Parsifal op weg naar verlichting

[Parsifal]

Sinds 2016 heb ik een vorm van slaapapneu ontwikkeld die niet behandelbaar schijnt te zijn. Waarschijnlijk door het jarenlange gedrink en gerook dat ik al zeker 20 jaar bijna iedere avond heb gedaan uit leegte, verveling en onvrede met mijn leven en mijzelf. En de grap is dat ik tijdens mijn studententijd alcohol ontdekte als 'slaapmiddel' en om mijn depressiviteit weg te drinken. Ik kon op de lagere school al niet meer slapen door de school prestatiedruk en de angst om gepest te worden. Hypergevoelig kind ja.
Sinds enkele weken zit ik thuis, omdat mijn lichaam niet meer wil. Letterlijk niet meer wil; lopen, zitten, nadenken, het gaat niet meer vanzelf en kost moeite. Ik ben op het uitgeputte moe. En mijn maag is dermate van slag dat als ik opsta ik zo naar word, dat ik weer wil gaan liggen. En het meest absurde is, dat ik er bewust op heb aangestuurd. Ik heb het voelen aankomen en ben toch doorgegaan, onder het mom van: dan zal er eindelijk voor mij worden ingegrepen en beslist dat ik naar een kliniek moet. Ook al heb ik lang geleefd met het idee dat ik ieder moment een hartaanval zou kunnen krijgen door mijn zelfvernietigende gedrag en dat dat de 'verlossing' zou zijn

Wat heeft mijn verbazing geschetst, nu mijn maag het niet meer trekt heeft mijn verstand het 'overgenomen'. Zo heb ik nu drie nachten achtereen nuchter doorgebracht. Dat is even geleden! Zonder melatonine, nog van de verslavingszorg, was enig slapen me niet gelukt, maar verder heb ik er weinig last van. Eigenlijk teleurstellend bijna. Is dit nou waar ik al die tijd op hoopte? Waarschijnlijk omdat mijn leven nu weinig meer voorstelt is mijn reactie voor de hand liggend. Wat veel verbazingwekkender is, is dat de apneu mijn slaap niet langer lijkt te verstoren?!

Gek genoeg heb ik wel stevige dorst gekregen door het lezen van de vele posts :-(
Es kijken of ik die kan uitzitten!

[Lika]

Welkom! Fijn dat je er bent. Uitzitten....gewoon doen. Het gaat voorbij. En je krijgt iets terug. Ook ik worstel al een leven lang met angsten en depressie. Nu ik volstrekt helder ben gaat het steeds beter. Stapje voor stapje. Succes!

[Amethist]

Verlichting, dat klinkt goed! Ik ga duimen voor een goede nachtrust Parsival en morgen nuchter opstaan. Lijkt je dat wat? Succes! 

[Gast]

Welkom Parsival, het is nooit te laat om van jezelf te gaan houden en jezelf het beste te gunnen: een nuchter leven . Probeer met jezelf af te spreken, vandaag drink ik niet . Bij ditjes datjes is de dagdraad  is het dagpact waar je je op kunt zetten met medefrummers Voor die afspraak . Dag voor dag . Succes

[kruidenthee67]

Welkom en succes

[Pytje]

Ook ik dacht jaren geleden: dit win ik nooit van mezelf. Ik voelde me alsmaar verder wegglijden in zelfvernietigend gedrag (in mijn geval ook roken en drinken) en ik kreeg het niet voor elkaar om aan die vicieuze cirkel te ontsnappen. IK herken het het gevoel van hoop dat er een "oplossing van buiten" komt. Niet dus....Als ik nu terugkijk zie ik dat ik het allemaal achter me begin te laten. Van het roken ben ik uiteindelijk afgekomen door het gebruik van een pilletje en van het drinken ben ik steeds meer aan het afkomen door het doorbreken van de gewoonte. Het kan!

[bumperjim]

Welkom Parsifal

Ja daar herken ik wel wat in, jezelf naar de vernieling helpen met een oog naar de buitenwereld “doe dan ook wat!” maar er gebeurt maar steeds niks. 

Fijn dat het apneuprobleem nu minder is. Heel veel succes met het vervolg. 

[Tessa1987]

@Parsifal Welkom hier! Ik heb hier ook nog een "groentje", maar het helpt me om hier iedere dag even te komen. De ene dag heb ik tijd om veel te lezen, de andere dag heb ik minder tijd en doe ik in ieder geval mee aan het "dagpact" bij de rubriek "Ditjes en datjes". Zo beloof ik per dag aan mezelf dat ik niet drink. Ik maak iedere ochtend ook een doelenlijstje met kleine doelen en ik voel me een tevreden mens als ik die doelen heb behaald. Natuurlijk is doel nummer 1: NIET DRINKEN! Het begin is moeilijk.. Verandering in je leven is zwaar en moeilijk in het begin, in de toekomst zul je er jezelf dankbaar voor zijn. Succes! 

[Amethist]

En? Trek uitgezeten? Hoe ging het slapen? Ofwel hoe gaat het met je??