Spring naar bijdragen

Donderdag 13 december 2018


Lars

Aanbevolen berichten

9 uur geleden zei Kohtje:

Ja @Quinn, het is wel werk, vooral de eerste tijd. Ik ben er zelf zo'n acht jaar lang voor naar NA-meetings gegaan om met hulp van anderen
aan mezelf te werken. Dat werken werd op zich steeds makkelijker, leuker en vanzelfsprekender. Dat werken had twee kanten: aan de ene kant
was het m'n nieuwe manier van leven geworden, i.p.v. te drinken was ik mezelf nu aan het overtuigen en bewijzen dat dat drinken een
idiote manier van doen was en aan de andere kant was dat werken nodig om überhaupt tot deze nieuwe manier van leven te kómen..
Het echte werken is zo langzamerhand wel tot stilstand gekomen, ook al blijf ik levenslang een verslaafde. Maar net als met fietsen zal ik toch
wel allert moeten blijven en (op z'n minst af en toe) moeten trappen om niet om te vallen. Dat gaat welhaast als vanzelf. Maar tóch...

Nooit meer de behoefte om te vallen? 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 uur geleden zei Quinn:

Nooit meer de behoefte om te vallen? 

Niet echt, nee. Maar je weet zelf dat de fietspaden vol met 'val' kuilen kunnen zitten. Dus blijven uitkijken en af en toe weer wat vaart maken.
Maar behoefte? Nee.
Ik begrijp uit jouw vraag dat jij die behoefte nog wel hebt. Je zult ook wel allerlei manieren hebben bedacht en uitgeprobeerd misschien, om die behoefte om
te zetten in iets "nuttigs" en desondanks tóch nog die behoefte aan een ferme slok hebben. Ik weet niet of jij er open voor wilt staan, maar ik heb me
destijds, zoals je wellicht weet, gestort op het 12 stappenprogramma en meetings van de Narcotics Anonymous. Ik had een sponsor die het doorlopen
van de stappen als een soort sport zag... hij bekeek ze vanuit elk mogelijke hoek, daagde ze uit en daarmee zichzelf, en sprak daarover in de meetings.
Hij liet mij ook zo met die stappen 'spelen' waardoor het werken met de stappen een uitdaging werd en ook het delen met anderen werd zo leuk.
Terwijl ik ook maar bij die 12 stappen terecht kwam omdat ik niets anders meer wist. Het zgn. spirituele pad trok me aan omdat ik er niets mee had
en dus naar hartelust kon gaan experimenteren, probeerde de draak ermee te steken, maar ook de helpende kanten eigen te maken. M'n shares daarover
in de meetings zorgden voor hylarische momenten maar openden ook zgn. 'vastgeroeste ogen' en lieten anderen ook experimenteren, niet zelden
met als resultaat langdurig clean kunnen blijven.
Me echt storten op m'n herstel heeft m'n stoppen een voor mij serieuze aangelegenheid gemaakt. Ben er acht jaar met plezier druk mee geweest.
Zomaar een beetje stoppen en alleen even wat herstelwerk doen als ik 'zin in' kreeg leidde altijd tot 'geen zin in herstelwerk' met alle gevolgen van dien.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@lady jane ik prijs de maand maar niet voor het de 27e is, dus laat ik zeggen dat het zeven maanden zal gaan worden. Want inderdaad @Yvonne die 82 bladzijden wil ik liever niet nog een keer allemaal schrijven.

@Kohtje ja, de behoefte is er nog steeds, soms wat meer, soms wat minder, maar nooit helemaal verdwenen. De AA heeft me vooralsnog weinig gezegd, het ligt me niet zo. Al ligt dat uiteraard deels weer aan/in jezelf. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...