Lynn46

Hey Pluisje, Ik heb dat ook elke keer als ik een stapje afbouw, het gevoel dat ik moeite heb met ademhalen en dat dat niet meer vanzelf gaat, heel eng en vervelend is dat! Wat dan wel een beetje helpt is yoga, ademhalingsoefeningen en ook af en toe voorovergebogen zitten, dan ga je door de flanken ademhalen en dat gaat makkelijker. Het gaat er niet mee weg (bij mij toch niet) maar geeft even soelaas... en verder proberen met andere zaken bezig te zijn, want ademen doe je toch... veel sterkte!

Tintelingen heb ik ook, vooral in arm en hand, alsof je hand of arm 'slaapt'. Niet teveel bij stilstaan, gaat ook weer weg...

Hey Karel, Ik merk zelf dat ik wel wat lichamelijke verschijnselen heb sinds ik 1 a 2 maand op Lorazepam zit, die wel sterker worden bij het afbouwen maar die daarvoor ook al bestonden. En die ook heel verschillend zijn van de afbouwklachten die ik heb/had van mijn cold turkey van Flurazepam, hoewel het soms lastig is om daar het onderscheid in te maken. Maar zou het niet kunnen dat dat 'tolerantie-verschijnselen' zijn, en dat wij die ook op een hele lage dosis al hebben door dat kindling-effect? Ik denk dat ons lichaam gewoon 'allergisch' reageert op de benzo. Ik kan natuurlijk niet weten wat jij voelt, maar voor mezelf denk ik dat alle klachten pas weg zullen zijn nadat ik volledig ervan af ben. Moet eerst nog lukken, natuurlijk...

Wat goed van je dat je dat toch hebt gedaan! Applausje voor jezelf!

Hey Pluisje, Ik herken dat zo goed, het gevoel dat je je brein om zeep hebt geholpen, maar dat klopt echt niet, hoor! Ik had dat gevoel ook nadat mijn huisarts mij Cold Turkey had doen stoppen met benzo die ik al jaren nam. Heb bijna alle ontwenningsverschijnselen gehad en zo erg dat ik niet per dag maar per minuut 'overleefde'. Nu 8 maanden later ben ik nog niet helemaal de oude maar echt zoveel beter! Ik heb nog wat lichamelijke ongemakken maar ik functioneer weer, kan weer werken, afspreken, genieten van het leven... Helaas moet ik nu weer ontwennen van Lorazepam, heb ik maar kleine dosis van geslikt, gelukkig! Maar nu weet ik tenminste dat dat allemaal voorbijgaat en dat je brein echt wel herstelt, het vraagt alleen tijd. Maar komt echt goed!

Hey Bolletje, herken ik helemaal: blij dat je je dag nuttig kan besteden maar dan wel opletten dat je niet helemaal overprikkeld raakt. Moeilijk evenwicht soms, maar fijn dat het kan! En dat moeilijk ademhalen heb ik ook bij momenten, gaat idd ook weer over, zoals met alles: ook dat gaat weer voorbij... Ik kan me jou zo voorstellen als ik dit lees: een kwiek vrouwtje dat op haar scootmobiel door de straten racet, poes op de schoot en hond achterop, de mobiele brigade op weg naar de dagbesteding, go get them!

Super gedaan, Vechter! Je bent je naam waardig! Ik hoop dat je snel let volle teugen kan fenomeen van je benzovrije leven

Hey vechter, ik ken jou nog niet, maar ben wel nieuwsgierig waar jij ergens zit in het proces en hoe het bij Jou lukt..

Waw, Wilhelmina, knap van je! Je gaat erdoor komen hoor! Ik duim dat je je snel beter voelt!

Ja, die GGZ hebben je ook al wat aangedaan, he! Dat kan je jezelf niet kwalijk nemen, want natuurlijk doe je alles waarvan je denkt dat je beter wordt...maar nu hoeft dat even niet meer, geef je lichaam maar wat rust inderdaad. Gelukkig was alles goed bij de bloedtest, dat is ook al een geruststelling! En kan je mentaal een beetje ontspanning vinden? Heel veel rust en beterschap gewenst!

Oh, dat is echt wel heftig! Maar wel logisch, he, dat je lichaam even niet meer meekan, na alles wat je hebt doorgemaakt. Ik heb zelf na een lange periode van stress ook eens een tijd last gehad van hevige vermoeidheid (had zelfs spierpijn in mijn armen als ik mijn haar had gefohnd) en toen waren mijn bijnieren uitgeput: heb toen een kruidensupplement gekregen dat heel goed heeft geholpen... dus misschien toch maar eens een check-up bij de dokter? Heel veel sterkte en geef je lichaam vooral tijd en rust, komt goed!

Hey Pluisje, Dat doordraaien ken ik niet of ik begrijp niet helemaal wat je daarmee bedoelt, maar ik heb zelf ook al zoveel rare verschijnselen gehad, soms voor enkele dagen, soms enkele weken, om te verdwijnen en weer plaats te maken voor andere rare verschijnselen die ik niet echt kon benoemen... soort gefladder in de buik, inwendig trillen in hoofd en romp alsof ik een centrifuge ben, in mijn slapen gevoel alsof ik zuurtjes eet, in mijn lijf gevoel alsof ik onder hoogspanning sta... je kan het zo gek niet bedenken. Maar het zijn gewoon ontwenningsverschijnselen, die komen en gaan, je kan er geen peil op trekken, maar ze gaan wel over, hoor! Moed houden en proberen je aandacht ervan af te leiden!

En Hoeverder en Karin, lukt het bij jullie een beetje om te stabiliseren? Hoeverder, ik heb je verhaal gelezen, echt niet makkelijk om bovenop de problemen met je zoon en moeder ook nog eens het gedoe met die pillen erbij te krijgen! Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je zelf ook af en toe een sterke schouder hebt om op te leunen of uit te huilen... en anders kom je maar hier, he!

Hey Dingetje, wat goed dat je gaat beginnen afbouwen.... dat is het begin van het einde van al die klachten. En klaag maar zoveel je wil, dat doen we hier allemaal

@bolletjeKlinkt heerlijk, dat vooruitzicht! Hoe was de dagbesteding? @karin123 Hoe gaat het met jou? Kan je al iets meer rust vinden?

Hallo, bedankt voor de leuke filmpjes, die van het zwijntje was wel heel zielig! Ik kijk ook graag naar natuurdocumentaires of films op tv, herinnert me eraan hoe mooi de wereld kan zijn! En je kan ervan genieten zonder je teveel te moeten concentreren... Vandaag lastige dag gehad, had redelijk druk maar wel leuk weekend gehad en vannacht niet veel geslapen en dus last van vermoeidheid, onrust en spanning... was gelukkig niet te druk op het werk. Denk dat ik net als jij Bolletje soms toch wat teveel eis van mezelf terwijl ik nog niet zolang terug operationeel ben... ik wil werken, huishouden doen, sociale contacten onderhouden en wil ook alles meedoen met mijn vriend, mijn moeder helpen ... ik haat het om mensen teleur te stellen, maar moet mezelf toch wat meer rust gunnen. Dus nu ga ik proberen wat te rusten en deze week wat rustiger aan te doen. Fijne avond iedereen!

Super, Bolletje!

Ja, dat is inderdaad supererg! Ze proberen maar wat te knutselen en hebben geen idee wat dat met ons doet en als wij het hen vertellen geloven ze het niet.. Mijn eerste huisarts heeft me jarenlang flurazepam voorgeschreven omdat ik slecht sliep en heeft me dan cold turkey laten stoppen omdat het middel niet meer op de markt was: een vervangend product was er niet en och, ik zou misschien paar weken wat slechter slapen. En toen ik naar haar terugging om te zeggen dat dat toch niet lukte, dat ik paniekaanvallen kreeg, toen zei ze ja, maar je bent beginnen panikeren, tuurlijk lukt het dan niet. Na 2 helse maanden bij psychiater terechtgekomen, die heeft op 3 weken tijd 3x andere medicatie/dosering voorgeschreven, waar ik dan telkens heftig op reageerde... toen kwam ik bij andere psychiater en die wou me weer van medicatie veranderen, en toen ik dat niet wou werd hij kwaad. Als ik sprak over bijwerkingen (van AD) of ontwenningsverschijnselen (van benzo) vond hij dat onzin, het lag allemaal aan mij, zat tussen mijn 2 oren. Ik ben natuurlijk opgestapt, dan maar geen psychiater. Het is wel mijn lijf en psyche waar ze maar wat mee lopen te knoeien, he! Heb nu gelukkig een lieve huisarts gevonden, die ten minste de tijd neemt om te luisteren en die me mijn eigen tempo laat bepalen, en ook een psychiater waar ik wel vertrouwen in heb, maar ook zij denkt dat die ontwenning eigenlijk niet veel voorstelt en gelooft niet dat de CT van Flurazepam de oorzaak is van mijn angsten. Nou, ik heb zoiets nooit eerder meegemaakt! Maar je begint wel te geloven dat er vanalles mis is met je als in de medische wereld iedereen je vertelt dat het tussen je oren zit en dat de ontwenning niet veel voorstelt en wel even raprap kan! Karin en Hoeverder, ik hoop dat jullie snel kunnen stabiliseren en weer wat op krachten kunnen komen! Het maakt me boos en verdrietig dat er toch zoveel mensen de dupe zijn van onwetendheid van artsen en dat die niet naar hun patiënten luisteren...

Hey Bolletje, Echt super hoe jij iedereen hier helpt met je wijze raad en medeleven! Een dikke pluim voor jou! Ik heb echt al veel hulp gehad aan jouw uitleg en ook die van Karel! Ik zou bij jouw uitleg nog de link toevoegen naar de Ashton manual in het Nederlands, daar heb ik zelf heel veel aan gehad, met name doordat ik al mijn symptomen daar beschreven zag en eindelijk (h)erkenning vond van wat er met me aan de hand was..

Hey, Karin Ja, jij bent ook al wel heel lang bezig, he! Petje af daarvoor! Ik hoop dat de AD je wat rust kan geven...bij mij heeft die echt wel goed gewerkt, het duurde wel lang voor die aansloeg. Heb je in tussentijd iemand die je kan steunen en beetje voor je kan zorgen? Wat Corona betreft, ik denk echt dat de kans minimaal is dat je dat oploopt tijdens het winkelen, anders hadden we het allemaal al gehad, toch? Ik weet wel dat onze agsten niet rationeel zijn, maar mij hielp het wel om die rationeel te benaderen. Ik had alleen geen concrete oorzaak of bestemming voor die angsten, was gewoon 24/7 door mijn lijf aan het gieren... maar ik had ook wel vaak last van hypochondrische gedachten, en mij hielp het wel om die dan telkens voor mezelf te proberen te weerleggen of relativeren. Zo had ik bvb maandenlang last van haaruitval en tandvleesontsteking, en dan kon ik gaan doemdenken dat ik mijn haar en tanden zou kwijtspelen, maar dan bleef ik in mezelf herhalen dat die kans echt heel klein was. Zelfde met spierpijn, hyperventilatie, steken op de borst,... ondertussen al zoveel symptomen zien komen en gaan dat ik het makkelijker kan relativeren, maar als de angst met je aan de haal gaat is het op dat moment heel moeilijk om te rationaliseren, weet ik ook wel. Heel veel sterkte!

Hallo, Met mij alles goed! Ben stikkapot en heb overal spierpijn, maar dat komt omdat ik 2 dagen heb gewandeld in de Ardennen met mijn vriend, was een beetje teveel maar heb het er wel voor over... Het doet zoveel deugd om dat weer te kunnen! Het is pas sinds een maand of 2 dat ik weer op stap kan, voordien durfde ik amper een rondje door het park en zelfs dat was moeilijk door spierpijn, duizeligheid, hyperventilatie.... Ben wel altijd in beweging gebleven, zo ver/lang als ik kon of durfde, want ik voelde dat dat goed voor me was. Ik hoop dat die hevige klachten niet allemaal terugkomen als ik verder afbouw met Lora, maar ik weet in elk geval dat het ook weer weggaat! En daarmee wil ik jullie ook een hart onder de riem steken want jullie hebben het momenteel heel zwaar, maar er is beterschap op komst!

Hey Melaan, Ja, blijkbaar bestaat er bij AD ook een kindling effect, maar ik heb eerlijk gezegd helemaal geen verstand van AD, neem er nu zelf ook 1 sinds 7 maanden maar ben zeker nog niet bezig met afbouw ervan... Ik heb die Mirtazapine hier op het forum wel vaker zien passeren, dus waarschijnlijk vindt je wel meer info als je dat als zoekterm ingeeft. Die druk op je hoofd herken ik van de eerste maanden na mijn CT van flurazepam: alsof ik in een vliegtuig zat dat pijlsnel naar beneden dook, ook enorme druk op orden en ogen, was echt angstaanjagend! Maar dat is er bij mij helemaal uit nu, af en toe nog knellende band rond mijn hoofd en that's it, gelukkig! Bolletje is ook AD aan het afbouwen, zij doet dit echt heel rustig aan, denk dat dat sowieso het beste advies is dat je kan krijgen...en zeker geen alprazolam nemen tenzij je echt niet anders kan, want dan belandt je van de regen in de drup! Heel veel sterkte!

Hey Melaan, Ik ben ondertussen gestabiliseerd en afgebouwd van 0,50 naar 0,40. Dat ging erg goed, heb maar 1 week echt last gehad. Nu heb ik nog wel last van vanalles en nog wat (ontsteking tandvlees, spierpijn, tintelingen in arm, tinnitus, maagpijn, ..) maar allemaal zo licht dat het mij niet of nauwelijks belemmert. Dat was enkele maanden geleden wel heel anders na Cold Turkey stop Flurazepam, dus ik ben nu heel voorzichtig aan het afbouwen. Wat ben jij aan het afbouwen? De AD of een benzo?

Hey Karin, dat begrijp ik heel goed, ik heb ook van die dagen gehad, dat je benen lood wegen, dat je hele lijf in een kramp zit en dat de angst sterker is dan jezelf.. je kan daar gerust eens aan toegeven, maar zoals Bolletje zegt mag je je daar niet in laten gaan... probeer elke dag iets te bedenken dat je van jezelf wil of misschien gewoon moet doen. (Een wandelingetje, een tekening, iets huishoudelijks,...) Ken je iemand die je daarbij zou kunnen helpen door af en toe samen te wandelen ofzo? Yoga en stretchoefeningen hielpen bij mij wel tegen de verkramping, ook al had ik soms niks kracht meer.. en ik probeerde elke dag iets buitenshuis te doen, al was het maar even naar de winkel, dat brengt je weer wat naar de realiteit... En zie elke kleine stap als een overwinning! Hou vol, het wordt weer beter!

Goed zo Wil, blijven vechten, je komt erdoorheen! En dat geldt natuurlijk voor ons allemaal..