lady jane

mn leeftijd in jaren ingehaald dus. Hoe is t ermee Jan, nou wisselend bewolkt met hier en daar een buitje eerlijk gezegd. Qua drank, en daarmee bezig zijn gaat het uitstekend en juist daardoor kan ik de dingen die minder gaan best goed aan. Raar om dat zo neer te schrijven, maar het is wel waar. Soms realiseer ik me wel dat ik door mijn probleemdrinken best wat afgevlakt ben in emoties. Dat vind ik lastig. Maar ik ben ermee aan het werk en ik weet wel zeker dat het weer goed komt hoor. En deels komt het ook omdat ik niet heel veel tegenslagen meer heb in mijn leven nu. Aan oogsten, blij en tevreden zijn, momenten van geluk zelfs, daar kan ik wel aan wennen. Kortom, ik mag niet mopperen Jan, thnx

jemig A3, ik had er steeds 6 in mn vorige huis en dan vond ik mezelf al zielig. en die goten brrrr, ik kwam er vaak pas achter als er al lekkage was, bleken de regenpijpen verstopt met rottend blad. Ik word bijna blij nu ik je lees, in mn flatje zonder tuin

zet m op daar Gipsy!

of via meditatie, yoga, sauna, een fakirmatje (googlen), sporten, wandelen voor je naar bed gaat, leren om een gezonde nachtrust te ontwikkelen. Drank helpt met inslapen maar zelden of nooit met goed doorslapen. Ik heb na het stoppen, nog best een poos geworsteld met slapen, en bovenstaande dingen afgewisseld. Nu slaap ik weer als vóór mijn drinkjaren. En dat waren er helaas meer dan die van jou Nickie. Dus troost je, het kan! Maar je moet wel je achterdeurtjes dichtgooien en echt een besluit nemen. En idd hulp zoeken en accepteren. Kom op meis!

goeiemorgen frummers, mooie draad mooie gedachten. ik herken me erin en ervaar hetzelfde als jij PM ik merk ook dat ik gezelschap steeds kritischer uitzoek en nog maar zelden verjaardagen bezoek. En toch mijn wereld steeds uitbreid met waar ik nu iets te helen en te brengen heb. Eenzaamheid ken ik amper, maar oh wat kom ik het veel tegen in mijn werk. Jen noemde het woord zielig, maar ik denk dat dat Belgs is en wij hier meer het woord triest gebruiken. In elk geval is het loodzwaar. En soms denk ik dat er ook een vorm van verslaving in is bij sommigen. Het houdt je in de slachtofferrol en het ligt aan anderen. Maar waar ik werk is ook heel veel niet op te lossen eenzaamheid, psychiatrie, ouderdom, invalide mensen. Moeilijk onderwerp eigen en nog moeilijker om mee om te gaan.

geweest net, diep in dromenland, ben nu op de bank en ga straks naar de sportschool

slaapwel

tekenbeten, die ontaarden in de ziekte van Lyme, kunnen jarenlang je gezondheid ondermijnen, soms tot de dood erop volgt

4 dagen verder Gipsy hoe gaat het?

toch bekruipt mij het gevoel dat je drinken een dag na het overlijden van je maatje meer is dan zomaar bewust weer een glas of twee drinken. Ook dat je je van het forum terug wilt trekken dat zou een teken kunnen zijn van de sociale virtuele "controle" niet aan willen/durven gaan. Jij noemt felle reacties, die zeggen wat over de schrijver dan, maar niet over jou. Dus als je op voorhand daar al op gaat terugtrekken, dan hoop ik dat je echt alert blijft Kipje. je bent hier voor jezelf en niet voor ons, niet vergeten he. succes!

thnx nance en laten we zorgen dat die zin ook verder leeft ik heb er zelf ook wel eens kracht aan ontleend als ik weer eens ten onder dreigde te gaan aan onrecht

klinkt bijna als de hond uitlaten Gerrit ik ga ook naar buiten word een beetje melig hier fijne dag mensen en kracht voor die dat kunnen gebruiken

dan kan het niet 12 years a slave zijn dus, haha. Ook een mooie film trouwens

ik hoef geen gelijk hoor ik twijfel soms aan mijn verstandelijke vermogens maar gisteravond vertelde iemand me dit toevallig en toen hebben we het er even over gehad. en spiritualien die leefden mij spiritualiteit die probeer ik te leven.

spiritualiteit en politiek pffffft en dat op een ditjes en datjes draad bijna net zo erg als over verslavingen diskussieren

andersom rusje gisteren allerheiligen vandaag allerzielen? of heb ik weer iets verkeerd onthouden?

oh oh wat word ik weer traaaaag

oké

Roots? The colour purple? Ik herken de zin ook Jen.

probeer eens ervan te geniet (hihi) overgave heet dat Dribbel een van de moeilijkste dingen in het leven maar oh zo lekker

ik ben bang dat je gelijk hebt Nikcie één week geeft al wat maar niet wat je ervan verwacht. en dan geef je op? dan was die knop nog niet om dus. Bij gebeurde dat vaker op die manier ik zocht gewoon excuses om die drank niet op te hoeven geven. Was bang voor wat ik allemaal moest missen. En was een stuk ongeduld. Nog vaak, maar nu erken ik dat meteen en blijf er bewust van. Dat scheelt al en verandert mijn ongeduld in elk geval in mildheid. Maar je hebt in je drinkjaren je lichaam (en geest) veel geweld aan gedaan Nickie. Ik vind het nog wonderlijk dat het kan herstellen en redelijk snel ook nog. Maar een week is niks natuurlijk. De profi's zeggen vaak dat als je echt denkt te kunnen gaan minderen of zoals jij; alleen in gezelschap drinken, dat je dan een flinke periode op de 0 moet gaan zitten. Liefst een jaar. Dan is je lijf echt ontgift op celbiveau. Je denken en handelen hebben redelijk de tijd gehad om zonder drank te functioneren en een depressie is zo goed als zeker weg. Tenzij die een oorzaak heeft doordat je hersens de goeie stofjes niet aanmaken en dan heb je medicatie nodig daarvoor. Maar onze depressies ontstaan denk ik, toch meer door het drinken en wat dat doet. We gaan dingen uit de weg met drank, die dingen gaan niet weg, die gaan ondergronds juist groeien. Zelf weten we wel dat we het leven niet in al haar facetten leven met alcohol. Dat leren vergt moed en volwassen worden. groei ook geestelijk. Het kan Nickie, maar de knop moet om. Hoeveel tijd jij daar voor nodig hebt, dat weten we niet. Maar je hebt er invloed op, dat weet je wel. succes!

krachtig in kwetsbaar zijn Kastanje dank daarvoor truste

Agnieta en Klaar jullie wenden je hier niet voor niets naar ons wie weet kunnen we/kan ik toch iets betekenen hier?

Ja Wally, en ooit zal ik hoop ik ook die man ontmoeten, staat al jaren op mijn wensenlijstje. Wel grappig dat een leerling van hem in mijn woonplaats blijkt te wonen.