lady jane

voor basta en mezelf

het een staat los van het andere basta ik zoek al een uur, dochter kan m ook niet vinden ex zette het ooit op haar FB dus die wordt er ook bijgehaald nu☺ we geven niet op voor we m hebben ik wil m dan zelf ook wel weer eens horen zo mooi idd

blij met tutteldagje thuis nu

nee hoor, juist fijn even terug te kijken hoe veel verder ik nu ben dan toen. en nu wel te durven delen dus. erger is de aanleiding.

studente Fleur en werkelijk niet 1 die niet drinkt het roken baart mij meer zorgen eerlijk gezegd maar dat kan ook een valkuil/overdracht van mezelf zijn.

even toelichten; ik ben vroeger met 2 vriendinnen aan de Lek aangerand door een groep van 5 oudere knullen. Ik heb me rot gevochten en verkrachting voorkomen, maar mijn witte beatlebroek waar ik zo trots op was, was voorgoed vernield. Eenmaal (overstuur) thuis kreeg ik enorm op mijn donder van mijn moeder. Ze vroeg niet hoe het kwam, zag niet mijn schaamte en pijn. 20 jaar later kon ik dit verhaal delen in een therapiegroep, maar het heeft mijn vertrouwen in jongens/mannen destijds echt geschaad. Met die vriendinnen onderling er ook nooit over gepraat, dat was destijds denk ik minder vanzelfsprekend dan nu. Maar nu ik jou lees denk ik dat er misschien niet zoveel veranderd is in basis-reacties. Wat had het fijn geweest als we het wel hadden kunnen delen. Ik weet niet of het iets voorkomen zou hebben want nieuwe ervaringen gaan altijd anders dan verwacht. Maar toch, ik zou misschien me niet schuldig hebben gevoeld. Ik ben nooit meer naar de uiterwaarden geweest.

stel Fleurtje, dat dit 1 ander al eerder overkwam en die had het bij zich gehouden, zou die wetenschap dan iets veranderen? Ik weet uit ervaring dat schaamte rond aanranding en verkrachting zo groot is dat het slachtoffer haast/soms denkt zelf schuldig te zijn. Dat kan niet de bedoeling zijn. Delen is helen (thnx Rudy)

Ik merk Sheila, dat ik in een oude kuil trap; in diskussies probeer ik soms te overtuigen. Het gaat daar niet om, dus doe wat voor jou veilig en helpend is, ongeacht wat ik of een ander schrijft. Als ervaringsdeskundige zou ik je willen zeggen; kijk naar je angst die achter je schrijven zit; daar zit de sleutel om de volgende stap te durven zetten.♥

je hoeft ook niet alles hier neer te zetten, je leert hier selectief te zijn, je kunt toch maar een ding tegelijk en dat kun je hier mooi leren. misschien wat in een ander jasje gegoten om herkenbaarheid te voorkomen, zolang jij dat nodig hebt. Maar juist anderen hier kunnen ook van jou leren. En je schrijft dat mensen wel proberen, dus er is hoop dat ze het leren, ook hier, mits ze echt meelezen. zo niet dan is er dus ook geen belemmering meer voor je.

Dochter om 4.30 u thuis na uitgaan. Ik sliep wat onrustiger in na het verhaal van Fleurtje. Ik overweeg toch wel weer een moeder-dochtergesprek te starten. Ook al zal ze me vinden zeuren. Al is het maar even om mijn onrust van me te delen. Ze drinkt meer dan me lief is soms, heeft beloofd te stoppen met roken, maar zat eergisteren met trillende handen de een met de ander aan te steken en er schoot door me heen; die gaat echt nog niet stoppen voorlopig, noch met het een noch met het ander. Machteloosheid hier dus. Bekeringsneigingen. Loslaten en zennnnnnnnnnn dus, pfffft.

Ik niet Sheila. Als ik niet eerst (kort) had gelezen dan had ik hier nooit durven schrijven. De eerste tijd schreef ik minder open, meer technisch. Later, toen ik doorhad dat bijna niemand meeleest die niet zelf een drankprobleem heeft, durfde ik beter. En hier schrijven mensen die het nodig hadden maanden en soms jaren mee te lezen eer ze de stap waagden. We schrijven onder een nicknaam dus echt herkenbaar hoef je niet te zijn. Ik vertel andere mensen tegenwoordig dat ik hier schrijf. Niemand dat ik weet, heeft hier ooit uit nieuwsgierigheid meegelezen. Maar er zijn wel onbekenden die ik het vertelde mee gaan schrijven. En ook die hebben er baat bij. Persoonlijk denk ik dus dat open mee kunnen lezen, mensen over een drempel kan helpen. Wil ik echt iets persoonlijks delen, dan doe ik dat per pb aan iemand die ik, vrij selectief, daarvoor uitkies. Net zoals ik op een feestje, of gelegenheid vrij selectief ben met wie ik wil praten als het echt ergens om moet/mag gaan. De ditjes en datjesdraad is die huiskamer hier waar je het oppervlakkig kan houden als je dat wilt. En ook daar zijn soms zwaardere gesprekken. Wees selectief in wat je wilt delen. Soms krijg je een half forum over je heen en kan het ook verwarrend werken als het over iets kwetsbaars of persoonlijks deelt. Maar meestal kun je er uit filteren wat jou helpt. En iedereen die hier komt legt wel iets van zijn ziel bloot. Daarom werkt het ook zo goed hier.

Het lijkt mij meer de angst die spreekt Lars. De depressie is waarschijnlijk meer het gevolg van het drinken. Je kunt je issues vergelijken met hen die het erger hadden, maar ook zijn er velen die dronken om minder. Weinig zinvol dat vergelijken dus. Zeker als je vergelijkt om dus niet in de actie te hoeven. Een feit is dat je vele jaren geen onderhoudsbeurten hebt gehad, wat je met een auto wel zou hebben gedaan. Wij hebben ons emotionele wereldje gewoon verzopen en betalen later de rekening. Als je olie ververst komt ook eerst de drab boven. En als het weer helder is loopt je auto weer als een zonnetje. Als jij je shit aangaat, hoe moeilijk en pijnlijk ook, dan heb jij ook je positieve emoties weer. Dat is wat je hier steeds leest van oudgedienden. Ook wij gingen tot het gaatje vaak. En zelfs nu na 7 jaar droog, is het leven vaak niet halleluja. Maar er is gewoon wat er is. Ik geniet wel veel subtieler van kleine dingen. En kan problemen aan voor ze grote issues worden. Dus voor het oog lijkt het leven wat saaier, maar eerlijk gezegd noem ik het meer in evenwicht. Juist voor iemand met Asperger is dat helend. En dat gezuip funest. Ik denk dat je het allemaal wel weet van binnen. Maar dat de angst nog regeert. En een stukje gemakzucht of luiheid misschien? Want net als de grote schoonmaak in huis; als je eenmaal echt begint dan kun je eigenlijk niet meer terug. Dat wil je ook niet als je over de helft heen bent. Doorzetten dus Lars.

sterkte Claartje

truste

Fleurtje wat erg dat dat zo'n meisje moest overkomen! En zou het niet juister zijn de anderen wel in te lichten (met toestemming van haar uiteraard), juist om hen te waarschuwen vanuit een ervaring van iemand als zij? Ik weet van mijn dochter dat er flink wordt gedronken op die festivals en mannen als deze dader hebben een feilloos instinct om hun slachtoffers uit te zoeken. En die hebben meestal al gedronken en zijn daardoor veel minder alert, en wantrouwig helaas. Als ik een paar borrels op had zou ik ook veel eerder in de verleiding zijn gekomen iets aan te nemen. De signalen die ik anders zou hebben, daar had ik dan geen contact meer mee of ik wilde er niet naar luisteren. Alle goede raad ten spijt, één gruwelijke ervaring weegt meer dan tig waarschuwingen. Dit kan niet meer ongedaan gemaakt worden, maar misschien herhaling wel voorkomen? dit is een van de vele angsten van moeders/ouders eng he.

dagdag Agnieta ga goed!

klasse Iet

Blondie dat deze eerste maand de laatste eerste maand mag worden voor je een blijvertje dus.

toppie droppie

Erik, een hele fijne vakantie voor jou!!

Sita, je bent met recht moe hopelijk toch ook voldaan.

nou schijn bedriegt denk ik Nancy maar 5 dagen strandvolleybal doet wel wat met mijn gewicht. Nu maar hopen dat het strandweer blijft/wordt weer.

wow Plof de carriere van een succesvol adber, mooi man! goeiemorgen frummers, vandaag met zus een dag naar de sauna het is 2 weken geleden, helemaal afgekickt dus