Ik ben Nomy

[Nomy]

Ik heb trouwens vanmorgen met mijn moeder gebeld. Was een fijn gesprek. En ze gaf aan dat ze graag ook nog een week op mijn dochter wil passen. Dus heb ik Jelliknek gebeld. En er nog een 2e week aan vastgeplakt. 2 weken detox. Eng. Maar goed. Denk ik (ik die nooit hulp vraagt...). Dus van maandag 18 september tot en met maandag 2 oktober. 

[Lika]

Heel goed

[Klaske]

Goed van je!! Gun jezelf die tijd.

[Nomy]

Het lukt me niet om nu zelf te minderen. Heb wel stappen gezet. Ben mijn netwerk aan het opkalefateren....contact gezocht met oud collegaatjes, koffieafspraken gemaakt, gebeld. Voelt zo fijn. Ik weet nu dat eenzaamheid een grote rol speelt. Confronterend. Gisteren met de voortuin aan de slag gegaan, heerlijk. Ik moet afleiding hebben, ik ben nu ziek thuis, maar is niet echt goed voor me. Geeft me wel tijd. Gisteren met dochtertje naar de huisarts gegaan. Voor de komende weken heeft ze afspraken met de prakijkondersteuner. Ben blij dat ze dat wilt. Ze heeft zo veel mee gemaakt. Doet me verdriet, maar is realiteit. En... volgende week heb ik een sollicitatiegesprek. Zo spannend. Toch uitgenodigd ....uit honderden sollicitanten. Moet fit zijn, kijken hoe ik dat ga waarmaken ( iemand tips?).

Gesprekje gehad (telefonisch) met lieve collega. Eigenlijk zijn er zo veel lieve mensen om me heen.....ik moet gewoon mezelf laten zien.

En mezelf terugvinden, mijn eigen vrolijke spontane zelf.

[Pascha]

Op 31-8-2017 om 08:36 zei Nomy:

Hallo allemaal,

Ik wil me hier graag voorstellen als Nomy, 49 jaar, moeder, lat-relatie. Ik ben sinds ruim 10 jaar steeds meer gaan drinken. Soms wel 3 flessen wijn op een dag. Om allerlei reden, maar nooit een excuus natuurlijk. Een paar weken geleden kreeg ik in bed een paniek aanval, hartkloppingen, bang. Toen heb ik besloten om te stoppen met drinken, omdat ik vermoed dat minderen een utopie is. Intake gehad, medisch onderzoek, gesprekken gericht op cognitieve gedragstherapie. Half september word ik opgenomen voor detox. Mijn baan raak ik kwijt, contract eindigt eerdaags. Heb wel een hypotheek te belalen met nog een kind thuis. Ik slaap slecht, en ik ben na mijn intake eigenlijk nog meer gaan drinken, voel zoveel druk. En ik heb als ik niet drink gewoon lichamelijke verschijnselen (transpireren, trillen, onrustig). Ik verheug me gewoon op de opname (maar toch ook zenuwachtig hierover), geen zorgen overdag over mijn jongste kind. Mijn moeder gaat op haar passen. Helemaal op mezelf richten, even voor niemand zorgen. Egoïstisch, maar zo ontzettend nodig. Mijn vriend ziet het probleem niet zo helaas, drinkt zelf ook veel. Mijn omgeving ook. Dat wordt stevige schoenen aantrekken.

Nou ja, ik hoop hier steun te vinden. En veel informatie. Genoeg te lezen hier. 

Hartelijke groet,

Nomy

Hoi , super van je, heel herkenbaar, na jaren te veel hebben gedronken en al van alles geprobeerd om te minderen ga ik nu ook voor detox en wordt ook in september opgenomen, ik zie er tegen op maar ik zie er ook naar uit! Succes!

[Nomy]

Ha Pascha, kunnen we mooi onze ervaringen delen!

[Nomy]

Mijn vriend wilde het liever niet met zijn ouders delen...maar zijn moeder belde mij zojuist. En ik heb het verteld...wil ook graag dat zij het weten. Vanavond, als ik weer naar zijn huis ga, vertel ik dat aan lief. 

[Nomy]

Ik drink nog niet minder, erg. Lijkt wel een obsessie. Maar ben wel erg bewust. Bewust fout

[Nomy]

Bloemen gekregen van collega's, kaartje van collega, lief telefoontje van collega...pfff. En wat voel ik me slecht en schuldig. Werk aan de winkel!

[smart]

Ach meisje.... pff
Nu nog doordrinken?

Ik lees nogal wat chaos. Hoge eisen, hoge verwachtingen. Moeilijk hulp aanvaarden (?)
Kun je je meer op 1 of 2 dingen focussen?

Hoe gaat het nu?

Goeie raad?.... veel water drinken en volledige overgave aan je opname.... kleine stapjes....

Sterkte!

[Pascha]

Op 8-9-2017 om 15:26 zei Nomy:

Ha Pascha, kunnen we mooi onze ervaringen delen!

Inderdaad Nomy

[Nomy]

Smart, klopt, één en al chaos is mijn hoofd. Mijn hulpverleenster zei dat ik kan leren te mediteren, ademhalingsoefeningen, zodat je gedachten langzamer gaan.... er speelt zo veel.... focussen vind ik moeilijk.... ik heb Crystal Clear ingeslagen.... en inderdaad veel water drinken. En afleiding zoeken. Ik doe mijn best, maar nog niet genoeg. En inderdaad, hulp aanvaarden pfffff.... ik kijk uit naar mijn opname, maar ben er tegelijkertijd bang voor.

Pittig weekend achter de rug, ga ieder weekend naar lief. Daar wil en moet (moet, ik haat dat woord) ook wat mee. Afspraken maken, ben graag bij hem, maar ook thuis.

Deze week ga ik me voorbereiden op mijn opname. Huis opruimen voor mijn moeder, koffer pakken, informatie inwinnen. 

[Muffin1956]

2 uur geleden zei Nomy:

Smart, klopt, één en al chaos is mijn hoofd. Mijn hulpverleenster zei dat ik kan leren te mediteren, ademhalingsoefeningen, zodat je gedachten langzamer gaan.... er speelt zo veel.... focussen vind ik moeilijk.... ik heb Crystal Clear ingeslagen.... en inderdaad veel water drinken. En afleiding zoeken. Ik doe mijn best, maar nog niet genoeg. En inderdaad, hulp aanvaarden pfffff.... ik kijk uit naar mijn opname, maar ben er tegelijkertijd bang voor.

Pittig weekend achter de rug, ga ieder weekend naar lief. Daar wil en moet (moet, ik haat dat woord) ook wat mee. Afspraken maken, ben graag bij hem, maar ook thuis.

Deze week ga ik me voorbereiden op mijn opname. Huis opruimen voor mijn moeder, koffer pakken, informatie inwinnen. 

Ik wens je het allerbeste Nomy. Ik zelf heb ook jaren periodes van (zwaar) drinken en niet drinken achter de rug. Dat niet drinken was wel altijd met hulp van antabuse. Ik heb dan hulp gezocht paar maanden geleden bij psychiater (in het buitenland) want na 3 / 4 dagen zwaar doordrinken werd ik zwaar (en gevaarlijk) depressief. Die heeft mij, buiten medicatie, ook richting AA "gedwongen". In België waar vond ik dit maar niks. Maar in Panama is dit op zijn Amerikaans, (de groep bestaat al sinds 1945, de oudste buiten de US). Is veel spiritueler. In het begin vond ik dit raar, ben echter zoveel ik kon blijven gaan, soms zelfs elke dag. En nu voel ik me daar goed bij, ben nu voor weekje in België maar heb alle dagen contact met mijn groep via whatsapp. En ben nu voor de eerste keer in meer dan 30 jaar een maand alcoholvrij, zonder antabuse.Is nog maar klein succesje maar voel me er wel goed bij, ben relatief gelukkig.

ik hoop voor jou, wat je ook onderneemt, dat je van de verslaving afkomt en terug een normaal en gelukkig leven kan leiden. 

[Nomy]

Dank je wel Muffin 

[kruidenthee67]

'Zelluf doen, maar niet alleen' 

Succes Nomy!

[Nomy]

Dank je wel kruidenthee 

[Nomy]

Wat ik ook wil delen: ben van de week met mijn dochter (10 jaar) naar de huisarts geweest. Ze was vorig weekend zo verdrietig, en stemde toe om hulp te zoeken. Dus de komende weken heeft ze gesprekken met de praktijkondersteuner. Er is ook zoveel gebeurd.... Ik hoop dat dit goed is....ik wil zo niet dat ze later last krijgt van mijn foute keuzes en daden. Ze is zo leuk, lief en slim. En afgelopen maandag heeft ze haar eerste gitaarles gehad, hoop ook dat ze daar iets uit kan halen. Mijn dochter, ze lijkt zo op mij....

[Sophie60]

Goed van je Nomy! Kinderen hebben onze steun zo hard nodig!

[Gast]

Sterkte Nomy, a.s.maandag dus de detox. Supergoed die stap. En wat fijn dat je moeder je zo steunt. 

[Nomy]

Gistermiddag 13.30 uur opgenomen voor detox. Ik was zenuwachtig, wist niet wat me te wachten stond. Eigen kamer met douche en toilet. Relaxte groep, gisteren nog allemaal mannen, vandaag ook een vrouw erbij. Het valt me eigenlijk mee, krijg librium. Rust in mijn hoofd, geen prikkels, geen trek. Maar ook wel duf, dus toch gevraagd om minder librium en kijken wat dat doet. Moet ook wel, want ik heb donderdag een sollicitatiegesprek. Een baan die ik heel graag zou willen, dus duimen jullie voor me? Ik had eigenlijk bedacht dat ik het wel in 1 week moest kunnen, maar het advies is toch echt 2 weken. Mijn moeder is bereid om 2 weken bij mij thuis voor mijn dochtertje te zorgen.

Het is wel een beetje saai, ik zoek af en toe de groep op in de woonkamer, soms zit ik op mijn kamer. Probeer te lezen, ben wat aan het kleuren, soms op de laptop. Eten is gezamenlijk, een dagopening en een dagafsluiting. En een thema uurtje in de ochtend. Vandaag ben ik met een groepje onder begeleiding gaan wandelen, en 's middags ook.

De meesten hier roken, en zien elkaar daarom regelmatig buiten. Soms sluit ik me aan. Verder schrijf ik mijn gedachten op, wat voel ik. Eenzaamheid. Afwijzing. Wat kan ik aan afleiding doen straks thuis? 

Komt vast goed, is pas de 2e dag.

[Reacher]

Hoi Nomy! Ik vind dat je een hele dappere, grote stap hebt genomen! Hoe voelt het om voor jezelf en een betere toekomst te kiezen? 

[Sophie60]

Nomy, wat goed van je, ben trots op je!

[NickyLJ80]

Een grote stap, wat ontzettend knap van je. Twee weken zijn aan de ene kant vast zo voorbij (achteraf gezien wellicht), maar twee weken kunnen ook bijna niet te overzien zijn. Ik hoop dat je een hele goede en stevige basis kunt leggen voor de tijd ná je detox. Een mooi houvast om verder mee te kunnen. 

Natuurlijk alvast veel succes bij je sollicitatie. En ik ben benieuwd of het goed gaat met je dochter, vindt ze de gesprekken met de POH prettig? Goed dat je haar die kans hebt gegeven, ook voor haar is even 'pas op de plaats' waarschijnlijk heel nuttig en waardevol.

[Nomy]

Ik ben hier alweer een week.Het gaat echt meer dan goed. Ik heb totaal geen last van ontwenningsverschijnselen gehad, geen trek. In het begin kreeg ik librium, maar op mijn verzoek is dat heel snel afgebouwd. Ik slaap goed. Eigenlijk bizar. Van het weekend mocht ik met mijn vriend naar buiten. We hebben op een terrasje gezeten, schitterend weer. Hij een biertje, ik ijsthee. Het was gezellig, en ik dacht, zo kan het dus ook.

Mijn triggermomenten zijn dus eenzaamheid en afwijzing. Verveling. En daar ga ik mee aan de slag. Straks een gesprek met de arts voor vervroegd ontslag. Ik heb hier niets meer, behalve controle en het niet kunnen. Maar over een week moet ik dat ook zelf kunnen. Ik heb ook geen gesprekken, die heb ik sowieso 1xweek hier, die staan al gepland. Eerstvolgende pas vrijdag. 

Mijn vriend gaat/wil ook minderen, ben benieuwd. En straks hoor ik meer over mijn sollicitatie. Het was een supergoed gesprek donderdag. Maar er volgt er nog een. 

De groep hier is bijzonder. Wat een bijzondere mensen zo bij elkaar, met elk zijn (verschrikkelijke) verhaal. Ook een reden om weg te gaan, ik trek het me aan, wil oplossen, troosten, helpen. En dat gaat niet en dat moet niet. Eerst ik, dan komt er ruimte voor anderen.

Een fijne dag allemaal, wordt vervolgd...

[Sophie60]

Hey Nomy, goed om van je te horen en wat bijzonder dat je geen ontwenningsverschijnselen hebt gehad. Maar kijk uit straks hoor, als je weer thuis bent....... Hoop dat je goed nieuws krijgt over je sollicitatie!