Welkom hier Mirjam.
Je grootste angst is, net als bij mij destijds,
dat de drank sterker is als jij.
Ooit dronk je niet. Waarschijnlijk voelde je je toen
sterker dan nu, nu je je er afhankelijk van weet.
Maar juist die tijd bewijst dat die drank niets met jou te maken heeft.
Drank is geen duivel, geen persoon die jou dwingt. Drank is een neutraal goedje.
Wij hebben er in toenemende mate misbruik van gemaakt en het meer macht gegeven dat het in wezen heeft.
Dat kan weer teruggedraaid worden, maar het is niet gemakkelijk. Wat tussen je oren zit,
zit je soms (on)behoorlijk in de weg. Die hersenspinsels lijken ook zo krachtig.
Mij heeft Mindfulness erg geholpen om hersenspinsels te laten komen en weer gaan.
Zodra er een weg is zijn er al weer 2 nieuwe. En ze stellen eigenlijk niks voor want de realiteit is altijd anders dan mijn beren op de weg eruit zagen.
Zo ook met drank. Ik blijk prima te funktioneren zonder. Kom mijn verslavingsgevoelige gedrag nog wel tegen en dat ik iets kompenseer, nu vaak met eten, herken ik steeds vaker. En daarmee is het nog niet weg. deels heb ik met therapie veel bereikt en deels leer ik steeds meer dat sommige dingen aan therapie voorbij gaan. Door in het hier en nu te leven (nadat ik het verleden wel degelijk aangegaan ben hoor, dat kun je denk ik niet overslaan), leer ik ook de toekomst klein te houden. Wel wat doelen, soms, maar meer dag per dag. Ik ben zo verschrikkelijk tevreden geworden, dat lijkt wel eens saai. maar vergeleken met de eeuwige ontevredenheid die ik had toen ik nog dronk, is dit een weelde.
Ik heb drank niet meer nodig. Ik wil het niet en ik hoef niet. Doe mij maar een schuimpje:P