Onze h . kamer 21-4-2019

[bolletje]

Zo ik heb een heerlijk paasontbijtje gemaakt voor jullie.

Doorbijter hoe is het gisteren verder met je gegaan? Een beetje rustig in je bolletje?

Eefje en jij? Is het een beetje opgeklaard?

Hier voel ik me nog steeds niet helemaal mezelf. Ik slaap heel veel maar misschien moet ik overdag zorgen dat ik minder prikkels krijg. Afijn ik ben er mee bezig.

21 april 2019 bewerkt door bolletje

[Cyclad58]

Ha lieve @bolletje, wat aardig van je! Ik val meteen aan!

Goed dat je zelf merkt waarin het ligt dat je je wat minder voelt. Doe rustig aan!

Ik kijk terug op 2 heerlijke dagen waarin ik heb genoten van het weer, de fietstocht en het gezelschap gisteren. Goed om op te merken dat me dat weer lukt, onbezorgd genieten van de dingen die gebeuren. 
Nu kon ik vannacht slecht in slaap komen, sliep pas rond half 2, maar zie, het ws 9 uur toen ik uiteindelijk echt wakker was. Niets te mopperen dus. Vandaag weer een mooie zonnige dag. Enjoy it!

 

[doorbijter]

Lieve allemaal,

Hele fijne paasdagen gewenst. Geniet nog even van het prachtige weer.

Wij gaan zo brunchen bij broerlief en vriend. 

Tot snel

[EefjeJ]

Dat ziet er goed uit @bolletje
Gistermiddag ging het een stuk beter gelukkig...

Wat fijn @Cyclad58 heerlijk dat je weer kan genieten, top!

@doorbijter Veel plezier en eetsmakelijk!

Ik ben weer een beetje onzeker....de twijfel is er weer...komt het goed, is dit het wel blablabla... Gisteravond ging ik in bed liggen en ik dacht, hé het is al bijna een week geleden dat ik een zweetaanval heb gehad en nog geen minuut later Bam! Het is soms net als ik ergens aan denk, een bepaalde klacht, dat ik dan juist op dat moment krijg...echt vaag. Maar goed zo'n zweetaanval gaat bij mij als volgt...mijn hoofd gaat prikkelen en wordt warm, dan gaat mijn lijf zweten en hoor ik de omgeving wazig....daarna zakte het weer af....is dit herkenbaar? Soms nog hartkloppingen of trillen, maar nu niet... Verder niet zo best geslapen, ik word er af en toe moedeloos van en vraag me af of dit nog beter gaat worden. Met vlagen voel ik me ook weer zo benauwd en dan moet ik echt mezelf rustig houden, vind dat best beangstigend soms... Nou dat was weer mijn geneuzel

Ik wens iedereen een hele mooie dag!

[Annie87]

Goedemorgen, 

pfff ik heb het heel moeilijk. Mijn man geeft aan dat hij het niet meer weet tussen ons. Ik heb zo vaak geprobeerd uit te leggen wat er aan de hand is en elke keer zegt hij dan; ja ik weet het inmiddels wel.

maar vanmorgen gaf hij ook aan; het is nu al zo lang zo, alles draait om jou en dat je ziek bent en je bent nu van de pillen af en ik zie amper verbetering. 

Vooral die laatste opmerking geeft voor mij echt aan dat hij er nooit echt naar geluisterd heeft, als ik hem iets probeerde te vertellen erover. Of misschien gelooft hij het gewoon niet. Maar ik ben er nog maar 7 weken vanaf en voor deze benzo ellende is dat nog maar vrij kort om iets te verwachten. 

Vervolgens gaf hij ook doodleuk aan dat vrienden ook vinden dat ik het erg veel over mezelf heb. Top. Mensen hebben mij niet gezien in december en januari omdat ik niemand wilde zien omdat ik zooooo slecht was, dat ik het heel naar vond dat mensen me zo zagen. Ik ben niet meer zo slecht als destijds maar het gaat nog steeds niet goed. Blijkbaar kunnen de mensen uit mijn omgeving dat niet waarderen. Ik zal voortaan maar mijn mond houden en liegen. Het is iets waarvan ik wel had verwacht dat het zou gaan gebeuren. Ik heb zo vaak gelezen dat huwelijken en vriendschappen hierdoor sneuvelen. Maar zo snel al... wauw. 

Ik ga maar proberen te denken dat alles vast een reden heeft en dat ik die nu nog niet kan zien...

hoop dat jullie paasdagen beter zijn dan de mijne 

veel liefs 

[EefjeJ]

@Annie87 Wat vind ik dit naar voor je zeg  dit wil en kan je er niet bij hebben... Het gaat nu toch al beter dan een paar maanden geleden? Hij weet toch dat het maanden of langer kan duren? Wat vreselijk voor je... Dikke knuffel en sterkte! Ik vind je een kanjer! Ik waardeer je berichtjes en antwoorden altijd enorm

 

 

 

[bolletje]

Annie heel veel mensen hebben moeite als hun partner iets mankeert. Ze raken dan hun oude vertrouwde wereldje kwijt, dat maakt hen onzeker. Zeker als ze hun vrienden er nog eens bij halen om zich sterker te voelen.

21 april 2019 bewerkt door bolletje

[doorbijter]

@Annie87 heftig dat je man het niet meer weet. Het is ook erg lastig voor onze partners, maar juist van je partner verwacht je de meeste en in ieder geval langstdurende steun. Ik hoop voor je dat hij snel in ziet dat jij je echt wel weer beter gaat voelen. Was hij nou niet degene die vrij had genomen van zn werk om voor jou te zorgen? Tja, en wat vrienden betreft, daar kan ik over meepraten. Ik heb nog maar 1 echte vriendin over waar ik wekelijks contact mee heb. En 2 vriendinnen die ik af en toe spreek of app, maar de rest waarvan ik dacht dat sommige toch echt vriendinnen waren, zijn inmiddels allemaal afgehaakt. T is alsof je nog even een trap na krijgt, terwijl je toch al onderaan dat koord bungelt. Ik heb geleerd dat dat geen vrienden zijn en ook nooit meer zullen worden. 

@EefjeJ niet twijfelen. Het gaat echt al een stuk beter dan een paar weken geleden toch. Klachten komen en gaan, maar uiteindelijk verdwijnen ze. Je bent zo goed op weg, hou dat vertrouwen

 

@Cyclad58 wat fijn om te lezen dat het met jou zo goed gaat de laatste dagen. Je blijft voor mij een topper en verdient het

[Annie87]

@EefjeJ thx, ik weet niet zo goed hoe mijn man er echt in staat. Ik heb vaak het idee dat hij het niet gelooft omdat artsen het ook niet echt kennen. Mijn man is toch een beetje een type; de arts heeft gelijk. Al kom ik met 100 verhalen van mensen die het hebben doorgemaakt. Het lijkt me wel dat hij vooruitgang ziet. Ik zie zelf wel in bepaalde dingen vooruitgang. Voornamelijk lichamelijk. Geestelijk heb ik het echter heel zwaar, maar lees juist dat dat veel zo is in PAWS. 

@bolletje ik weet het. Het maakt het helaas niet minder moeilijk. 

Ben er de hele dag al door van slag. 

Wat mij overigens wel opvalt is dat deze stress anders aanvoelt dan mijn ontwenningssymptomen. Dat klinkt misschien heel vaag. Ik voel me heel rot, maar het voelt anders rot dan de ontwenning. Maar volgens mij hebben wel meer mensen dat omschreven hier. De ontwenning voelt haast als een soort chemische nervositeit en depressie. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. 

[Annie87]

1 minuut geleden zei doorbijter:

@Annie87 heftig dat je man het niet meer weet. Het is ook erg lastig voor onze partners, maar juist van je partner verwacht je de meeste en in ieder geval langstdurende steun. Ik hoop voor je dat hij snel in ziet dat jij je echt wel weer beter gaat voelen. Was hij nou niet degene die vrij had genomen van zn werk om voor jou te zorgen? Tja, en wat vrienden betreft, daar kan ik over meepraten. Ik heb nog maar 1 echte vriendin over waar ik wekelijks contact mee heb. En 2 vriendinnen die ik af en toe spreek of app, maar de rest waarvan ik dacht dat sommige toch echt vriendinnen waren, zijn inmiddels allemaal afgehaakt. T is alsof je nog even een trap na krijgt, terwijl je toch al onderaan dat koord bungelt. Ik heb geleerd dat dat geen vrienden zijn en ook nooit meer zullen worden. 

@EefjeJ niet twijfelen. Het gaat echt al een stuk beter dan een paar weken geleden toch. Klachten komen en gaan, maar uiteindelijk verdwijnen ze. Je bent zo goed op weg, hou dat vertrouwen

 

@Cyclad58 wat fijn om te lezen dat het met jou zo goed gaat de laatste dagen. Je blijft voor mij een topper en verdient het

Thx heftig he, ik weet dat het zo gaat helaas. Ik probeer ook zo te denken, iedereen die ik ga verliezen zijn geen vrienden etc.. gelukkig heb je nog 1 goede vriendin! Mijn man had idd ontslag genomen en eerst nog zorgverlof. Tot nu toe is hij wel een steun geweest. Pfff heftig is dit...

 

[Deligaf1]

@Annie87 

Wat is dit naar voor je.

De erkenning krijg je bij niemand dat het zo heftig is en zo lang duurdt, alleen hier op het forum en mensen die het zelfde mee hebben gemaakt.

Ik liep ook tegen z’n soort situaties aan. Al snel genoeg kwam ik er achter dat er weinig begrip en ondersteuning van je omgeving komt. Dat je onvoldoende ondersteuning krijgt van je omgeving daar kan je weinig tegen doen. Jezelf ondersteunen kan je wel altijd. Ik sprak met niemand niks af of wat dan ook, ik keek wel of het ging op dat moment zo niet dan niet. En als ze dat niet accepteerde dan wilde ik er ook geen woord over horen verder. 

Sterkte!

[Annie87]

6 minuten geleden zei Deligaf1:

@Annie87 

Wat is dit naar voor je.

De erkenning krijg je bij niemand dat het zo heftig is en zo lang duurdt, alleen hier op het forum en mensen die het zelfde mee hebben gemaakt.

Ik liep ook tegen z’n soort situaties aan. Al snel genoeg kwam ik er achter dat er weinig begrip en ondersteuning van je omgeving komt. Dat je onvoldoende ondersteuning krijgt van je omgeving daar kan je weinig tegen doen. Jezelf ondersteunen kan je wel altijd. Ik sprak met niemand niks af of wat dan ook, ik keek wel of het ging op dat moment zo niet dan niet. En als ze dat niet accepteerde dan wilde ik er ook geen woord over horen verder. 

Sterkte!

Thx lief van je. Ik spreek ook niks af hoor. Ik kan nog steeds niks plannen. Mijn man gooit het me een beetje voor de voeten nu, zegt wat moet ik dan doen in die tussentijd. Ik begrijp het ergens wel maar ergens ook niet. Ik dwing hem niet om thuis te blijven. Hij is de hele week al weg, elke avond. En ik zeg er niks van. En ik snap dat, want toen ik in ontwenning was durfde ik echt niet alleen te zijn. Ik snap dat hij ook weer wat tijd wil inhalen, dus elke avond spreekt hij met vrienden af. Ik werd ook boos net, want ik heb het nog steeds heel moeilijk, maar laat hem ook vrij. Afgelopen week was ik behoorlijk van slag omdat een vreselijke ontwenningssymptoom even terugkwam op een avond. Heb een potje zitten huilen en was alleen. Dus ik zei net ook; heb ik jou toen gebeld? Nee, want ik gun jou ook je avondje weg. Soms zou ik willen dat ik er vreselijk ziek uitzag ofzo, het is volgens mij zo moeilijk omdat het niet zichtbaar is. 

[EefjeJ]

2 uur geleden zei Annie87:

@EefjeJ thx, ik weet niet zo goed hoe mijn man er echt in staat. Ik heb vaak het idee dat hij het niet gelooft omdat artsen het ook niet echt kennen. Mijn man is toch een beetje een type; de arts heeft gelijk. Al kom ik met 100 verhalen van mensen die het hebben doorgemaakt. Het lijkt me wel dat hij vooruitgang ziet. Ik zie zelf wel in bepaalde dingen vooruitgang. Voornamelijk lichamelijk. Geestelijk heb ik het echter heel zwaar, maar lees juist dat dat veel zo is in PAWS. 

@bolletje ik weet het. Het maakt het helaas niet minder moeilijk. 

Ben er de hele dag al door van slag. 

Wat mij overigens wel opvalt is dat deze stress anders aanvoelt dan mijn ontwenningssymptomen. Dat klinkt misschien heel vaag. Ik voel me heel rot, maar het voelt anders rot dan de ontwenning. Maar volgens mij hebben wel meer mensen dat omschreven hier. De ontwenning voelt haast als een soort chemische nervositeit en depressie. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. 

Wat jammer dat hij zo denkt...zeker omdat de meeste artsen er geen idee van hebben wat die rotzooi met een mens doet. Heeft hij er ook niks over gelezen of wil hij dat niet? Deze stress kan je er gewoon niet bij hebben, erg kl*te voor je Ik snap wel wat je bedoelt dat het anders voelt... Ik was laatst echt even nerveus ergens voor en toen dacht ik gelijk, he dit voelt toch anders! Welk vreselijk ontwenningsverschijnsel kreeg je terug vd week? Balen is dat dan op zo'n moment, dan denk je echt daar gaan we weer... Ik heb vandaag niet zo'n lekkere dag qua druk in mijn hoofd, spanning e.d Maar ik moet voor ogen houden dat het niet meer zo erg is als drie weken geleden... Al ben ik dan gelijk weer bang dat dat we terugkomt... Lieve annie laat je er niet door uit het veld slaan, je kan dit! En anders kom je hier maar je gal spuwen, je woont dichtbij schijnt

 

[Annie87]

12 minuten geleden zei EefjeJ:

Wat jammer dat hij zo denkt...zeker omdat de meeste artsen er geen idee van hebben wat die rotzooi met een mens doet. Heeft hij er ook niks over gelezen of wil hij dat niet? Deze stress kan je er gewoon niet bij hebben, erg kl*te voor je Ik snap wel wat je bedoelt dat het anders voelt... Ik was laatst echt even nerveus ergens voor en toen dacht ik gelijk, he dit voelt toch anders! Welk vreselijk ontwenningsverschijnsel kreeg je terug vd week? Balen is dat dan op zo'n moment, dan denk je echt daar gaan we weer... Ik heb vandaag niet zo'n lekkere dag qua druk in mijn hoofd, spanning e.d Maar ik moet voor ogen houden dat het niet meer zo erg is als drie weken geleden... Al ben ik dan gelijk weer bang dat dat we terugkomt... Lieve annie laat je er niet door uit het veld slaan, je kan dit! En anders kom je hier maar je gal spuwen, je woont dichtbij schijnt

 

Thx lieve Eefje. Nee hij heeft nog nooit echt iets gelezen en gezien. Ik heb het destijds wel gevraagd en hem dingen toegestuurd zoals de documentaire met dr Ashton. Hij zegt alleen; ja ja ik geloof het nu wel. Maar dan echt op zo’n manier dat ik er niks mee kan. Ik durf nu helemaal niks meer te zeggen, omdat hij aangeeft dat het al maanden alleen maar om mij draait. 

Wel interessant dat je ook aangeeft dat jouw nervositeit anders voelde. Ik ervaarde dat vandaag ook zo. Ik werd heel verdrietig en nerveus toen hij dat zei, maar dat voelde als een normale nervositeit. De nervositeit in ontwenning is zo’n gek gevoel... ik vond het wel interessant om dit te ervaren want daardoor weet ik echt 100% dat ik nog ontwenningsklachten heb. Al was ik daar overigens al wel van overtuigd maar toch....

balen he, als die verschijnselen terugkomen. Ik zeg dat dan ook steeds tegen mezelf; ze komen minder vaak voor en zijn ook minder intens. Herhaal dat continu tegen mezelf om niet de moed te verliezen. 

Misschien kunnen we idd een keer afspreken. Woon redelijk dichtbij. Zal vast een x verfrissend zijn om iemand te spreken die weet wat je doormaakt. 

Dankje Eefje. Ben zo blij met dit forum

[bolletje]

Kanjers zoals jullie weten ben ik ook verslaafd aan alc. zit wel al ruim 9 jaar in de W.A.O. Wettelijk alcohol ongeschikt.

Daar hebben ze ieder jaar een meeting. Ik heb het ook eens hier in mijn huis gehouden, omdat ik een grote tuin heb is dat goed te doen. Een meeting kan hier op dit forum ook georganiseerd worden hé? We moeten het dan wel aangeven. Ik weet niet of ikzelf mee doe maar goed, we kunnen het regelen. Geef maar aan als iemand interesse heeft.

[Annie87]

13 minuten geleden zei bolletje:

Kanjers zoals jullie weten ben ik ook verslaafd aan alc. zit wel al ruim 9 jaar in de W.A.O. Wettelijk alcohol ongeschikt.

Daar hebben ze ieder jaar een meeting. Ik heb het ook eens hier in mijn huis gehouden, omdat ik een grote tuin heb is dat goed te doen. Een meeting kan hier op dit forum ook georganiseerd worden hé? We moeten het dan wel aangeven. Ik weet niet of ikzelf mee doe maar goed, we kunnen het regelen. Geef maar aan als iemand interesse heeft.

Thx bolletje. Is dat eigenlijk ook de reden waarom je aan de benzo’s hebt gezeten? Om van alcohol af te komen? 

[bolletje]

Nee Annie de Lorazepam heb ik vlak voor m'n herseninfarct gekregen en heb die  ongeveer 1 1/2 jaar geslikt. Ik ben beginnen te drinken op mijn 14e jaar.

[Annie87]

Heftig @bolletje

[Cyclad58]

15 uur geleden zei Annie87:

Thx lieve Eefje. Nee hij heeft nog nooit echt iets gelezen en gezien. Ik heb het destijds wel gevraagd en hem dingen toegestuurd zoals de documentaire met dr Ashton. Hij zegt alleen; ja ja ik geloof het nu wel. Maar dan echt op zo’n manier dat ik er niks mee kan. Ik durf nu helemaal niks meer te zeggen, omdat hij aangeeft dat het al maanden alleen maar om mij draait. 

Wel interessant dat je ook aangeeft dat jouw nervositeit anders voelde. Ik ervaarde dat vandaag ook zo. Ik werd heel verdrietig en nerveus toen hij dat zei, maar dat voelde als een normale nervositeit. De nervositeit in ontwenning is zo’n gek gevoel... ik vond het wel interessant om dit te ervaren want daardoor weet ik echt 100% dat ik nog ontwenningsklachten heb. Al was ik daar overigens al wel van overtuigd maar toch....

balen he, als die verschijnselen terugkomen. Ik zeg dat dan ook steeds tegen mezelf; ze komen minder vaak voor en zijn ook minder intens. Herhaal dat continu tegen mezelf om niet de moed te verliezen. 

Misschien kunnen we idd een keer afspreken. Woon redelijk dichtbij. Zal vast een x verfrissend zijn om iemand te spreken die weet wat je doormaakt. 

Dankje Eefje. Ben zo blij met dit forum

Ha lieve @Annie87, wat naar voor je. 

Ik herken hier toch weer veel in. Mijn partner werd ook ongeduldig omdat ze vond dat ik niet snel genoeg herstelde en "dus" niet genoeg mijn best deed. Was het maar zo simpel. Het herstelproces laat zich niet leiden. Uiteindelijk hebben we besloten om relatietherapie te volgen en dat heeft ons enorm geholpen. Het is voor een partner nog steeds heel lastig om het te begrijpen, maar ze kan het nu wel accepteren en er mee omgaan. Ik hoop dat dat bij jullie ook gaat lukken.

Ook de nervositeit is herkenbaar. De angst bij het afkicken noemde ik zelf ook altijd chemische angst. Dat is een heel ander gevoel dan de normale nervositeit die een mens kan ervaren. Het lijkt veel op elkaar, maar het voelt anders. Lastig uit te leggen, maar wel waar. 

Sterkte! 

[Annie87]

1 minuut geleden zei Cyclad58:

Ha lieve @Annie87, wat naar voor je. 

Ik herken hier toch weer veel in. Mijn partner werd ook ongeduldig omdat ze vond dat ik niet snel genoeg herstelde en "dus" niet genoeg mijn best deed. Was het maar zo simpel. Het herstelproces laat zich niet leiden. Uiteindelijk hebben we besloten om relatietherapie te volgen en dat heeft ons enorm geholpen. Het is voor een partner nog steeds heel lastig om het te begrijpen, maar ze kan het nu wel accepteren en er mee omgaan. Ik hoop dat dat bij jullie ook gaat lukken.

Ook de nervositeit is herkenbaar. De angst bij het afkicken noemde ik zelf ook altijd chemische angst. Dat is een heel ander gevoel dan de normale nervositeit die een mens kan ervaren. Het lijkt veel op elkaar, maar het voelt anders. Lastig uit te leggen, maar wel waar. 

Sterkte! 

Thx Ad, 

zo fijn alle herkenning hier. Ja de nervositeit voelt ook anders heel gek maar waar. Dat kon ik gister in het gesprek met mijn man echt duidelijk merken. Ik werd nerveus en verdrietig maar vooral de nervositeit voelde anders aan. 

Misschien is relatietherapie uiteindelijk wel iets om over na te denken. Ik snap mijn man ook wel in bepaalde dingen. Ben redelijk open minded en snap dat het voor mensen die een zieke partner hebben ook heel lastig is, ongeacht welke ziekte dit is. Ik hoop alleen dat ons huwelijk het overleeft. Ik probeer het een beetje los te laten nu. 

Wat fijn dat jullie nog bij elkaar zijn en dat het nu beter gaat dankzij therapie. 

Liefs Annie

[Cyclad58]

1 minuut geleden zei Annie87:

Ben redelijk open minded en snap dat het voor mensen die een zieke partner hebben ook heel lastig is, ongeacht welke ziekte dit is. Ik hoop alleen dat ons huwelijk het overleeft. Ik probeer het een beetje los te laten nu. 

 

Hiermee sla je de spijker recht op de kop! Het is al pure winst dat jij het inziet. Als je partner ook inziet dat jij het proces niet zelf kan bespoedigen en dat hij het niet voor je kan oplossen ben je al een eind op weg!