Chrissy,
goed dat je even moest stoppen,
niet alles wat je schrijft heeft alcohol als oorzaak,
kijk of je er één of twee uit kunt pakken die daar wel
uit voortkomen en ga die aan. Pak die bloody lamp en
schijn ook op de dingen die je wel goed doet, er moeten
ook dingen goed gaan anders was je er al lang niet meer.
Zoals je nu schrijft dreig je in een depressie te raken en
dat kun je misschien nog afwenden, ik weet het niet.
Misschien was roken en drinken toch teveel ineens, dat
lees ik hier wel vaker. Door de lat te hoog te leggen maak
je ook de haalbare stappen onhaalbaar. Denk klein en wees
blij met elke kleine stap, want samen bepalen ze jouw weg.
En zoek er alsjeblieft individuele hulp bij, steun en een coach,
dat heb je nodig voor jouzelf en voor de kinderen. Schuld en schaamte
zullen je hierbij niet helpend zijn, overboord daar dus even mee.
Angst is vreselijk. Ik voel met je mee en het raakt me.