tapas

mijn boze poster Hermie dan is het misschien ook goed om juist te blijven als je merkt dat je tegen oude en te bekende patronen aanloopt hier. Dit is misschien wel de plek om daarmee te oefenen en af te rekenen. Je mag je ergernissen en je mening te uiten enzo. hier kan je er veilig mee experimenteren om het anders te doen... maar niks hoeft en alles mag. zo nog even opslomen en dan dit keer toch maar op tijd naar bed!!!

Hermie, ik zal je missen! ik hoop dat je je bedenkt Ja ik had Marjo's berichtje ook gelezen maar doe er niks mee en dat hoeft ook niet. Marjo wil haar eigen keuzevrijheid houden en dat herken ik maar al te goed dat heeft mij ook al die jaren in zijn greep gehouden.. het 'niemand gaat mij vertellen wat goed en slecht voor me is en ik maak dat toevallig mooi zelf uit' is een fase waar je ook doorheen moet ik hoop alleen dat het niet te lang gaat duren. Weer een veel te drukke dag. Morgen doe ik niks noppes nada.. als ik tenminste nog weet hoe dat moet even niks meer met de buurt enzo, heb mijn portie gehad! wat ik wel heel gaaf vind is dat ik een protestfolder heb gemaakt voor de buurt (ze willen hier een tunnel aan gaan leggen voor alleen bussen wat heel veel ellende met zich mee gaat brengen) en ook een poster. Net op mijn laatste rondje zag ik al heel wat van die posters voor de ramen hangen.. en dan ben ik best wel trots ik zal hem zo even hier plaatsen! dank je trouwens Albertina voor je bericht vanmorgen. Stel jezelf een werkdag voor waarin alles mis loopt, je geen overzicht meer hebt en alleen nog maar kan overleven en kan verlangen naar er niet zijn, alles mis gaat en je het liefst alleen maar wilt janken... dat waren mijn gemiddelde werkdagen met af en toe een dag dat ik alles onder controle had (dacht ik) maar waarop achteraf ook weer van alles mis ging... met 3 dagdelen vrijwilligerswerk ben ik nu dik tevreden en houd ik de boel in evenwicht

Poly, alle verslavingen mogen hier voorbij komen, daar zal niemand op afgerekend worden. Alleen hebben we hier het meeste verstand van alcohol omdat dat ons gezamenlijk 'strijd'punt is. Er is dus minder kennis over andere verslavingen oxazepam is hier niet onbekend omdat meerdere mensen het wel gebruiken hier tegen angst en spanningen. Ik gebruik het bv voor het slapengaan, 10 mg als een soort steuntje in de rug om in te slapen en mijn hoofd te laten stoppen met malen. Rudy, mooie zin gebruikte jij gisteravond: het is goed om te getuigen, niet om te overtuigen.. of iets in de strekking daar ben ik het nou eens helemaal mee eens. Ik heb hier nogal een kort nachtje gehad. Teveel in de weer geweest met folders tellen en pakketjes maken maar vandaag kan ik alle stapeltjes gewoon aan de mensen meegeven zonder nog te hoeven tellen enzo. Ik lag er pas om 3 uur in, de nacht daarvoor om 2 uur.. beetje opletten dus!

Fran, wat ben jij hard gegaan de afgelopen tijd! Toen ik je net leerde kennen op dit forum was je zo dwars als wat, overal tegen, snel boos, oef!! en nu ben je volwassen geworden, kies je voor jezelf, en dat vind ik heel mooi om te zien en mee te mogen maken! chapeau girl!!!!

Zo en nou effe uitpuffen, wat een dagen zeg! Mjn hele huis staat vol met drukwerk, 4 folders, ik lijk wel zo'n reclamefolder-verdeelpunt. Vanavond en morgenochtend mogen de mensen uit de buurt hun pakketjes op komen halen en gaat alles in de brievenbussen volgend weekend is er een wijkdag, met een grote schoonmaak, een groenactie (geveltuinen aanleggen, plantenverkoop, grote plantenbakken plaatsen, boomringen beplanten) en een rondwandeling door de wijk waarin de geschiedenis van de wijk aan bod komt. Al die informatie daarover ligt dus nu in mijn huiskamer en moet van daar de wijk in. Ik heb me de afgelopen 2 weken te barsten gewerkt om 2 van de 4 folders vorm te geven, en vandaag op mijn werk 2500 folders gevouwen en nu zit mijn werk er op. Het is me gelukt terwijl er ondertussen allemaal conflicten in de wijk speelden met buurtbewoners die zich gepasseerd voelden, te grote egoos die gekwetst waren, uitspelen van mensen, geniepige acties die ik me weer aantrek omdat ik niet begrijp dat mensen zo in elkaar zitten en zo met elkaar om gaan en zelf doodmoe en prikkelbaar ben waardoor ik het ook niet los kan laten. Het was dus een erg heftige periode!! maar nu is het goed. Mijn verantwoordelijkheid ben ik nagekomen en nu is het aan anderen! Ik heb het hem geflikt zonder er aan onderdoor te gaan!! al zat ik soms op het randje!! joepie! ik ga er maar eens een lekker groot glas ... spa.. op drinken!!

zwammen nou en of! Mona, goed zo!! je hebt het ergste uurtje er bijna op zitten!! nu het volgende uur en alvast lekker met koken gaan beginnen, na het eten is de trek meestal wel voorbij en wordt het makkelijker! zie het als een leuke uitdaging, wie is sterker, de drank of jij! Jij natuurlijk!!!!!!!!!!

peace Ziza, herkenbaar een leven zonder spanningen bestaat niet, wel kan je invloed uitoefenen op die spanningen. Gaan drinken is een manier waarop je met spanningen om kunt gaan maar die werkt niet, ja eventjes, maar daarna heb je er vaak een probleem bij want spanningen gecombineerd met een kater zijn dubbele spanningen en de drank legt je letterlijk en figuurlijk lam. Als je nuchter je spanningen en angsten aan gaat dan word je gedwongen om actie ondernemen, soms moet je ze gewoon uitzitten, soms loop je er van weg, soms ga je ze aan. Je gaat leren wat in welke situatie voor jou het beste werkt en als je dat niet lukt dan kan je op zoek gaan naar hulp of ondersteuning om het te leren Ik ben heel lang een slachtoffer geweest, niemand begreep me, het lag altijd aan anderen, het was de schuld van mijn opvoeding en daarnaast brandde ik mezelf ook steeds af. Ik verwachtte van de mensen om me heen dat ze me zouden redden. Dan is drank een welkome manier van ontspannen en schijt aan de hele zooi hebben. Pas toen ik leerde dat het dus wel mogelijk was om zelf de regie over mijn eigen leven te krijgen en dat als ik niet voor mezelf zorg niemand anders dat zou doen, (en auw wat deed dat pijn!!!! om tot dat besef te komen) kon ik heel langzaam de drank los gaan laten. Het ging toen in de weg zitten want voor jezelf zorgen en drinken paste niet meer bij elkaar. Toch heb ik de drank toen nog 8 jaar nodig gehad voordat ik dat durfde los te laten. Nu doe ik het zonder en verrek, ik blijf staande, ik blijf zelfs beter staande dan met drank en ik groei nog steeds en blijf zelfs doorgroeien. Niet iedere dag is een feestje en dat hoeft ook niet maar uit elke dag probeer ik iets positiefs te halen en elke dag leer ik weer bij. ik WIL niet meer drinken want ik vind het leven veel leuker zonder drank, en dat ik dat ooit zou durven en kunnen zeggen had ik een paar jaar geleden echt niet verwacht! Die ervaring zou ik het liefste iedereen toewensen, dat ook als je van ver moet komen het mogelijk is om zonder drank het leven aan te kunnen. Ja het is hard werken en ja het doet soms pijn maar het is ook fijn om de baas te worden over je emoties, angsten en spanningen.

Ik weet dat ik in een voor 'velen' bevoorrechte positie zit omdat ik niet hoef te werken en ik zou het de hele wereld gunnen om meer ruimte te mogen krijgen om te kunnen doen wat je zelf zou willen. Aan de andere kant loop je met een stempeltje op je voorhoofd, WAO, kneus, profiteur, niet volwaardig en wordt je continue in de gaten gehouden en ben je afhankelijk van de grillen van bv een UWV. Ik zou ook wel graag betaald willen werken, heb dat ook meermalen geprobeerd maar loopt steeds uit in 'knokken om het hoofd boven water te houden om aan alle verwachtingen te voldoen', proberen ergens in te passen waar je je niet thuis voelt, mezelf voorbij rennen omdat ik door al die verwachtingen overspoeld wordt en het tempo te hoog ligt, hoe meer druk er is hoe meer ik het overzicht verlies en fouten ga maken, hoe meer conflicten en onbegrip, paniekvoetbal en uiteindelijk huilend en uitgeput thuis komen te zitten. Ik wou dat het anders was maar dit is het. Nog steeds onderzoek ik of ik voor mezelf zou kunnen beginnen, 2 stapjes vooruit en 1,5 weer terug dus wie weet gaat dat toch nog eens lukken. In het najaar ben ik er enorm op gestrand en sloeg de algehele paniek toe, dat hebben jullie hier ook meegekregen. In het dagelijkse leven word ik snel overspoeld door dingen. Ben ergens heel enthousiast over, zeg iets toe, maar overzie het niet en uiteindelijk kom ik dan vaak in iets terecht waar ik mezelf niet meer in beeld heb en raak 'het' kwijt. Achteraf blijkt het trouwens ook nog een naam te hebben. AD(H)D. Op dit forum merken jullie daar weinig van omdat ik de tijd kan nemen om te reageren, iets op papier kan zetten wat ik weer weg kan halen, afstand kan nemen omdat jullie niet fysiek in mijn huiskamer staan. Het enige wat ik er mee wil zeggen dat het niet zo zwart wit hoeft te zijn dat de een moet werken en de ander lekker thuis mag zitten al snap ik dat het soms enorm oneerlijk lijkt. en waarschijnlijk komt die bericht nu uit de lucht vallen want ben er al ruim een uur mee bezig tussen de bedrijven door

oei, lig ik nog niet in bed zeg, en moet er ook nog uit met de hond!!

Wow, dat is waar ook, je bent vandaag naar Iriszorg geweest! goed zeg!! en fijn dat het een goed gesprek was en je volgende week al bij de verslavingsarts terecht kan! flinke stap voorwaarts Sneeuwwitje!!

Sneeuwwitje ik snap je redenatie helemaal maar het is ook de verantwoordelijkheid afschuiven. Blij dat je je nu meer aan de stoppers optrekt. Ik vind het nog steeds bijzonder om te lezen hoe mensen zich ontwikkelen nadat ze gestopt blijven, het groeit, en blijft groeien en stopt niet meer met groeien en is de groei eenmaal ingezet dan kan je bijna niet meer terug. Dan wil je niet meer terug. Niet dat alles rozegeur en maneschijn wordt maar wel dat er meer acceptatie komt en behoefte om te leren om anders met emoties en situaties om te gaan. Bij anderen zie je langzaamaan een bewustwordingsproces op gang komen, nog wel af en toe uitglijders maar toch ze je iets veranderen, en dan zijn er ook mensen die steeds terugvallen en de stap niet kunnen nemen, die zijn nog niet zo ver. Volgens mij hebben we allemaal deze fases doorlopen en komt er ooit een moment waarop je denkt en nu is het genoeg, nu neem ik mijn leven weer in mijn eigen hand. De een is wat verder op die weg dan de ander en dat vind ik zo leerzaam aan dit forum.

Corinne herkenbaar. Ik krijg ook geen trek van het forum, eerder andersom, als iemand gedronken heeft en zijn of haar ervaringen daarover schrijft dan weet ik weer waarvoor ik het doe. Ik wil mezelf geen pijn meer doen en als ik drink doe ik mezelf pijn en ik vind mezelf gelukkig onderhand de moeite waard om mezelf dat niet meer aan te doen. Kaia, ik ga ook al heel lang geen discussies meer aan met iemand die dronken is, want dat heeft geen zin. Dat werkt wel want niemand belt mij meer 'dronken' op en dat vind ik wel erg fijn

ehm, mosterd na de maaltijd geloof ik is het nou een rooie of een blauwe peugot?

Kom ik weer! Laat elkaar in de waarde en ga de strijd niet aan want die wint niemand. Voer de strijd liever met het leven dan met elkaar. Geef de ander recht op zijn of haar boosheid en hecht er geen oordeel aan Safi en An, jullie zijn allebei moe denk ik en op deze manier doen jullie elkaar onnodig pijn en volgens mij hoeft dat niet. Ieder mens maakt zijn eigen keuze's in het leven en niemand kan een ander opleggen wat ie moet doen. We kunnen alleen uit eigen ervaring spreken. Ik had voor het eerst in tijden vanavond trek, ik ben moe, heb me te barsten gewerkt de afgelopen dagen, er zijn allerlei vervelende gedoetjes hier aan de gang in de wijk die me enorm raken en had vanavond echt zoiets van, bekijk het allemaal, waarom niet! Ik vind deze discussie zelf wat oeverloos, van beide kanten, zowel van de stoppers als van de 'AdBers' Als iemand de fout in gaat doet mij dat pijn omdat ik dat zo rot vind voor diegene, omdat ik dan zelf weer voel hoe naar het is om weer in die spiraal te kunnen belandden, hoe vaak ik huilend op internet heb lopen zoeken naar hulp als ik weer eens tot de bodem van de fles was gegaan. Ik voel ook de machteloosheid omdat je die ander niet voor dat gevoel kan behoeden. Ik houd er zelf niet van om met vingertjes te wijzen van wat wel en niet op het forum mag want alles mag alleen vind ik het zelf wel fijn als het constructief blijft. Als ik iemand wil steunen nadat die de fout is in gegaan dan heb ik daar het recht toe, en dan kan niemand mij dwingen om diegene nog even een extra tik op de vingers te geven. Er zijn stoppers en er zijn minderaars en er zijn mensen die wat langer doen over de strijd. Iedereen is even waardevol en samen voeren we allemaal hetzelfde gevecht. Leren leven in al zijn puurheid, niet meer afhankelijk zijn van alcohol en zelf de touwtjes in handen durven te nemen en verantwoordelijkheid nemen over je eigen leven. Ik doe het op mijn manier en of een ander daar respect voor heeft of niet zal me een rotzorg zijn en mocht het me wel een rotzorg zijn dan onderzoek ik waarom want dan zal er wel een kern van waarheid in zitten omdat het me raakt.

Tjonge ik hoopte hier even een rustpuntje te vinden na alle (privé)conflicten en gedoe-en om me heen de afgelopen dagen maar het lijkt wel of er massaal korte lontjes zijn en er een overgevoeligheidsvirus heerst. Ik ben er klaar mee, niet met jullie maar wel met al die toontjes, vingertjes, kritiekjes die ik momenteel overal tegenkom. Ik houd het maar even op de storm van gisteren en de volle maan van vandaag.

Volle maan!!!

Ik ga toch mijn best doen om te komen, vind het veel te leuk en mijn buurt loopt niet weg. De activiteiten daar zijn vooral sochtends dus dan moet ik ergens in de middag toch wel naar Amersfoort kunnen komen. dus onder voorbehoud meld ik me aan maar beloof nog niks.

Goedemorgen deze morgen. Het lijkt hier wel herfst, harde wind, grijze lucht en zo voelt het ook in het koppie, stormachtig.. nog even lekker tutten en dan werken. Op donderdag begin ik altijd later en werk ik smiddags. Heb het idee dat ik toch nu wel wat last ga krijgen van het afbouwen van de AD, zou ook raar zijn als ik er niks van zou merken maar we ploeteren door en goed idee van je Marjo, dat paadje naast de baggersloot loopt veel lekkerder!!

wow, 2 jarigen GEFELICITEEEEEERD!! en nu naar bed zei duimelot, morgen nog een drukke dag en dan even rust

Tja, dat out willen gaan, dat zal wel blijven denk ik. Pip, morgen weer een verse dag en met jezelf aan de slag, de mate van problemen nooit afmeten aan die van een ander, als ze voor jou zwaar zijn dan zijn ze zwaar punt uit! Maar nu niet weer blijven rondcirkelen in de neerwaartse spiraal, Zoek hulp en/of een coach die je kan helpen om weer stappen te gaan nemen. Safi, na bijna 2 jaar wordt het steeds makkelijker om in het 'drankkot' van mijn ouders te zijn, gelukkig maar! Maar eventjes wat anders, jij hebt het vaak tegen mij gezegd en ik ga het nu tegen jou zeggen.. neem je niet iets te veel hooi op je vork?? 3 vergaderingen, notulen uitwerken, verantwoordelijk voor de galerie, worskhops uitwerken, overdag nog schilderen daar.... klinkt als alles of niets en als een zeer drukke baan. Ik wordt al moe als ik het lees en ik ben ook al een druk typje!! Wat wil je bewijzen? Verantwoordelijkheid kan je ook delen ipv alles op je schouders te nemen. Zometeen loopt het daar als een tierelier en zit jij opgebrand thuis.... even terugschakelen naar zijn 1!! Op zoek naar de balans okee, hond uit, kat mee, en dan de kat weer naar binnen lokken en naar bed!

Houtje ik denk dat op dit moment het enige wat je kan doen voor je dochter is om haar te helpen te accepteren dat de situatie is zoals ie is, zoals je zelf ook al schrijft. In ieder leven komen dit soort teleurstellingen en pijn voor. Je kan niet alles weg maken al zou je dat het liefst willen, dat hoort ook bij volwassen worden helaas. Druppel wat naar dat je je zo angstig voelde. Je hebt het momenteel niet echt makkelijk! sterkte! Ik heb vanmiddag lekker getuft naar het bos met hond samen, heerlijk gewandeld, was prettig! en daarna heerlijk tegen de wind in terug tuffen

ehm, ik heb een pak champignon-groente-mix gehaald en rundvlees, ga ik lekker in de pan aanbraden met een Thaise saus en daar nog wat tahinpasta bij. Lekker groentevleesprutje!! heb ik vast wel trek in na het tuffen

haha, nou, of het allemaal zo goed gaat An, dat weet ik niet hoor. De ritalin zorgt er uiteindelijk voor dat ik niet meer depressief ben maar ook dat ik me niet echt mezelf voel en in de 3e versnelling leef. iets meer rust in de kop en meer onrust in het lijf. Ik kan meer, dat is zeker, ben niet meer zo snel van de kaart, maar aan de andere kant ben ik ook een stuk drukker geworden, flap er soms alles uit, ratel aan 1 stuk door.. tenminste zo voelt het soms. Het evenwicht is nog niet helemaal gevonden

Boos op de alcohol hoop ik An? of boos op jezelf? die depressieve gevoelens, dat is dus precies waarom ik niet meer drink. Oh wat was het leven dan zwart zeg de volgende dag en wat voelde ik me beroerd, die dagen waren echt een straf die ik moest uitzitten. Ferry, fijn dat je wat aan mijn tips hebt gehad en nog fijner dat het contact zich weer hersteld heeft. Zo, ik sta nog steeds in de hyperstand terwijl ik alle klussen die ik moest doen inmiddels gedaan heb. Nog steeds op zoek naar het uit-knopje! ik heb zin om zo te gaan tuffen dus haal zo mijn spartamet uit de schuur en ga naar een wat groter bos, wat verder weg, samen met Tapas. Even wat anders, even er uit!! Succes bij de dokter Rapilos

Water, als er een pilletje zou bestaan waardoor ik sochtends lachend en vrolijk mijn bed uit kon stappen zou ik die ook wel willen Het is goed dat je er mee aan de slag wilt, want zo te klinken zit je tegen een burn-out aan, laat het alsjeblieft niet zo ver komen!! Overlevingsstrategieën werken goed zolang je moet overleven maar als je uiteindelijk gaat leven werken ze niet meer, sterker nog, dan werken ze tegen je. Wat je altijd heeft geholpen wordt je vijand.. maar ja, verander dat maar eens.... want het is ook je houvast. genoeg voor vandaag, moet nog wat dingen op mijn usb stickje zetten en zo naar mijn werk. Tot vanmiddag enne, ik vind het een boeiend draadje tot nu toe. We zijn gezamenlijk aan het worstelen lijkt wel met de grote vragen des levens.