien ook kunnen steunen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Bob

Ik heb hier jammer genoeg niet veel in de buurt zitten. Er zit 1 groep van Tactus op 25 km afstand en 1 groep van de AA op 10 km afstand. Ik weet van mezelf dat ik met groepen sowieso tijd nodig heb dus ik zal niet zo heel snel een oordeel vellen. Ik zal de komende tijd ook zeker wat tijd doorbrengen op dit forum wie weet wat mij dat kan brengen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Allereerst welkom

ik ben zowel AA als NA geweest 

de NA trok mij meer,maar ik ga nu nog maar sporadisch (ik heb ook wat moeite met sociale contacten,vooral met wat grotere groepen mensen)

altijd heel warm ontvangen daar en je word er zeker niet slechter van,heel veel herkenning van elkaar. 
 

ik zou zeggen,geef het een kans. 
het is wat ‘spannend’ om als nieuwkomer binnen te stappen,maar he ooit kwam iedereen daar voor een eerste keer. 
 

uiteindelijk zitten er allemaal gelijk gestemde. 
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@claudius 

Dan gooi ik er ook maar meteen alles uit:

Ik ben 33 jaar ik woon alleen al heb ik wel elk weekend een hond die ik samen met mijn ex  deel. Ik heb altijd al veel moeite gehad met sociaal contact. Ik had toen ik klein was al vrij vroeg in de gaten dat ik anders was dan andere kinderen. Ik begreep vooral het gedrag vaak niet. Wel kon ik dat gedrag prima kopieren al merkte ik wel dat anderen mij vaak wat vreemd vonden. Mijn ouders hebben mij dan ook moeten pushen om in het weekend uit te gaan anders had ik mij waarschijnlijk veel meer afgezonderd dan ik al deed.  Iets wat mij tot de dag van vandaag is bijgebleven is toen ik 16 was en 's nachts naar huis fietste. Ik was bijna thuis en behoorlijk aangeschoten. Toen ik bijna thuis was had ik 1 gedachte in mijn hoofd en dat was dat mijn drankgebruik uiteindelijk een probleem ging worden.  Ik merkte namelijk dat ik het steeds meer deed om mijn sociale angst en angst in het algemeen te onderdrukken. Op dat moment was het alleen in het weekend. Jaren later toen ik uiteindelijk geld ging verdienen werd het eigenlijk alleen maar erger en raakte ik de controle eigenlijk alleen maar mee kwijt. Maar toch kreeg ik het voor elkaar om een relatie op te bouwen met een vrouw en die sociale controle hielp even om de boel onder controle te krijgen. Uiteindelijk voerden om de zoveel maanden weer gesprekken over mijn drankmisbruik want het werd weer erger daarna hebben we zeer strikte afspraken gemaakt en ging ze mij meer controleren. Aan het eind van de relatie ging het drankgebruik zelfs beter alleen kampte ik met ernstige depressies en had ik last van paniekaanvallen(Ik liep al 10 jaar af en aan bij diverse hulpverleners). Deze psychische problemen trok zij uiteindelijk niet meer dus zijn we uit elkaar gegaan.  Daarna kreeg ik uiteindelijk mijn eigen apartement dus daar ging alle sociale controle. Toen was de controle dus ook weg en ging kreeg het drinken prioriteit nummer 1. Ik zocht continu wel een ander excuus om veel te drinken.   1 van de laatste maanden dat ik dronk had ik een bruiloft in spanje en deelde ik een week lang een appartment met mijn familie. Ik was die hele week ontzettend gespannen want ik merkte dat ik niet "genoeg" alcohol binnen kreeg en dat dat ook moeilijk ging door alle sociale controle de hele dag door. Toen ik uiteindelijk terug was in nederland 's nachts wilde ik dan ook zeker doorrijden naar huis omdat ik op dat moment toch echt meer alcohol nodig had.  Ik heb daarna de hele week vrij veel gedronken want het was kermis in het dorp. De laatste dag van de kermis uitgeslapen en daarna een biertje gepakt voor onderweg en weer op de fiets. Wat mij vooral opgevallen is het laatste jaar dat ik dronk is alle waarschuwingen van mijn omgeving en ook dat als ik flink gedronken had dat ik erkende dat ik een drankprobleem had en dat ik hulp nodig had. Die laatste kermis dag was dan ook de laatste dag dat ik gedronken had. Ik kreeg op de terug weg een ongeluk, ik viel vol op mijn gezicht midden op straat. Daarna ben ik bij de eerste hulp beland(Ik was daar voor de 2e keer in korte tijd) en toen barste ik ineens in huilen uit en was ik er helemaal klaar mee. Ik zei toen tegen mijn zus die bij mij was en tegen de dokter dat dit de laatste druppel was en dat ik hulp ging zoeken. De volgende dag heb ik dan dan ook direct gedaan.  

 

Ik heb niet echt gelet op wat ik getypt heb dus het kan een wat warrig verhaal zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...