Houtje

Graag wil ik ook nog even reageren op de discussie die Willie aanzwengelde over "wat te doen" in het nieuwe, alco-loze leven. Als je die kriebelende gaten tegenkomt, dat herken ik heel erg. Na mijn scheiding vertelde mijn psycholoog mij dat ik alles 2 x moet meemaken, de zomer, de winter, de verjaardagen, de eerste keer zou het verwarrend en moeilijk zijn, de tweede keer ben je krachtiger en sterker, en realiseer je je dat. Ondertussen heb ik ook nog een verhuizing en huis opknappen ertussen gehad. Toen kwam het stoppen met drinken. Daar gingen we weer, de eerste Kerst en O en N zonder alco, waren erg spannend en bibberig, zou ik het volhouden, de tweede keer wat zekerder (ik kan het !) en nu gaat het "gewoon". Wel heb ik zeeën van tijd over, die ik niet meer kwijt ben aan het verzamelen van drank, tellen van flessen, opruimen van glaswerk, en alsmaar piekeren of ik niet iets vreemds gezegds heb. Wat is daar in de plaats voor gekomen? Echte aandacht voor de mensen om me heen, het zijn er ook veel méér geworden, ook van ADB heb ik veel mensen IRL leren kennen. Ik kan me veel meer focussen op de echte problemen, ook die met de kinderen, en échte aandacht geven en dat merken ze en koppelen ze ook naar me terug. En dat geeft mij weer een goed gevoel. Ik ben nogal een depressief type en ben een intensieve therapie gaan volgen (die anders nooit zin had gehad) daar ben ik twee jaar mee bezig geweest. Vanuit die therapie ben ik weer gaan sporten. En dat is nu bijna drie jaar lang, elke week. Ik leef niet een totaal ander leven, maar ik ga op tijd naar bed, het is zoals BB zegt, ik kan eigenlijk MINDER dan voorheen, maar voel mijn grenzen eerder en zuiverder. Moe betekent slapen. Ik lees weer boeken (ha! de millenium trilogie, in twee weken uit) terwijl dat jaren geleden was. Ik ben eerder óp zonder hoofdpijn en kan gezelliger ontbijten en brood maken voor de kids. En, voor mij het allerbelangrijkse, ik ben nog steeds depressief (helaas) en heb nog steeds migraine (alleen een stuk minder vaak). Maar ik ben mínder depressief en heb stukken minder vaak migraine. En áls ik depressief ben, weet ik dat ik me niet schuldig hoef te voelen omdat het NIET meer door de alco KAN KOMEN want die drink ik niet meer. Ik kan 24 per dag in de auto springen, en dat was eerst niet zo. Soms help ik iemand uit de brand door voor haar naar sport en zo te rijden. En mijn eigen dochter breng ik haal ik altijd zelf. En ik heb een taak gevonden zeg maar gekregen: ik help andere mensen die nog minder ver zijn op dit pad, op deze nieuwe weg, niet óm te veranderen, dat doen ze helemaal zelf. Maar ik mag ze soms een spiegel voorhouden en laten zien wat ze zeggen. Die taak maakt me dankbaar en blij. En die mensen zijn weer blij met mij. En als laatste die ik noem: ik ga een stuk beter met mijn geld om en ben beslist zuiniger gaan leven. Geen eten bestellen, maar máken (en dat geeft ook voldoening) en een verjaardag gaat nu zonder drank maar met heerlijke zelfgemaakte hapjes. We zijn ook veel gezonder gaan eten en ik maak er tijd voor om gezellig aan tafel te eten, met aandacht te koken, te dekken en te eten. Het leven is niet zozeer dramatisch veranderd, het gaat eigenlijk langzamer, bewuster, met meer aandacht. En dat is zeer de moeite waard. Maar dit inzicht heeft me zeker twee jaar gekost, dus gééf het die tijd. En laat over je heenkomen wat er met je gebeurt, de keuzes die je krijgt, en de dingen die voor je neus komen. Ze zijn er, maar je zag ze eerst niet, in de hongerige tocht naar de vervulling van je drankbehoefte. p.s. overal waar hier "je" of "jouw" staat, moet men zoveel mogelijk "ik" en "mijn" lezen, want het enige dat ik oprecht kan doen, is vertellen hoe het MIJ vergaan is. Het is mijn ervaring die ik deel, en iedereen zal dat anders ervaren, hoewel ik ook bemerkt, dat veel ervaringen van lotgenoten parallel lopen (gedeeltijk). Ik durf er nu ook meer over te praten, ook met kennissen, die me dan verbijsterd aankijken en zeggen JIJ? Dronk jij teveel? nou jaaaaaaaaaaaa nooit gedacht. En toch is het zo. En deed ik mezelf, maar ook mijn kinderen, maar ook de grotere kring van familie en vrienden daarmee te kort. Ik ben blij dat ik tot het inzicht heb mogen komen, dat ik niet op de goeie weg was. Dit is wat ik ervan gemaakt heb. En nu ga ik als een speer naar bed ik ben 22 minuten over tijd. Welterusten! * typfout, 23 minuten te laat, sjjsssssssttttt.

Goedemiddag! Ik snap Kirky wel en Tapas ook. Dat is geen gemakkelijkheid van mijn kant, maar ik wéét ook (van de webmaster himself notabene die ik ooit gesproken heb jajaja) dat het forum in populariteit, grootte, drukte en beslag op alle servers min of meer als baby is neergezet en binnen no-time tot een bijna onhandelbare reus is uitgegroeid. Dat is mooi en prachtig, en soms gaat het mis. Volgens mij zit ik met het Houtje-account (daarvóór had ik een ander account) nu ruim 4 jaar hier, ik dacht eerst dat ik de 19e jan. 2006 was begonnen, maar het was de 13e (whatever). Er is in die tijd wel wat misgegaan ja, maar ja, soms ligt ook mijn internet een dag eruit, en kan ik mijn provider moeilijk de schuld geven dat ik weer aan de zuip zou zijn gegaan, omdat ik niet bij het forum kan. Bij wijze van.

Ari, fijne dag! Niet teveel meenemen uit de KL Winkel, ik moet me ook altijd beheersen! En lekker een fris koppie, ik heb er ook zin in!

Hoi en Goedemorgen! Ik dacht ook al: serotonine per ons halen? Maar goed. Ik houd me maar bij mijn medicijnen, het gaat best goed. Ik pieker wel heel veel, over de operatie wel/niet en dat soort dingen. Gisteren voor het eerst met de kinders over gesproken, die willen er niet over praten. telefoon

Haal je dat bij de supermarkt, Bol? Wat kost dat per ons?

Houtje doet ook mee!

TIQ en gen bij alcoholisme ------- Waarom kan een alcoholverslaafde nooit meer 'sociaal' drinken? Er bestaan vele theorieën over - en zienswijzen op - alcoholisme als verslavingsziekte. Soms is men geneigd te veronderstellen dat er evenveel meningen over bestaan, als er hulporganisaties zijn. En dat zijn er helaas nog steeds niet weinigen. Het is daarom begrijpelijk, dat vele alcoholpatiënten door de bomen het bos niet meer zien en blijven hopen op het nooit komende 'later' of op de 'grote medische uitvinding', die hun die genezing zal bieden. Intussen hopen zij dan de nodige kracht en karaktervastheid te kunnen opbrengen om net als hun medepatiënten, het glas te laten staan en zo nieuwe alcohol-ellende te voorkomen. Alcoholisme heeft echter niets te maken met eigenschappen als 'karakter' of 'wil'. Het is in de eerste plaats een lichamelijke ziekte, die voorkomt uit een van de meest essentiële symptomen van deze kwaal: het controleverlies. Dit controleverlies is het 'niet meer kunnen stoppen' met drinken, nadat men zich heeft voorgenomen niet meer dan een bepaald aantal glazen, in een bepaald tijdsbestek, te drinken. Na 1 of 2 borrels/pilsjes (of andere alcoholhoudende dranken), heeft het lichaam een enorme drang naar meer alcohol, waardoor er meestal van alle goede voornemens niets terechtkomt. Dit 'controleverlies' heeft te maken met veranderingen, die plaats vinden in de hersenen. Wat is namelijk het geval? Door langdurig of excessief alcoholmisbruik, dat verslaving tot gevolg had, vormden zich in de hersenen bepaalde stoffen die daar niet meer weg gaan, ook als met geruime tijd geen alcohol nuttigt. Deze stoffen heten 'Tetra-hydro-iso-quinolines', kortweg TIQ's genaamd. Die TIQ's ontstaan uit acethaldehyde, een afbraakproduct van alcohol. Het zijn deze stoffen, die aan het alcoholisme haar verslavend karakter geven. Dat wil zeggen: wanneer men ook maar 1 enkel borreltje /of dergelijke drinkt, deze stoffen weer werkzaam worden en het lichaam zodanig ontregelen, dat het om meer alcohol gaat vragen. Het kan zelfs zodanig zijn, dat de meest sterke 'geest' het moet afleggen tegen de lichamelijke 'zucht' naar datgene, wat in het verleden ook tot opheffing van die ontregeling diende, de alcohol. Bij een alcoholverslaafde of iemand die de verslaving tot dan toe onder controle had, gebeurt in wezen het volgende: 1. De alcohol komt via de mond, slokdarm en maag direct in de bloedbaan. Het wordt door het bloed opgenomen. 2. Dit bloed stroomt op de normale wijze (ook) naar de hersenen. 3. Behalve de onmisbare - en tot alle functies dienende - hersencellen, worden ook de TIQ's door het bloed gevoed. 4. De hersenen geven, via de zenuwbanen, signalen door aan de rest van het lichaam. 5. Het lichaam reageert op de 'van boven' gegeven commando's en zal om meer alcohol gaan 'vragen'. 6. De 'vraag' (zucht) naar alcohol is vaak te sterk om te weigeren en 7. Alle opgebouwde psychische weerstand wordt onderdrukt en de ellende kan opnieuw toeslaan. Er zijn gevallen bekend, waarin tijdens het drinken het bewustzijn van de gevolgen terdege aanwezig was, doch de lichamelijke reacties sterker bleken, dan de verstandelijke redeneringen. Dit geeft aan, dat verslaving een sterke lichamelijke kant heeft en dat lichaam en geest niet altijd in balans zijn. Het proces (de verandering) welke in de hersenen is ontstaan, blijft daar altijd aanwezig. Voor wie niet meer drinkt, zal het nooit meer kwalijke gevolgen kunnen hebben, in de vorm van 'verslavingsverschijnselen'. Maar 'het eerste glas' kan de kettingreactie in gang zetten en de gevolgen daarvan mogen bekend zijn. Natuurlijk reageert iedereen verschillend en individueel op het 'eerste glas'. De één zal direct 'doorzakken', hetgeen betekent dat de TIQ's bij hem bijzonder snel werken. Terwijl een ander soms wel weken of langer 1 of enkele glazen per dag kan gebruiken voor de TIQ's werkzaam worden. Maar ook mensen inde laatste categorie zullen onherroepelijk terugvallen. TIQ's stellen dus altijd de verslavende processen weer in werking en vandaar is 'sociaal drinken' voor een verslaafde of als je wilt ex-verslaafde nooit mogelijk. Wie het tegendeel 'bewijst', bewijst alleen maar, dat zich bij hem of haar geen TIQ's gevormd hebben en er dus nooit van een echte verslaving sprake is geweest. Echter de meeste mensen hebben dit herhaaldelijk uitgeprobeerd en erkennen dat ze wel degelijk verslaafd zijn aan de alcohol. (Deze gegevens zijn ontleend aan een stencil, uitgegeven door het Bureau voor Alcoholverslaving, Zeestraat te Den Haag

Omhoog met die keukenwekker!

Katje, Lees het verhaal van de TIQ's bij "Thema's rond alcohol". Dat zal je veel duidelijk maken. Je lichaam stelt zich nu in op "morgen krijgen we weer wat". Dat moet je doorbreken, door ook die éne dag niets te nemen. Misschien kan de keukenwekker (tips en adviezen) je daarbij helpen. Ik spreek vanuit mezelf, die twee dingen hebben mij goed geholpen. EN het lijstje van de ADB-training met korte termijn voordelen en lange termijn- nadelen. Ik haal die genoemde onderwerpen even voor je omhoog.

Goedemorgen! Even bij de neus grijpen voor ze wegglippen: Kohtje: mooi. BB: Ik zie de AA ook wérken, en ook al ben ik stronteigenwijs (da had je niet gedacht hè) en ben ik het met een aantal dingen niet eens, is het toch fijn om 's maandags erheen te gaan en te "delen". Inmiddels ben ik met wat mensen aan het mailen, en dat is dan weer "mijn ding". Zo krijgt iedereen het goede op zijn eigen pad, als je oren en ogen maar openhoudt en de deur van je huis openzet op het moment dat er Wijsheid aanbelt. Marjo: Het werk dat je vorige week beschreef is goed voor je en down-to-earth, maar er is méér nodig. Ik zal het maar hard zeggen, maar ik bedoel het goed: wat voor herinnering wil je dat je kinderen straks van je hebben? We (ik ben ook moeder) willen toch een stabiel, warm nest bieden. Ja, het is niet eenvoudig. Maar dat is geen reden om van je verantwoordelijk weg te fladderen en jezelf teveel ruimte te geven. En dat is jouw valkuil, en dat weet je zelf. Vrouwe Jeuzel neemt het dan over. Grijp jezelf bij kop en kont, en zoek hulp! Voor mijn part kom je een weekje hierheen. Je bent welkom. Meer dan welkom. En het is hier erg down-to-earth. Lieverd, ik ken je als een waardevol, warm mens. Dat blijf je natuurlijk ook! Maar het zou mooi zijn, als je je goede eigenschappen in deze tijd kan uitbuiten en sterker maken. En dan bv. op woensdagmiddag of een andere vrije middag of vrije dag bij verrassing je kinderen halen en iets leuks gaan doen.

Hoi allemaal, Ik ben weer bijgelezen (nou ja vandaag en gisteren dan). Vandaag een rustige dag, na twee dagen moeilijk en gepieker heb ik als een roos geslapen. Nu ga ik in de AKTIE nog een paar kleine dingen doen. Tot later! Wel met snowboots voor de kou en zo. Gisteren allemaal Kerstspullen gekocht voor 2010 voor 50%. Gaat de zolder op en stoort niemand. Het zal toch wel weer kerst worden dit jaar? .

Ik begrijp dat ik de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van brood en vissen ook op mijn kleine monstertjes heb toegepast! (6 van die pubers, non merci!) Geeft niet, ik kan er gerust om glimlachen. En mijn moeder, tja, die is er niet meer. Vriendinnen smeden al plannen, zo lief. Ik krijg een pb-tje van een onbekend iemand, zo lief. Terwijl ik nu echt niet in de piekerstand sta, maar gewoon aan het werk ben. Da's nl. goed voor een mens. En ik ga zo koken, mijn hemel, ik heb maar 500 gram gehakt, dat wordt miezemuizen met 6 vraatzuchtige pubers. Ik had niet de bedoeling om iets te droppen en uit te loggen, maar moest het gewoon even kwijt. p.s. Bolletje, maak je geen zorgen, dat doe ik voorlopig ook niet. Het is niet een zaak van mórgen! Er komt nog uitgebreid overleg met de huisarts en psychiater aan, hier wordt duchtig over gesproken voor ik een knoop doorhak.

Ik ben niet zo vrolijk terug uit het ziekenhuis. Ik had geen goed bericht van de neuroloog. De vernauwing tussen C6 en C7 (van de opening tussen de wervels) waar de zenuw van mijn li-arm door heen moet, is niet verbeterd. Oftewel die zenuw zit nog steeds hartstikke klem. En zo voelt het ook. Alle prikken, blokkades en cortisonen hebben geen flikker geholpen. Er is nog één optie: OK. Ik mag een maand nadenken over een operatie en moet 8 feb. voor een gesprek naar de neurochirurg. Het is een redelijke routine-ingreep, dat is het niet, maar 5-6 dagen minimaal ziekenhuis !!!!!!! en minimaal 2-3 maanden intensief revalideren. OF accepteren dat ik de rest van mijn leven morfine moet gebruiken, ik ben er nu mee gestopt dinds maandag een paar dagen maar het is onhoudbaar. Ik slaap ook beroerd en jank de halve dag. Overprikkeld dus van de pijn. En vaak helpt het niet eens meer. En alsmaar méér vind ik ook niks. Haha ben je net van de drank af, kun je naar de Morfine Anonymous . Maar hoe laat je een huishouden met één moeder in godsnaam een week alleen? En dan nog, die pijn erna, en dat revalideren, wie gaat me rijden, wie doet boodschappen, zorgt voor het eten DRIE MAANDEN LANG? En waar laat ik mijn kids 6 dagen lang? Ik kan het nog niet bedenken. Dus ik laat het maar even voor wat het is. Ik zet het probleem maar gewoon in de hoek. En ik ga nu wat anders doen. Morgen moet ik weer cursus geven, en dat leidt De Mensch een beetje af. Verder lekker koken bedacht ik me, en zometeen nog even op Den Fietsch naar buiten. Voort! AKTIE!

Volhouder

Nou beste mensen GOEDEMORGEN ik zit in het internetcafé van het ziekenhuis. Nog geen koffie op, dus zometeen op zoek! Het heeft hier ook weer gesneeuwd, niet veel maar gisteravond was het al spekglad, dus een laagje sneeuw erover is dan wel gevaarlijk. Ik heb om half 8 de carpoolkids opgehaald en naar school gebracht en toen maar doorgereden naar het ziekenhuis (in dezelfde plaats) 250 meter verder....en daar was ik om 8.10 terwijl ik om 9.45 een afspraak heb. Maar naar huis rijden heeft ook geen nut. Er staan hier 8 prachtige pc's, met vrije internettoegang, wat een luxe! Ik hoop dat iedereen veilig aankomt vandaag ik schrok wel gisteravond dat de files rond Amsterdam er om 01.00 nog stonden.

Ja, zo is het. En nu ga ik wat op mijn smoel smeren want die voelt kurkdroog (is het ook) en over 5 minuten heb ik een afspraak met iemand hier (waarmee het gelijk van BB alweer bewezen is ).

Vie, Je zou heel goed gelijk kunnen hebben. Ik wéét het dus niet. Ik weet wél, wat BB zegt, dat dat waar is, dat je overal wat van leert.

Wat ik hiervóór schreef over de discussie stoppen/minderen geldt ook voor de discussie over depressies van gisteravond. Iedereen moet doen wat hij of zij goed acht, maar ik heb 99% hetzelfde meegemaakt als Anna, en ben met veel geknok, therapie en medicatie nu een stuk verder dan ik 3-4 jaar geleden was. Ook ik vind het leven niet gemaakt voor de lol. En soms in deze donkere maanden denk ik ook "geef mijn portie maar aan fikkie". Maar ik heb wel geleerd, dat ik dat meestal niet zonder reden zeg. Dat ik een gedachtenschema kan maken, waarom ik bij die gedachte kom. Alleen leven voor mijn kinderen, dat deed ik vroeger ook. Het waren mijn touwen en ringen waar ik me aan vasthield. Wat ook inhield dat bij direct wegvallen van kinderen of zo iets dergelijks vreselijks, ik geen nut, functie of wat anders zou hebben en dus zou willen ophouden te bestaan. Dat is toch echt wel veranderd. Ik heb heel wat taken, vrienden en andere rollen gekregen. En dat heb ik voornamelijk zelf gedaan, ja, met therapie, hulp en medicijnen, maar met vooral strijdvaardigheid, overlevingsdrang en nieuwsgierigheid. Waarom leven anderen wél ongevraagd door? Dat soort zaken houdt me overeind. Ik lees weer meer. Heb een goeie krant genomen. Praat erover. Een ander heeft zijn of haar eigen ding, muziek, boeken whatever. Ergens ligt de sjeu van het leven. Maar je moet zelf op zoek. Wat Tapas altijd zegt, ben ik het roerend mee eens. Voor mij is dit forum een oefenplek (geweest wellicht?) voor het echte leven. Ook Bambam, haar veranderingen, nieuwe inzichten en begrippen kan ik onderschrijven. Niets is het waard om te gaan drinken. (dit is even een ongenuanceerde greep, voor iedereen zich in zijn kuif gepikt voelt. En dáár heb ik dus geen zin meer in!)

Goedemorgen! Ik heb al een paar dagen amper gelezen dus ga alleen ad hoc wat zeggen Het is heel tegenstrijdig. Het forum is me zeer, zeer dierbaar omdat ik hier bijzonder fijne mensen heb leren kennen. En zeker in het begin, met het stoppen met drinken, heb ik hier veel steun, begrip en warmte gevonden. Maar (nu ga ik meteen analyseren, sorry daarvoor terwijl ik niet bijgelezen ben...), als ik 's avonds nog even inlog om kwart over tien of zo, even kijken hoe de vlag erbij staat, en ik moet 683 berichten lezen, dan denk ik tegenwoordig sneller "laat maar". En dat vind ik onaardig van mezelf, omdat ik daarmee de mensen die nú aan het ploeteren zijn, niet de nodige ondersteuning geef, waarvan ik eigenlijk vind dat ik dat wel moet doen (als ik het kan hè). Hoe komt dat nou? Veel problemen die hier voorbij zijn gekomen de afgelopen jaren, waren weliswaar niet direkt alco-gerelatieerd (wat een woord toch) maar hadden zijdelings er toch mee van doen. Je leven verandert, hoe ga je daar mee om, je emoties zijn er weer (heel fijn en ook heel vreselijk en erg pijnlijk soms)... en dat soort berichten, maar ook berichten over verloren relaties, omgaan met kinderen, werk, of verloren werk, zijn de onderwerpen die MIJ aanspreken. Na 4 jaar en een paar maanden (ik ben in jan. 2006 met een andere nick verder gegaan) op het forum, ligt het misschien aan mijzelf, dat ik niet meer de moeite neem om alles te lezen en eruit te halen wat antwoord behoeft. En sommige discussies waar ik me voorheen vól instortte (en dat is heel wat, hoor) zoals stoppen of minderen, zijn voor mij een gepasseerd station, ik bemoei me er niet meer mee. Het gaat té vaak niet meer over de inhoudelijke kant van die discussie, die best zinvol is, of kan zijn, maar om de gepersonaliseerde toon van de berichten, mensen die op hun teentjes getrapt zijn, elkaar bij voorbaat al bijna veroordelen, nee, ik kan geen dag, tijd of nummer van een bericht noemen, maar dit is mijn idee) en daarmee gaat de funktie van de discussie verloren.

Ook goedemorgen iedereen. Beetje lang geslapen, morgen moet het ritme er weer in! Kon gisteren niet slapen, heb Zwartboek nog gekeken, en toen nog die film van Hitchcock het laatste stuk. Ongelofelijk toch, hoe spannend met weinig locaties, in zwart-wit, helamaal niet saai. Maar ja om half 2 lag ik nóg wakker. Toen nog even gaan lezen dan maar. Dat heeft geholpen gelukkig.

Woman ligt nog te slapen dus: Nou Meiske dan kopieer je de lijst even en zet je jezelf erbij. Ik heb het nu even voor je gedaan. Woman Alaine Houtje Jane4 Isa Valentine Alf Albertina Dar Coco Jacc Macha Ari Witte Rapilos Alberto Meiske

Kom op Alf, Ik ben onderweg in een Douche-Inn even erafgesprongen en gedouched, gefeund en nieuw make-up op gedaan dus.....doe dat ook en niet brommen joh! Jij bent ook fris en fruitig en een KEI dat je je eerste K&O&N zonder alco hebt overleefd.

Jane, Bedankt voor de bitterballen gisteren! We gaan langzaam naar de stal glijden..... Maar in de stal/schuur/shed gaan de vrijwilligers al aan de slag voor de volgende feestdagen de Pasen of zo! Dames en heren....hoeveel mensen hebben de rit nu uitgereden wil ik eigenlijk graag weten? Wie heeft er een lijstje bij de hand? Woman, als jij dat morgen nou even maakt, heb je nog wat te doen naast al dat dansen . Zie ik jullie volgende week op het ijs? Op de schaats?

Thee en anderen, Valium is wel degelijk een pam, en wel een hele sterke die lang in je bloed blijft nl. diazepam (de stofnaam). Kijk er mee uit, als je het 's avonds neemt, zit het 's ochtends nog in je bloed en beinvloedt o.a. je rijvaardigheid dus ook je reactievermogen. Albertina en Tapas, Ik kan het hier ook even niet zo vinden maar dat heb ik wel vaker en het komt vanzelf weer terug. Het is een golvende beweging altijd. Zoals....het hele leven.

Kijk, daar gaat het dus NIET om. Ik had het wel gelezen, maar ik trek het in groter verband. En nu ga ik ga naar héle grote verband, nl. het wereldnieuws! Fijne avond verder allemaal!