Onze h . kamer 12-8--2018

[bolletje]

Karin ik heb Lorazepam gebruikt. Diazepam zou, (wat ik begrepen heb) de ontwenningsverschijnselen van het middel waar je vanaf wilt, wat verzachten. Maar overal waar pam achter staat is erg verslavend, zei mijn Neuropsychiater en moeilijk vanaf te komen.  Mijn psych. was in tegenstelling tot veel andere psychs. heel erg anti pillen en heeft gezegd "wat er ook gebeurd geen pammen meer, nooit meer".

Hypertje wees vanavond maar trots op jezelf dat je je er doorheen hebt geslagen. 100.000,00 mensen beginnen niet aan het stoppen met medicatie. Wij wel, en we slaan ons er doorheen, jij ook meis. Wees maar heel trots op jezelf. Ik ben het in ieder geval wel. Op jou en op Kaar. Jullie zijn superkanjers.

 

 

[karin123]

5 minuten geleden zei bolletje:

Karin ik heb Lorazepam gebruikt. Diazepam zou, (wat ik begrepen heb) de ontwenningsverschijnselen van het middel waar je vanaf wilt, wat verzachten. Maar overal waar pam achter staat is erg verslavend, zei mijn Neuropsychiater en moeilijk vanaf te komen.  Mijn psych. was in tegenstelling tot veel andere psychs. heel erg anti pillen en heeft gezegd "wat er ook gebeurd geen pammen meer, nooit meer".

Hypertje wees vanavond maar trots op jezelf dat je je er doorheen hebt geslagen. 100.000,00 mensen beginnen niet aan het stoppen met medicatie. Wij wel, en we slaan ons er doorheen, jij ook meis. Wees maar heel trots op jezelf. Ik ben het in ieder geval wel. Op jou en op Kaar. Jullie zijn superkanjers.

 

 

Ja daarom wilde ik ook naar de Diazepam ook omdat de Oxa veel pieken en dalen kent. Natuurlijk heeft psych gelijk pammen zijn rotzooi daar ben ik goed achter gekomen toen ging het ook mis. Heb jij de Lorazepam in kleine stukjes afgebouwd? Ik ben zo bang geworden voor alle medicatie en bang om eraf te gaan.

[bolletje]

Ja ik heb  geloof ik met halfjes afgebouwd maar nog veel te snel terwijl mijn psych. gewaarschuwd had, het heel rustig aan te doen.

[karin123]

2 minuten geleden zei bolletje:

Ja ik heb  geloof ik met halfjes afgebouwd maar nog veel te snel terwijl mijn psych. gewaarschuwd had, het heel rustig aan te doen.

Durfde je nog wel naar buiten e.d.? Kreeg je ook van die gekke angsten?

[bolletje]

Bij mij was het niet, wel of niet naar buiten, ik moest. Ik ben alleen en heb geen kinderen, mijn man is 8 jaar geleden gestorven, en 2 1/2. een herseninfarct gehad. Maar ik en m'n diertjes moesten eten, ik moest toch de dingen doen die ik anders ook deed, boodschappen, poetsen, bezoek ontvangen, hopen dat die me konden helpen wat minder pijn te hebben. Mijn angst bestond vooral uit een vreselijk onzeker gevoel. Een gevoel dat hier vaker wordt beschreven. De angst om mezelf te verliezen, m'n diertjes en mezelf niet meer kunnen verzorgen. De realiteit verliezen, en het gevoel iedere dag een stukje meer dood gaan. Ik heb gelukkig nooit andere nare gedachten gehad. Ik heb me wel heel vaak erg eenzaam gevoeld. Niemand die een keer de boodschappen deed of poetste. Tot ik hier kwam en ineens besefte dat al die rotgevoelens te maken hadden met ontwenningsverschijnselen, toen werd het ook minder omdat ik wist dat het over ging. Iedere keer wanneer er weer zo'n moment kwam zei ik tegen mezelf "het is een moment, het gaat weer over." De menselijke geest en het lichaam zijn er altijd op gericht om te herstellen. Hier ben ik van overtuigd en hier hield ik me aan vast. Dwong mezelf dit vaak tegen me zelf te zeggen.

Het slapen is altijd slecht gegaan maar tijdens het afkicken helemaal. Er van balen, boos of verdrietig te worden, kostte me heel veel energie. Toen ik me dat realiseerde en ook wist dat je toch momenten wel slaapt ook al denk je van niet, had ik het er minder moeite mee.

Nu slik ik paroxetine en dat helpt me enorm. Ik slaap erg goed en voel me beter dan ooit ook omdat ik niet meer alleen ben. Ik werk 4 dagen op de dagbesteding en krijg heel veel complimenten over wat ik maak. Meer heb ik niet nodig, mensen om me heen, het gevoel in een groot gezin te zitten. Ik voel me gelukkiger dan ooit. Eerst gestopt met drinken (1 ltr. jenever om de twee dagen) toen gestopt met roken 1 pakje per dag, en toen gestopt met pillen.

Zo nu ga ik ff het journaal kijken.

[karin123]

16 uur geleden zei bolletje:

Bij mij was het niet, wel of niet naar buiten, ik moest. Ik ben alleen en heb geen kinderen, mijn man is 8 jaar geleden gestorven, en 2 1/2. een herseninfarct gehad. Maar ik en m'n diertjes moesten eten, ik moest toch de dingen doen die ik anders ook deed, boodschappen, poetsen, bezoek ontvangen, hopen dat die me konden helpen wat minder pijn te hebben. Mijn angst bestond vooral uit een vreselijk onzeker gevoel. Een gevoel dat hier vaker wordt beschreven. De angst om mezelf te verliezen, m'n diertjes en mezelf niet meer kunnen verzorgen. De realiteit verliezen, en het gevoel iedere dag een stukje meer dood gaan. Ik heb gelukkig nooit andere nare gedachten gehad. Ik heb me wel heel vaak erg eenzaam gevoeld. Niemand die een keer de boodschappen deed of poetste. Tot ik hier kwam en ineens besefte dat al die rotgevoelens te maken hadden met ontwenningsverschijnselen, toen werd het ook minder omdat ik wist dat het over ging. Iedere keer wanneer er weer zo'n moment kwam zei ik tegen mezelf "het is een moment, het gaat weer over." De menselijke geest en het lichaam zijn er altijd op gericht om te herstellen. Hier ben ik van overtuigd en hier hield ik me aan vast. Dwong mezelf dit vaak tegen me zelf te zeggen.

Het slapen is altijd slecht gegaan maar tijdens het afkicken helemaal. Er van balen, boos of verdrietig te worden, kostte me heel veel energie. Toen ik me dat realiseerde en ook wist dat je toch momenten wel slaapt ook al denk je van niet, had ik het er minder moeite mee.

Nu slik ik paroxetine en dat helpt me enorm. Ik slaap erg goed en voel me beter dan ooit ook omdat ik niet meer alleen ben. Ik werk 4 dagen op de dagbesteding en krijg heel veel complimenten over wat ik maak. Meer heb ik niet nodig, mensen om me heen, het gevoel in een groot gezin te zitten. Ik voel me gelukkiger dan ooit. Eerst gestopt met drinken (1 ltr. jenever om de twee dagen) toen gestopt met roken 1 pakje per dag, en toen gestopt met pillen.

Zo nu ga ik ff het journaal kijken.

Mijn man doet eigenlijk alles en dat is ook niet goed maar ik ben te bang en uitgeput door de angst dat het me allemaal niet meer lukt en ik denk dat het en en is. Vind het knap dat je het zo gered hebt. Ik ken al die gedachten en gevoelens die je omschrijft maar vraag me steeds af of het de pammetjes zijn, ik houd zelf de angst ook in stand. Slapen kan ik altijd, het lijkt een soort vlucht voor mij.

Ik kan geen antidepressiva hebben, word er helemaal gek van helaas.

Heel erg bedankt voor je lange verhaal.

[Weegschaal81]

Op 12-8-2018 om 12:21 zei Deligaf1:

Goedemorgen.

Ik heb goed geslapen de klok rond.

We taperen maar rustig weer naar de 4 mg

@Deligaf1 Welk middel ben jij aan het afbouwen?

[Deligaf1]

1 uur geleden zei Weegschaal81:

@Deligaf1 Welk middel ben jij aan het afbouwen?

Diazepam.

[Weegschaal81]

1 uur geleden zei Deligaf1:

Diazepam.

Ok, ik ook diazepam... Ik heb je ook een pb gestuurd.

[Louisa]

Op 13-8-2018 om 12:33 zei karin123:

Mijn man doet eigenlijk alles en dat is ook niet goed maar ik ben te bang en uitgeput door de angst dat het me allemaal niet meer lukt en ik denk dat het en en is. Vind het knap dat je het zo gered hebt. Ik ken al die gedachten en gevoelens die je omschrijft maar vraag me steeds af of het de pammetjes zijn, ik houd zelf de angst ook in stand. Slapen kan ik altijd, het lijkt een soort vlucht voor mij.

Ik kan geen antidepressiva hebben, word er helemaal gek van helaas.

Heel erg bedankt voor je lange verhaal.

Mijn man doet ook alles. Ik doe ook niks meer door de uitputting die steeds erger wordt. Ik vraag me ook af of het de angst is of de pammen? Heb hele rare klachten die je niet zo snel aan alleen angst toe kan schrijven zoals geheugenverlies/problemen. Breinpijn. 

[bolletje]

Misschien als jullie juist iets doen en je ziet dat er niets gebeurd, die angst minder wordt. Probeer het eens. Nu krijgen jullie constant de bevestiging dat je het niet kunt, omdat je je daar op richt. Dat kost echt heel veel energie, een van de reden waarom  je ook zo moe bent. Probeer nu eens deze week een uurtje of wat, verspreid over de dag, iets te doen, dan keer je het om. Probeer er niet de hele tijd mee bezig te zijn want dan blijf je er in hangen, maar probeer er iets voor in de plaats te zetten. Zo krijg je geen zekerheid  maar iets positiefs doen geeft positieve gevoelens en veel meer zekerheid, net zo goed als negatief denken negatieve gevoelens geeft. Niet makkelijk hoor, ik weet het maar het lukt wel.

Een weekje goed? Kom op jullie kunnen het zeker weten.

2 februari 2020 bewerkt door bolletje