elke moeder kan haar kind(eren) wel
eens onder het behang plakken of vervloeken meis,,
dat zegt niets over dat kind of die moeder, maar
soms is het gewoon even zo. En daarna mag de liefde weer
stromen en kun je je ding weer doen. Maar er is niks mis met
een mens dat ook de rotdingen en kanten van het leven durft benoemen.
Pas als je je er bewust van bent, kun je misschien iets vinden om
er anders mee om te gaan. En zo niet dan niet. Dan is dit even wat er is.