Ik kreeg net bericht van vriendin
ze gaat nu 3 dagen voor een soort
van halve chemo. De kanker zit ook in
haar beenmerg en zonder iets haalt ze
de kerst niet. Ze leeft in een soort van roes
en fam. en vrienden willen haar allemaal nog zien.
Ik had eerst al begrepen dat ze in een terminale fase is,
maar op de training heb ik geleerd dat dit paliatieve
fase heet. Die kan best nog lang duren. Dus mijn
paniek was een beetje voorbarig.
Ik kan nu ook wel wachten met op bezoek gaan.
Goh wat kun je je mee laten slepen he in paniek soms.
Ik ga niet hier steeds verslag doen hoor, maar dit
moest even recht gezet worden.
En reageren hierop hoeft ook echt niet. het is niet mijn
drama, al heb ik soms wel de neiging het zo te ervaren.
De wetenschap hoe kwetsbaar wij allen zijn, ook al lijken
we soms gezond, is wel belangrijk voor me om van tijd
tot tijd bij stil te blijven staan. En te waarderen.
En dan mag ik nu lekker gaan volleyen, heb een
hele goede dag mensen.