Spring naar bijdragen

onze h. kamer 16 10-2019


bolletje

Aanbevolen berichten

Moghu Kanjers,

 
Di 15-10-2019 21:31
  • U
 
 
  • U
 
Iedereen ontzettend bedankt. Het is ontroerend.
Morgen de levenseinde kliniek. Zoals ik me nu  voel is de keuze gemaakt. De pijn wordt steeds on dragelijker
Weet dat ik van jullie hou. Mar. bedankt voor alles.
Liefs Hennie
Tel 06
 
 
Dit Berichtje heb ik van Hennie gekregen. Om een of andere reden heb ik het gevoel dat het niet door gaat en ze gewoon bij ons blijft.
Ik hoop dat mijn gevoel juist is.
bewerkt door bolletje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik hoop dat je gelijk hebt @bolletje

Lieve Hennie, geef het alsjeblieft niet op!!!!

Met 'in mn hoofd zitten' bedoel ik dat ik de hele dag aan het malen ben over hoe ik me voel, dat t nooit meer goed komt, dat de klachten niet door ontwenning komen en ik er dus nooit meer af kom. Eigenlijk alleen maar negatieve gedachten. Dat helpt natuurlijk voor geen meter in het herstelproces

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei bolletje:

Moghu Kanjers,

 
Di 15-10-2019 21:31
  • U
 
 
  • U
 
Iedereen ontzettend bedankt. Het is ontroerend.
Morgen de levenseinde kliniek. Zoals ik me nu  voel is de keuze gemaakt. De pijn wordt steeds on dragelijker
Weet dat ik van jullie hou. Mar. bedankt voor alles.
Liefs Hennie
Tel 06
 
 
Dit Berichtje heb ik van Hennie gekregen. Om een of andere reden heb ik het gevoel dat het niet door gaat en ze gewoon bij ons blijft.
Ik hoop dat mijn gevoel juist is.

Ik wet het niet, @bolletje. Ik hoop echt dat je gelijk hebt. Hennie schrijft dat de pijn steeds ondragelijker wordt. Als dat nou eens ten gunste zou keren krijgt ze weer hoop, dat zou toch geweldig zijn.  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

4 uur geleden zei doorbijter:

Ik hoop dat je gelijk hebt @bolletje

Lieve Hennie, geef het alsjeblieft niet op!!!!

Met 'in mn hoofd zitten' bedoel ik dat ik de hele dag aan het malen ben over hoe ik me voel, dat t nooit meer goed komt, dat de klachten niet door ontwenning komen en ik er dus nooit meer af kom. Eigenlijk alleen maar negatieve gedachten. Dat helpt natuurlijk voor geen meter in het herstelproces

@doorbijter

Dat piekeren dat herkende ik wel ook door omgevings factoren dan wordt het erger. Wat mij altijd helpt als ik aan het piekeren of malen ben is dit. Mensen piekeren altijd tot aan het ergste wat er zou kunnen gebeuren en daar blijven ze aan vast houden. Nu moet je nog verder gaan met piekeren om het te doorbreken. 
 

Als voorbeeld: ‘ ik voel me zo slecht door die rot pillen het komt nooit meer goed, die klachten die ik ervaar komen niet van de benzo’s af ik herstel nooit meer. 
 

Nu maak je het nog erger:

Ik raak mijn huis kwijt, heb geen inkomen meer en ik kom op straat te staan en moet alles verkopen. Nu leef ik onder een kartonnen doos onder een brug.

Midden in de nacht komt er hond voorbij lopen die pist over mij doos he denk ik wat hoor ik toch en ga kijken oh het is een hond die over mijn doos aan het pissen is. Nu heb ik helemaal gehad. Weet je wat denk je in je zelf we beginnen gewoon weer opnieuw. 
 

Weg pieker gedachten 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Help!! Ik ben hier in het forum terechtgekomen omdat ik van 20 naar 10 mg oxazepam per dag ging minderen. Ik heb COPD 4 (25%) longcapaciteit. Ooit was ik de oxa gaan slikken tegen angstaanvallen. Angst voor de benauwdheid. Toen heb ik geleerd om de benauwdheid ‘weg’ te ademen. Maar toch bleef ik angst houden tussen de pammen door en ik begreep dat het om interdose withdrawal ging. Het is me gelukt om alleen nog 10 mg voor de nacht te nemen om wat rustiger te zijn voor het slapen. Soms neem ik ‘s nachts nog een halve Zolpidem als ik wakker word en niet weer in slaap kom. 

Ik sta op de wachtlijst voor behandeling met een Bipap apparaat (nachtelijke beademingondersteuning) én voor revalidatie in Beatrixoord. Sinds begin juni wacht ik daarop. Maar het duurt allemaal veel te lang. In tussen is mijn man ook nog gevallen in augustus en heeft een bekkenbreuk. Hij is mijn mantelzorger, dus dit heeft voor heel wat spannende rompslomp en bezorgdheid gezorgd en was voor mij een traumatische ervaring. Praktisch gezien is alles intussen opgelost en ew zijn 7 weken verder. Mijn man functioneert weer vrij aardig. 

Alleen kreeg ik vorige week zeer ernstige angstaanvallen, een paar dagen lang. Op een gegeven moment kon ik ze over me heen laten komen. Daarmee leek er een eind te komen aan de hel. Maar afgelopen week ben ik alleen maar bang, zo bang. Ik kan alleen maar onrustig, oppervlakkig ademhalen. En daardoor soms nog benauwder worden. 

Maandag a.s. kan ik voor 4 assessmentdagen naar Beatrixoord. Dan doen ze allemaal lichamelijke testen en gesprekken om te kijken hoe ze een behandelingsplan gaan maken. Daarna kan het zo weer 4 of 5 weken duren voor ik opgenomen wordt voor het bipap apparaat en de revalidatie.

Maar ik trek de dagelijkse angstgolven niet meer. Ik wil dood. Mijn man en twee zoons willen dat uiteraard niet en zeggen telkens: hoe kun je dat nou willen, straks met bipap en revalidatie zal het zoveel beter gaan... het duurt nog maar even.... 

Maar ik vind weken niet ‘even’. 

Met ha overlegd, ik heb gezegd dat ik wel wil afwachten, maar dat ik rust wil. Nu heb ik 3 x per dag 10 mg oxa, 10 mg. citalopram en 3 x oramorph 5 mg per dag. Maar het brengt me nog geen rust. Misschien zo nu en dan een uurtje, dat het even wat rustig is. Vooral ‘s avonds is het zó zwaar, ik heb het gevoel dat ik gek word. Ik zie dan ook op tegen de nacht. 

Ik weet het niet meer......

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pfoeh @JohannaEliesje wat een verhaal. 

Ik weet overigens wel zeker dat je niet dood wilt, maar je wilt van de huidige klachten en de intense onrust af. Dat is volkomen begrijpelijk. 
Je medicatie is al opgehoogd, aanstaande maandag heb je de assessment. Het kan best zo zijn dat je de 4 dagen assessment al als heilzaam ervaart. Aanstaande maandag duurt nog maar 5 dagen. Ik zou je als tip willen geven die 5 dagen te overzien en niet verder te kijken dan dat. Stap voor stap. Eerst de assessment. Wellicht voel je je daarna al beter en dan hoef je pas uit te kijken naar de behandeling. Knip het voor jezelf in beheersbare, overzichtelijke stukjes en wil niet te veel. Het gaat je lukken! 

Heel veel sterkte en schrijf het hier van je af als je daaraan behoefte hebt! 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve @Cyclad58, dank voor je lieve antwoord! Dit steunt mij enorm. De psycho sociaal therapeut met wie ik in gesprek ben zo nu en dan zegt dit ook. Maar herhaling door een ander objectief persoon versterkt het toch :rolleyes:.  Ik wil veel te vlug en denk veel te ver vooruit, laat me  wat overmannen door allerlei akelige stemmetjes in mijn hoofd over de Oxazepam weer en over nog veel meer niet- helpende gedachten. Die veroorzaakten ook de paniekaanvallen vorige week. Ik probeer de gedachten nu wat meer te laten gaan en er niet op door te gaan. Zoek afleiding, maar de rotgedachtetjes komen er soms dwars door heen, heel frustrerend. Ik zal proberen meer stap voor stap te leven. Zoals de therapeut zei: nu maar even tot maandag in de overlevingsstand. Gewoon die oxazepam nemen en de rest, doen wat het beste voelt voor je en je vooral niet te druk maken om dingen. Het wordt vanzelf  maandag, dan komt stap 2.

Dank je wel voor je steun! :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sorry @Annie87 Ik wou dat ik je kon helpen..

ik kan mezelf niet eens helpen.

mijn 84 jarige vader is weer opgenomen. Nu hebben ze hem direct onderzocht om te dotteren, blijkt het niet meer te kunnen. Ze moeten weer een open hart operatie bij hem doen. En ik kan hem en mijn moeder nu niet bijstaan. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Spinder wat afschuwelijk! Deze stress kan je er ook echt niet bij hebben! 
jeetje dus jij bent al langer dan een week volledig wakker? Echt 0 uur ook al die tijd? 

ik kan ook niet meer. Mijn ex gunt mij geen rust, hij gunt me helemaal niks en wil alles van me afpakken. Zelfs mijn eigen auto. En wil onder zijn alimentatie uit. Dat kan natuurlijk niet maar dit alles geeft me zoveel stress, hij maakt me helemaal kapot. De benzo klachten zijn ook nog lang niet weg. Het niet slapen wordt steeds erger. De onrust giert door mijn lijf. Ik ben er niet meer bij in mijn hoofd. Moet zo naar het UWV mijn vader gaat rijden en mee, ik kan ook niet meer voor mezelf zorgen. Dit is gewoon geen leven meer en ik wil niet langer. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja 0 uur ik lig ook niet dus kan niet wegvallen, ongelofelijk toch en zo eng! Ik ben in een constante staat van alertheid. 
Ik ben nu ik geloof 7 weken vd rivotril af na een gebruik van 25 jaar.

 

@Annie87wat een hufter die ex van jou!

normaal is zoiets al zwaar laat staan nu. Je bent nu kwetsbaar.

ik kan ook al een poosje niks meer, mijn man doet alles. Ik kom niet meer onder de mensen.

wat een hel!

bewerkt door Spinder
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sterker nog voor mijn laatste 5 uur slaap heb ik ook niet geslapen.

dit gaat al 6/7 weken zo, tot 5 uur slaap per 8 dagen.

die adrenaline rushes gaan ook maar door

ikheb zoiets nu van spuit me nu maar vol, het boeit me niet meer.

denk ook heel vaak aan hoe stop ik dit voorgoed.

 

bewerkt door Spinder
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...