Werken in benzo ontwenning

[Annie87]

Hoi allemaal, 

wie van jullie zijn blijven werken, tijdens afbouwen, in de periode na afbouw etc... terwijl je nog niet beter bent? Hoe gaat dat? 

Ik voel zelf een enorme druk om aan het werk te gaan. Maar ben absoluut nog niet beter en het idee van werken, ik denk zeker niet dat ik het nu aankan. 

Toch lees ik vaak verhalen van mensen die de gehele tijd, of zeer snel na hun afbouw weer gingen werken. Omdat ze geen keuze hadden ivm hypotheek/huur en nog verder in de problemen zouden komen. Deze mensen hebben er vaak een hele copingsmechanisme omheen ontwikkeld; doen alsof er niks aan de hand is etc etc. Ik verbaas me over deze verhalen en vind het zo knap.

wie van jullie werkt maar is nog niet beter? Hoe ervaren jullie dit? Merken anderen het aan je? Weten collega’s het of juist niet? Heb je de mogelijkheid tot aangepast werk of doe je dezelfde werkzaamheden als altijd? Of ben je juist ander werk gaan doen? 

Heeft het invloed op je privé, dat je werkt terwijl je ziek bent? (Omdat dat zo zwaar valt bijvoorbeeld dat je helemaal geen puf meer hebt naast je werk voor wat dan ook)

Is het ontzettend zwaar om te werken of geeft het juist positieve afleiding? 

Reacties zeer welkom.. mag ook in een privé bericht. 

[doorbijter]

@Annie87 helaas kan ik geen antwoord op je vraag geven. Ik ben zelf volledig afgekeurd. Maar 1 ding weet ik wel en dat is dat je gezondheid belangrijker is dan werk of geld. Ik zou ook absoluut niet kunnen werken momenteel. En ik kan me zelfs voorstellen dat de druk om te moeten werken je alleen maar meer klachten zal opleveren, ivm de stress. Petje af voor iedereen die wel werkt, grote klasse. In mijn optiek heb je altijd een keuze en die ligt in mijn geval zeer duidelijk bij mijn gezondheid. Werken is nog een ver van mn bed show. 

[Annie87]

Snap ik @doorbijter maar ik zit in zo’n ontzettend lastig pakket. Ik krijg niet genoeg geld van mijn ex en wil heel graag een plekje voor mezelf. Ik zit nu in een klushuis en daarna zie ik het niet zitten om bij mijn vader en zijn vriendin te wonen, als die hier intrekken. Het is voor mij; of werken, maar dan bij thuiskomst wel mijn eigen huis/plekje waar ik me volledig zelf kan terugtrekken. Of niet werken maar in een kluswoning blijven waar ik ook totaal geen rust vindt. Ik merk heel erg aan mezelf dat ik op mezelf wil zijn. Ik was altijd super sociaal maar daar is niks van over. Ik wil me alleen maar terugtrekken. 

[Deligaf1]

@Annie87

Tijdens de ontwenning heb ik z’n 2 maanden gewerkt (op bouwend), ik vond het enigsinds wel fijn om wat actief bezig te zijn. Ik liep wel snel tegen een hoop onbegrip aan en elke dag 45min in de auto heen en terug vond ik levens gevaarlijk ook bijna een ongeluk gehad. Op een gegeven moment ging het gewoon niet meer dat afbouwen en opbouwen met werken hoe meer ik dichterbij de nul mg kwam en hoe meer uren ik ging maken hoe slechter dat het ging en het ggz enzo lag allemaal te pushen dus ik voelde me enorm onder druk gezet.

Daardoor heb ik eerst de benzo afgebouwd en na 1 week ervan af  ging ik weer aan de gang opbouwend. Dat ging eigelijk best goed ik kreeg ook aangepast werk en kon mijn tijd volledig zelf in delen en mijn uren ook. Waar ik gestopt was van therapie door de benzo’s ging ik weer verder. Alleen dat brak me zo erg op dat ik de stap heb genomen om met wederzijds gied vinden te stoppen met werk. Ik heb van 7 januari tot mei dit jaar gewerkt en 31 dec was ik gestopt met benzo’s.

[Annie87]

6 minuten geleden zei Deligaf1:

@Annie87

Tijdens de ontwenning heb ik z’n 2 maanden gewerkt (op bouwend), ik vond het enigsinds wel fijn om wat actief bezig te zijn. Ik liep wel snel tegen een hoop onbegrip aan en elke dag 45min in de auto heen en terug vond ik levens gevaarlijk ook bijna een ongeluk gehad. Op een gegeven moment ging het gewoon niet meer dat afbouwen en opbouwen met werken hoe meer ik dichterbij de nul mg kwam en hoe meer uren ik ging maken hoe slechter dat het ging en het ggz enzo lag allemaal te pushen dus ik voelde me enorm onder druk gezet.

Daardoor heb ik eerst de benzo afgebouwd en na 1 week ervan af  ging ik weer aan de gang opbouwend. Dat ging eigelijk best goed ik kreeg ook aangepast werk en kon mijn tijd volledig zelf in delen en mijn uren ook. Waar ik gestopt was van therapie door de benzo’s ging ik weer verder. Alleen dat brak me zo erg op dat ik de stap heb genomen om met wederzijds gied vinden te stoppen met werk. Ik heb van 7 januari tot mei dit jaar gewerkt en 31 dec was ik gestopt met benzo’s.

Thx Tim, maar eigenlijk dus toch te zwaar omdat je nu toch gestopt bent. Dat van dat autorijden snap ik helemaal. Ik rij ook; de ene keer gaat dat goed, maar er zitten vaak momenten bij dat het niet verantwoord is... 

[Deligaf1]

Het is en was te zwaar. Ik zag dat jij weer aan het werk wilde om op jezelf te wonen en om een betere omgeving te creeren. Ik heb ook een tijdje op een camping gewoont. Misschien iets voor je om daar iets te huren. Daar is wel altijd een rlxte omgeving en niet super duur.  

[Kannietmeer]

lieve @Annie87 Probeer zoveel mogelijk dicht bij jezelf te blijven hierin. Want iedereen is hier zo anders in. Ad kon ook deeltijd werken tijdens de ontwenning. Of het goed voor hem was zou je ook nog kunnen bediscussieren. Net als bij Tim is dat niet ideaal. Afhankelijk van je klachten kan je beter zelf zo realistisch mogelijk proberen te kijken wat goed is voor jou.
Ik ben nu bijna 22 maanden benzovrij en twijfel nog steeds of het goed zou zijn voor mij als ik een baan zou vinden. Ik word al week als ik aan denk. Op goede dagen zou het kunnen, maar op zoveel andere dagen die minder zijn zou ik mijzelf echt moeten forceren.  

[Annie87]

10 minuten geleden zei Kannietmeer:

lieve @Annie87 Probeer zoveel mogelijk dicht bij jezelf te blijven hierin. Want iedereen is hier zo anders in. Ad kon ook deeltijd werken tijdens de ontwenning. Of het goed voor hem was zou je ook nog kunnen bediscussieren. Net als bij Tim is dat niet ideaal. Afhankelijk van je klachten kan je beter zelf zo realistisch mogelijk proberen te kijken wat goed is voor jou.
Ik ben nu bijna 22 maanden benzovrij en twijfel nog steeds of het goed zou zijn voor mij als ik een baan zou vinden. Ik word al week als ik aan denk. Op goede dagen zou het kunnen, maar op zoveel andere dagen die minder zijn zou ik mijzelf echt moeten forceren.  

Ik zou mezelf ook moeten forceren eerlijk gezegd. Maar je bent wel bezig met het afbouwen van een AD natuurlijk. Ik denk ook dat veel klachten daar vandaan komen. Zoveel schijnt het niet van elkaar te verschillen. Of je nou ontwent van een benzo, ad of ap.... denk wel dat benzo het ergste is.. 

Weet jij hoe het zit, stel ik zou 10 uurtjes per week willen werken? Kan zoiets via het UWV, dat ze de rest aanvullen? Om te proberen? 30 uur gaat me echt niet lukken nu in elk geval...

[Deligaf1]

@Annie87

Als je die stap zou ondernemen om weer aan het werk te  gaan  dan zoude ze ook verder naar toe willen werken om volledig aan de gang te zetten of je moet voor een gedeelte zijn afgekeurd. 

[Cyclad58]

Lieve @Annie87, ik ben niet lang thuis geweest, heb tijdens het afbouwen in deeltijd gewerkt. Na het afbouwen even full time gewerkt, maar dat was te zwaar. 
momenteel ben ik qua werkzaamheden stabiel op 75% (27 uur), ik werk 6 uur per dag en zit nog 2 uur per dag in de  auto. Ik heb een vrij zwaar beroep (ik ben pensioenspecialist) en dat vergt veel concentratie en doet een behoorlijk beroep op mijn cognitieve vermogens. Momenteel gaat het vrij goed. Wellicht bouw ik het langzaam uit naar 8 uur. Wat ik wel soms heb (zoals gisteren): een dag dat het echt niet lukt. Dan werk ik niet, of ik werk thuis. Op normale en goede dagen kan ik mijn uren zonder problemen maken, maar ik moet rekening blijven houden dat het op sommige dagen gewoon minder is. Gelukkig heeft mijn werkgever daar tot dusverre wel begrip voor getoond. 
Mijn (gedeeltelijk) ziekteperiode loopt formeel af op 4 oktober 2020, tot die tijd heb ik nog de ruimte om te bekijken wat het beste voor me is. 

26 september 2019 bewerkt door Cyclad58

[ELL]

@Kannietmeer,

Ik heb hetzelfde als jij. Als ik aan werk denk word ik ook beroerd. Het betekent om 6:15 op, kinderopvang, ‘savonds 17:45 of later thuis. Ook al zou het ‘maar’ 3 dagen zijn, ik denk dat ik na2 weken gillend gek ben. Zo niet eerder. Maar goed, ik was al chronisch vermoeid voor ik aan de benzo ging. Zo ben ik ook burn-out geraakt, ook al werkte ik maar 3 dagen, ik leefde ver boven mijn macht met fysieke klachten. En het werk vond ik echt niet leuk maar door moeheid maakte ik geen switch. 

Wat was bij jou de reden van het overspannen zijn @Annie87? Ook werk-gerelateerd? Jij was voor dat alles helemaal fit toch? Snap dat je dan een heel ander gevoel hebt bij werken. Jij deed iets wat je leuk vond toch? 

Het is idd jammer dat het UWV alles of niks is. Ik heb weleens gedacht aan 2 uurtjes per week dieren borstelen (ik noem maar iets). Maar als je dat kunt kun je ook normaal werken volgens het UWV. 

[Annie87]

20 minuten geleden zei ELL:

@Kannietmeer,

Ik heb hetzelfde als jij. Als ik aan werk denk word ik ook beroerd. Het betekent om 6:15 op, kinderopvang, ‘savonds 17:45 of later thuis. Ook al zou het ‘maar’ 3 dagen zijn, ik denk dat ik na2 weken gillend gek ben. Zo niet eerder. Maar goed, ik was al chronisch vermoeid voor ik aan de benzo ging. Zo ben ik ook burn-out geraakt, ook al werkte ik maar 3 dagen, ik leefde ver boven mijn macht met fysieke klachten. En het werk vond ik echt niet leuk maar door moeheid maakte ik geen switch. 

Wat was bij jou de reden van het overspannen zijn @Annie87? Ook werk-gerelateerd? Jij was voor dat alles helemaal fit toch? Snap dat je dan een heel ander gevoel hebt bij werken. Jij deed iets wat je leuk vond toch? 

Het is idd jammer dat het UWV alles of niks is. Ik heb weleens gedacht aan 2 uurtjes per week dieren borstelen (ik noem maar iets). Maar als je dat kunt kun je ook normaal werken volgens het UWV. 

Ik weet niet eens of ik overspannen ben geweest, twijfel vanaf begin aan die diagnose. Ik viel uit met blaasklachten (vaak plassen, ontstekingen en pijn/gevoel van aandrang.) dat is inmiddels al een hele tijd weg. Ik zit nu echt met de benzo verschijnselen. Voel me inmiddels ook overspannen door alle ellende en alles wat ik meemaak en meegemaakt heb. Dus mijn ziekte is een hele andere kant opgegaan... dat alles of niet vind ik ook vreemd want ik zou best voor een bureau willen werken als inval assistente beginnen met 1 dag per week. Kijken of het gaat of niet...maar dat ga ik wel navragen. Eerst de scheiding maar eens afronden voor zover dat gaat want word daar behoorlijk in tegengewerkt 

[ELL]

Echt bizar he @Annie87, de misleiding die we hebben ervaren. Blaasklachten hebben naar mijn idee totaal niks te maken met overspannen zijn. (Heb zelf zeer veel ervaring met blaasklachten). 

Inderdaad, jammer, alles of niks. Hoop voor jou dat na de scheiding je weer wat verder vooruit komt 

[Annie87]

20 minuten geleden zei ELL:

Echt bizar he @Annie87, de misleiding die we hebben ervaren. Blaasklachten hebben naar mijn idee totaal niks te maken met overspannen zijn. (Heb zelf zeer veel ervaring met blaasklachten). 

Inderdaad, jammer, alles of niks. Hoop voor jou dat na de scheiding je weer wat verder vooruit komt 

Ja omdat er niks werd gevonden wordt het al snel op spanning en psychisch gegooid 

[Cura]

Hallo Annie. Ik ben zelf ongeveer 16 maanden benzo vrij (4mg clonazepam dagelijks voor aantal jaar). Na ongeveer 2 maanden benzo vrij ben ik begonnen met werken. Dit ging stapsgewijs, beginnend met 8 uur per week. Ik heb zelf een fijne ervaring met de bedrijfsarts en mijn werkgever die mij uiterst serieus namen en naar mij luisterde. 

Het werken zelf deed mij goed, en zorgde voor afleiding. Zeker in het begin was het soms erg zwaar. Maar alleen maar thuis zitten was voor mij niet de oplossing. Voor mij is het dus een goede keus geweest om wel te gaan werken. Geef wel duidelijk je grenzen aan. 

Veel liefs en sterkte. 

[Annie87]

20 minuten geleden zei Cura:

Hallo Annie. Ik ben zelf ongeveer 16 maanden benzo vrij (4mg clonazepam dagelijks voor aantal jaar). Na ongeveer 2 maanden benzo vrij ben ik begonnen met werken. Dit ging stapsgewijs, beginnend met 8 uur per week. Ik heb zelf een fijne ervaring met de bedrijfsarts en mijn werkgever die mij uiterst serieus namen en naar mij luisterde. 

Het werken zelf deed mij goed, en zorgde voor afleiding. Zeker in het begin was het soms erg zwaar. Maar alleen maar thuis zitten was voor mij niet de oplossing. Voor mij is het dus een goede keus geweest om wel te gaan werken. Geef wel duidelijk je grenzen aan. 

Veel liefs en sterkte. 

Dankje @Cura, 

ik het momenteel elke week nog zware terugvallen dus lijkt me toch niet handig nog. Ik zou het zo graag willen. Hoeveel uur werk je inmiddels? Ik las je andere bericht en je gaat de goede kant op. Ongelooflijk toch dat het zo lang duurt. 

[Cura]

Ja de terugvallen zijn enorm herkenbaar en frusterend. Ik werk in de thuiszorg en moest soms gewoon braken tussen de cliënt door in de beginperiode. Ik heb mij er doorheen geslagen, of dit de beste methode is vraag ik mij wel af. De spanningen en angsten waren met perioden soms wel erg heftig. Maar nogmaals, alleen maar thuis zitten was voor mij niet het beste medicijn. 

Ik werk inmiddels al ongeveer 9 maanden fulltime. Wel nog met aangepaste werkzaamheden (geen leidinggevende functie, minder verantwoordelijkheid). Dat blijf ik de komende maanden zeker nog doen. 

Als ik het goed begrijp ben je nog niet begonnen met werken, maar twijfel je? Probeer die druk van buitenaf vooral los te laten. Die mensen weten niet wat jij voelt. Voor mij is sporten buiten het werk om enorm belangrijk. Dit verlicht enorm mijn angst en spanningen en maakt mijn hoofd leeg. Ik moet mijzelf soms van de bank slepen maar ben achteraf zo blij dat ik gegaan ben. Misschien is dat een optie voor je als je iets van afleiding zoekt. 

[Annie87]

@Cura ik voel om diverse redenen vooral veel druk om te gaan werken. Had geen vast contract toen dit gebeurde en kan niet rustig beginnen met 8 uurtjes per week. 3 dagen per week zou ik nog niet aankunnen. Erg jammer want ik zou best ergens een poging willen wagen door 1 dag per week te beginnen. Maar wie wil dat in hemelsnaam? De terugvallen zijn heel heftig. Paar weken geleden was het extreem. 3 nachten met 0 uur slaap. Ik dacht echt dat ik ging doordraaien. Ik heb af en toe nog steeds nachten met 0 uur slaap en dan ben ik tot vrijwel niks in staat. Ik weet ook niet wat de juiste balans is. Ik zou graag een baan willen hebben; voel ik me goed dan kom ik, is het helemaal niks dan blijf ik in bed. Het is zo wisselvallig qua symptomen dat ik niks kan plannen, ook privé lukt dat niet. 

[Cura]

@Annie87 Als ik het goed lees ben je nog erg instabiel. Ik vraag mij dan af of een baan wel bevorderend zou werken in je herstel. Misschien zou je de afleiding voorlopig beter kunnen zoeken in sport of hobby. Werken in je huidige staat zou misschien alleen maar voor meer stress zorgen. 

[Cyclad58]

@Annie87, ik heb nog steeds Dat ik af en toe een slechte nacht draai. En heel soms lukt het werken dan ook niet. Dan los ik dat samen met de leidinggevende op. Ik kan dan thuiswerken, vrij nemen en als ik echt ziek ben volgt een ziekmelding. Het blijft een gezoek en soms gaan de werkdagen door onrust moeizaam en dan weer gaat het erg goed. Blijft wat ongrijpbaar. Ik snap jouw bedenkingen heel goed. Je moet wel het gevoel hebben dat je het aan kan, anders moet je er nog niet aan beginnen

2 oktober 2019 bewerkt door Cyclad58

[Annie87]

44 minuten geleden zei Cyclad58:

@Annie87, ik heb nog steeds Dat ik af en toe een slechte nacht draai. En heel soms lukt het werken dan ook niet. Dan los ik dat samen met de leidinggevende op. Ik kan dan thuiswerken, vrij nemen en als ik echt ziek ben volgt een ziekmelding. Het blijft een gezoek en soms gaan de werkdagen door onrust moeizaam en dan weer gaat het erg goed. Blijft wat ongrijpbaar. Ik snap jouw bedenkingen heel goed. Je moet wel het gevoel hebben dat je het aan kan, anders moet je er nog niet aan beginnen

Thx Ad eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat ik het totaal niet aankan. Het is nog te onvoorspelbaar op het moment. Zoals 3 weken geleden nog dat ik 3 nachten 0 uur sliep. Dacht echt dit wordt een opname. 

[Cyclad58]

9 minuten geleden zei Annie87:

Thx Ad eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat ik het totaal niet aankan. Het is nog te onvoorspelbaar op het moment. Zoals 3 weken geleden nog dat ik 3 nachten 0 uur sliep. Dacht echt dit wordt een opname. 

Bij mij was de overweging waar ik het beste aan deed. Thuis kon ik me ook niet goed ontspannen en werken was (al begon ik met 2 uur per dag) een welkome afleiding. Ik heb ook soms nog dat het allemaal te veel is, maar over het algemeen gaat het wel goed genoeg.