Ik voel me diep geraakt hier ben ontroerd van Sha's verhaal, de worsteling, het "maatschap" , de overwinning weer en het inzien van wat je geleerd hebt. Ik denk meis, dat je af en toe zo diep moet gaan, het kan helaas niet anders. En uiteindelijk heb JIJ (in mijn beleving) door die stopdatum al een kreet uitegzonden om hulp, misschien veel onbewuster dan je denkt, maar jouw Snoep kent jou en is alert. trok aan de bel, zoals ze weet dat jij dat ook voor haar zou doen. En ik waardeer het erg dat je je verhaal hier doet Sha, dank je wel. Niwi van jouw posting werd ik erg verdrietig. Ik ken je als iemand die erg graag mensen helpt met jouw ervaringen. Ik vind het triest dat niet de bedoeling, maar de manier waarop nu verkeerd valst bij sommigen. Ik weet van mezelf ook dat wanneer ik me kwetsbaar voel, de toon waarop iets gezegd of geschreven wordt, bij mij helemaal verkeerd valt. En dan duurt het vaak lang voor ik echt naar de inhoud van de boodschap kan kijken en nog langer eer ik er wat mee kan doen. Ik denk dat je ook bij de AA wel eens mensen treft die afhaken op iemand, op iets, of een reden nodig lijken te hebben om weg te gaan, weer te gaan drinken, of een zondebok te zoeken. Ik bedoel daar niet iemand hier mee, ik bedoel dat ook in RL dit soort situaties voor problemen zorgen. maar zowel daar als hier zijn problemen er om op te lossen of bespreekbaar te maken. Virtueel is dat misschien iets lastiger, maar de ervaring heeft geleerd dat je altijd op dingen terug kunt komen. Het forum gaat wel door, met of zonder jou (dat bedoel ik niet rot) dat is de realiteit, drukte, niveau, onenigheid, alles komt en gaat en komt weer, het lijkt wel nodig af en toe. Hier wegblijven op deze manier, houdt het on-af. Kijk als je weggaat na 7 augustus kan ik me voorstellen dat je je jubileum als hoogtepunt neemt, waarop het mooi afscheid nemen is. Maar misschien vergeet je, dat je hier niet alleen komt en hier ook iets te halen hebt. Hier mag je een voorbeeld zijn, kun je raad geven, een buddy zijn, een woestijnvos, je wordt gewaardeerd. misschien niet door iedereen evenveel, door sommigen misschien niet, maar that's life. Hierop afknappen is een reactie van het ego. Heel menselijk, niks mis mee, daar heb ik ook dagelijks last van(, wie niet zou ik haast willen zeggen, of zijn er hier al "verlichte mensen" onder ons? Ik zou je willen vragen niwi, lik je wonden, slaap er een nachtje over en neem pas later een besluit, liefs na de meeting, maar laat het jouw eigen keus zijn. Dit vanavond was dat ook natuurlijk, maar misschien snap je wat ik bedoel. Na onze reacties, zoiets.